Reisverslag Kenia en Tanzania reis met Djoser

Donderdag nog wat gaan drinken in de Zwarte Ruiter en daarna door naar de Jetlag.
De wekker zou om 6:30 gaan omdat we om 7:15 de koffie klaar zouden hebben staan om naar schiphol te gaan. Na een avond stappen vroeg op was niet echt een goed plan dus besloten we om maar de hele nacht door te gaan en dan in het vliegtuig wel te slapen.

Op naar schiphol want we moeten 2 uur van tevoren inchecken en om 10:45 vertrekken we naar Nairobi. Na het inchecken nog wat ontbijt en een laatste sigaretje en dan 8 ½ uur vliegen.
Nog wat nieuws gehoord voor vertrek, Kenia heeft last van overstromingen en Engeland vliegt niet meer op Nairobi omdat ze bang zijn voor aanslagen. Mooi dan is het in ieder geval lekker rustig en lopen er niet zoveel andere toeristen rond. Nederland geeft geen negatief reisadvies, dus niks aan de hand.
Ik zag al wat andere mensen van de groep, maar ben te moe om er een goed beeld van te krijgen dus zie ze allemaal wel als we geland zijn.

Was vergeten hoe lang 8 ½ uur in een vliegtuig zitten is. Na 4 uur verveel ik me al suf en ben aardig moe, niet zo gek na een nacht niet slapen. Ben niet zo goed in slapen in het vliegtuig, dus dan maar een filmpje kijken.
6682 Km vliegen van Amsterdam naar Nairobi. Raar om op 11000 km hoogte ontbijt te krijgen.

Eindelijk aangekomen in Nairobi. We zien de reisbegeleider al staan en langzaam komt de groep bij elkaar. Ik stel me voor en probeer de namen te onthouden maar blijft weinig hangen, komt nog wel. In het busje met bagage op het dak naar het hotel Silver springs. Na alle spullen in de kamer te hebben gelegd is het nog even verzamelen in de hal voor een introductie drankje en een uitgebreide kennismaking. Gemiddelde leeftijd zit tussen de 30 en 40 dus we zijn redelijk de jongste maar dat moet goed gaan.
We krijgen de route op de kaart te zien en wat uitleg over Kenia en Tanzania en de gebruiken enzo. Aardige groep zo op het eerste gezicht, veel mensen die al vaker dit soort reizen hebben gemaakt, dus daar komen vast wel interessante verhalen van.
Na het koude biertje naar bed want om 7 uur staat het ontbijt klaar. Laatste nachtje in een bed met een badkamer en wc in de buurt.


Dag 2 Nairobi – Mt Kenya

Om 7 uur aan het ontbijt, eieren met gebakken spek en worstjes. Als toetje verse ananas, pompoen en banaan. De truck wordt volgeladen met onze bagage, veel ruimte want er zijn maar 15 mensen mee i.p.v. 20 dus we hebben wat speelruimte.
De weg van Nairobi naar Mt Kenya hobbelt aardig, dus foto’s maken kan nog leuk worden, maar der komen vast genoeg film momenten.
Het uitzicht is fantastisch, zo groen en fris, alleen maar bomen en manyatta’s (hutjes), ik wordt er helemaal relaxed van. Veel acacia boompjes en bananen bomen. Mensen zijn erg vriendelijk en zwaaien allemaal als de truck voorbij rijdt. In de bus worden we voorgesteld aan de rest van de crew. We hebben Robson de kok, hij komt uit Zimbabwe, Kenny de bestuurder, ook uit Zimbabwe en Steven is mee als gids om ons door evt. moeilijke begaanbare stukken te leiden en weet een hoop. Hij komt uit Kenya dus is een handige hulp bij vertalen. De reisbegeleider heet Marcus en is Nederlandse net als de rest van de groep. De bus is rustig en hobbelt over de weg, Roos ligt te slapen met der muziekje op. Nog een hele kunst, want de bus hobbelt zo dat ik mijn pen niet eens op het papier kan houden.
Na een aardig lange rit langs talloze souvenirshops zoals in Karatina zijn we aangekomen op onze eerste camp site “ Mountain Rock Lodge” beneden aan Mt Kenya.
Lunch wordt bereid, brood met kaas, sla, tomaat, komkommer en een lekker sapje. Na de lunch zetten we de tent op, simpel tentje dus dat is zo gedaan.
We maken ons klaar voor een wandeling door het tropische bos van Mt Kenya en gaan op weg naar de Mau Mau caves. We wandelen ongeveer 17 Km en komen verschillende malen voetstappen tegen van buffels, olifanten en antilope. Je kan de olifanten ruiken, soms horen en je moet opletten waar je loopt anders sta je in een grote olifanten hoop. Na zo’n 10 Km lopen zien we een Colobus aapje in de boom op een vrij grote afstand dat je maar aan moest nemen dat het idd een aap is.
We vinden bruine plekken op de bomen en het blijkt dat het modder is wat de olifanten aan de boom afvegen als ze tegen de bomen aanschuren om schoon te worden. Op de terugweg moeten we allemaal heel stil zijn en als we dan eindelijk een olifant vrij dichtbij horen verlaten we de zandweg en gaan we door het bos want dat zou veiliger zijn. Het is een aardig dicht bos, maar dat maakt het ook wel weer spannend nu de zon onder gaat.
Als we terug komen bij de camp site staat het eten al klaar. We moeten onze handen wassen in desinfecterend spul zodat we minder kans hebben om ziek te worden in deze nieuwe omgeving. De kok maakte ons wijs dat we vanavond baviaan zouden eten en later was het leeuw of hyena, toen kreeg ik ook wel door dat het voor de grap was want we eten gewoon Hollandse pot op zijn Afrikaans gemaakt. Beetje jammer maar beter voor het wild.
Vroeg slapen, ben al bijna 2 dagen wakker dus dat lijkt geen probleem. Er staan wel miljarden sterren hier aan de hemel die we in Nederland niet zien, te gek voor woorden!! Rare geluiden van krekels en een onbekend beest wat elke keer vanuit een andere hoek geluid maakt. Het gekke beest blijkt een tree hyrax te zijn, een soort boom marmot waar een enorm geluid uit komt. Uiteindelijk val ik in slaap in mijn tentje op mijn matje onder de miljarden sterren, wat wil je nog meer!!!

Dag 3 Mt Kenya – Samburu NP

Om 6 uur aangekleed en wel klaar om naar de Colobus aapjes te gaan kijken die meestal op dit tijdstip goed te zien zijn. Ik ben al te laat want de rest er al vandoor. Ze komen terug en hebben geen aapjes gezien dus niks gemist. Eerst spullen inpakken en tent afbreken, zodra alles in de truck ligt staat het ontbijt klaar. Na het ontbijt volgende poging om aapjes te zien maar helaas heb ik afwas beurt dus kan niet mee. Weer geen aapjes gezien!!
Allemaal de truck in en deze keer niet meer achterin want daar hobbelt het teveel, we gaan in het midden zitten zodat we alles beter kunnen zien en wat minder alle hobbels voelen.

Als we de camp site afrijden vinden we de 5 Colobus aapjes in de bomen langs de weg. Prachtige beestjes, zwart met een witte pluimstaart. Eerste echte wilde dieren die we zien.
We rijden verder en gaan op weg naar Samburu NP. Onderweg stoppen we in Utama waar een souvenirshop zit. Ze hebben echt mooie Samburu en Masai maskers. Ik zag een Samburu masker wat ik graag wilde maar die was 200 euro en dat vind ik te duur, ik zeg hem dat ik maar 30 euro heb, maar zijn laagste prijs is 50, wat het masker ook zeker waard is maar wat ik niet heb. Net voor we weg gaan besluit hij om het me toch voor 30 euro te verkopen en ik ben blij. Even verderop stoppen we in Isiolo waar we een slot kopen voor de kluis in de truck zodat de pasporten en tickets de rest van de reis veilig liggen. Apart dorpje, kinderen zijn niet erg vriendelijk en komen aardig crimineel over, ze staan ook bekend om het zakkenrollen waar ze erg goed in zijn. Ze kennen het middelvingertje erg goed en sommige weten ook wat scheldwoorden.

We komen aan bij de ingang van Samburu NP, wat net de entree van Blijdorp lijkt alleen dan in een grote vlakte met af en toe een acacia boompje en wat struiken. Lunch naast de truck op onze klapstoeltjes in het gras. We worden al snel blij als we een kudde olifanten tegen komen. 3 hele grote en een kleine en ze blijven rustig op een afstand staan alsof ze niet doorhebben dat wij er zijn. Als we verder rijden komen we een groep van 3 giraffes tegen die aan het ontbijten zijn. Grote bomen met groen en enorme doornen waar ze het groen tussenuit eten.

