Dagboek Djoser groepsreis naar Zuid-Afrika

Dag 1

19.55 uur vlucht Amsterdam - Frankfurt
22.40 uur vlucht Frankfurt - Johannesburg - Kaapstad

Dag 2

Bij aankomst op het vliegveld in Kaapstad bleek onze groep uit een zeer gemêleerd reisgezelschap te bestaan. De groep bestaat uit 13 personen (7 mannen en 6 vrouwen) in de leeftijdscategorie van 23 tot 57 (bijna 58). In de bus op weg naar onze eerste overnachtingplaats hebben we kennis gemaakt met onze reisbegeleider, Peter, en onze chauffeur, Jannie. Eenmaal gesetteld in hotel Saasveld Lodge aan de Kloofstraat te Kaapstad, heeft Peter een introductiepraatje gehouden over de reis die ons te wachten staat en vervolgens is iedereen op eigen houtje Kaapstad gaan verkennen. Waarschijnlijk zijn we allemaal lekker natgeregend, het weer zit nog even niet mee….
Om 19.00 uur gaan we met de hele groep dineren, en wat voor diner…!! Bij Khaya Nyama hebben we erg genoten van zeer speciale gerechten: van haai uit Mozambique tot krokodil en van everzwijn tot struisvogel. Deze bijzondere maaltijd was tevens een ideale gelegenheid om iedereen wat beter te leren kennen. Met name de verschillende verhalen en ervaringen die uitgewisseld werden, maakten dit welkomstdiner tot een gezellige en veelbelovende eerste avond.

Dag 3

Vanochtend hing het allemaal van het weer af, of het mogelijk was een bezoek te brengen aan Robbeneiland en/of de tafelberg. Toen de gordijnen om ongeveer 07.00 uur werden opengeschoven, dachten we: dit wordt helemaal niets ! Maar Peter bracht ons bij het ontbijt toch nog goed nieuws: Er gingen boten naar Robbeneiland vandaag en er waren ook nog plaatsen beschikbaar. Even later gingen we dus met de hele groep op weg naar de Clocktower om de boot te reserveren. Er waren gelukkig nog plaatsen genoeg maar de eerste mogelijkheid was pas 's middags, dus we moesten ons nog even zien te vermaken. Dat is in een stad als Kaapstad geen probleem, een aantal hebben een rondtour per bus door Kaapstad gemaakt, sommigen hebben het aquarium bezocht en de overigen hebben het Waterfront bekeken. Toen was het zover en stapten we (na op de foto gezet te zijn) op de boot naar Robbeneiland. Na een heftige boottocht (flinke golven) kwamen we op het eiland. Hier werden de mensen in twee groepen verdeeld, de ene groep ging beginnen met de bustocht en de anderen begonnen met de rondleiding door de gevangenis. In de gevangenis kregen we veel informatie over wat er vanaf binnenkomst van een nieuwe gevangene, tot tijdens zijn verblijf allemaal gebeurde. We kregen de cel van Nelson Mandela te zien, de luchtplaats en de cellen van de overige "gewone" gevangen. Een heel indrukwekkende rondleiding !
De bustocht bracht ons onder andere langs de verblijfplaats van Robert Sobukhwe, de plaats waar o.a. Mandela moest werken in een lijmsteengroeve en een lepra kerkhof, waar waarschijnlijk het grootse aantal doden helemaal geen lepra had. Tijdens de terugtocht van Robbeneiland naar Kaapstad zagen we onze eerste walvis, hij sprong helemaal omhoog uit de golven, echt gaaf!
Bij terugkomst in Kaapstad ging de groep weer uit elkaar, sommigen gingen nog even naar het Waterfront en anderen gingen de stad in, de VOC tuinen door.
De tafelberg besloot helaas pas uit de wolken te komen toen de laatste kabelbaan naar boven ging. Dit konden we dus niet meer beleven, jammer maar helaas.

Dag 4

Om 08.00 uur vanochtend vertrokken we zonder onze bus en buschauffeur Jannie, maar wel met een andere bus en Chris onze tijdelijke nieuwe chauffeur (Jannie moest met onze bus naar de garage voor een APK-keuring). Chris bracht ons al vrij snel naar Kaap de Goede Hoop. Daar gingen we eerst de berg op naar de vuurtoren voor een geweldig uitzicht en vervolgens via een heel leuk wandelpad naar het zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika met alweer een geweldig uitzicht. Onderweg zagen we nog enkele struisvogels, elanden en een soort gekko. Natuurlijk moest er even een groepsfoto worden gemaakt bij het bordje met "Kaap de Goede Hoop" erop. Vervolgens bracht de bus ons naar Boulders Beach om een kijkje te nemen bij de Jackass pinguins. De pinguins lagen verspreid in de bosjes en op het strand en reageerden niet allemaal heel vriendelijk op ons bezoek. Maar over het algemeen zijn het vermakelijke dieren om te zien. Na dit bezoek ging ons gezelschap door naar Stellenbosch, een erg leuk dorpje met vele mooie gebouwen en natuurlijk: Oom Samie se winkel ! Na deze relaxte wandeling in de zon en een heerlijke lunch, stapten we weer in de bus voor het laatste uitstapje voor vandaag: wijnproeverij Nethelingshof. Hier kregen we een rondleiding en natuurlijk werden de wijnsoorten geproefd.

