Reisverslag Kenia & Tanzania Lodge/Hotelreis 22 dagen

 

Vandaag moesten we er vroeg uit om aan onze lang verwachte reis naar Kenia en Tanzania te beginnen. Om 4h liep de wekker af om (via Ekeren) naar Roosendaal te vertrekken. Daar moesten we dan de trein nemen richting Schiphol. Alles verliep volgens schema, tot er gemeld werd dat we vertraging zouden hebben door een koperdiefstal bij de spoorwegen. Gelukkig bleef de vertraging beperkt tot een half uur.

Op Schiphol ging het elektronisch inchecken ongelofelijk vlot, en voor we het wisten zaten we al op het vliegtuig. Natuurlijk hadden we onze eerste reisgenoten al ontmoet, en dat viel enorm goed mee.

De vlucht was ook zeer aangenaam, en moest het “fasten your seatbelt” -teken niet gebrand hebben, dan was er zeker een polonaise gestart toen bekend werd dat Nederland van Brazilië gewonnen had.

Op de luchthaven van Nairobi was het nog even aanschuiven bij de douane. Daarna nog onze bagage zoeken in de chaos, en dan de hele groep (en begeleider Sander) ontmoeten.

Met z’n allen de truck in naar het hotel, waar een eerste briefing plaats vond, en geen eten meer te krijgen was. Ons avondmaal bestond dan maar uit een drankje en nootjes.

Niet te laat ons bed in, want morgen om 7:15h ontbijt

Bij het ontbijt zagen we al snel de Engelse invloed: full cooked breakfast… I love it.

Na het ontbijt allemaal de truck in om aan een rit van 2 uur te beginnen. Eerst door Nairobi zelf, waar we grote ogen trokken toen we de verkeerschaos zagen. Naarmate we verder van de stad weg gingen, werd het duidelijk in welke omstandigheden sommige mensen hier wonen… Moeilijk te begrijpen voor een Westerling.

De snelweg (of wat ze hier zo noemen) bestaan vaak uit een geasfalteerde weg, met veel putten en zonder markeringen. Mensen lopen en fietsen erop, en als er een tegenligger komt, moet je af en toe aan de kant.

Onze eerste stop was om een koffie te drinken: een heel bescheiden zaak, maar met lekkere koffie voor slechts 0,5 Euro.

Eventjes verder kwamen we aan ons hotel. Na een lekkere lunch vertrokken we samen met Benny en Gerrie op een begeleide wandeling naar de grotten van de Mau Mau (onafhankelijkheidsstrijders ten tijde van de Engelse kolonisatie). Het was een leuke wandeling waar we ook onze eerste apen zijn tegen gekomen, gewoon in het wild.

‘s Avonds weer lekker gegeten, waarna we getrakteerd werden op een voorstelling van traditionele dans. En jawel, bijna iedereen moest mee doen 

Niet te lang blijven hangen was de boodschap, want morgen om 6:15h ontbijt.

Vroeg opgestaan, en dat in de vakantie. Maar vermits de dagen hier vroeg beginnen en vroeg eindigen, moet je er op tijd bij zijn. Het water van onze douche verkoos de voordeur in plaats van de afloop, maar vermits alles van steen was kon het niet zo’n kwaad, en zoals we al meer gehoord hebben: “ja, het is Kenia”.

Na het ontbijt de truck in en onderweg voor ongeveer 1,5h. De wegen werden nog net iets slechter, en wij werden dan ook nog net iets meer door mekaar geschud. Nog even gestopt voor een koffie, en dan het laatste stuk naar het Buffalo Springs National Reserve. Het verschil tussen een park en een reserve is blijkbaar dat een park enkel voor dieren is, en in een reserve nog mensen wonen.

In Buffalo Springs kon onze eerste game drive beginnen. We waren echt onder de indruk van wat we allemaal konden zien: olifanten, giraffen, gazellen, spiesbok, … Maar het hoogtepunt was ongetwijfeld iets vrij zeldzaam: een cheeta met jong, op ongeveer 10 meter van ons… adembenemend.

We hadden vanuit het hotel lunchboxes mee gekregen, en die zorgden voor een heerlijke picknick in de natuur.