Impala’s en Thomson gazelle volop, waar je ook kijkt je ziet er zoveel, prachtige beesten en ook deze rennen niet weg ondanks het geluid wat de truck maakt.
Verder nog waterbuffels, gemsbokken, dik diks, oribi’s, vrattenzwijnen, struisvogels, vervet aapjes en gnoes gezien. En dat allemaal in het eerste wild park waar we zijn.
Aangekomen bij de camp site in Buffalo Springs NP wat in Samburu NP ligt, zetten we de tenten op. We staan op steen en overal liggen de doornen van de Giraffe bomen. Heb er ook al gelijk eentje in mijn voet, door mijn slipper heen. Nadat iedereen klaar is met de tent gaan we weer een stukje rijden met de truck op weg naar een spring om te gaan zwemmen, wat erg goed uit komt want het is 35 graden en het klinkt te gek. Helaas komen we halverwege op een stuk weg wat onder water staat en het risico is te groot dat we vast komen te zitten dat we door rijden naar een Samburu dorpje waar we door de locale stam een rondleiding krijgen.

In het dorp werden we ontvangen door de Samburu chief, volledig in zijn outfit.
Hij laat ons de manyatta’s zien en legt uit dat deze gemaakt worden van het klei van termieten heuvels wat bestaat uit zand en speeksel van termieten. Stevige huisjes, erg donker van binnen, als je erin gaat moeten je ogen eerst wennen voor je iets ziet. Het lijkt heel klein, maar ze hebben een slaapkamer, een keuken en een ontvangst ruimte en we passen er allemaal in en dat op 12 m².
We mochten binnen in het raadhuis staan waar normaal geen vrouwen in mogen, voor hen is dit net als het binnenhof voor ons. Het is gebouwd uit een aantal takken die samen een manyatta vormen met in het midden een boompje.

Ze laten ons zien hoe op traditionele wijze vuur te maken met 2 stokjes en hoe ze het bloed van een geit aftappen om het vervolgens op te drinken. Samburu en Masai leven van een geit alleen, de melk en bloed om te drinken en de rest om te eten. Marcus wil dit ook wel proberen en de geit wordt gehaald. Ze proberen met een soort pijl en boog in de geit zijn ader te schieten, maar het ziet er niet uit alsof ze dit dagelijks doen. Het duurt 5 keer voordat ze goed schieten en er komt een grote straal bloed uit die in de beker wordt opgevangen. Marcus drinkt het bekertje leeg en in de tussen tijd ga ik er even bij zitten, kan toch niet zo goed tegen stromend bloed en trek lijkbleek weg, na wat water en even zitten ben ik weer normaal.

Onderweg terug naar de camp site nog veel olifanten en giraffen gezien en genoten van de zonsondergang over Samburu NP. Aangekomen bij de camp site staat het eten klaar, pasta bolognese en daarna lekker vroeg naar bed (21:30) want om 5:30 moeten we de tent alweer afbreken en ontbijten zodat we om 6:30 te kunnen vertrekken.


Dag 4 Samburu NP – Thompson Falls

Om 5:30 de wekker begin al aardig te wennen aan het vroegen opstaan. Als we om 6 uur ingepakt en wel bij het ontbijt zitten komt de zon op. Fantastisch gezicht zo’n paars gele lucht.
Net als we de truck in willen gaan komen er 3 Bavianen de camp site op wandelen. Iedereen gelijk foto’s maken natuurlijk, zo dichtbij hadden we ze nog niet gehad. Ze komen kijken of er nog wat te eten is. Een van de bavianen heeft een heel kleintje aan zich vast. Je ziet m bijna niet zo klein. Toen we de camp site afreden bleek er een hele kolonie bavianen te zitten van ruim 20. Net voorbij de bavianen gooit Danny zijn voetbal naar Anna maar vergeet dat het raampje open staat. Weg bal……Steven stapt uit om de bal te pakken die gelukkig nog niet door de bavianen was gevonden want die hadden het vast niet terug gegeven zonder gevecht.

Het park uit rijden we teug naar Isiolo en Utama op weg naar Thompson Falls.

We stoppen in Nanyuai waar we overspoeld worden door verkopers als we gewoon rustig willen kijken wat ze verkopen. Ze zijn erg opdringerig en je komt er moeilijk vanaf. We roken wat shag en dat vinden ze erg interessant. Ze willen voor een om te roken wel een beeldje ruilen, mooie deal. Als we ieder een beeldje uitzoeken blijkt dat die deal alleen maar werkt als we er meer kopen dus uiteindelijk betalen we ze gewoon. Als ik 3 beeldjes wil kopen die me 700 shilling kosten gaat hij mijn wisselgeld van 1000 halen bij het volgende stalletje, waar ik het vervolgens niet krijg omdat hij me voor die 300 wat anders wil verkopen. Ben nog niet zo goed in het afdingen en nee zeggen dus ga weg met 7 beeldjes.
We stoppen in Maru Moro voor lunch, rijstsalade die Robson de avond daarvoor al aan het maken was.

Bij de evenaar stappen we uit en worden gelijk overvallen door veel verkopers, maar omdat we een waterproef gaan doen en de gids ze wegstuurt valt het mee.
De gids laat ons zien dat als je water in een bakje met een gat in het midden en een stokje erin op het noordelijk halfrond (10 meter vanaf de evenaar) laat lopen dan draait het stokje met de klok mee en het spiraaltje water ook. Op het zuidelijk halfrond draait het tegen de klok in. Als we precies op de evenaar staan dan draait het water niet en is het een rechte straal water i.p.v. een spiraal. Gaaf om te zien dat het wel degelijk verschil maakt op welk halfrond je staat en dat je de aantrekkingskracht van de polen kan zien.
We rijden door naar Thompson Falls over een asfalt weg, best lekker even niet hobbelen. Zoveel indrukken nu al op dag 4 dat ik in de truck in slaap val.

Aangekomen bij de camp site een mooi stuk groen gras voor de tenten en warme douches.
Het is naast een mooie lodge waar ik gelukkig mijn batterij op kan laden want die is leeg.
Lekker op het groene gras in het zonnetje gezeten en alvast bij de waterval gekeken, we konden ook een hele wandeling maken, maar even relaxen kan ook geen kwaad.

Thomson Falls

Bij de waterval worden we overvallen door de dames van de souvenirshops, de vrouwen zijn er ook goed in, maken een praatje en vragen je naam en of je even maar in hun winkeltje willen kijken. Gelijk geleerd om nooit je naam te geven want die blijven ze nu gebruiken om je aandacht te krijgen. We besluiten om toch even te kijken want misschien hebben ze wel wat leuks. Grote fout want ze laten je ook niet meer gaan en dringen alles aan je op en zwaaien het voor je gezicht, alles is met Special Prize. We komen er uit omdat we worden geroepen voor avond eten en zeggen morgen wel terug te komen in de hoop weg te zijn voordat ze open zijn.
Gaan douchen voor het eten want het zou lekker warm water zijn, wat natuurlijk op is als ik eronder sta. Nou ja koud is best lekker en het was niet steenkoud… Eten is maïsmeel pap met een groente rettich en kippenpootjes, erg lekker, is net dikke aardappelpuree alleen dan van maïs. Na wat koffie bij het kampvuur naar bed. Is wat kouder ’s nachts omdat we wat hoger zitten op 2300 meter, maar slaapzak is warm genoeg.

Dag 5 Thompson Falls – Lake Nakuru NP

Om 6 uur opgestaan en om 6:45 was de tent ingepakt en klaar voor een wandeling naar de waterval. Niemand had zin dus alleen Sarisca en Marcus gingen mee.
Behoorlijke klim naar beneden vooral op dit tijdstip, maar wel erg mooi. Marcus ging het water in onder aan de waterval, was best koud, maar hij had het prima naar zijn zin. Weer naar boven klimmen krijg je een goede trek van voor het ontbijt. Na het ontbijt de bus in en voorbij de verkoop dames die het minder leuk vonden dat we niet meer waren kopen.