Dag 5

Om 5.45 uur opgestaan (in de vakantie!), om 06.30 uur ontbeten en vervolgens om 07.00 uur met de bus vertrokken. Om 08.00 uur werpen we een laatste blik over de kustlijn van Kaapstad, voordat we de bergen ingaan. We hebben hier nog even de mogelijkheid om te roken en foto's te nemen. Om 09.30 uur stoppen we even voor een koffiepauze en dan rijden we verder door de Lowry Pas. Na de lunch rijden we door de Kleine Karoo woestijn. Tijdens deze rit zijn we gestart met een wedstrijdje struisvogels tellen. 's-Avonds bleek dat Teun en Natasja deze wedstrijd gewonnen hadden. Om 14.00 uur komen we aan in Oudtshoorn. Hier even de tijd om tassen neer te zetten en dan moet iedereen weer in de bus zitten voor de excursies van vanmiddag. Om 14.45 uur aankomst bij de Wildlife ranch, hier hebben we krokodillen en luipaarden bekeken. De andere helft van de groep heeft de Cango Caves bezocht. Om 17.00 uur komen we aan bij de struisvogelfarm. We hebben hier eerst koffie en thee gedronken en daarna kregen we een rondleiding van gids Chris (alweer een Chris!). Eerst struisvogelleer, struisvogelveren en eieren gevoeld. Verschillende mensen van onze groep hebben daarna nog een baby struisvogel vastgehouden. Marcel en Tijmen hebben gezoend met de 16-jarige struisvogel, Linda genaamd. We hebben ook kennis gemaakt met de struisvogels Bonnie & Clyde en Adam & Eva. Dennis heeft nog even een ritje gemaakt op een struisvogel en Marijke en Annemiek hebben een nekmassage gehad van struisvogels. We hebben ook nog getest hoe sterk struisvogeleieren zijn. Na het wijnproeven hebben we heerlijk struisvogelvlees gegeten en gezellig getafeld. Als afsluiting van de dag hebben we met de groep wat gedronken in het Rock-Art Café van Oudtshoorn.

Dag 6

Het begin van een dag met de mooiste ervaring van bijna iedereen, start rond 06.00 uur. Om 07.00 uur staat het ontbijt al voor ons klaar, want rond 07.30 uur vertrekken we met de bus richting George. Het is erg mistig onderweg waardoor we weinig van het berglandschap te zien krijgen. In George aangekomen, kunnen we nog even door het spoorwegmuseum lopen, maar om 10.00 uur vertrekt de Outeniqua Choo Tjoe richting Knysna. De reis gaat 2,5 uur duren en de trein stopt onderweg nog in Wilderness en Sedgefield. Na een mooie, lange tocht komen we om 12.00 uur in Knysna aan. Daar lopen we met zijn allen richting het Waterfront. Wij kunnen daar gaan lunchen en eventueel winkeltjes bekijken. Rond 14.00 uur worden we door 2 busjes opgewacht, die ons naar Plettenberg bay brengen. Bij Ocean Blue krijgen we regenpakken aan en zwemvesten om. Vandaag hebben we een wedstrijdje dolfijnen tellen. De boot wordt door middel van een tractor het water ingeschoten en al vrij snel krijgen we dolfijnen te zien. Niet lang daarna zien we ook veel walvissen. Er zijn twee walvissen onder de boot doorgezwommen. In totaal hebben we 250 dolfijnen en 21 walvissen gezien. Nadat we een lange tijd tussen de walvissen en dolfijnen hebben rondgedobberd, zijn we naar de rotsen waarop de robben liggen gevaren. Er zitten ongeveer 3000 robben op die rotsen. Wij hebben alleen geen haaien gezien. De boot is weer op unieke wijze op het strand terecht gekomen, door met hoge snelheid het strand op te varen. Na een warm kopje koffie, thee of een lekker drankje is de prijs van het dolfijnen tellen aan Jojanneke en Marijke uitgereikt. De busjes hebben ons naar Wadrift lodge gebracht, waar wij 2 nachten zullen doorbrengen. 's-Avonds heeft de vrouw des huizes een heerlijke Afrikaanse maaltijd voor ons bereidt. Nog even kletsen en borrelen bij het haardvuur en dan komt ook deze dag weer tot een eind.

Dag 7

Vanuit mijn bed kijk ik terug op een dag in het Tsitsikamma Park (het is al net zo lastig te spellen als uit te spreken)! Het was een erg natte dag; zo hopen we er op onze reis niet meer veel mee te maken. Gelukkig hebben we er ons programma niet heel erg op hoeven aan te passen; we hebben namelijk met regenjas (en paraplu voor Teun) de berg beklommen (volgens route Mouth trail) om zodoende te genieten van tweemaal een fantastisch uitzicht. Best nog een pittige klim als het glad en glibberig is van de regen. En ik geloof dat iedereen tot ver in de middag natte/kleffe/klamme kleding heeft gehad. Rond het middaguur zijn we met de bus (bus numero 5 om precies te zijn en met chauffeur numero…. Ik ben de tel kwijt!) richting de Paul Sauerbrug (Bloukranspas) gegaan waar een aantal van ons (om precies te zijn Teun, Dennis, Tijmen en Jojanneke) de bungee-jump gingen wagen vanaf de 216 meter hoge brug. Met knikkende knieën (niet alleen van de kou) vertrokken we met zijn vieren richting de brug en we kwamen alle vier met een zeer brede glimlacht weer terug; echt een onvergetelijke ervaring!! Gezien het weer bleven er niet veel andere excursies over voor de rest van de dag. Vandaar ook dat we besloten terug te keren naar de lodge om ons daar op te warmen met een warme douche en knapperend haardvuur. Om 18.00 uur stond er weer een heerlijke tafel met typische Afrikaanse gerechten voor ons klaar. Later ontvingen we nog het kookboek van de vrouw des huizes zodat we thuis een poging kunnen wagen deze heerlijke gerechten ook nog eens te maken. Na nog wat alcoholische/non-alcoholische drankjes bij het haardvuur genuttigd te hebben, druipen we allemaal redelijk vroeg weer af; het is immers morgen weer erg vroeg dag (ontbijt 6.15 uur, vertrek om 07.00 uur)!