In deze buurt wonen nog heel wat mensen van de Samburu stam. Het is een volk dat nog in heel primitieve omstandigheden en dito hutjes woont. Deze mensen willen liever niet gefotografeerd worden, maar er zijn bepaalde akkoorden gesloten. Zo mogen toeristen een bepaald dorp bezoeken en er vrij fotograferen, maar dan moeten de andere mensen met rust gelaten worden. Lijkt me wel eerlijk, en wij daar dus heen. Ook dat was een ervaring: mee dansen, een hutje en een school bezoeken…

Dat was zo ongeveer ons programma van vandaag. Onze mooie lodge (waar het krioelde van de aapjes) had een zwembad. Een frisse duik deed echt goed, en kon de honger nog wat aanscherpen.

Lekker eten en dan bed in, morgen om 6:45h ontbijt. Dat is iets later dan gepland, maar de wegen zijn beter waardoor we vlotter kunnen rijden.

Zoals elke dag startten we ook vandaag met een lekker ontbijt. Daarna de truck weer in en de baan op voor een lange rit.

Een eerste stop maakten we op dezelfde plaats als gisteren om een koffie te drinken. Dit keer waren er echter ook pannenkoeken voorzien. Blijkbaar was de eigenares in de buurt hierom bekend. Smullen maar.

Nog even verder rijden naar ons vorig hotel. Hier konden we onze lunchbox weer opsmullen, en kon Henk zijn jasje terug halen dat hij in de kast vergeten was.

Eens het eten op was (en de overschot weggegeven aan een lokaal gezin) vertrokken we weeral. Onderweg begon de lucht donker te kleuren, en we kregen dan ook een tropische bui over ons. Gelukkig zaten we nog in de truck.

De volgende stop was op de evenaar. Hier kregen we uiteraard de mogelijkheid om de nodige foto’s te nemen, en was er een demonstratie over de Coreoliskracht (of hoe het water op het noorderlijk- en zuidelijk halfrond anders weg loopt.

De rest van de rit naar onze lodge verliep in de regen, en daardoor is ook de wandeling naar de Nyahururu (of Thomson) watervallen in het water gevallen.

Een mooie, ouderwetse kamer met veel muggen. Gelukkig zit er op deze hoogte geen malaria.

Het was vandaag dus een dag die we vooral in de truck hebben doorgebracht, maar dat hoort er ook bij als je ergens wil geraken.

Morgen om half 7 ontbijt. Slaapwel

Vandaag net iets minder goed ontbeten, om niet te zeggen helemaal niet. De voorbije nacht zijn er bij mij, net als bij een hoop medereizigers maag- en darmproblemen opgekomen. Niet echt aangenaam, maar het hoort bij een dergelijke reis, en vooral op/vanaf de 4de dag. Laten we het vandaag dan maar wat soberder houden.

De eerste stop van vandaag was bij een mooi uitzicht over Rift Valley. Dit is een soort breuklijn die loopt van Israël tot Mozambique. Heel mooi…

Daarna reden we verder naar Lake Nakuru Parc, een park waar onze volgende game drive plaats vond. Ook vandaag waren de dieren talrijk aanwezig: flamingo’s, buffels, hyena’s (en jongen) en neushoorns. Zo hebben we dus al 3 van de big 5 kunnen zien.

Onze picknick vond plaats op “Baboon Cliff”. Zoals de naam al doet vermoeden zitten daar bavianen. Het probleem is echter dat veel mensen de dieren eten geven, en de apen dus eten verwachten als er mensen zijn. Ze durven daar soms vrij agressief naar vragen. In de truck eten leek ons dan maar de beste oplossing. Dat was ook zo, als de zijkanten/ramen waren dicht geweest. Het duurde dan ook niet lang of er zat een baviaan half binnen die zijn tanden liet zien. Gelukkig slaagden we er in om hem weg te jagen, maar het was wel even schrikken.

Na het gamedriven zetten we onze rit verder naar de lodge waar we 2 nachten blijven. Een mooi hotel met prachtig zicht op het Baringomeer.

Vanavond speelt Nederland de halve finale van het WK tegen Uruguay. Daarom is er de mogelijkheid om aan de activiteit van morgenochtend, pas in de namiddag deel te nemen. Vermits wij toch niet naar het voetbal gaan kijken kiezen we er voor om om 6:30h paraat te zijn.

Toen we deze ochtend aan het gebouw kwamen waar we kunnen ontbijten, was het meteen duidelijk wie er gisterenavond gewonnen had: er hing een oranje “hup Holland hup” vlag.

