Reisverslag Kenia & Tanzania lodge/hotel reis - juli

Reisverslag Kenia & Tanzania lodge/hotel reis - juli

KENIA – TANZANIA

 
Vrijdag 23 juli: Best – Schiphol – Nairobi
Vandaag vroeg op om op tijd op Schiphol te zijn en dat zal, zo blijkt later, niet de laatste keer zijn deze vakantie. Op Schiphol blijkt dat bijna iedereen thuis al heeft ingecheckt en er geen twee stoelen naast elkaar meer over zijn. Dit lijkt vervelend maar leidt er uiteindelijk toe dat we twee stoelen naast elkaar in de businesclass toegewezen krijgen. Heerlijk uitgerust komen we dan ook in Nairobi aan waar we voor het eerst kennis maken met Sander en de rest van de groep. Snel even geld pinnen, bagage op het dak van de bus en dan de donkere nacht in. Na een kort ritje naar het hotel, een kort instructiepraatje van Sander, een biertje aan de bar en dan naar bed want al me al was het toch een vermoeiende reisdag.
 
Zaterdag 24 juli: Nairobi - Bantu lodge
Na het eerste ontbijtbuffet en de eerste malariapil staan we klaar om te vertrekken. De truck staat al klaar en dan begeven we ons in de chaos die het verkeer in Nairobi is. Er wordt op veel plaatsen aan de weg gewerkt en bij elke omleiding stort het verkeer zich vijf rijen dik in de berm om als eerste op de omleidingroute te komen. Uiteraard met een tegenovergesteld effect. Eenmaal buiten de stad kunnen we goed doorrijden en na een korte stop bij een verrassend grote en goed gevulde supermarkt komen we aan bij ons eerste lodge. Zeer eenvoudige huisjes die eerder aan een oude stal doen denken dan aan een hotel maar de bedden zijn prima. ’s Middags maken we een korte wandeling waarbij we op het einde iets te lang door een groep apen worden afgeleid want enkele honderden meters voor de lodge breekt een flinke stortbui los. We rennen naar een afdakje maar dat kan niet voorkomen dat we toch nog behoorlijk natregenen. ’s Avonds na het eten (uiteraard een buffet) is er een optreden van lokale dansers maar als er een mislukte nepstruisvogel op komt draven, houden we het voor gezien en gaan lekker slapen. De warme deken ligt er niet voor niets want het is inmiddels aardig fris geworden.
 
Zondag 25 juli: Samba Lodge – Buffalo Springs Nat. Reserve – Shaba National Reserve
Vandaag staat de eerste gamedrive op het programma. In een nieuwe truck (die van gisteren bleek stuk te zijn) rijden we eerst echter een heel stuk om Mount Kenia heen waarvan de toppen helaas verscholen liggen in de wolken. Een korte stop bij een van de souvenirwinkels en tevens koffiestop, en draaien we van de weg af en rijden Buffalo Springs National Reserve binnen. Eerst is er alleen een stoffige weg en wat kale struiken maar al snel spotten we de eerste dieren. Veel vogels maar ook giraffes, zebra´s, struisvogels en olifanten. Het echte werk en dat meteen op de allereerste dag! De tijd vliegt en na de eerste lunchbox van de vakantie moeten we helaas verder. Net buiten het park, onderweg naar een Samburu dorp, wordt de onverharde weg al snel slechter en met knikkende knietjes stappen we uit bij het dorp. Dit aapjes kijken vind ik maar niets en blijf dus wachten bij de truck. Hier zie ik hoe Sander en de chauffeur de restanten uit de lunchboxen overhandigen aan de stamoudste van het dorp. Na het bezoek aan het dorp is het nog maar een klein stukje hobbelen naar het Shaba National Reserve. Een mooi aangelegd park waar we al snel een duik nemen in het zwembad. Helaas voor Bob heeft een aap het op zijn bril voorzien en voordat we het weten is de aap met bril en al hoog in de bomen verdwenen. Vlak voor het eten worden de krokodillen gevoerd maar deze zijn zo volgevreten dat ze amper reageren als de stukken vlees voor hen op de grond ploffen. Na het eten, uiteraard in buffetvorm maar wel erg lekker, drinken we nog een biertje met Dirk en zoeken dan onze kamer op.
 