Dag 8

En wederom een dagje vroeg uit de veren; om 06.00 uur moeten de tassen bij de bus worden ingeleverd en om 07.00 uur vertrekken we richting Graaff-Reinet. Een lange rit van ruim 400 km door de Kleine Karoo. Eigenlijk merken we al direct dat het weer een stuk beter wordt. Tijdens de busrit neemt Jannie zelfs 35 graden waar op de thermometer van de bus. Bij een benzinepomp hebben we onze eerste stop voor een kop koffie en nog een uitzicht foto van een brug (welke precies is me ontschoten). Rond een uurtje of 12 hebben we de volgende stop bij een winkelcentrum met o.a. een Pick & Pay. Mooie gelegenheid om even een sandwich te kopen voor de lunch. Om ongeveer 14.30 uur arriveren we in Graaff-Reinet; onze nieuwe lodge Camdeboo Cottages heeft wederom een zwembad (wellicht dat we met dit stralende weer er wel gebruik van kunnen maken) en we mogen weer huisjes delen. Dit is één van de grotere lodges tot nu toe. 's-Middags volgen we met de hele groep een excursie richting de Valley of Dessolation. Verdeeld in twee busjes met twee gidsen (waarvan 1 de neef van Peter is) vertrekken we vanaf de lodge. Onderweg naar de top krijgen we een biologieles. Alles in de woestijn heeft zo zijn functie. Zo is er een plant die de ontbijtplant genoemd wordt, waaruit zo ongeveer alles voor een goed ontbijt gehaald kan worden zoals koffie en muesli met suiker. Bovendien doen we later nog een quiz waarin we moeten raden hoe de plant heet met stekels, die zo scherp prikken dat een vogel er niet op kan zitten….."vogelkie kan nie sit nie bossie". Bovenop de berg bemerken we met zijn allen als we 20 seconden stil zijn, waar de naam Valley of Dessolation vandaan komt….een serene rust met enkel en alleen fluitende vogels. De wandelroute naar een andere kant van de berg geeft ons uitzicht op een prachtige zonsondergang. Ons avondmaal nuttigen we in het restaurant wat bij de lodge hoort (op 7 minuten loopafstand). Samen nemen we een traditionele wijnlikeur van de oudste wijnrank uit het gebied, die wel 3 meter breed is. Onze bijna jarige job krijgt er zelfs twee! Wederom een dag om nooit te vergeten!

Dag 9

Voor de meeste mensen begon de dag wederom vroeg, om 07.00 uur en zonder ontbijt. Willem en Eddy gingen voor de gamedrive met dezelfde gids als gisterenavond op pad. Anouska, Marijke, Annemiek, Marcel en Dennis zijn gaan vliegen met een Ultralight vliegtuigje. Er werd veel wild waargenomen in (uitzonderlijk) grote kuddes. Jojanneke, Tijmen, Natasja, Teun, Marisca en Peter deden het de ochtend rustig aan. Om 09.00 uur (en een half uur speling) was er ontbijt in de monumentale huisjes. Om 10.00 uur was iedereen present voor een wandeling door het zwarte township "Umasizakhe". Onze gids, Isaac, bracht ons in een mengelmoes van Zuid-Afrikaans en Engels de wetenswaardigheden van het township bij . We bezochten de school waar de kinderen (vanaf ongeveer 3 jaar) een paar voorstellingen weggaven. De kliniek werd bezocht, waarbij duidelijk werd dat HIV en AIDS gezondheidsproblemen nummero 1 zijn en blijven voor de komende jaren. Ook ziektes die bij ons allang "onder controle zijn" zoals polio, zijn hier nog veel voorkomend. Of schoonmoeders een andere status hebben dan bij ons, is niet bekend maar uiteindelijk kregen wij thee en zelfgebakken toeristenbrood in de woning van Isaacs schoonmoeder. Deze vrouw, die een opvallende gelijkenis vertoont met Gladys Knight, is natuurgenezeres. Dit vak is door haar voorouders doorgegeven en ook zij zal dit te zijner tijd weer aan één van haar kinderen doorgeven. Met het vriendelijke verzoek om de digitale foto's ter beschikking te stellen aan Isaac werden we vroeg in de middag weer bij onze lodge afgeleverd. Die middag ging iedereen zijn eigen weg. Anouska en Marijke hebben nog het plaatselijke ziekenhuis bezocht dat volgens Anouska meer weg had van een museum. Peter (gids) en Eddy gingen nog vliegen met de Ultra-Light maar helaas werd, volgens hun verklaring, de vlucht geannuleerd vanwege te veel wind. Andere bronnen beweren dat er veel kan met een Ultra Light, zolang deze maar Ultra Light blijft, maar laten we Peter en Eddy maar het voordeel van de twijfel geven. Een heerlijke middag om kaarten te schrijven met merkwaardige overeenkomsten tussen de stellen, wie er het meest had geschreven en wie vooral wiens familieleden moest afwerken. Verder was het heerlijk om in de tropische warmte inkopen te doen voor de braai van vanavond. Jannie was deze avond onze baie braaimeester, naar verluidt was hij 7 uur bezig geweest met de voorbereidingen. Het resultaat was er naar: heerlijke steaks en lamskoteletten, tosties, saté en boerenworst. Ook de salades waren heerlijk. Willems verjaardag kwam hier op een hoogtepunt; van Djoser kreeg hij een boek over Graaff-Reinet en de groep had een taartje met kaarsjes. Willem had zelf de groep op drank getrakteerd en we hopen dat alle glazen weer op hun plek zijn gekomen... Dat het winter is werd die avond nog eens onderstreept. Vanaf zonsondergang werd het behoorlijk koud en zelden hebben wij gebarbecued met dikke truien en jassen aan en opwarmrondes bij de braai. Rond 22.00 uur zocht iedereen verkleumd het bed op. Iedereen? Er doen verhalen de ronde dat een klein groepje nog elders verwarming is gaan zoeken….

Dag 10

Vandaag een lange zit voor de boeg van ongeveer 520 kilometer, dus vroeg uit de veren en om 07.30 uur vertrek uit Graaff-Reinet. Het is mistig en regenachtig dus we hebben het gisteren echt getroffen met het weer. De koffiestop brengt ons naar een café in de middle of nowhere, waar behalve koffie ook allerlei zelfgebakken heerlijkheden en zelfgebreide kledingstukken voor mens en hond te koop zijn. Voor de lunch komen we bij Wimpie terecht. Probleemloos passeren we te voet de grens van Lesotho met Jannie als onze reisleider. Lesotho doet heel anders aan als Zuid-Afrika qua landschap. Het wordt niet voor niets het koninkrijk van de hemel genoemd. Het uitzicht vanaf de Gate of Paradise is met recht "asemromend" waar we tot nu toe op onze reis buitengewoon vriendelijke mensen zijn tegengekomen, zijn er hier ook mensen die ons liever zien gaan dan komen. Om ongeveer 16.30 uur komen we aan in de Malealea lodge. We verblijven hier in rondavels, de lokale hutjes, erg leuk. Al snel begint het lokale koor, MCC, met haar optreden. Ze kunnen erg goed zingen en het swingt ook nog. Daarna een lokale band die op zelf gemaakte instrumenten spelen. Wij voelen ons inmiddels zeer welkom hier. Jannie promoveert vandaag van braaimeester tot braaikoning en we laten ons de 3-gangen maaltijd goed smaken, met als toetje een op het vuur geroosterde marshmellow. Als de houtjes op zijn, gaan wij slapen.

