Reisbegeleider bij Djoser: 'Problem solved'

Onze reisbegeleiders beleven onderweg vaak de mooiste avonturen. Chris ontmoette in India een heel bijzonder echtpaar.

Als we onze coupé binnenlopen zien we dat er nogal veel mensen aanwezig zijn voor het aantal beschikbare bedjes in de trein van Chennai naar Alleppey. Maar in India is niets wat het lijkt. We nemen plaats waar nog niemand zit, en de trein vertrekt.

Wanneer de conducteur langskomt kijkt hij lang op onze tickets, checkt zijn lijst en zegt dat de tickets niet voor deze trein geldig zijn maar voor die van een maand later … Hij mompelt iets als ‘bij het volgende station uitstappen’ en laat weten dat hij zo terugkomt. We proberen er achter te komen hoe het toch kan dat er een verkeerde datum op onze tickets staat, maar daar is de conducteur alweer, met in zijn kielzog een groep mensen die op de wachtlijst staan en maar al te graag op de stoelen willen zitten die wij zullen moeten verlaten. Omdat we weinig zin hebben om midden in de nacht op een onbekende plek in India te stranden proberen we van alles, maar de conducteur is onverbiddelijk. We moeten uitstappen.



Eén van de andere passagiers, een vrouw, laat ons weten dat het probleem al is opgelost: zij gaat met haar echtgenoot samen op één van hun bedden en dan is het andere voor ons. Ik probeer nog te zeggen dat we dat niet kunnen accepteren, maar de twee willen er niet van weten en gaan alvast demonstratief met z’n tweeën op één bed liggen, dat voor één persoon al nauwelijks groot genoeg is. Al snel blijkt dat het niet goed werkt, want de echtgenoot is nogal groot en breed. Ik zie dat de vrouw bezig is een krant uit te spreiden op de grond, waar ze vervolgens op gaat liggen. Protesten van onze kant hebben weinig zin, ze wuift ze weg en gebaart dat we moeten gaan slapen.

Vele uren later word ik wakker omdat de trein met een schok tot stilstand komt. Ik zie dat het stel zijn bagage pakt om uit te stappen. Ik geef aan graag voor het aan ons afgestane bed te willen betalen, maar daar is geen sprake van. Beleefd laten ze weten dat het hun ‘pleasure’ is. Ik pak snel mijn camera en ren ze achterna op het perron. Gelukkig lukt het me om een foto van deze fantastische mensen te nemen. Op de zijkant van de trein hangen altijd de passagierslijsten en ik noteer hun achternaam. Ik heb later nog geprobeerd ze op te sporen, maar dat is in een land als India, met een miljard inwoners, helaas vrijwel onmogelijk.

Chris