Onze gids voor de wandeling stond ons al op te wachten. We mochten een licht ontbijt (toast en koffie) nemen en dan vertrokken we. We kregen een slang, schorpioen, termieten en veel vogels te zien. Telkens vergezeld van de nodige uitleg, alsook weetjes over planten en de lokale cultuur.

Na onze tocht konden we dan uitgebreid ontbijten (toch nog een beetje opletten voor de darmpjes).

Nadien vertrokken we dan op boottocht over het Baringomeer. Ook hier kregen we mooie dingen te zien, zoals de African Fish Eagle en nijlpaarden. Weeral meer dan de moeite dus.

Na de lunch zijn we nog even een nieuwe reptielenboerderij gaan bezoeken in het dorp. Daar hebben we ook weer slangen gezien, maar dan veilig achter glas. De grote collectie schildpadden was ook wel leuk om te zien.

Een groot deel van de groep vertrok nu voor de wandeling die wij deze ochtend al hadden gedaan. Het moment voor ons dus om aan het zwembad te liggen luieren. Het is tenslotte vakantie. 

Voor het avondeten werden de tafels en het buffet buiten bij het zwembad gezet. Het was dan ook heel aangenaam om bij dit weer in openlucht te kunnen eten.

Nadien werd de groep nog getracteerd op taart en dans omdat Nederland de finale heeft gehaald. We kennen ondertussen ook hun tegenstander: Spanje. Dat lijkt toch wel een geruststelling te zijn voor de oranje-fans, want door Duitsland zijn ze echt wel getraumatiseerd 

Morgen terug om 6:30h ontbijten.

Vandaag stond er een rit op het programma naar Lake Naivasha. Bij de eerse stop hadden we de mogelijkheid om nog even naar de apotheek (voor wie dat nodig was) en de supermarkt te gaan. Daar hebben we dan nog maar wat water, snoepjes en whisky (1 euro voor 250ml) ingeslagen. Onderweg hebben heel wat mensen, inclusief mezelf, nog wat slaap ingehaald. Verder was er tijdens de rit niet heel veel te zien, op de gebruikelijke dorpen, zwaaiende kindjes en natuur na.

Eenmaal aangekomen in onze lodge werd de lunch geserveerd. Het valt op dat steeds meer mensen rijst beginnen eten.

Na de lunch begon een keuze-excursie. Normaal hadden wij (als enigen van de groep) een kraterwandeling gedaan. Maar omdat we slechts met 2 waren ging de prijs flink de hoogte in. Daarbij kwam dan nog dat de gids het eigenlijk zelf niet echt zag zitten. Het domein is sinds kort privé gebied, waardoor er geen gewapende ranger meer mee mag. Als je dan ook weet dat het kratermeer een favoriete drinkplaats is van buffels… Geen kraterwandeling dus. In plaats daarvan gaan we mee met de rest van de groep op game walk. Dit is een wandeling tussen het wild, waarbij je vrij dicht bij de dieren kan komen, en het duidelijk wordt hoe klein wij eigenlijk zijn. De wandeling was wel tof, maar het indrukwekkendste was een kudde geïrriteerde buffels die zich op een lijn begonnen op te stellen. Gelukkig zonder verdere gevolgen.

Toen we terug bij de lodge aankwamen was het weeral tijd om te eten. Het lijkt bijna of we doen niets anders 

‘s Avonds zijn we nog even gaan kijken of we nijlpaarden konden zien in het donker (als het donker is komen ze aan land om te grazen). Jammer genoeg hoorde we ze enkel in de verte, maar we kregen nog wel een waterbok te zien.

Nu ons bed maar in, en morgen om 6:15h ontbijten. Er staat een lange rit op het programma.

Vandaag stond er (nog eens) een vrij lange rit op het programma. We vertrokken om 7:00h en zouden pas 12 uur later in ons tented camp aankomen.

Onderweg was de eerste noemenswaardige stop bij een plaats waar we koffie konden drinken en uiteraard was daar ook weer het traditionele souvenierwinkeltje aan gekoppeld. Met enige trots mag ik zeggen dat we een aardig stuk van de prijs hebben kunnen afkrijgen.

De tweede stop was soortgelijk, koffie en souvenirs. Het grote verschil was dat de verkopers je hier meer met rust lieten. Er werd dan ook duidelijk meer gekocht.