Dag 11

Na het uitslapen (07.30 pas opstaan) begon de dag (na een regenachtige nacht) droog. Sommigen werden gewekt door de pauwen welke rond de rondavels verbleven. Het ontbijt werd genuttigd en om 09.00 uur stonden we klaar om de eerste tocht te maken. Het was een wandelroute door het gebied Malealea. Eerst bezochten we een handenarbeid winkeltje waarna we de plaatselijke school bezochten. De leraren en kinderen waren zeer vriendelijk en lieten ons alles zien. Een aantal van ons voelden zich ook weer kind en gingen in de schoolbanken zitten (wat de kinderen erg leuk vonden). Toen we klas 1 t/m 5 hadden bezocht en Willem in iedere klas zijn goochel truc had laten zien, gingen we weer verder. Helaas was het intussen wel begonnen met regenen. Het plaatselijke museum was de volgende stop, hier werd uitgelegd hoe de huisjes werden gemaakt en hoe het leven er vroeger er aan toe ging inclusief het verbouwen van verschillende gewassen (inclusief een medicijn tegen AIDS !?!). Aan het eind kregen we ook nog een kopje thee wat goed was voor de spijsvertering. De tocht ging vervolgens nog langs de plaatselijke bierbrouwer waar we ook nog even konden proeven. De meeste mensen hebben dit niet gedaan omdat de bierbrouwer een vuurtje in huis had gemaakt waardoor je het huis uit werd gerookt. Na nog een prachtig uitzicht over de kloof was de wandeltocht voorbij maar de regen helaas nog niet….
Daar het er niet naar uit zag dat de regen op ging houden werd er gezamenlijk besloten dat de middagtocht niet doorging. Dus geen pony rit en geen wandeling naar de kloof of waterval. De lunch was goed (spaghetti) en voor de middag was de invulling naar eigen inzicht, waar dankbaar gebruik van werd gemaakt in de vorm van slapen, dagboek bijwerken, film terugkijken, poolbiljarten etc. De barman wist ons te vertellen dat het de afgelopen 9 maanden nog niet zo erg had geregend (lekker hè?). Om 17.30 uur ging een ander plaatselijk koor optreden, gevolgd door een band. Het was weer erg mooi om naar te luisteren. Het avondeten werd voor sommigen iets later omdat het Nederlandse Hockeyteam nog aan het spelen was tegen Duitsland (gewonnen met 3-2). De Duitse gasten op dit kamp kregen dit natuurlijk goed te horen (ze bleven er gelukkig wel aardig bij). Na het smakelijke diner was er voor de vrouwen nog even tijd voor girls talk en voor de mannen een potje pesten met kaarten. Hierna zochten we onze leuke huisjes op omdat het licht om 22.00 uur uit gaat (de aggregaat wordt gewoon uitgezet) en het regende nog steeds.

Dag 12

Na de vele regen van gisteren, stond vanochtend de zon aan de hemel toen we wakker werden in de echte Afrikaanse rondavels. We zijn om 08.00 uur vertrokken uit Malealea. Gelukkig konden we de Gate of Paradise goed verlaten. Er bestond namelijk nog enige onzekerheid of de 8 kilometer zandweg die we als eerste af moesten leggen, wel te berijden was. We zijn richting Maseru (hoofdstad Lesotho) gereden om bij de Maseru Bridge de grens over te gaan. Aangekomen bij de grens moesten we, met uitzondering van Jannie, allemaal een grensformulier invullen om de grens over te mogen. Wederom moesten wij weer met z'n allen de grens overlopen (toch apart) en daarna hebben we onze reis vervolgd om rond 10.30 uur in Ficksburg onze eerste stop te maken. Wederom zien we de omgeving veranderen in grote rotspartijen. In het Golden Gate Highlands hebben we rond 13.00 uur bij het Proteahotel onze lunch genuttigd. Over de Monantsa Pas verlaten wij de Vrij Staat provincie. Onderweg zijn we de eerste zebra's in het wild tegengekomen. In de provincie Kwazulu Natal ligt de plaats Jagerslust, waar zich onze accommodatie voor de komende twee dagen bevindt. Rond 15.30 uur arriveren wij op het vakantiepark Drakensville. Dit zijn ruim opgezette huisjes met 2/3 slaapkamers, 2 wc's en een woonkamer en keuken. Tot het avondeten was iedereen vrij. Peter en Teun hebben gesquasht, sommigen hebben bij de bar gezeten om iets te drinken of lekker een boek te lezen. Om 18.30 uur hadden we ons diner. Het eten was hier wederom lekker, net zoals in alle andere eetgelegenheden die we al hebben gehad (Afrikanen houden wel van lekker eten). Na enkele stevige discussies en mooie verhalen besloten we de dag met een drankje waarna iedereen rond 21.00 uur de bar verliet.