Onderweg gestopt bij Subuki, waar we een prachtig uitzicht hebben over Rift Valley. Deze Valley loopt van Israël naar Mozambique.
In Lake Nakuru stad koffie gedronken en e-mail verstuurd met een kort reisverslag.
Door naar Lake Nakuru NP, bij de gate aangekomen zien we gelijk al wat buffels en een Rhino die alleen op een grote groene vlakte staat. We komen redelijk dichtbij met de truck en rijden door en komen langs het meer waar de flamingo’s in het water staan. We rijden naar de klif waar we bovenaan bij het viewpoint lunch gaan hebben. Vanaf de klif kijk je uit over een groot deel van het park met de bergen daarachter en zie je wat Rhino’s staan en wat buffels. Tijdens het lunchen ontdekken we veel hagedissen die naast je op de rotsen kruipen, vele in mooie felle kleuren. Verder gereden over de vlaktes naar het meer om uit de truck te kunnen en bij de flamingo’s te kijken. Nooit gedacht dat ze zo konden stinken. Bij het meer is de grond was drassig van de flamingo poep en buffels en het stinkt er ongelooflijk. We vinden in de flamingo poep wat voetstappen van waarschijnlijk leeuwen, maar we zien ze nergens lopen.

Verder rijdend over de vlaktes zien we meer rhino’s, struisvogels, impala’s, waterbokken en gekroonde kraanvogels. Giraffes met jonge verstopt achter hun mama. Op weg naar de uitgang wat Colobus apen in de bomen. Bij de uitgang werd de weg bezet door een groep bavianen. We moesten nog even wachten tot we het park uit konden dus gingen buiten staan tussen de bavianen, die best dicht bij komen, het lijkt erg leuk aapies kijken maar ze moeten niet te dichtbij komen, ik vertrouw ze voor geen meter. En meer dan een meter zat er ook niet tussen.

Aangekomen bij Kembu camp site. Ziet er heel goed verzorgt uit en heeft een kleine bar, voor het eerst andere toeristen op een camp site. Ze zijn 19 weken onderweg en gaan een groot deel van Africa door. De bar weten we snel te vinden, nog voor het eten zitten we allemaal aan het bier. We eten rijst met groente en rundvlees en na de koffie zitten we weer gelijk in de bar. Je zou bijna denken dat we het gemist hebben!! Na wat biertjes en een shooter van Kenya gold met Sambuca en een vuurtje lekker gaan slapen, denk dat slapen nu wel lukt…

Dag 6 Lake Nakuru NP – Lake Baringo

Om 6:30 opgestaan, spullen ingepakt en op bezoek gegaan bij een locale basis school. We mochten in de klas bij groep 8 waar de kinderen een liedje voor ons gingen zingen in het Swahili. Als dank voor het lied besloten wij dan ook maar een liedje te gaan zingen waarbij ze mee moesten doen, hoofd, schouders, knie en teen enzovoort. Ze hebben vast erg gelachen nadat we de klas uit waren, ik in ieder geval wel. Door naar de kleuterschool iets verderop, waar we bij de 3 kleuterklassen zagen hoe ze leerden tellen van 1 tot 10 en de volgende klas van 1 tot 20. De laatste kleuterklas leerde al ABC als voorbereiding op de basisschool. Helaas hebben niet alle ouders genoeg geld om kinderen naar school te sturen of alleen naar kleuter of basisschool dus de leraren doen hun best om ze zo vroeg mogelijk al zoveel te leren dat ze in ieder geval goed op weg zijn. De bedoeling is dat ze subsidie gaan krijgen met de nieuwe wetten, maar daar zien ze voorlopig nog niks van dus niet alle leraren krijgen betaald. Na een tijdje staken vonden ze toch dat de kinderen een opleiding nodig hebben en hier niet onder moeten lijden dus zijn ze maar weer aan de slag gegaan zonder salaris, daar mogen ze trots op zijn in de regering. We hebben ook een mooie donatie gedaan en wat in het gastenboek geschreven.

We gaan verder naar de boerderij die bij de camp site hoort en leren hoe het melken enzo gaat, maar het verschilt weinig van Nederland dus we zijn snel klaar. We bezoeken de vrouw van Andrew van wie deze camp site is, zij helpt vrouwen met het maken van wollen beestjes en sokken die ze vervolgens kunnen verkopen zodat ze een inkomen hebben. We kopen een vingerpoppetje en geven haar wat ideeën voor ontwerpen.

Klaar om te vertrekken en stappen in de truck op weg naar Lake Baringo, waar we voor het eerst 2 nachten blijven en voor een keer de tent de volgende ochtend kunnen laten staan.
Onderweg lunch gehad in Mogotio wat op de evenaar ligt. Doorgereden naar Robbert’s camp, daar de tenten opgezet, dicht bij elkaar want er kunnen ’s nachts Hippo’s lopen dus dan wil je niet alleen staan. Kleren gewassen wat wel nodig was, 2 nachten dus tijd om te drogen. Gezocht naar Hippo’s aan de waterkant maar we zien ze niet, het weer wordt wel minder en het lijkt of het gaat regenen maar het blijft droog.

Lake Baringo

Eten klaar, pasta carbonara, nog wat gaan drinken in de bar en op de terug weg in het donker nog op zoek naar Hippo’s met de zaklamp. De zaklamp komt niet erg ver maar gelukkig is er iemand van de camp site die een goeie zaklamp heeft en we zien in de verte wat Hippo’s grazen. Goed kijken of ze niet ineens in de buurt staan, want ze lijken groot en lomp maar kunnen wel met 50 km per uur achter je aan hollen. Tijd voor bed. ’s Nachts hoor je de hippo’s op weinig afstand, metertje of 10 misschien het gras op de camp site eten, ze maken daarbij een behoorlijk hard geluid en blijf dus lekker in mijn tentje, lekker veilig hoop ik.

Dag 7 Lake Baringo

Om 6:30 opgestaan en een wandeltocht door Rift valley gemaakt, waarbij een gids ons alles vertelde over de vogeltjes. Hij liet ons de bruine en zwarte schorpioen zien die lekker onder zijn steen verstopt zat. De bruine is niet zo gevaarlijk maar doet wel pijn als hij bijt en de zwarte zou een klein kind kunnen doden met zijn gif dus laat maar lekker zitten onder die steen. We vinden een aloë vera plant, die we mogen proeven, smaakt echt vies, lijkt een beetje op mijn maagzuur, dus niet doen!!! Volgende plantje produceert een soort gel wat goed is tegen maagproblemen, deze komt goed van pas na die aloë vera…daar hebben ze over na gedacht. Uitleg gekregen over een grote termieten heuvel. Ongelooflijk dat die kleine beestjes torens van meters hoog kunnen maken met zand en speeksel. Op de rotswand zat een rockhyrax, dat is een soort marmot, net als die tree hyrax, maakt ook een hard geluid alleen houd hij van rotsen ipv bomen.
Toen we terug kwamen stond het ontbijt klaar, mooi want we zijn aardig uitgehongerd van die wandeling. Na het ontbijt een boottocht gaan maken op Lake Baringo, met een grote kano tussen de Hippo'’ en de krokodillen door. Grappige beestjes die Hippo’s, af en toe zie je hun hoofdjes boven water steken en dan zinken ze weer, stiekem staan ze gewoon op de bodem want Hippo’s kunnen niet zwemmen. We hebben 2 visarenden gevoerd zodat we van dichtbij konden zien hoe ze de vis uit het water halen, prachtig gezicht hoe ze aan komen vliegen en het met hun bek uit het water vissen. Een duik genomen in het meer met de Hippo’s en Krokodillen op veilige afstand, hoop ik, het meer is zo bruin dat je niks niet.
Na de boottocht en de lunch in de bar wat gaan drinken en bij de naast gelegen lodge het zwembad in gedoken, na een douche uiteraard anders was het water zo bruin van het meer. Raar om midden in een zwembad te dobberen en dan te bedenken dat je in Kenia zit.
Om 5 uur moesten we terug zijn om het eten klaar te maken. Vanavond staat op het menu: Geit, zelf geslacht en gebraden. Ben lekker met mijn biertje in de bar blijven zitten terwijl de rest ging kijken hoe de geit het leven liet. Duurde aardig lang voordat ze terug kwamen en het ging ook nog eens behoorlijk hard regenen dus het braden duurde ook behoorlijk lang. Rond een uur of 10 konden we eindelijk eten want de geit was gaar. Heb het niet geproefd, ben niet zo'n fan van geit vers van de wei, maar het scheen erg lekker te smaken. Erg veel honger had ik toch niet want het bier vult aardig goed.
Tijd voor bed want we moeten morgen weer vroeg op.