Maandag 26 juli: Shaba National Reserve – Thomson’s Falls
Dat we het Keniaanse leven nog niet echt snappen blijkt ’s morgens als het personeel van het hotel de koffers weigert te dragen. Gisteren hebben we ze zelf naar onze kamers gesjouwd en dat was natuurlijk inkomstenderving! De tassen zitten echter snel genoeg in de truck en dan gaan we op weg. Eerst over de onverharde hobbelweg het park uit en dan over de verharde weg, die hier verrassend goed is, terug richting Bantu lodge waar we op het grasveldje naast de weg lunchen. Oppassen voor de apen want die staan al op de uitkijk naar onze lunchboxen. Een stukje verder draaien we af en rijden dan opnieuw richting het noorden. Nu op weg naar de Thomson’s Falls. Het weer betrekt en als we een tussenstop maken op de evenaar is het fris. We krijgen uitleg en een demonstratie dat water ten noorden van de evenaar rechtsom wegstroomt uit een bakje water (of was het toch linksom) en ten zuiden van de evenaar linksom. Bob senior probeert op geheel eigen wijze het tegendeel te bewijzen maar valt al snel door de mand als hij heel stiekem het water al draaiend in de bak met water laat lopen. Weer terug in de truck klettert de regen tegen de ramen en zijn we blij dat we in de truck zitten. Bij het hotel blijkt de aangekondigde verrassing van Sander te bestaan uit een aantal kameleons waar iedereen mee op de foto kan. Snel even een stiekeme foto van de waterval waar je eigenlijk voor moet betalen en dan lekker een biertje bij de open haard die lekker brand en nog een beetje licht geeft als de stoom is uitgevallen.
 
Dinsdag 27 juli: Thomson’s Falls – Nakurumeer – Baringomeer
Vanaf het hotel is het niet zo heel naar de eerste stop van vandaag. Een mooi uitzichtpunt over de Great Rift Valley. De zon breekt nog maar af en toe door maar als we een stuk verder stoppen bij een koffieplantage schijnt de zon weer volop. Na deze stop rijden we verder naar Nakuru. Vlak voordat we deze plaats bereiken wordt de weg een stuk breder en hebben we echt het idee dat we weer een beetje in de bewoonde wereld komen. Eerst maken we een stop op een marktplein met talloze souvenirkraampjes. Sommigen doen wat boodschappen bij de lokale supermarkt en anderen gaan geld pinnen. Wij blijven bij de truck en aanschouwen de verkopers die elke nieuwe toerist opnieuw met onvermoeibaar enthousiasme hun waar proberen te slijten. Niet tevergeefs gelet op de manden vol met spullen die even later die truck binnen worden gesjouwd! Vanaf Nakuru is het alleen nog maar de stad uitrijden tot aan het Nakurumeer. De eerste buffel wordt al snel gespot en dan zien we de duizenden flamingo’s die in een prachtig roze lint de rand van het meer sieren. Eigenlijk zou je hier uren naar moeten kijken maar toch moeten we verder. Tweede succes is de witte neushoorn die we in de verte zien staan. Tijdens de klim naar babooncliff zien we een hyenajong dat er wat verdwaas bij loopt. Vanaf de top hebben we een prachtig uitzicht over het meer waar we net nog langs gereden zijn. Op de weg terug naar de uitgang van het park komen we dichter langs de neushoorn. Helaas een witte zodat deze niet officieel meetelt voor de big 5. Hiervan hebben we de buffel en de olifant al gespot. Resteert nog de leeuw, zwarte neushoorn en het luipaard. Als we de poort van het park uitrijden klettert de regen op het dak van de truck en ben ik blij dat we de hotel rondreis hebben geboekt en niet de kampeer variant! Vanaf het park is het een lange rit naar het Baringomeer. De weg wordt steeds slechter en eigenlijk is er geen sprake meer van een weg. Uiteindelijk rijden we door een armoedig uitziend dorpje als we plotseling de poort van onze lodge binnen rijden. Een wereld van verschil met het dorpje net aan de andere kant van de muur. Snel leggen de spullen op de kamer en duiken dan het zwembad in voor een verfrissende duik.
 