Dag 13

Bij het verlaten van de bar de avond ervoor was het gaan regenen. Geen goed vooruitzicht als er de andere dag een wandeling met fantastische vergezichten in ongerepte natuur op het programma staat. Eerst maar eens slapen in deze prachtige huisjes waar voor iedereen die dat wil een eigen slaapkamer beschikbaar is. De stilte in dit vakantieoord is groot, vanaf 21.30 uur heb ik geen mens of auto meer gehoord. Om 06.30 uur opgestaan met lichte motregen, goed voor het land en het gras.
Om 7.45 uur ontbijt, wat hier bijzonder uitgebreid is. Er kan gekozen worden voor 4 soorten muesli, 2 soorten yoghurt, brood, spek, eieren, worstjes, jam, kaas, koffie, thee, melk en jus d'orange. De meeste mensen hadden goed geslapen, sommigen hadden het koud gehad en er niet aan gedacht de dekens uit de kast te halen of van een ander bed te stelen. Om 08.30 uur vertrek met lichte regen, erg fris. Een goedemorgen gewenst van Peter en Jannie. Peter heeft ook nieuwe informatie over de wandeling van vandaag en over de komende dagen. Belangrijk voor morgen is, dat er geen visbraai is. Die zouden we krijgen omdat een jongen van 11 jaar, 35 kilo een vis van 95 kilo heeft gevangen met een kleine hengel. Deze vis was ingevroren en daar zouden wij een braai van krijgen. De jongen heeft er 5 uur over gedaan om de vis op het droge te krijgen, gelooft u het? Waarom gaat de braai dan niet door, is dit soms een broodje aap verhaal? Geeft niets, iedereen geniet intussen van de natuur.
Het is stil in de bus, zelfs Peter van de Berg heeft de knop op uit. Zou er iets zijn, normaal is Peter de gezelligheid zelf? Vast onder de indruk van de natuur en deze reis. Bij aankomst in het Royal Natal National Park, gaan we eerst naar de receptie om te bekijken welke wandelingen gezien het weer wel kunnen en welke niet. Er worden enkele plattegronden van het park gekocht en telefoonnummers van Peter uitgewisseld, je weet maar nooit of we nog iemand kwijt raken onderweg. Eerst gaat de groep gezamenlijk op pad om de rotstekeningen van de bosjesmannen te bekijken onder leiding van een plaatselijke gids. Deze eeuwenoude schilderingen, 800 jaar oud zijn van onschatbare waarde. Ze mogen nooit aangeraakt worden of nat worden of met water worden besproeid, anders verkleuren ze. Onze gids was er nog niet maar wij waren niet gehinderd door sloten, hekken of iets anders en gaan zonder de gids de tocht naar de tekeningen beginnen. Niet veel later zien we een jonge man met grote rugzak en we denken: vast een toerist, doorlopen. Maar Peter vraagt het even en het blijkt onze gids te zijn. Hij stelt zich voor en vertelt over de omgeving. De gids laat ons alles zien en laat het onzichtbare leven. Goede ogen waren soms voorwaarde en enige fantasie noodzaak. De tekeningen zijn dan ook al 800 jaar oud. De gids vroeg om een fooi van 10 Rand, Peter verstond 1 rand en bood direct aan deze kosten geheel voor zijn rekening te nemen. Toen hij doorkreeg dat het 10 rand per persoon was, trok hij zijn aanbod maar gauw weer in. Onderhandelen is er niet van gekomen, sommigen voelden zich opgelicht, anderen hadden er vrede mee. We stoppen even voor een wc bezoek en dan rijst de vraag, wie gaat waarheen en hoe laat zien we elkaar weer. Maar deze groep is een echte groep en we kunnen niet zonder elkaar. We gaan samen naar de Sunday Falls, 2 uur heen en 2 uur terug. Het park zit vol wilde dieren, apen, herten en vogels. Een prachtige omgeving en zelfs het weer is beter geworden. Eddy voorop (er kan er maar 1 de leiding hebben en dat doet hij goed) en de rest volgt in zijn of haar eigen tempo. Snel bereiken we de top van de waterval. Dennis is teleurgesteld omdat het toch zo moet zijn dat je de waterval van beneden naar boven bekijkt en niet van boven naar beneden. De groep berust en begint aan de meegenomen lunch. En dan gaat de wandeling toch verder en kan Dennis van onder naar boven kijken en zijn foto's maken, hij gelukkig, wij gelukkig. Verder hebben we nog geen aap of wild beest gezien maar wel een waterval. Om 14.00 uur gaan we weer met de bus terug, de rest van de middag is vrij om te slapen, wandelen of lezen en om 18.30 is het buffetdiner. Om 06.15 uur moeten de tassen morgen bij de bus staan.

Dag 14

Warempel Willem had gelijk, om kwart over zes moesten de tassen bij de bus staan. Behalve dat het vroeg is, hebben we ook een kleine kater vanwege de verloren hockey wedstrijd (mannen)finale olympische spelen. Toch vertrekken we vol goede moed vanuit de Drakensville naar St. Lucia. Om 09.00 uur hebben we een koffiestop bij Howick alwaar tot onze verbazing na een wandeling van maar liefst 50 meter, een fantastische waterval te zien is. De wandeling van gisteren van 4 uur leverde ons een lullig stroompje op en een korte koffiepauze levert ons een fatsoenlijke waterval op. Na het nuttigen van menige versnaperingen (chocoladetaart voor Annemiek) vervolgen we de reis. Peter verstrekt ons informatie over onze nieuwe bestemming en maakt zich enigszins zorgen dat we niet op tijd aan zullen komen. Dit vanwege het feit dat we om 15.00 uur de boottocht door de St. Lucia Wetlands niet mogen missen. We passeren de kraal van Shaka Zulu en begrijpen na het observeren van de zwarte bevolking in dit gebied, waar de term zulu lippen vandaan komt. Door goed werk van onze coureur Jannie (Jan Hendrik Janneman) komen we ruimschoots op tijd aan bij onze verblijfplaats; de Shonalanga flats. Na een welkomstdrankje worden de kamers verdeeld. Tot verbazing van menigeen blijkt dat Peter en Marisca als enige koppel een appartementje voor zich zelf hebben. Wij worden ingedeeld bij Marcel en Annemiek, gezellig! Om 14.40 uur wandelen we naar de kade waar de boot op ons wacht. Het water dat voor ons ligt, behoort tot 1 van de 6 UNESCO World Heritage Sites in Zuid-Afrika. De St. Lucia Wetlands hebben deze status in 1999 gekregen. Tijdens de boottocht hebben we maar liefst 5 krokodillen, een aantal reigers, zwaluwnesten, gele wevers, 1 à 2 blauwaapjes en heel veel nijlpaarden gezien, waarvan twee aan boord. Nijlpaard in het Afrikaans is Seekoei. Na deze geweldige ervaring hebben we met zijn allen inkopen gedaan voor het ontbijt van de volgende dag bij de Spar. Daarna zijn we gezellig gaan tafelen bij Alfredo's.