Dag 8 Lake Baringo – Cherangani Hills

Om 5:30 opgestaan zodat we om 6 uur aan het ontbijt konden en afwassen want het is weer onze beurt. Nog een mooie foto gaan maken aan de waterkant van de prachtige zonsopgang tot ik doorhad dat er een Hippo in het water naar me stond te kijken en zijn knor gaf ben maar snel terug gelopen naar de truck, want rennen op slippers met verbrande voeten van de zon is niet mijn idee van ochtend gymnastiek.

Zonsopgang

Op weg naar Cherangani Hills waar we ook 2 nachten blijven. Onderweg gestopt in Iten, waar we een prachtig uitzicht hadden over het dal. In El doret gestopt voor de lunch. Verse kaas gehaald bij de leverancier die zoveel kazen en yoghurt had, verwacht je hier echt niet! Doorgereden naar de camp site “Sirikwa” daar de tenten opgezet en de afwas van de lunch gedaan, was erge pret want we waren in de truck al ontzettend giechelig en dat ging niet echt meer over. Geholpen met koken. Knoflook brood gemaakt met 3 grote knollen knoflook en veel boter, lekker stinken dus. Alles op brood gesmeerd en er weer een brood van gemaakt. In zilverfolie op het kampvuur tot het klaar is. Als voorgerecht pompoen soep erg lekker, verse pompoen. Rijst met groente prak en een toetje van yoghurt met verse vruchten, wat een verwennerij. Helaas gaf het ook een hoop afwas, dus na 1 ½ uur afwassen en lol konden we eindelijk bij het kampvuur aan het bier. Robson ging zijn levensverhaal vertellen over hoe hij zijn vrouw had ontmoet en hoe trouwen enzo gaat hier in Kenia tot mijn ogen dicht vielen van de slaap, dus lekker de tent in.

Dag 9 Cherangani Hills

Uitgeslapen tot 7:15, toen relaxed aangekleed en tandengepoetst, wat zeker nodig is na die knoflook van gisterenavond.
Op weg naar het Pogot dorpje in de omgeving van de camp site. Flinke wandeling langs de boerderijen en met de boeren gepraat. Leuk om te zien hoe de mensen hier echt leven zonder dat ze een voorstelling voor toeristen geven, is net alsof je bij de buren op de thee gaat. Bij een familie in hun manyatta gaan kijken waren erg trots om hun huis te laten zien. Even verderop kwamen we bij de volgende familie, de vrouw van het huis hadden we bij de vorige familie al ontmoet en ze was snel naar huis gerend om alles aan kant te maken. We mochten een foto maken van het hele gezin met 11 kinderen. Haar man hield trots zijn radio in zijn armen want die moest ook op de foto. Hij hield hem eerst achterstevoren maar dat kwam snel goed. Ze wilde graag dat we de foto op sturen, ze hebben daar natuurlijk niet gemakkelijk een familie foto en het is voor ons een kleine moeite. We krijgen een postbus adres, want huisadressen wordt wat moeilijk met al die manyatta’s. Na een flinke wandeling in de brandende zon komen we weer terug op de camp site. Batterij gelukkig weer op kunnen laden, gaat hard met zoveel foto’s maken. Lunch stond klaar tot het ging regenen, toen hebben we alles verhuisd naar het overdekte stuk waar we gelukkig droog konden eten. In de middag konden we naar een waterval waar we met de matatu (taxi) heen zouden rijden en daar een flinke wandeling maken. In zo’n matatu gaan 8 mensen en we hadden er gisteren 2 besteld want iedereen wilde mee. Nu het regende had de helft weinig zin in wandelen en lekker bij de tent zitten relaxen is ook niet verkeerd. De matatu wilde wel betaald krijgen voor het voor rijden en dat bracht wat verwarring. Marcus probeerde het uit te leggen aan iedereen dat ze dus wel iets moesten betalen, maar dat kwam niet zo goed over. Marcus is niet lekker hij heeft malaria gekregen en is niet echt zichzelf. De camp site eigenaresse Julia hielp ook niet echt, ze kon flink zeuren over van alles en moest erg duidelijk aanwezig zijn. Voor alles wat er was of wat ze wilde riep ze Marcus die dat op dit moment niet echt goed trok. Uiteindelijk alles geregeld en wij zijn ook maar bij de tent gebleven anders hadden we voor 1 persoon een extra matatu nodig…
Gezellig met een paar op het gras gezeten, was inmiddels alweer erg zonnig. Lekker boekje gelezen en reisverslag bij gehouden. Marcus wakker gehouden, want die wilde erg graag slapen maar mocht niet van Steven. Slapen is overgeven aan het ziek zijn en dan zou je langer ziek zijn. De rest kwam terug van de waterval en heeft grotendeels in de stromende regen gestaan terwijl wij geen regen meer hebben gehad. Eten vers van het vuur, aardappels in schil en BBQ chicken met groente en sla. Biertje bij het kamvuur gedronken en toen de tent in. We hoorden Marcus nog zeker 3 keer over zijn nek gaan in de wc. Hoop dat hij snel beter is.

Dag 10 Cherangani Hills – Mt Elgon

Om 6:00 opgestaan want ik kon niet meer slapen. Hete douche genomen, want was de eerste dus eindelijk geluk. Bij het kampvuurtje gezeten met Robson, Steven en Kenny tot iedereen wakker was en Roos klaar was om de tent af te breken zodat we aan het ontbijt kunnen. Geroosterde boterhammen met pindakaas, heerlijk! Klaar en ingepakt om te vertrekken kreeg Marcus nog een flinke discussie met Julia omdat ze geld wilde voor de door haar verleende diensten die ze aan ons had opgedrongen en waar niemand op zat te wachten. Eindelijk de bus in op weg naar Mt Elgon waar we ook weer 2 nachten blijven. Door Kitale gereden om boodschappen te doen en waar we het locale museum bezochten. Was wel grappig, erg klein en niet echt veel boeiende dingen, veel opgezette insecten en dieren en een levende krokodil en schilpadden. In de stad lopen veel jongeren die verslaafd zijn aan lijm snuiven, ze lopen constant met een potje lijm aan hun neus. Aangekomen bij de camp site “Delta Cresent” Mt Elgon lodge. Tenten opgezet en lekker in het zonnetje op het gras gelegen. Wandeling gemaakt naar het naast gelegen safari parkje waar ze 3 Giraffes en 4 Zebra’s hebben die ze tam proberen te krijgen. De Zebra’s rennen hard weg en de Giraf eet eenmaal bijna uit de hand en moet er daarna ook niks meer van weten. Ze hebben 2 Rhino’s die nog niet gewend zijn aan de omgeving en achter houten hek staan, of beter gezegd liggen want ze hebben weinig zin om op te staan. Het is leuk om te voet bij dieren te kunnen komen, maar geef mij ze maar liever in hun natuurlijke omgeving echt wild. Na de korte wandeling weer verder in de zon boekje lezen. Eten vandaag tomatensoep van verse tomaten als voorgerecht en Pojkie Kos (stoofpotje) van aardappels, vlees en groente met rijst erbij. Bij het kampvuur verder in mijn boek, als ik eenmaal begin kan ik niet meer stoppen met lezen. Wel moeilijk met een zaklamp die steeds minder gaat schijnen omdat de batterijen op zijn. Batterijen leeg, tijd voor bed.

Dag 11 Mt Elgon

Om 5:30 de wekker om ons klaar te maken voor een tocht naar de caves waar de olifanten komen om het zout van de wanden te likken. We gaan in 4 wheel drive over modderwegen waar we vrij lang over doen omdat we van de ene greppel in de andere rijden. Achterstevoren en bijna op zijn kant kan ook en uiteindelijk lukt het de bestuurder om rechtdoor te rijden.
In de 1e cave “Kitum” heel veel vleermuizen tegen het dak aan en helaas geen olifanten. Weet ook niet of ik wel met een olifant in deze grot zou willen staan erg veel ruimte is er niet om m uit de weg te gaan en erg donker. Je kan op de wanden duidelijk de tusks van de olifanten zien die strepen achter laten omdat ze het zout eraf likken. Veel mineralen in de grot. Doorgereden naar de 2e cave “ Chepnyalil”. Voordat we daar aan kwamen hadden we een kleine botsing met een 4wd van Koreanen. Zij hadden niet een al te beste bestuurder die erg dicht boven op een van onze 4wd reed. Dat ging goed tot de 4wd een steile weg niet op kon en terug gleed, boven op hun 4wd. Na wat gassen en trekken kwamen ze los en gingen we door naar de cave waar we nog wat meer vleermuizen zagen en een waterval. Fantastisch grote ruimte, perfect voor een grote rave!! Waterval valt voor de ingang van de cave waar je aan de zijkant langs kan. Terug naar de 4wd om een hike te gaan maken een stuk verder op bij een uitzicht punt over Mt Elgon en Cherangani Hills. Lekker uit de 4wd hangen want het dak is eraf, heerlijk frisse wind en bos lucht. Onderweg wat Colobus apen en Blue monkey’s gezien in de bomen. We stoppen bij Elephant platform waar je al aardig uitzicht hebt over de omgeving. Aantal die geen hike willen doen blijven hier en wij rijden door. De hike gaat naar een van de hoogste punten van Mt Elgon wat in Kenia ligt. Het hoogte punt ligt in Oeganda, wat je vanaf het viewpoint goed kan zien. Verder zie je Cherangani Hills en omgeving liggen.