Woensdag 28 juli: Baringomeer
Voor de eerste keer niet ‘s morgens de tassen inpakken en verder maar een beetje uitslapen en genieten van de dubbele overnachting op deze mooie locatie. De fanatiekelingen onder ons staan vroeg op voor een ochtendwandeling met een gids maar wij slapen een beetje uit. Om tien uur stappen we in de bootjes voor een tochtje op het meer. De zon schijnt volop en het is heerlijk varen over het meer. We zien nijlpaarden (grotendeels onder water), krokodillen en verschillende vogels. Hoogtepunt is de visarend die de gidsen lokken met behulp van vissen als voer. Bij de tweede poging lukt het om een van de visarenden te lokken en sierlijk zweeft deze boven het meer om heel precies de vis uit het water te pikken. Ondanks het aftellen van de gids voor het juiste moment om een foto te maken ben ik toch te laat. Ik heb een foto van de juiste plek maar helaas zonder visarend. Terug bij de lodge wandelen we nog even naar het reptielenhuis een klein stukje verderop waar ze verschillende soorten slangen hebben waaronder de black mamba die dodelijk en zeer agressief is. Marianne poseert met een grote slang om haar nek en dan lopen we terug naar de lodge waar we de rest van de middag genieten van de mooie omgeving.
 
Donderdag 29 juli: Baringomeer – Nakuru – Naivashameer
Na een rustige dag zonder reizen is het vandaag weer vroeg op voor de rit naar Lake Naivasha. Over dezelfde weg als de heenreis volgen we eerst het stuk vreselijk slechte weg en komen na een paar uur aan in Nakuru waar we op het zelfde parkeerplaats stoppen als twee dagen geleden. Na wat inkopen bij de supermarkt koop ik een CD met muziek als achtergrond voor de vakantiefoto’s en dan gaan we verder richting Naivasha. Na een lange rit komen we uiteindelijk bij de Hippo lodge waar we als groep in het Jumbohuis worden ondergebracht. ’s Middags rijden we met twee busje een heel eind dezelfde weg terug voor een wandeling aan de rand van het meer. Een bewaker met geweer loopt mee maar aan haar ongeïnteresseerde houding te zien dreigt er weinig gevaar. Al snel zien we giraffen en veel zebra’s. Groter wild zoals buffels en olifanten zien we helaas niet. Voor het eten gaan we nog even kijken bij de hippopool en na enig speuren zien we diverse nijlpaarden met hun kop boven het water uitsteken. ’s Avonds komen ze meestal uit het water en lopen soms zelfs over de camping maar als we na in het donker gewapend met onze zaklampen op zoek gaan is er geen nijlpaard te bekennen. Later zullen we er nog talloze zien maar dat weten we op dat moment niet dus zijn we toch enigszins teleurgesteld.
 