Dag 15

Om 05.00 uur 's ochtends zijn we uit bed gesprongen, vandaag gaan we namelijk kennis maken met de big 5: de buffel, de olifant, de neushoorn, de leeuw en het luipaard! Om 06.00 uur vertrekken we vanaf onze accommodatie met twee 4x4's naar het Hluhluwe-Umfolozi Park, allen bepakt met ontbijt en camera. Onze gids, tevens chauffeur Bertus heeft er zin in! Hij belooft ons veel olifanten. Er zijn namelijk kuddes gesignaleerd vanochtend. Aangezien er 353 olifanten in het park aanwezig zijn moet dat lukken zou je zeggen. Op weg naar het park zijn we getuige van een ongeluk (met doden en gewonden) en realiseren we ons dat de hulpverlening in dit land toch heel wat trager op gang komt dan bij ons. Vanwege de route van de olifanten gaan we het Hluhluwe deel van het park bezoeken. Bertus blijkt een echte shit-specialist te zijn! We vervolgen onze tour dan ook in het spoor van "verse" olifantenpoep. Tijdens de hunt voor de biggest of 5, komen we heel wat wild tegen. Impala's , nyala's, zebra's, gnoes, kudu's, nog meer zebra's, impala's en nyala's, giraffen, neushoorns (zwart en wit), buffels en waterbokken. En niet te vergeten: bavianen. Maar nog steeds geen olifant gezien. Tussendoor nog een uitgebreide lunch in de schaduw aan het water. De olifantenhunt gaat verder. Nog wat Whartogs en gieren en hier en daar nog meer zebra's impala's giraffes, gnoes, neushoorns en buffels. Dan horen we van voorbijgangers dat er leeuwen zijn gespot en geven we de zoektocht naar de olifanten op. De leeuw hoort immers ook bij de big 5. En we worden beloond: 2 luierende leeuwen al hangend in een boom met de King in het gras ervoor. Geweldig ! Vooral die leeuw die zich iets te vol gevreten had, waardoor zijn buik hem gruwelijk in de weg zat. Van de King himself, hebben we maar een paar seconden kunnen genieten voordat hij zich in het gras liet zakken om uit te buiken en van een middagslaapje te genieten. Tevreden gaan we weer op weg naar de accommodatie, enigszins verbaasd: 353 olifanten en er geen één gezien! Redelijk vermoeid en vol zand komen we weer aan in St. Lucia, waar iedereen zich gaat opfrissen om te gaan mailen en eten. Morgen weer vroeg op (het begint te wennen) Nieuwe bestemming: Swaziland….

Dag 16

De dag begon al goed, om 6.45 uur moesten de tassen al bij de bus staan. Waar iedereen dan ook braaf voor gezorgd had. Echter geen Peter of Jannie te bekennen…Zij hadden gisterenavond namelijk een gezellig feestje gehad met de nodige borrels… Om 7.00 uur kwam Peter bij de bus en konden wij gaan ontbijten bij het plaatselijke ontbijtrestaurant aan de overkant van onze accommodatie. Na het ontbijt bleek dat Jannie de koffer van Natasja miste. Nee, hij stond niet in de bus…. Aangezien Natasja en Teun de koffer wel bij de rest van de koffers hadden neergezet en deze nu weg was, trok men al snel de conclusie: gestolen! Jannie schakelde de politie in en 4 politiewagens + Willem gingen op zoek naar de verdwenen koffer. De dames hadden de hoop al verloren op een gelukkige terugvondst, dus zij gingen op weg naar de supermarkt om nieuwe toiletspullen voor Natasja te kopen. Bij terugkomst bleek dat Willem, onze held, de gestolen koffer weer had teruggevonden, en wel: in de bus!! Voor Jannie en Peter geldt dan ook: drank maakt meer kapot dan je lief is! Opgelucht vertrok de bus even later met een kleine vertraging om 8.15 uur richting Swaziland. Onderweg nog even pinnen en vervolgens de grens over. Weer dezelfde procedure als bij Lesotho. Om 11.30 combineerden we koffie- en lunchpauze. Het afrekenen was niet echt simpel (de kassa mevrouw had geen ZAR als wisselgeld en wij hadden van de pinautomaat alleen groot geld gekregen) Uiteindelijk is het met wat ruil trucjes toch weer goed gekomen en had iedereen wat te eten. Tijdens het eten wilden we gaan genieten van de dansvoorstelling van de lokale bevolking; een hele Swazi familie ! De voorstelling begon. Na een stop bij ongeveer een 1 kilometer aan souvenirstentjes, kwam iedereen een hoop aankopen rijker en een hoop geld lichter weer de bus in. Om 16.00 uur kwamen we aan in Milwane. Hier staan onze b-hives al klaar. Weer een ervaring rijker als we hierin hebben geslapen! Voor het eten gaan we nog even bij de nijlpaarden kijken, die speciaal voor ons aan land zijn gekomen. Slechts gescheiden door een laag muurtje staan we oog in oog met het gevaarlijkste dier van Zuid-Afrika. Een heerlijk buffet volgt en we kletsen nog wat na bij een vuur wat al 41 jaar brandt.