Cherangani Hills

Het is een hoogte verschil van 2000 meter en dat merk je wel aan je conditie als je dat in een half uur omhoog klimt. Na een tijdje genieten van het te gekke uitzicht lopen we weer naar beneden wat iets sneller gaat. Terug met de 4wd lekker op het dak zitten, heerlijk uitzicht met de wind in je gezicht.
Bij de camp site in de grote soort party tent gaan zitten, want het weer zag er niet al te best uit. Marcus ging koken chicken curry, hij had zijn keuken gebouwd tussen alle tafels en het leek net een kook programma zoals hij zich vermaakte in het midden van de tent in zijn sarong. Wij zaten lekker met een boekje en een beker Amarula. Af en toe sprong er iemand op omdat hij gebeten werd door een rode mier met scherpe tandjes…die niet los willen laten. Lekker gegeten en vroeg naar bed.

Dag 12 Mt Elgon – Kakamega NP

Om 5:45 opgestaan kon niet meer slapen en moest erg nodig naar de wc, dus ben maar gelijk een ijskoude douche gaan nemen. Robson was al het ontbijt aan het maken en ben er lekker bij gaan zitten met mijn was die de regenbui gister gehaald had en nu zeiknat is. Droogt snel bij kampvuurtje en gaat er nog lekker van ruiken ook. Geroosterde boterhammen, hmmm. Tent afbreken en klaar om te gaan want we moeten een lang stuk rijden. Helaas komen we de camp site niet eens af zonder vast te zitten in de aarde. Duurde een uurtje met platen onder de auto en een tractor om de truck te trekken en we kunnen weer op weg. Weer door Kitale om nog wat dingen in te slaan. Internet gevonden dus gelijk mail gechecked. Nog wat lekkers gekocht en als cadeautje voor Robson een blikopener, hij gebruikt nu steeds zijn messen en die gaan zo niet erg lang mee. In de bus lekker geslapen, ben beetje ziek, waarschijnlijk kou gevat in de regenbui van gisteren.

Aangekomen bij Kakamega NP, camp site midden in Kakamega forest. Tenten opgezet en klaar voor de lunch. Na de lunch een wandeling gemaakt door Kakamega forest met een gids die ons van alles vertelde over de bomen en de planten en de geneeskrachten die ze bezitten. Erg interessant! Het begint vrij hard te regenen want we horen de druppels op het bladerdak vallen, maar die houden ze goed tegen want je merkt er op de grond weinig van. We zien wat Colobus en Red Tail Monkey’s en lopen terug naar de camp site. Waar de apen gewoon boven je tent in de boom zitten, dus erg ver hoef je ze niet te zoeken. Mooie beesten die Red Tail Monkey’s, hele lange rode staart. Robson is al bezig met het avond maal in een hutje wat tussen de tenten staat dus we gaan er lekker bij zitten. Kenny houd ons gezelschap en verteld grappige verhalen. We eten BBQ pork en lam. Aardappelen met worteltjes en knoflookbrood. Bij het kampvuur Robson’s verhalen van vorige reizen gehoord. Hij is een keer overvallen in de truck en over reisbegeleiders die erg ziek werden waardoor hij het eten, rijden en begeleiden van eigenlijk alles in zijn eentje moest doen of die zo’n slecht humeur hadden dat ze rot tegen klanten deden. We hebben het wat dat betreft goed getroffen, goeie combinatie crew. Lekker gaan geslapen.

Dag 13 Kakamega NP – Musoma

Om 5:30 de wekker eindelijk naar de wc moest vannacht al maar was te lui om naar het bos te lopen. Is nog donker en hoor Robson, Steven en Kenny al praten. Robson is al bezig met het ontbijt klaar te zetten. Alleen een banaan en een witte boterham gegeten, beter voor mijn maag. Tent ingepakt en spullen in de truck voor vertrek naar Musoma. Klaar voor de afwas maar mag m niet doen omdat ik ziek ben mag ik alleen maar kijken van Roos en Mieke, ook goed. Onderweg komen we door Kisumu waar we boodschappen doen en een koffie tentje opzoeken voor een lekker bakkie oploskoffie. Internet tent gevonden en e-mail gechecked. In de truck lekker muziekje op en op weg naar de grens van Kenia en Tanzania.
Aangekomen bij Sirari, de grensovergang moeten we formuliertjes invullen een departure form voor Kenia en een arrival form voor Tanzania. Duurt dus wel even. Nog 2 uur rijden en dan zijn we bij Musoma. Je ziet al gelijk verschil met Kenia, we zitten weer in het groen met boompjes en uitzicht en geen steden en dorpjes langs de weg.
Aangekomen bij de camp site “Tembo” na 10 uur rijden, waarvan ik 5 uur in slaap was. Maar goed ook want ik was goed sacherijnig van het ziek zijn. Dat ging gelukkig aardig over door het groene uitzicht van Tanzania. De camp site is op het strand en ligt aan Lake Victoria net buiten Musoma. Er staat een bar maar die is zelfbediening en je moet dus ook je eigen drinken meenemen. Er zijn ook kamers met een klamboe en douche en wc aan de overkant van de gang. Roos en ik houden het bij onze tent met matje en douche op het strand en wc die bestaat uit een gat in de grond. Op het strand zijn kleine terrasjes dus we kunnen nog lekker bij de tent zitten met een drankje. Avond eten in een grote zaal want het regende aardig buiten, maar was een korte bui. Weinig gegeten en verder gegaan met de bananen en witbrood. Na een bakkie thee lekker de tent in.

Dag 14 Musoma – Lake Victoria, Speke Bay

Om 6:30 opgestaan, klaar voor de douche. De deur van het gebouw is nog op slot dus wachten op de douche en genieten van het mooie uitzicht. De douche mag dan wel binnen zijn, maar er komt geen water uit en de wc spoelt al niet meer door. Dan maar onze strand douche, koud maar wel nat en gedeeld met hagedissen, gezellig!! Na het ontbijt naar Musoma gelopen. Overal vis te koop en dat ruik je ook, duidelijk een vissersdorpje. Eerste indruk, Tanzanianen zijn een stuk vriendelijker en zien er beter verzorgd uit. We lopen wat rond, kijken naar winkeltjes en op zoek naar een tentje voor een kop koffie. Na enige tijd lopen en niks gevonden komen we Marcus tegen. Hij was geld aan het wisselen bij Ibrahim en die wist wel waar je koffie kon krijgen. Toen zij klaar waren bracht hij ons met zijn luxe auto naar het einde van de straat waar een tentje met terras zat. Ze hebben het duidelijk beter hier want de auto had zelfs een afstandsbediening voor de autoradio. Koffie is lekker en we nemen er wat lekker bij. Het heet kebab en lijkt net op een gehakt staaf, smaakt goed. Om de 5 minuten stopt er weer een nieuwe meer luxe auto voor de deur. Je zou bijna denken dat ze hun geld aan iets anders verdienen dan vis, misschien het gene in de vis??? Op zoek naar internet, er zou een tentje in de buurt zijn. Die eenmaal te hebben gevonden, ligt internet plat dus nog niks. Terug gelopen naar de camp site voor de lunch. Op het strand gezeten met mijn voetjes in het zand en zon op mijn gezicht, heerlijk!!
Na de lunch de truck in en op naar Speke Bay wat ook aan Lake Victoria ligt en niet heel ver rijden is. De eigenaar is een Nederlander dus ben benieuwd.. We rijden langs de Serengeti en komen na 1 ½ uur aan op de camp site. Ziet er goed uit. Naast de camp site is een bar en verschillende bungalows en hutjes die je kan huren. De wc en douche zijn ongelooflijk schoon en alles ziet er super strak uit. We zijn helemaal onder de indruk en beginnen gelijk in de bar nog voordat de tent staat. Als we gaan eten blijkt dat Danny onze tent al heeft opgezet, erg lief. We eten patatjes en Nijlbaarsfilet met citroensap gebakken in zilverfolie op het vuur. Smaakt echt heerlijk. Na het eten in de tent gaan liggen, helaas niet voor lang. We hoorden Cobi en Jacqueline de tent uitrennen naar de douche want ze zaten volledig onder de safari mieren. Even later komen een aantal terug uit de bar en blijkt dat Veronique haar tent ook helemaal zwart ziet van de mieren. Beide tenten staan boven op een mieren hoop. Marcus gaat kijken en loopt op blote voeten. Pas als we hem horen zeggen hoe zwart die tent eruit ziet gaan we ook even kijken hoe erg het is. Marcus staat te springen omdat hij gebeten wordt, niet zo gek op blote voeten. Steven komt helpen om Veronique haar tent te verplaatsen die nog vast zit aan de waslijntjes. Hij staat enige tijd met slippers in de mieren maar verzet de tent, hij liever dan ik… Alle tenten gecontroleerd en een aantal andere voor de zekerheid wat verder weg gezet. Weer terug de tent in en slapen. Na een kwartier worden we weer wakker van de volgende die meld dat zijn tent onder de mieren zit. Toen we gingen slapen zaten ze daar nog niet!! Weer tenten verplaatst en die van ons ook een paar meter op geschoven om niet straks ook aan de beurt te zijn. Weer een poging tot slapen, nadat we weer alle tenten gecontroleerd hebben. Nog geen half uur later wordt de helft gek omdat de mieren weer op de tenten zitten dus besluiten we allemaal 10 meter verderop op het steen i.p.v. gras te gaan staan in de hoop dat daar geen mieren lopen. We zitten duidelijk op hun spoor en het wordt een beetje vermoeiend die beestjes…. Eindelijk slapen, niemand heeft meer last van mieren, was erg gezellig met zijn alle wakker en in de weer met tenten. Denk dat de meeste er morgen meer om kunnen lachen dan nu. Ben je van de mieren af, zit je tent vol met muggen, nou ja geen zin meer om er wat aan te doen en het helpt toch niet… Toch grappig, hoe perfect het er hier ook uit kan zien, het bewijst maar weer dat schijn kan bedriegen. En we dachten dat we last zouden hebben van hippo’s die rondlopen???