Vrijdag 30 juli: Naivashameer – Masai Mara
Vandaag wacht ons een erg lange rit maar de bestemming is veelbelovend, het bekende park Masai Mara. De weg is redelijk goed en we kunnen goed opschieten. Door het vele vrachtverkeer is het af en toe wat moeilijk in te halen maar al met al valt het rijden niet tegen. In Narok maken we een stop en het blijft mooi om te zien wat er zich allemaal afspeelt op en langs de weg. Als we uiteindelijk van de harde weg afdraaien is het meteen gedaan met de goede weg. Door de talloze kuilen worden we flink door elkaar geschud. We rijden aan de rand van het park en daar mogen nog Masai wonen. We bezoeken een dorpje en rijden vervolgens het park uit. Als we dachten dat we de een slechte weg hadden gehad komen we bedrogen uit want de kuilen zijn nu nog tallozer in aantal en ook nog eens dieper. Gelukkig duurt het niet lang meer voordat we bij de hippo lodge aankomen. Een prachtige lodge met een leuk restaurant en bar en een mooie tuin waarin de verschillende tenten staan. Je kunt echter nauwelijks van tenten spreken want er staan vaste bedden in met een klamboe en achter de tent staat een stenen hokje met douche en wc. Jammer van onze tent is dat de bedden bijna groter zijn dan de tent waardoor er nauwelijks ruimte overblijft om te staan. Voor het eten drinken we in de bar gezellig een biertje en gaan dan aan tafel. Een grote groep chinezen is ons echter voor geweest en heeft als een groep sprinkhanen bijna het hele buffet leeggegeten. Er is echter nog voldoende over, al is het inmiddels koud geworden, maar dat mag de pret niet drukken. Toegezegd wordt wel dat wij morgen vroeg voor de chinezen mogen ontbijten. Ook na het eten smaken de biertjes prima en is het gezellig zitten in de bar.
 
Zaterdag 31 juli: Masai Mara
Voor de ballonvaarders is de dag al erg vroeg begonnen vandaag. Wij staan op de gebruikelijke tijd op (nog steeds vroeg) en rijden dan met de truck naar de ingang van het park. Al snel rijden we door de uitgestrekt vlaktes en glooiende landschappen van de Masai Mara en alleen de omgeving is al mooi om doorheen te rijden. Uiteraard zien we weer veel giraffen, zebra’s, gnoes en talloze “herten”. De eerste leeuw die we zien is ook door de talloze busjes gespot en iedereen rijdt als een gek zo dicht mogelijk tot aan de leeuw. Grappig om te zien maar eigenlijk zeer irritant. Rond half elf stoppen we bij een zeer luxe lodge midden in het park waar we de ballonvaarders oppikken. Na een kort wandelingetje naar de hippo pool rijden we verder. Leeuwen zien we niet meer maar de talloze zebra’s en gnoes die in lange rijen over de vlaktes trekken zijn prachtig en erg indrukwekkend. Als we rond zes uur het park uitrijden is iedereen dan ook zeer tevreden over een prachtige dag in de Masai Mara.
 
Zondag 1 augustus: Masai Mara – Isebania
Vandaag een lange reisdag voor de boeg. Eerst een klein stukje door de Masai Mara waar we twee jakhalzen om een konijn zien vechten en draaien we weer de verharde weg op. Om de een of andere reden kunnen we niet aan de westkant het park uit en moeten we een grote omtrekkende beweging maken. Rond etenstijd blijkt dat er geen lunchboxen zijn meegekomen maar dat we etensbonnen hebben meegekregen vanuit de lodge. Sander en de chauffeur achten de lunchlocatie echter niet geschikt voor onze magen dus wordt het alternatief een zelf te kopen lunch ergens in een supermarkt. Het is best ver rijden voordat we bij de supermarkt in Kisii aankomen. Voordeel is wel dat we nu al behoorlijk goed op weg zijn naar het grensplaatsje Isebania waar we vannacht gaan overnachten. Volgens Sander volgt nu het slechtste stukje weg van de hele vakantie maar gelukkig is de asfaltploeg net geweest dus zoeven we met een lekker vaartje richting grens. Nog even een tussenstop bij wat winkeltjes waar ze souvenirs van een speciaal soort steen hebben. Wij slaan hier onze big 5 in en dan hebben wij onze souvenirs kompleet. In Isebania moeten we een stukje van de harde weg af om bij het hotel te komen en het lijkt een beetje een louche buurt maar dat is in grensplaatsjes wel vaker. Bewaking met pijl en boog waakt vannacht over ons dus er kan niets gebeuren. Het hotel is erg eenvoudig en de douchekop vonkt vervaarlijk als ik deze op een andere stand zet maar er komt net genoeg water uit om snel even af te spoelen. In het barretje wisselen we euro’s om in Tanzaniaanse shillingen en gaan dan eten. Af en toe valt het licht uit maar daar staan we niet meer van te kijken. Na het eten drinken we nog een paar biertjes, worden om half twaalf de bar uitgezet en gaan tevreden slapen.
 