Dag 17

Vandaag beginnen we met een ontbijtje om 7.00 uur. Iedereen heeft er weer een ervaring bij, geslapen in een strooien hut en verder het kampeer gevoel opgedaan. Dit is niet bij iedereen in goede aarde gevallen, één huwelijk heeft er toch wel een beetje onder te lijden gehad…. Na het ontbijt maakt iedereen zich klaar voor een wandeling van 2,5 uur onder leiding van Peter, onze gids. Wat toch gek is, want normaal benadrukt hij steeds dat hij geen gids is maar een reisbegeleider…. Desondanks leidt hij ons door een prachtig landschap vol gnoes, impala's, nyala's en verschillende vogels. We stoppen even bij een meertje en zien daar de nijlpaarden van gisterenavond ronddobberen. Iets verderop zien we ook nog een krokodil en een visarend. Om 10.15 uur zijn we weer terug in ons kamp. Tijmen, Jojannneke, Marcel en Annemiek proberen het zwembad even uit, wat erg lekker doch ook heeeel koud is. De rest vermaakt zich ondertussen in de bar. Om 12.30 uur gaan we lunchen en zien we ondertussen hoe ons avondeten (braai van het vlakvarken) aan het spit boven het 41 jaar oude vuur hangt. Na de lunch gaan Tijmen en Jojanneke paardrijden, Annemiek en Marcel voor dit reisverslag zorgen en de rest gaat een culturele tocht maken. Dit blijkt later een interactief programma te zijn waaruit niet echt duidelijk wordt, wie nou wie aan het vermaken is…. De paardrijtocht van Tijmen en Jojanneke blijkt in één woord: gaaf ! En dan vooral voor de gids, want van de fooi van Jojanneke kan hij waarschijnlijk eindelijk een BMW aanschaffen!
Het geroosterde vlakvarken smaakt prima maar deze braai haalt het toch niet bij die van Jannie ! We sluiten de avond af met een dansvoorstelling van de Swazis. Wat gepaard gaat met veel gestamp en gegooi met een stok. Leuk om te zien is, dat ze er zelf ook veel plezier in hebben. Op het eind doen ze nog een poging om het publiek in hun dans te betrekken maar onze groep laat zich van hun slechtste kant zien. Gelukkig zijn er dan altijd wel een paar Amerikanen in de buurt die zichzelf graag voor schut zetten. Morgen gaan we op weg naar het Krugerpark en je raadt het al: we moeten vroeg op.

Dag 18

Om 6.30 uur ging de wekker. Vandaag is een bijzondere dag want de lente in Zuid-Afrika is begonnen. Nadat iedereen zich gewassen had en het ontbijt achter de kiezen had, zijn we om 8.05 vertrokken uit Milwane lodge, onze b-hive achterlatend. Om 10.15 kwamen we bij de grensovergang Matsame aan. Hier kregen we weer de gebruikelijke controle. Alleen Anouska werd ondervraagd, zij kreeg namelijk een mondelinge enquête van het Swazi toeristenbureau. De lunch hebben we genuttigd bij een restaurant voor het Krugerpark. Hierna zijn we het Krugerpark ingereden. Een game drive met Jannie en de bus. Helaas hebben we tijdens de rit alleen impala's, impala's en nog eens impala's gezien. Oh ja en toch ook nog een paar giraffen en zebra's. Rond half vijf zijn we bij onze nieuwe accommodatie in Pretoriuskop aangekomen. Hier hebben we van een heerlijk buffet genoten en na een slaapmutsje is iedereen vroeg naar bed gegaan want morgen gaan we op jacht naar de olifant en het luipaard want dan is ons lijstje compleet.

Dag 19

Weer een dagje vroeg uit de veren want om 5.45 uur moesten de tassen bij de bus worden gezet. We konden daar gelijk ons ontbijtpakketje ophalen. De rangers kwamen met twee 4x4's om ons de hele dag te vermaken in het Krugerpark. Op naar de big 5, waarvan we er al 3 in het Hluwluwe park hadden gezien. Nu alleen nog de olifant en het luipaard. Mar omdat mijn lichaam niet wilde wat de rest graag had willen doen, ben ik weer uit de 4x4 gestapt en terug gegaan naar mijn hutje. Daar heb ik nog lekker een uur of twee kunnen slapen voordat Jannie en Peter en ik om 09.30 uur met de bus vertrokken naar bushcamp Shalati. Ik heb nog 10 minuten van het Krugerpark kunnen genieten maar helaas is mijn vurige wens om nog een olifant (i.p.v. een witte neushoorn) de weg over te zien steken, niet in vervulling gegaan. Na drie kwartier kwamen we bij een Pick & Pay, waar Jannie en Peter gingen lunchen met collega's. Ik heb 1,5 uur boven twee koppen thee zitten dromen over de big 5 die mijn reisgenoten te zien zouden krijgen. Daarna heb ik nog een half uur in het winkelcentrum rondgesjokt en na 2 uur kon ik gelukkig eindelijk de bus weer in. Nu nog een uurtje of 2 van het landschap genieten. Na een lange hobbelige zandweg kwamen wij bij bushcamp Shalati aan. Ik kreeg hutje nr. 10 aangewezen. Ik heb mijn rugzak in de hoek gezet en ben eerst op zoek gegaan naar schorpioenen en slangen (de zwarte mamba). Mijn eerste gedachte bij het zien van ons rieten rimboehutje: crisis moeten we hier 2 nachten blijven! Maar het bed ligt lekker en de douche is warm. Het belangrijkst is toch wel, dat we weer levend opstonden. Na nog een paar uur slapen, kwam Marijke weer terug van de game drive. Zij hadden vogels, buffels, olifanten, neushoorns een slang en een luipaard gezien. Ze hadden een geweldige dag gehad. Om 18.30 hadden we nog een lopend buffet. Omdat we vroeg uit de veren moesten en het een lange dag was geweest ging iedereen vroeg naar bed. Welterusten en hopelijk wordt het morgen een leuke dag.