Dag 15 Lake Victoria, Speke Bay

Na weinig slaap toch weer vroeg opgestaan en gaan douchen. Eerst nog even genieten van de fantastische zonsopgang boven de Serengeti die iets verderop begint. Helaas ligt de camera in de truck en ligt Robson nog te slapen…ook zonder foto zal ik het nooit vergeten zo mooi. Na het ontbijt gaan we met een kano naar een vissersdorpje iets verderop. Veel visarenden en ijsvogels in de lucht. De ijsvogeltjes hangen heel stil in de lucht en laten zich in het watervallen om de vis te pakken en vliegen met de vangst weer weg. Grote Maribu’s, als ze hun vleugels spreiden zijn ze ruim een meter breed. In het dorpje weinig van de gids zijn verhaal gehoord, we werden overvallen door kleine kinderen die allemaal je hand vast wilde houden. Ze liepen de hele tocht mee. Een van de meisjes zorgde er goed voor dat iedereen aan de beurt kwam met handje vasthouden, want ze rukte de een los en gaf je de volgende hand. Na een half uur handjes vasthouden en liedjes zingen weer terug de kano in. Onderweg zongen de vaarders een lied over de zon en zolang de zon blijft schijnen het een goede reis wordt en we veilig aankomen. Zou wat zijn dat we zinken, het is wel 1 ½ meter diep hier….
Lunch bestaat uit hotdogs op brood…. Bij de waterkant op het terras gaan zitten met een boekje. Jan Willem en Marcus gingen vissen, wel 10 gevangen, gelukkig ook weer terug gegooid… We wilden wel iets van het menu kaart bestellen, hadden aardige trek nog na de lunch. Tjeerd ging het menu kaart vragen, maar kreeg deze niet gelijk mee. De ober wilde liever niet dat we iets bestelden want als we dat allemaal zouden doen zou hij door zijn voorraad heen zijn. Omzet is geld, dus waarom niet blij zijn als we allemaal wat bestellen? Ik denk dat ze ook nog iets over wilde houden voor de mensen in de bungalows i.p.v. de tenten… Uiteindelijk lekker toch besteld, Hamburger met friet. Mieke de hamburger en ik de friet. Na nog een biertje en wat lezen terug naar de truck waar Robson het avond eten klaar had, kip met rijst en cake met pudding na. Marcus had de cake gebakken omdat Anna en Tjeerd 1 haar getrouwd zijn en dat moet gevierd worden. De cake werd meer koek, maar was best te doen, vulde erg goed. Pudding had Kenny gemaakt, erg lekker. Tent mugvrij gemaakt en lekker slapen. Halverwege de nacht zat de tent alweer vol met muggen…

Dag 16 Lake Victoria, Speke Bay – Serengeti NP

Om 6:30 opgestaan, klaar voor de zonsopgang die er weer fantastisch uitziet, ongelooflijk hoe mooi dat kan zijn.

Ontbijten en inpakken zodat we op weg kunnen naar Serengeti NP. Aangekomen bij de ingang van het park is het nog 145 Km rijden naar de camp site, dus we krijgen gelijk een gamedrive van 6 ½ uur. Bijna de hele reis uit het raam gehangen, lekker wind in je gezicht en een te gek uitzicht, tot zover je kan kijken alleen maar groen en wild. Veel giraffen, olifanten zebra’s, impala’s, struisvogels, buffels, gnoe’s en een hyena die hard weg rent. In de bus zitten Tsee Tsee vliegen, lijken op de huisvliegen maar prikken en je voelt al prikkeling als ze op je zitten. Ze kunnen je de slaapziekte bezorgen waardoor je na een maandje of iets plotseling in een coma kan raken. Lekker beesten hier. Ze zorgen er gelukkig voor dat boeren nooit het land van de Serengeti hebben verbouwd en daarom is het nu wel 700 Km². Langs de weg geluncht bij een Hippo pool, ze gingen er snel vandoor maar je kon ze nog horen. Er lagen 2 krokodillen maar die hadden weinig behoefte tot bewegen. Doorgereden naar de camp site, nog veel wild onderweg gezien. Aangekomen bij de camp site “ Seronera lodge “ Een stuk gras met wat hutjes om onder te kunnen schuilen als het regent en een hok met gaas voor als de bavianen op pad zijn. Verder een hok met 4 gaten in de grond aan de rand van de camp site wat de wc moet voorstellen.

Heerlijk geen luxe, gewoon met je tent midden in de Serengeti staan.
Van Marcus moesten de tenten in een cirkel, van Steven niet, en Kenny vond dat we maar wel bij elkaar in de buurt moeten blijven staan. Er kunnen leeuwen dichtbij komen en dan wil je niet met je tentje naast het hoge gras staan. Bij het kampvuur gezeten, kletsen en wachten op het eten. De hele avond bij het kampvuur gezeten, luisteren naar de geluiden van de Serengeti om je heen. Iedereen lag al te slapen, alleen Marcus en ik waren nog op. Je hoorde de leeuwen, hyena’s en jackhals dichterbij komen. Er kwamen 2 rangers die in de nacht in hun jeep bleven staan met wat biertjes om op te letten, voor het geval dat…. Met Marcus zitten praten over zijn eigen bedrijfje wat hij wil opzetten en over van alles en nog wat. Leuk om zijn ideeën te horen. Nog even plassen achter de truck, de wc ligt mij te ver en afgelegen. Om 1 uur toch maar in mijn tent gaan liggen ook al ben ik klaar wakker, anders val ik nooit in slaap. Marcus ging op de truck slapen, niet slecht, buiten onder de sterren… Lekker geslapen met het geluid van krekels en wat hyena’s op afstand.

Dag 17 Serengeti NP

Om 5:30 opgestaan en fit, dat na 4 ½ uur slaap. Geen ontbijt, wel koffie met een koekje en gelijk een gamedrive om de zonsopgang op zijn best te zien. Steven weet de perfecte plek waar je het beste uitzicht hebt. Helaas zijn we te laat omdat we wat langzaam waren opgestaan, maar was nog steeds ontzettend mooi. Hele rit in het raam gezeten, lekker wakker worden met frisse wind. Wel op blijven letten voor takken, komen hard aan als je het niet door hebt. Weer een mooie blauwe plek erbij.
Op zoek naar leeuwen en luipaarden. Plotseling stopte de truck en waren we allemaal op zoek naar hetgeen we voor stopte. Het bleek een leeuw te zijn die op 1 ½ meter naast de truck in het hoge gras lag, zijn kop precies bij het beneden raampje van de cabine waar Marcus schok van het leeuwen gezicht. Hij bleef rustig liggen en stoorde zich absoluut niet aan ons. Verder genoten van het uitzicht en de vele giraffe en een paar neushoorns op de terug weg naar de camp site voor het ontbijt.
Robson zat in zijn uppie en had het eten en koffie al klaar staan. Waren ook wel aan ontbijt toe na zo’n rit vroeg in de morgen. Na het ontbijt een dutje gaan doen in de tent. Niet lang want het was veel te warm. Lunch staat alweer klaar.