Maandag 2 augustus: Isebania – Victoria meer
De truck waar we in Tanzania verder mee rijden is helaas niet tot aan het hotel kunnen komen zodat we eerst de tassen in de oude truck laden en dan naar de grens rijden. De grens passeren we probleemloos en als de bagage is overgeladen rijden we richting het Victoriameer. De weg blijft goed en we kunnen lekker doorrijden. Het landschap verandert snel en de eerste kopjes doemen voor ons op. Na een korte foto- en plasstop gaan we verder terwijl het langzaam warmer wordt. Net voorbij Lamadi rijden we de inrit naar de lodge in eerste instantie voorbij maar daar komen we gelukkig snel achter en dan komen we aan bij Speke Bay lodge. Prachtig aangelegd, royale tenten en een mooi terras aan het meer waar we ’s avonds een prachtige zonsondergang hebben. Gelukkig blijven we hier twee nachten. Het eten is Europees en dat is op zich erg lekker maar past naar mijn idee niet helemaal bij de vakantie. Enig minpunt is dat er geen wc in de tent is en dat je daarom dus een stukje moet lopen naar het toiletblok. Uiteraard moeten we er deze nacht dus uit om naar de wc te gaan. Goed uitkijken voor de nijlpaarden maar die grazen vannacht gelukkig ergens anders.
 
Dinsdag 3 augustus: Victoria meer
De ochtendwandeling om vogels te kijken slaan we over zodat we een beetje kunnen uitslapen. Na een luxe ontbijtje stappen we om 10.00 uur in de bootjes voor een tochtje over het meer en een bezoek aan het nabijgelegen vissersdorpje. Als we aan land gaan is het al behoorlijk warm en rennen er talloze kinderen om ons heen. Na een rondleiding door het dorp die wat mij betreft wel wat korter had gemogen, stappen we opnieuw in de bootjes en varen terug naar de lodge. De rest van de dag staat er niets op het programma en kunnen we lekker luieren aan de rand van het meer. Een heerlijke dag.
 
Woensdag 4 augustus: Victoria meer – Serengeti
Vandaag is een reisdag maar het is slechts een klein stukje tot we de ingang van het park bereiken. Na wat formaliteiten rijden we het park in en krijgen dan meteen te maken met de slechte, onverharde wegen. Niet zozeer de kuilen zijn een probleem maar wel de bijna onafgebroken ribbels en het vele stof. Het is hier een heel stuk droger dan in Kenia. Voor de lunch stoppen we bij een hangbrug over een riviertje maar de reden om aan de overkant te eten ontgaat met een beetje. Aan het einde van de middag begeeft de truck het. De ophanging van de achtervering breekt af en na nog een klein stukje verder gereden te zijn, moeten we echt stoppen. In eerste instantie komt er een andere truck ons ophalen maar als dat te lang blijkt te duren rijden we toch verder. Veel minder snel dan voorheen en langzaam wordt het donker. Na een mooie zonsondergang zijn we echter nog steeds niet bij de ingang van het park waar we eigenlijk uiterlijk om half zeven moeten zijn. Als het helemaal donker is zien we in de verte een bosbrand woeden die echter niet dichterbij komt. Eindelijk bereiken we de poort en ook hier is het geluk ons niet goed gezind. De truck die een half openstaand hek iets moet ontwijken zakt met zijn achteras in een kuil en raakt daarbij de rechterhelft van de poort. Het duurt hierdoor een hele tijd voordat de formaliteiten zijn afgewerkt terwijl de brand steeds dichterbij lijkt te komen. Sommigen in de groep beginnen er zelfs een beetje zenuwachtig van te worden. Het is nog maar een klein stukje naar de lodge maar eerst moeten we nog even een stukje van de weg af vanwege werkzaamheden. Het ziet er echter gevaarlijker uit dan het is en onze chauffeur rijdt er netjes doorheen. Bij de Ikoma Bush camp loopt een bewaker met iedereen mee naar de tent waar de tassen binnenzetten en meteen doorlopen naar het restaurant. In het donker mag je niet alleen over het uitgestrekte terrein lopen vanwege de mogelijke aanwezigheid van de beesten. Ook na het eten worden we netjes thuis gebracht door een bewaker met zaklamp en pijl en boog.
 