De laatste noemenswaardige stop was bij een dorp van de Masai. Deze stam is bijna het uithangbord van Kenia, en vallen enorm op in hun rode kledij. Eigenlijk was dit dorp vergelijkbaar met dat van de Samburu, maar net dat iets meer.

Nadien reden we door naar onze logies. We slapen hier in tenten, zoals de term “tented camp” wel doet vermoeden, maar het zijn luxe tenten: ze staan onder een dak, hebben volwaardige bedden, en een aangebouwde badkamer. Een volwaardige hotelkamer dus.

Na het eten snel ons bed in, want morgen moeten we er heel vroeg uit: om 4:00h. We gaan eens zot doen…

Zoals eerder gezegd moesten we vandaag al om 4:00h uit ons bed. Eerder deze week was er gevraagd wie van de groep interesse had in een ballonvaart in de Masai Mara. Het kost wel wat geld, maar we zouden sowieso eens willen ballonvaren. En dan is de omgeving hier wel veel leuker om vanuit de lucht te zien dan wat ons land te bieden heeft. Wij gingen dus mee, samen met Marleen en Henk.

Het begon al heel leuk toen we van ons hotel naar de vertrekplaats reden (in het donker): een olifant, 3 hyena’s en… een konijn, ons eerste konijn 

De ballonvaart zelf was adembenemend: zo zachtjes over het landschap glijden. Al snel zagen we onze eerst 2 leeuwen. Zo staat onze “big 5 checklist” op 4. Verder zagen we nog giraffen, struisvogels… Maar het was vooral genieten.

Na de landing stond er een champagneontbijt klaar waar we mochten plaatsnemen met de rest van de ballon-passagiers. Dat smaakte enorm!

Wanneer alles op was deden we nog een kleine game drive met de jeep (nog een leeuwin en nijlpaarden gezien) op weg naar de plaats waar we onze groep terug zouden ontmoeten.

De rest van de dag werd gevuld met meer game driving. Voor de vier ballonvaarders werd het een heel vermoeiende trip.

Tegen 18:30h kwamen we pas terug aan in ons tented camp. Douchen, eten, en bed in. Het was een prachtige, maar vermoeiende dag.

De oranje-koorts stijgt binnen de groep…

 Vandaag stond één van de langste ritten van onze toer op het programma. In feite moesten we heel de dag rijden, met een paar sanitaire stops en een lunchpauze ertussen, om dan tegen 18:00h in het hotel aan te komen. Er was ons gezegd dat deze logies de minste van de reis zijn, en we moeten het geloven. Gelukkig kunnen we alles relativeren, en is het toch maar om te slapen. Het dorpje waar we zitten (Isebenia) ligt op de grens tussen Kenia en Tanzania, morgen gaan we die grens dan ook over, hopelijk verloopt alles vlot.

Na het avondeten was het tijd om afscheid te nemen van Ben en Joseph. Zij waren sinds dag 1 onze chauffeurs, maar omwille van een zeker protectionisme mogen er in Tanzania geen Keniaanse chauffeurs met toeristen rijden.

Vanavond was het de grote WK finale tussen Nederland en Spanje. Uiteraard nam iedereen na het eten plaats in de bar, voor de tv. Vermits we met een hele groep Nederlanders weg zijn, en ook een groot deel van Kenia voor oranje lijkt te stemmen, namen wij maar al te graag de rol van Spanje-supporters voor onze rekening. Na een toch wel spannende wedstrijd bleek na de 2de verlenging dat we toch voor de goede ploeg hadden gekozen.

Slaapwel, maar om 7:00h ontbijten.

Vandaag vertrokken we na het ontbijt richting grens, met onze nieuwe chauffeur: Simba. Aan de grens moesten we allemaal uitstappen, één voor één bij de Keniaanse douane ons vertrek melden, en 100 meter verder vragen aan de Tanzaniaanse douane of we binnen mochten. Geen problemen gelukkig.

Tegen de lunch kwamen we aan bij ons verblijf bij het Victoriameer. Eigenlijk zitten we aan Spekebay, een uitloper van het meer. Het is hier terug een tented camp. De tenten zijn proper, dit keer zonder eigen badkamer, maar de santaire voorzieningen zijn ook meer dan ok.

Na de lunch hebben wij ervoor gekozen om gewoon te relaxen aan het meer… Heerljk!