Volgende gamedrive. Een leeuwin in een boom, lekker in de schaduw naar ons aan het kijken. Er zat een hippo pool tussen ons en de leeuwin. Achter een nabij gelegen struikje ligt een leeuw die opstaan en het volgende plekje opzoekt. De leeuwin wil uit de boom, maar twijfelt nog hoe ze eruit gaat springen en loopt vervolgens als ze eenmaal geland is naar het struikje en gaat daar liggen. Je ziet nu alleen nog het puntje van de leeuw zijn staart. Aan het eind van de tocht en wel 100 impala’s en thomsons verder missen we net 2 luipaarden. Net voor we wegrijden zien we ze in een boom iets verderop klimmen en op de tak gaan liggen. In de schaduw zodat we ze helaas niet meer kunnen zien. We kunnen niet dichterbij komen, als we het pad naar de boom op zouden rijden, kunnen we een boete van 100 dollar krijgen en worden we het park uitgezet. We overwegen of dat het waard is en houden ons uiteraard netjes aan de regels en rijden door. Terug naar de camp site kunnen we nog genieten van de mooie zonsondergang. Robson is bijna klaar met het avond eten en we kletsen wat bij het kampvuur. Robson, Steven en Marcus krijgen een discussie over geloof en waar je geboren wordt of waar je liever geboren was. Heb zo’n idee dat die discussie nog wel een tijdje gaat duren want ze verschillen aardig van mening. Op de achtergrond horen we de hyena’s leeuwen en jackhals dichterbij komen, maar toch nog steeds op grote afstand. Zit alleen nog met de gasten die plots besluiten om te gaan slapen want het wild begint toch aardig dichtbij te komen. Dan ook maar de tent in, blijf niet als prooi op mijn krukje zitten omdat ik niet kan slapen…. We horen Marcus en Steven de discussie verder zetten in de tent. Roos moet plassen en gaat naast de tent staan als Steven haar met haast zegt de tent in te gaan omdat er hyena’s lopen…. Liggen weer in de tent en horen iets aan de tent krabben. Mijn slaapzak beweegt omdat er iets onder de tent probeert te komen, Roos is het niet maar wat dan wel. We vragen Marcus of Steven om te kijken wat er aan de buitenkant staat. Marcus doet de rist van zijn tent open en schijnt met zijn zaklamp, maar ziet niks dus neemt ons niet serieus. Kan ik ook wel inkomen want we lagen al slap van het lachen en konden onszelf ook moeilijk serieus zien, ook al stond er echt iets buiten. Het is in ieder geval weg en waarschijnlijk geschrokken van ons gelach, lekker slapen dus…

Dag 18 Serengeti NP – Ngoongoro Crater

Om 6 uur op, moet nodig naar de wc want vannacht was geen optie meer. Ik hoor stemmen dus kan veilig mijn tent uit want er is al iemand op. Volgens Steven was het een serval kat die aan de tent stond te krabben, leuke mooie beestjes maar toch niet ongevaarlijk. Hij had ze zien lopen en dacht dat die het wel kon zijn geweest.


Ze zijn de hele nacht op geweest omdat er hyena’s op de camp site liepen en de leeuwen op 500 meter bij de douches aan het neuzen waren. Na het ontbijt vertrekken we met haast want we moeten op tijd het park uit anders kunnen we weer voor 24 uur betalen. Helaas houdt de truck er mee op en duurt het wat langer voor we eindelijk gaan rijden. De versnellingen doen het slecht en dat houd in dat we niet zullen stoppen om foto’s te maken want dan is de kans groot dat we de truck niet meer rijdend krijgen. Langs de truck zien we een hyena hard voorbij rennen, maar we rijden te hard om een foto te maken. Toch nog eentje gezien. We stoppen wel halverwege bij een view point waar iedereen kan plassen. Ik maak een filmpje terwijl ik boven op de truck sta van de Serengeti 360 graden rond. Wat een uitzicht, voor zover je kan zien alleen maar Serengeti… Bijna bij de uitgang zien we een kudde gnoes die zo groot is dat je 180 graden breed een zwarte streep van gnoes en zebra’s ziet. Ze rennen als idioten over de weg en gaan alle kanten op van schik. Bij de uitgang lopen we naar het view point wat ook weer een mooi uitzicht geeft over de Serengeti. Een handgetekende kaart van Tanzania gekocht met uitleg over de bomen en struiken. Nog maar 104 Km naar Ngorngoro. We lunchen boven aan de krater waar de 4 wd klaar staan om ons door de krater te rijden. De Masai kijken vanaf een bergje toe hoe we de lunch maken. Ze willen graag op de foto voor geld…

600 meter naar beneden en we komen aan op de grond van de krater. 7 Km doorsnee, lijkt net de Beekse Bergen maar dan echt. We zijn in een erg lollige bui en dat houd ook niet meer op. Tijdens de rit zingen we Old McDonald had a farm en zijn we de diertjes aan het tellen voor de Ark van Noach. De gids lacht zich rot zonder dat wij het door hebben, heeft hij ook weer lol..Mooi uitzicht rond de krater, wat olifanten, veel gnoes en zebra’s die rustig op de weg blijven staan tot je ze bijna aanrijd, dan lopen ze langzaam weg. Wat flamingo’s vliegen voorbij en een Jackhal loopt langs de waterkant waar de flamingo’s wat onrustig van worden. Mooi gezicht zo’n Jackhal op zoek naar prooi. Leeuwen die diep in slaap liggen en absoluut niet reageren op geluid. Behalve als je de motor start dan zitten ze ineens rechtop.

Aan de andere kant de krater weer uit, de 4 wd brengen ons door het mooie bos aan de buitenkant van de krater naar de camp site “ Kudu” bij het dorpje Keratu, buiten Ngorongoro. Leuke plek, met een bar. De tenten staan al, hebben we 5 dollar voor betaald uit de fooienpot en de afwas is ook al gedaan. Das mooi want het is onze beurt voor de afwas vandaag. Tijdens het eten krijgen we te horen dat Jacqueline haar moeder is overleden. Niemand weet wat hij moet zeggen, je kan ook maar weinig zeggen, is gewoon ontzettend rot voor haar. Marcus gaat regelen dat zij en Cobi zo snel mogelijk naar huis kunnen want dat is het enige wat je op zo’n moment wilt. Nu wel afwas en we maken er uiteraard weer een natte boel van, laatste avond afwassen dus alles mag. Wat gaan drinken in de bar en nog wat nagepraat over de dag en het vervelende nieuws van Jacqueline wat genoeg gesprekstof op tafel gooit. Tijd voor bed.