Donderdag 5 augustus: Serengeti
’s Morgens verzamelen we na het ontbijt bij het receptiegebouwtje op de jeeps die ons vandaag rond zullen rijden door het park. De truck moet terug naar de ingang van het park voor aanvullende formaliteiten en zal daar ook gemaakt worden. Na een hele tijd zijn er eindelijk drie jeeps maar deze zijn niet groot genoeg om voor iedereen een zitplaats te bieden maar dat vinden we niet erg want de meeste tijd staan we toch om door het openstaande dak rond te kijken. Zonnebril op tegen het stof en dan plankgas het park in. Voordeel van de jeeps is dat we ook de kleinere weggetjes in kunnen. Veel zebra’s, antilopen, buffels en een krokodil en dan rijden we plotseling tussen een groep olifanten die vlak voor de jeeps oversteken. Ze zijn zo dicht bij dat je ze bijna vanuit de jeep kunt aanraken. Een klein stukje verder vallen we helemaal met onze neus in de boter want we zien verschillende leeuwen die de jacht inzetten op een groep antilopen. Ze sluipen vlak langs de jeeps zonder zich daar iets van aan te trekken en na een korte aanval sneuvelt een kleine antilope. Niet zo’n spectaculaire vangst maar de hele jacht is fascinerend om te zien. Na deze prachtige voorstelling rijden we verder naar het bezoekerscentrum. Ook zonder dieren is de omgeving prachtig. Na de lunch rijden we een verkorte ronde langs enkele kopjes en rijden dan terug in de richting van ons camp terwijl de zon prachtig door de wolken breekt. Als toetje van vandaag stoppen we bij de hippo pool en die doet zijn naam eer aan want er zitten meer nijlpaarden in de poel dan water. Een prachtig slot van een fantastische rit. Ook een lange dag want het laatste stukje voel ik de vermoeidheid in mijn benen van de hele dag staan. Verder zit mijn haar vol met stof want elke jeep of truck die we passeren werpt een grote stofwolk op. Vandaag zijn we wel voor het donker terug bij de tenten en als we naar het restaurant lopen zien we wederom een prachtige zonsondergang. Jammer dat we niet een dag langer in dit camp zijn om van de omgeving te genieten. ’s Avonds blijf ik als enige achter in de bar als de rest van de groep met de nachtsafari op pad gaat. Ik drink op mijn gemak een biertje, wacht tot de batterij van mijn fototoestel is opgeladen en loop dat met een bewaker terug naar de tent. Heerlijk relaxed douchen en op het gemak wat lezen. Als Marianne terug komt gaan we in de bar nog even wat drinken na een van de mooiste dagen van de vakantie.
 