Het was al snel weer tijd voor het avondeten, en zo is onze dag weeral rond. Wat ik nog wel even wil benadrukken, is dat het eten hier enorm lekker is.

Morgen staat er in de voormiddag niets op ons programma, uitslapen dus. Dat zal deugd doen!

 Vandaag was het echt een ontspannen dag. Eerst zijn we pas rond 9:00h opgestaan (vermits we meestal al voor 22:00h in ons bed liggen, kan dat al tellen. We hadden het nodig. Rustig op het gemak ontbeten en de rest van de voormiddag aan het meer gezeten. En ja, zelfs ik heb in een boek gelezen!

Na de lunch konden we nog even verder genieten, om dan rond 16:00h op “bird watching walk” te vertrekken. Het is echt ongelofelijk hoeveel (mooie) vogels er hier rondvliegen. Tijdens onze wandeling van ongeveer 2 uur hebben we 43 verschillende soorten gezien.

Nadien even douchen en dan was het weeral tijd voor het avondeten.

Morgen mogen we (weeral) uitslapen. We vertrekken pas om half 10, Serengeti ligt hier namelijk vrij dicht bij.

Vandaag trokken we naar de Serengeti, een enorm groot park: het wild dat hier zit is zeker en vast wild te noemen, en een groot deel van de documentaires over de Afrikaanse vlaktes zijn hier opgenomen.

Vandaag reden we vooral door het park. Als er iets speciaal te zien was dan stopten we natuurlijk, maar de hoofdzaak was bij onze logies te komen. Dit is nogmaals een tented camp, voor de laatste keer.

Na heel wat uren te hebben kunnen genieten van de natuur, kwamen we dan aan bij onze tenten, net buiten het park. Mooie tenten met een eigen, ‘Flintstones’-stijl, badkamer. Aangezien we aan de rand van het park liggen, en dieren niet de gewoonte hebben zich van denkbeeldige grenzen iets aan te trekken, kan er hier ook bij de tent wild voorkomen. Er lopen dan ook bewakers rond, waardoor je je in het donker steeds moet laten vergezellen.

Na het avondeten gingen we nog met 3 reisgenoten een night game drive doen. Een rit van ongeveer 2 uur, in het donker, mer een schijnwerper op de jeep. Het was echt een unieke ervaring on te zien welke dieren er ‘s nachts allemaal rondlopen: Bush baby, civetkat, jakhals, springhaas, stekelvarken, …

Een beetje later dan normaal ons bed in, en om 7:00h terug gaan ontbijten

 Vandaag stond een hele dag game driving in Serengeti op het programma. Vermits we nog 1 dier van de big 5 misten, ging alle aandacht naar het zoeken van een luipaard.

Het was een heel mooi gebied, en na enkele uren was het zover: alle voertuigen in het park leken te verzamelen bij 1 boom, er was een luipaard gevonden! Onze dag kon dus niet meer stuk.

De rest van de dag bracht ons nog heel wat leeuwen, zelfs met een (mislukte) aanval op een hartebeest. Prachtig!

Naast de dieren is de uitgestrektheid hier echt opvallend: de ‘endless plains’ hebben hun naam niet gestolen.

Op onze terugweg kwamen we nog een kudde olifanten tegen, waar 2 mannetjes een duidelijk meningsverschil hadden. Best wel indrukwekkend!

‘s avond nog lekker gegeten, en morgen om 7:00h ontbijt.

Vandaag vertrokken we naar de Ngorongorokrater. Om hier te geraken moesten we eerst nog een heel stuk over de hoofdbaan van Serengeti rijden. Dit stuk zandweg is in vrij goede staat, en er mag zelfs 80 km/u gereden worden. Hoewel dit stuk van het traject geen game drive was, kregen we toch nog wat moois te zien: 2 cheeta (jachtluipaard) broers die elegant naast en op de weg wandelden… prachtig!

Toen we aan de rand van de krater aankwamen stapten we per 7 over in jeeps om een game drive in de krater te houden. Deze krater is ongeveer 265 vierkante kilometer groot, 600 meter diep, en vormt bijna een biotoop op zich. Doordat de kraterwanden enorm stijl zijn, kunnen de dieren er erg moeilijk in of uit komen. Enkel van oude olifanten is geweten dat ze vaak naar de krater komen om te sterven.

Het lijkt echt wel een wereld op zich, ook weer meer dan de moeite dus.