Dag 19 Ngorongoro Crater – Arusha

Niet al te vroeg op om naar Arusha te rijden na het ontbijt. Niet zo’n lange rit. Boek aan het lezen van Marcus, onze oorsprong, over het ontstaan van de mens en de fossielen van de eerste mens die gevonden zijn in Kenia en Tanzania. Erg interessant, jammer dat we niet meer naar de opgravingen zijn geweest zoals we probeerden te plannen. Had het graag willen zien. Bij de camp site “ Meserani Snake Park” een hele verassing om andere toeristen te zien met dezelfde tenten als wij, dat kan nog leuk worden want ze hebben ook een bar die er erg gezellig uit ziet. Na de lunch met de truck mee naar Arusha waar Robson boodschappen gaat doen. Willen alvast een beetje rondkijken voor morgen en geld wisselen. We zien een koffie tentje Jambo’s waar we morgen wel willen lunchen. Morgen alleen nog ontbijt en de rest moeten we zelf zien. We besluiten om te gaan BBQen en dat wordt geregeld. Om Robson een hele dag vrij te geven gaan Roos, ik en Danny het ontbijt verzorgen. Gebakken eieren met bacon, tomaat en ui op toost. We krijgen al helemaal trek als we het aan het bedenken zijn. Robson wil de boodschappen wel doen. We gaan op zoek naar de pin maar die is er niet en gaan uiteindelijk weer terug naar de camp site We moeten op tijd terug zijn om Cobi en Jacqueline gedag te zeggen. Er is geregeld dat ze een rechtstreekse vlucht van Kilimanjaro airport naar Amsterdam hebben. Morgen om 8 uur zijn ze thuis. We komen precies op tijd en dat nadat we midden op het kruispunt in Arusha pech kregen met de truck. Ze rijden gewoon om je heen, alsof je er altijd al stond.
Na het uitzwaaien de bar in gegaan waar we tot het avond eten zaten. Tekening gemaakt voor een T-shirt wat we allemaal kunnen kopen. De T-shirt man kwam langs en snapte niet alles dus hebben we het groter op papier gezet en stap voor stap uitgelegd tot hij het begreep. Morgen om 8 uur in de avond komt hij ze brengen. Ben benieuwd. Voel de biertjes al aardig zitten en het is tijd voor eten. Maar goed ook want we zijn flink aan het discussieerden over onderwerpen die niet iedereen vrolijk maken. Dat helpt want ben alweer aardig nuchter na de maaltijd, dus weer tijd om naar de bar te gaan. Na wat biertjes toch wel tijd om te gaan slapen want om 6 uur moeten we ontbijt maken voor 16 mensen….

Dag 20 Arusha

Om 6 uur onder de douche gesprongen, fris en wel klaar om ontbijt te maken. Duurde een half uurtje voor we het vuur aan kregen. Ben de bacon, tomaat en ui maar alvast op het gas gaan bakken. Marcus en Robson waren zo aardig om ons te pesten, vooral als je geen vuur krijgt.
Met wat blazen kwam het vuur op gang en was alles al klaar behalve de eieren en de toost. Danny heeft de toost gemaakt boven het vuurtje en ik de eieren gebakken op het gas. Robson moest erg wennen aan het niets doen, stil zitten vindt hij erg moeilijk, maar hij was blij om voor een keer als eerste ontbijt te krijgen wat hij niet zelf heeft gemaakt.
Naar Arusha gereden. Begonnen bij een souvenirshop die we gisteren zagen. Hele mooie dingen voor niet hele hoge prijzen. Eerst toch maar koffie, dus op naar Jambo’s en een lekker bakkie genomen. Onderweg veel verkopers met batik doeken die je niet meer kwijt raakt. Eentje was boos omdat we niks kochten en na de koffie bij een ander wel wat kochten. Ze verwachten echt dat je ze onthoudt en alleen bij hen wat koopt. Vervolgens heeft de jonge gast de hele dag achter ons aan gelopen tot we er ziek van werden. Om 1 uur met de rest afgesproken in Jambo’s voor lunch. Erg gezellig en lekkere broodjes met bacon en avocado. Nog wat rondgelopen en wat kleine dingetjes gekocht tot we naar de truck gingen die ons om 4 uur weer op kwam halen na een mooie wasbeurt. Waar we opgehaald werden was ook nog een hele winkelstraat die we gemist hadden, jammer maar we gaan. BBQ wordt helemaal verzorgd voor maar 4 dollar. Eten was erg gezellig en lekker. We hebben voor Robson, Kenny en Steven cadeaus gekocht als bedankje voor de goede zorgen. Robson is dol op muziek maar heeft niks wat geluid maakt, dus een walkman met een bandje van Bob Marley gehaald, heb nog nooit iemand zo verast en blij zien kijken als hij toen hij het pakje open maakte. De rest van de avond ook niet meer gehoord of gezien. Hij heeft de hele avond muziek zitten luisteren. Kenny een goeie fles cognac. We konden niet echt iets passends bedenken. Voor Steven de cd Graceland van Paul Simon. Die heeft hij ooit gehad maar was gestolen en daar baalde hij best van. Helaas de cd niet kunnen vinden dus die zoeken we morgen nog in Nairobi en anders vanuit Nederland opsturen.
Voor Marcus een tegoed bon voor een kaartje voor Rock Werchter. Daar wilde hij graag heen en Jan Willem kan wel een kaartje regelen.
Na het eten verder gegaan in de bar. De T-shirt man is niet meer gekomen, gelukkig nog niet betaalt, maar helaas geen T-shirt dus.. Marcus probeert hem nog te bellen maar er is geen verbinding. Misschien morgen ochtend nog! Na het afrekenen en alle tanzaniaanse schillingen opgemaakt te hebben lekker slapen, laatste nachtje in de tent.

Dag 21 Arusha – Nairobi

Vroeg opgestaan om naar Nairobi te vertrekken. Ongeveer 5 uur over een asfalt weg dus moet goed gaan. Rijden langs de Kilimanjaro, helaas in de mist, maar ziet er wel mooi uit.

Bij Namanga gaan we weer de grens over naar Kenia, dus weer alle formuliertjes invullen. Gaat vrij snel deze keer en we rijden zo weer verder. Nog even en we zijn weer terug waar we de reis begonnen, Silver Springs hotel, Nairobi. Ineens gaat het zo snel en ga je weer naar huis terwijl het zo lang leek te duren. Kan me niet voorstellen dat ik straks weer thuis zit.
Aangekomen in het hotel leggen we de spullen op de kamers en gaan weer terug naar beneden om Kenny, Robson en Steven gedag te zeggen. Zij moeten gelijk weer door met de truck. Werken stopt helaas niet voor hen. Ze gaan jammer genoeg ook niet mee uit eten vanavond.
Lunch in het hotel, chicken curry, smaakt goed. Tas alvast uitgezocht en opnieuw ingepakt zodat alles klaar staat. In bad gaan zitten onder de douche, geen goed plan want dan zie je hoe vies je van zo’n reis wordt…nu weer schoon. Schone kleren en klaar om uit eten te gaan. Drinken nog een biertje in de bar tot iedereen er is. Met zijn alle in de taxi met hoge snelheid door de bochten naar “Carnivoor”. Een van de bekendste restaurants in Nairobi. Goed beveiligd voor je naar binnen kan, ze zijn bang voor aanslagen. Schilt dat Amerika en Engeland een negatief reis advies geven, lekker rustig hier.
We beginnen met een cocktail met limoen, wodka, honing en vast nog meer, Erg lekker en die gaan er ook wel in de hele avond. Als voorgerecht een aardappelsoep. Het hoofdgerecht kan je zelf kiezen. Ze komen langs de tafel met spiezen vlees en geven je een stukje, of niet…Krokodil, lijkt net kip, maar smaakt naar vis, niet slecht. Zebra, beetje taai maar wel lekker van smaak. Struisvogel is echt super lekker, nog beter dan die biefstuk die ze ook echt goed hadden gemaakt. Zit al snel vol, maar nog wel plaats voor zo’n lekkere cocktail. Terug met de taxi. Nog wat gedronken in de bar en slapen in een bed. Even wennen na 20 dagen op een matje, en de 2 muggen in de kamer doen het net op de tent lijken…

Dag 22 Nairobi – Amsterdam

Om 5 uur de wekker om aan het ontbijt te zitten om 6 uur. De alcohol zit er nog aardig in want we zijn al gelijk weer aardig op dreef met de grapjes….Om 7 uur vertrekken we met taxi’s naar Nairobi airport. Inchecken en winkelen. Fles Kenya gold gehaald voor thuis, is erg lekker met Sambuca. Koffie gedronken want we hadden 20 minuten vertraging wegens technische redenen. We vliegen terug met Kenya airways, een boeiing 737. Bijna leeg vliegtuig, slechts een derde is gevuld dus we kunnen overal zitten waar we willen. Filmpje gekeken en kip met aardappelen gegeten, dat wordt thuis naar de Mac. Muziek geluisterd, rondgelopen, me suf verveeld. Helemaal niet moe dus slapen heeft weinig zin…Elkaar maar bezig gehouden met stomme grapjes. Marcus liet zien op de kaart waar hij allemaal al was geweest in Afrika. Aardig wat gezien en dan nu Tanzania voor het eerst. Ik zou ook graag nog meer zien, maar dat voor een volgende reis.
Aangekomen op schiphol spullen gepakt, ging erg snel. Iedereen gedag gezegd en naar buiten gegaan. Mijn ouders en zusje stonden al te wachten. Vinden het erg leuk om me op te halen en we drinken nog een bakkie koffie bij de gate. Langzaam komt de rest ook en uiteindelijk zitten we bijna allemaal bij de koffie bar. Kunnen hier gelijk de reünie houden…
Op naar huis

The End

Rondreizen Kenia & Tanzania.