Vrijdag 6 augustus: Serengeti – Ngorongoro krater – Karatu
De truck is gemaakt en al snel hobbelen we weer over de nooit meer te vergeten stuiterwegen van de Serengeti. Op dezelfde plek als gisteren zien we weer de groep leeuwen maar deze hebben vandaag geen aanval voor ons in petto. Iets verderop staat een jeep stil en als we daar stoppen en goed kijken zien we een luipaard. Ondanks dat deze dicht bij de weg licht is deze door zijn schutkleuren moeilijk te zien. Bijna de big 5 gezien maar de neushoorn uit het Nakurumeer telt niet echt want die was wit terwijl alleen de zwarte neushoorn bij de big 5 hoort. Nog één te gaan dus want de olifant, buffel, leeuw en het luipaard hebben we inmiddels gezien. Vlak bij de uitgang van het park leidt de weg een heuvel op en vanaf daar is mooi te zien hoe groot de uitgestrekte vlaktes van de Serengeti zijn. We maken nog een korte stop om de flappen aan de zijkant van de truck dicht te doen want de stofwolken zijn zo mogelijk nog erger dan gisteren. Langzaam begint de weg te stijgen en na een tijdje komen we aan op de kraterrand van de Ngorongoro krater. Hier stappen wij over op drie jeeps omdat de truck niet de afdaling in de krater kan maken over de smalle en erg steile weg. Na een korte plas- en fotostop dalen we af en zijn redelijk snel beneden waar we een geschikte lunchplek zoeken. De apen blijven netjes op afstand maar een grote vogel heeft het wel op het broodje van Stef voorzien. De rondrit door de krater zelf valt wat tegen. Relatief weinig dieren en eigenlijk is de rit terug omhoog mooier vanwege de prachtige uitzichten. Eenmaal boven op de kraterrand een korte fotostop en dan beginnen we aan de afdaling. Al snel komen we, na drie dagen hobbelen, weer op een verharde weg, zonder kuilen, en dan is het nog maar een klein stukje tot aan het hotel in Karatu. Alleen Marianne heeft een (deels) warme douche en ik spoel alleen het ergste stof even van me af. Persoonlijk vind ik dit het minste hotel van de hotels die we tot nu toe hebben gehad zonder dat het eigenlijk echt anders is. Waarschijnlijk de vermoeidheid. Een biertje bij de haard zit er niet meer in en al vroeg gaan we naar bed.
 
Zaterdag 7 augustus: Karatu – Arusha
Vandaag een reisdag me weinig hoogtepunten. Met een bus in plaats van de truck, de onverharde wegen hebben we definitief achter ons gelaten, zullen we het laatste stuk tot aan Nairobi afleggen. We maken een korte stop bij een grote Baobapboom die eigenlijk te groot is om een foto van de te maken. De Baobap aan de andere kant van de weg is wat dat betreft meer geschikt. Nog een korte stop in een plaatsje met veel te veel souvenirwinkeltjes en dan rijden we snel door tot bijna in Arusha. Een koffiestop in een prachtig aangelegde tuin en dan is het niet ver meer naar Arusha waar we direct te maken krijgen met verkeersopstoppingen. Langzaam aan zijn we vandaag weer een beetje in de bewoonde wereld terecht gekomen. We stoppen bij een grote supermarkt en er is gelegenheid om te pinnen. Het hotel is een flink eind buiten de stad en ligt zelfs een flink eind van de verharde weg maar als we eenmaal binnen zijn zien we dat het zeker de moeite waard is. Mooie huisjes in een prachtige parkachtige tuin en een lekker zonnetje op de koop toe. Vanaf het terras hebben we een mooi uitzicht op Mount Meru. Na de lunch gaan we lekker in de tuin zitten en kunnen we heerlijk relaxen. Na het eten zitten we lekker rond een kampvuur in de tuin. Op internet zie ik nog net dat de ruststand bij Heerenveen – P.S.V. 0 – 0 is en eenmaal in bed wacht ik tevergeefs op een SMS van Yvonne met de eindstand. De telefoon heeft helaas onvoldoende bereik en ik moet tot morgen wachten op de eindstand.
 
Zondag 8 augustus: Arusha – Nairobi
Bij het ontbijt weet Hugo te vertellen dat P.S.V. met 1-3 heeft gewonnen dus dat is een goed begin van de dag. De naaste concurrenten spelen gelijk dus dat is een goed begin van de competitie. Vandaag wederom een reisdag. Bij de grens gaat alles wederom voorspoedig en ook het geld wisselen loopt gesmeerd. Nadeel van het goed opschieten is dat we veel te vroeg op de lunchplek arriveren en dus gedwongen een langere tijd moeten wachten. De weg naar Nairobi is een verschrikking. Ongelooflijk veel gaten, omleidingen waar ze aan de weg bezig zijn en uiteraard weer ongelooflijk veel stofwolken. Raampjes open op het asfalt en raampjes dicht als we door het stof rijden. De vering van de bus heeft het zwaar te verduren (en wij dus ook) en regelmatig horen (en voelen) we de vering hard tegen de onderkant van de bussen stoten. Langzaamaan nadert Nairobi maar het laatste stukje van de weg is zo mogelijk nog slechter. Pas in de stad kunnen we weer fatsoenlijk rijden. We overnachten opnieuw in hotel Boulevard en het is een rare gewaarwording hier terug te komen. Toen helemaal nieuw in Kenia en nu met zoveel ervaringen achter de rug. Vermoeid maar met een tevreden gevoel gaan we slapen.
 