Nadien werden we door onze jeeps (correctie: Toyota’s) aan de de lodge afgezet.

Vandaag hebben we afscheid genomen van het wild. Vanaf morgen begint het meer stedelijk en relax gedeelte van de reis.

Na het avondeten nog 1 drankje in de bar, en dan bed in. Morgen om 7:00h ontbijt.

Vandaag zetten we koers naar Arusha, de voormalige hoofdstad van Tanzania. Onderweg nog enkele stops gemaakt om foto’s te nemen, souvenirs te kopen, geld af te halen, …

Uiteindelijk kwamen we rond 13:00h aan in onze lodge. Deze ligt een stuk buiten het centrum, in een mooi stukje groen. Heel gezellig! We konden onmiddelijk lunchen, maar eerst moest er nog afscheid genomen worden van Simba, onze chauffeur. We zaten vandaag voor de laatste keer in de truck. Door omstandigheden moest Simba vanmiddag al terug en rijden we morgen met een “normale” bus terug naar Nairobi.

Het eten vanmiddag was lekker. De rest van de middag hebben we op het terras van onze cottage geluierd.

Het avondeten liet even op zich wachten, maar het was lekker. Daarna moesten we noodgedwongen onze laatste Tanzaniaanse shillingen opmaken, vermits we morgen terug naar Kenia gaan. De enige manier om dat te doen was de bar in duiken. Lekkere whisky voor een heel interessante prijs. 

Daarna bed in, en om 7:30h ontbijten.

Het is misschien een saai begin, maar vandaag stond er een lange rit op het programma. We moesten vanuit Arusha terug de grens over naar Kenia, Nairobi meebepaald. Dit keer was het geen truck, maar een Afrikaanse reisbus. De bagage ging op het dak, en de bus zelf was dik in orde.

Rond 10:00h waren we al aan de grens. Uiteraard moesten we weer een exit- entryform invullen, en gelukkig deed ook deze keer de beambte niet lastig. Na ongeveer een uur stond heel onze groep terug op Keniaanse bodem.

Aangezien onze lunchplaats vlak na de grens was, hadden we hier nog even tijd voor het eten kwam.

Na de lunch zetten we onze weg verder langs mooie nieuwe wegen, en langs zandwegen naast wegenwerken. Uiteindelijk kwamen tegen 16:30h aan in ons hotel in Nairobi. Dit is hetzelfde hotel dan dat waar we de eerste nacht hebben geslapen, het voelt dus al een beetje vertrouwd aan.

Voor het avondeten gingen we met een deel mensen naar Carnivore, een begrip in Nairobi. Volgens de informatie die we kregen was het een grill-restaurant (stijl ‘Fogos’ in Antwerpen) met de tropische vleessoorten van hier (stijl ’2 deuren’). We werden aan het hotel opgehaald door de discobus, een ervaring op zich: blacklights in de bus en luide muziek (misschien wel een gat in de markt bij ons). Carnivore is een enorm grote zaak: er kunnen 350 mensen samen eten. Het eten zelf was wel lekker maar (omdat ik niet kan laten de vergelijking te maken) minder fijn dan ‘Fogos’. Wat de vleessoorten betreft was ik wel een beetje teleurgesteld: misschien zijn we thuis te hard verwend, maar krokodil was volgens mij het enige “speciale” (rund, lam, varken, kalkoen, kip, struisvogel, krokodil). Maar al bij al was het wel lekker, en veel.

Terug naar het hotel met de discobus, weeral feest! De bar in het hotel was al gesloten, maar die hebben ze voor ons terug open gedaan, sympathiek toch!

Nu bed in, en morgen rond 8:00h ontbijt.

We werden vandaag om 8:30h opgehaald door een gids die ons Nairobi ging laten zien. Onze toer begon bij het nationaal museum van Kenia, en ging vervolgens per bus verder langs verschillende belangrijke plaatsen: rustplaats van de eerste president, park op de plaats van de in 1998 opgeblazen Amerikaanse ambassade, … We kregen ook nog even tijd om souvenirs en andere dingen in te slaan.

‘s Middags zijn we bij een Italiaan gaan eten. Het was lekkere wijn, pizza en koffie.

Tegen 15:00h kwamen we terug aan het hotel, en konden we de laatste zaken nog inpakken, klaarleggen… Om 16:30h kwam een busje ons ophalen om naar het station te gaan. Wat een chaos was het daar… niet te beschrijven. Er werd ons wel sterk benadrukt goed op de bagage te letten, en niets onbewaakt te laten. Eens we binnen waren kon het wachten beginnen. Normaal zou onze trein om 18:00h binnenkomen en om 19:00h vertrekken. Om 18:30h was hij er, en rond 19:20h vertrokken we. Kort daarna konden we al naar de restauratiewagen om te gaan eten. Het avondmaal was eigenlijk wel lekker. Niet direct wat je verwacht op zo’n trein. Als alles goed gaat zijn we morgen om 9:20h in Mombasa.

Maar niet alles liep goed…

Na een woelige, maar goede nacht zaten we aan het ontbijt (ook dit was heel lekker voor op een trein). Toen kwam de “captain” met de mededeling dat er een eind verder een goederentrein ontspoord was, en wij dus niet in Mombasa zouden aankomen. We zouden in een station op ongeveer 30 minuten van onze bestemming stoppen. Gelukkig kon onze bus naar dit station afzakken. Vermits dit station heel wat kleiner was, moesten we gewoon over de sporen wandelen om uit te stappen. Alles ging eigenlijk heel vlot, en het was ook weer eens een ervaring.

Tegen 11:00h kwamen we dan aan in ons hotel. Naast een beetje zwemmen, zonnen, eten, drinken en rusten hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan. Relaxen dus!

Nog wel even vermelden dat we ‘s avonds een heerlijke seafood platter hebben gegeten met ons tweetjes: calamares, gamba’s, 2 vissen, 1,5 kreeft… Dat heeft echt gesmaakt

Om hoe laat we morgen ontbijten? Geen idee, we zien wel

Tegen 9:00h zijn we dan maar gaan ontbijten, en wat heeft het gesmaakt. Vermits het weer een beetje tegen sloeg (wisselvallig, maar niet koud), zijn we maar met Henk en Marleen naar Mombasa getrokken. Een toer met de taxi en een korte wandeling met een gids. Leuk om gedaan te hebben.

Even een klein weetje over de naam Mombasa: vroeger heette de stad Mvita. Toen de Engelsen hier kwamen vroegen ze hoe de stad heette en er werd geantwoord “mombasa” (ik begrijp u niet). Eigenlijk is dat het zelfde verhaal als met de kangoeroes en de Aboriginals. Mombasa en kangoeroe willen dus hetzelfde zeggen 

Toen we terugkwamen was het al weer tijd om te lunchen. Dat hebben we dan maar naast het zwambad gedaan, en al snel was de eerste fles wijn op 

Nadien werd de dag gevuld met wat luieren in en rond het hotel. Het leven kan zwaar zijn…

Deze avond was er voor een laatste keer een grote tafel gereserveerd, zodat we nog eens met de hele groep samen konden eten. Morgen kan iedereen dan doen wat hij wil, en eventueel vroeg in bed kruipen. Het eten was weeral lekker, en werd vergezeld door een dankwoord aan Sander (onze begeleider) en een antwoord van Sander. Het das echt gezellig.

Morgen zien we wel weer wat we gaan doen.

Over vandaag kunnen we eigenlijk vrij kort zijn…

Eerst zijn we een eindje verdergewandeld naar het winkelcentrum in het dorp. Toen we terug in het hotel kwamen zijn we aan het zwembad gaan liggen, en af en toe erin. Onze lunch hebben we zelfs vanop onze ligstoelen gegeten.

Om 18:30h was er dan echt een laatste avondmaal voor ons voorzien: bbq. Dat smaakte!

We hebben met een paar mensen nog getracht om de tijd te vullen tot we morgen moeten vertrekken, maar dat is niet gelukt. Toch nog maar even rusten op bed, en om 2:15h loopt de wekker af.

Vannacht stond de wekker om 2:15h. Het leek alsof we net in bed lagen, maar eigenlijk was dat ook zo…

De bus bracht ons naar de luchthaven van Mombasa, waar alles vrij vlot verliep, en we snel op weg waren naar Nairobi. Daar aangekomen moesten we afscheid nemen van Sander (onze reisbegeleider) en zaten we binnen de kortste keren op het vliegtuig naar Schiphol.

Om 16:00h kwamen we dan in Nederland aan. Even afscheid nemen van de reisgenoten, de trein op, en naar huis.

En zo is er ook aan dit mooie sprookje een einde gekomen…