Maandag 9 en dinsdag 10 augustus: Nairobi – Mombasa – Nyali beach
Marianne en ik gaan niet met de groep mee met de stadstour. Een groot deel van de tijd is daarbij ingeruimd om te winkelen en dat zien we niet zo zitten. Volgens de reisgids is er in Nairobi niet zo veel te doen dus blijven we lekker bij het hotel. We kletsen wat met Ton, die vanwege zijn darmen ook niet mee is gegaan en met Bob en Rolien die enkele uren vergeefs wachten op hun schoonzoon die hen de stad wil laten zien. De dag gaat best snel voorbij en rond vier uur rijden we naar het station. De drukte daar is veel minder dan Sander vooraf had voorspeld en op het perron krijgen we allemaal een stoel aangeboden door een soort van perronchef. Net als we een biertje hebben gekocht komt de trein aanrijden en zoeken we onze coupe op. We liggen bij Joost en Jolanda. Afspraak is dat we per coupé per twee gaan eten zodat er altijd iemand in de coupé is. Niet iedereen houdt zich hier blijkbaar aan want als de bel voor het eten gaat, en we door de flink schommelende trein, bij de restauratiewagen aangekomen zit deze overvol. Tweede ploeg dan maar en, ongeduldig als we zijn, zorgen we dat we al eerder dan de bel bij de restauratiewagen zijn. Deze keer lukt het wel om een zitplaats te bemachtigen en het eten smaakt prima. Tijdens het eten valt de verlichting uit maar dat gebeurt blijkbaar vaker want al snel hangt er noodverlichting aan het plafond. Door het donker zoeken we onze weg terug naar de coupé en gaan dan al snel slapen. In het donker passeren we dorpjes, losse huisjes en op veel plaatsen staan mensen langs het spoor. ’s Morgens is er zowaar een Engels ontbijt in de trein en al snel daarna komen we in de buurt van Mombasa. Aan de rand van de stad rijden we langs een vuilnisbelt waar mensen wonen in schamele hutjes. Op het station blijkt de trein langer dan het perron en moeten we een stukje door het gras om op het perron te komen. De bus die ons naar het hotel moet brengen staat al klaar en als de bagage op het dak is vastgemaakt gaan we onderweg. Via een brug rijden we de stad uit en komen dan al snel uit in de wijk of voorstad Nyali waar ons hotel ligt. We moeten even wachten tot de kamers klaar zijn want de treinreis is erg voorspoedig verlopen. Vanuit de kamer hebben we een prachtig uitzicht over de tuin met de zwembaden en op de achtergrond de zee.
 
Woensdag 11 en donderdag 12 augustus: Nyali beach
Een heerlijke dag waarop we eerst uitslapen en na het ontbijt lekker op het balkon gaan zitten. De rest van de dag zitten we heerlijk aan het zwembad. Zwemmen in zee doen we niet want het water en het strand ligt vol met zeewier en zee-egels maar het zwembad is een goed alternatief. Donderdag regent het zo’n beetje de hele dag zodat we maar wat rondhangen in het hotel en wat lezen en wat kletsen. Zin om naar Mombasa te gaan hebben we ook niet want daar zijn de meeste straatjes in de oude havenwijk niet verhard en ongetwijfeld een grote blubberpoel. ’s Avonds gaan we op tijd naar bed want morgen moeten we om drie uur al vertrekken naar het vliegveld. Jammer van de regenachtige laatste dag maar wel een einde van een heel erg mooie en gezellige vakantie.