Dag 20

Een hele ervaring, de eerste nacht in bushcamp Shalati. Na alle "wilde" verhalen over groene schorpioenen en black mamba's denk ik dat iedereen eerst anderhalf uur nodig heeft gehad om zichzelf ervan te overtuigen dat er echt geen enkele van die soorten in de "hut" aanwezig waren. Want alhoewel het dak zeer constructief in elkaar zat, de muren waren slechts gemaakt van klapperende rieten rolgordijntjes. Om 06.00 uur was het alweer vroeg dag; iedereen had zich opgegeven voor de bushwalk. Samen met een gewapende gids zouden we een stuk van het wildpark doorkruisen op zoek naar dieren, bijzondere planten en sporen/uitwerpselen van dieren. De groep werd in tweeën verdeeld en het avontuur kon beginnen. En of het een avontuur was ! Na nog geen half uur lopen kwamen we bij een flinke waterpoel/rivier waar we al snel een olifant aan de overkant spotten. Maar hoe verder we liepen, hoe meer olifanten we zagen en vooral ook hoe dichtbij! Op een gegeven moment stonden we zelfs oog in oog met zo'n "vriendelijke" reus, op nog geen 10 meter schat ik. Hij was niet zo blij met onze komst en liet dat merken ook. Hij flapperde met zijn oren en kwam een stuk op ons afrennen ! Ik denk dat iedereen het wel even in zijn broek deed! Wat een reusachtig beest! Gelukkig was het alleen zijn manier om te laten zien dat we ze wat ruimte moesten geven. En dat deden we dan ook maar. We vervolgden rustig onze tocht. Nog een kudde moederolifanten met kleintjes gespot maar die konden we maar beter niet van dichtbij bekijken. Na het ontbijt midden in de bush genuttigd te hebben, hebben we nog 2 uur gelopen zonder ook maar één dier te zien. En om 10.00 uur waren we weer terug in Shalati. Sommige van ons gingen nog naar het Cheetah project, anderen relaxten in het zonnetje. Om 16.00 uur zou ons avontuur v.d. night game drive beginnen. Na een uurtje rijden met Ben kwamen we aan bij het witte leeuwen project, waar we een aantal van deze prachtige dieren hebben kunnen bekijken van zeer dichtbij. Vervolgens wederom met zijn allen in een 4x4. Een schitterende zonsondergang gezien (en gefotografeerd) ! Al snel stuitten we op een kudde buffels en een aantal neushoorns. Zeer indrukwekkend van dichtbij. Helaas was dit vrijwel het enige "echte" wild (zoals Anouska zei) want verder dan een aantal impala's, bushbabies en een steenbokje is het niet gekomen (of ik moet het gemist hebben, want af en toe sukkelde ik even in slaap) Maar dit heeft zeker niet gelegen aan de deskundige schijnkunsten van Marisca ! Dankzij Ben zagen we op de terugweg naar Shalati gelukkig nog wel één katachtige ! De dag hebben we afgesloten met een buffet en daarna weer snel naar bed!

Dag 21

Een pittige rijdag hebben we voor de boeg, de meeste kilometers tot nu toe; 570 km ! Om 06.45 uur nuttigen we gezamenlijk het ontbijt (met pindakaas hmmm) Dan gaan we gauw weer op weg naar onze nieuwe bestemming: Pretoria.
We rijden richting de Blyde River Canyon om aldaar via het plaatsje Graskop een deel van de Panoramaroute te volgen. Zo hebben we de mogelijkheid de "Drie Rondavels" te fotograferen (enigszins in de mist), Bourke's Luck Potholes te bezichtigen en God's Window te aanschouwen. Allemaal zeer interessante stops die de dag echt tot een uitje maken! En 's middags hebben we met zijn allen Pannenkoeken gegeten. Ja, ja echte Oud-Hollandse pannenkoeken! Hoe meer we richting Pretoria komen, des te mooier het weer, een strak blauwe hemel! De Laatste nacht van ons verblijf in Zuid-Afrika zullen we doorbrengen in Hotel 224. Ongetwijfeld het meest luxueuze hotel van de hele reis (lees luxe, niet de leukste of de gezelligste). Een kamer met televisie en waterkoker om koffie te zetten en (voor sommigen) een adembenemend uitzicht op de Union Buildings. Vanavond nuttigen we gezamenlijk het diner (à la carte) in het restaurant in het hotel als afsluiting! Peter en Willem geven nog een mooie afscheidsspeech. Want wat hebben we toch veel beleefd! En inderdaad (zoals Willem ook opmerkt) we hebben een leuke groep! Als afsluiting nog even borrelen en dan lekker onder de wol.

Dag 22

Voor sommigen betekent de zondag een dag van uitslapen, tenminste als je aan opstaan tussen 05.00 en 05.30 uur gewend bent geraakt. Willem, Dennis, Eddy, Marisca en Peter gaan 's ochtends naar Soweto. Soweto blijkt niet vergelijkbaar met Umasizakhe, bij Graaff-Reinet. Waar steden als Pretoria en Johannesburg ongeveer 1,5 miljoen inwoners tellen, telt Soweto er meer dan 6 miljoen. De verschillen in Soweto zijn groot: van krotten zoals in de andere townships tot villa's voor de welgestelden. Chauffeur Dries vertelt onderweg veel over Pretoria, Johannesburg en Soweto. Over de goud- en diamantmijnen, de welvaart van de streek, die zonder goudvondsten waarschijnlijk tot op de dag van vandaag onbewoonbaar zou zijn gebleven, daar het land niets anders te bieden heeft. Soweto is vooral bekend geworden door de opstand midden jaren '70 tegen de verplichte kennis van het Afrikaans als taal. Van de ene op de andere dag werd er geen onderwijs meer gegeven in de talen van de bewoners, die per taalgroep de blanke Afrikaners vele malen overtroffen in aantal. Vreedzaam protest werd beantwoordt met bruut geweld en eigenlijk kan men deze opstand zien als de grootste nederlaag van de apartheid en een grote stap op weg naar gelijkheid. De rest van de groep is 's ochtends bij het voortrekkersmonument geweest. Dit prachtige monument vertelt de geschiedenis van de voortrekkers in reliëfs, borduurwerk, schilderijen en voorwerpen. Door het gat in het dak valt op 16 december om 12.00 uur het zonlicht dat vervolgens de gedenkplaat verlicht. Vanaf het dak is er een prachtig uitzicht op Pretoria en de omgeving. Een blik vanuit de koepel naar beneden doet je even duizelen. De Soweto gangers gaan 's middags op zijn Japans door dit monument de anderen doen de laatste inkopen in de enorme Malls en/of gaan naar het Paul Kruger huis en monument. Om kwart voor vier stappen we voor het laatst bij Jannie in de bus. Alle (jawel alle!) koffers worden ingeladen en we vertrekken naar het vliegveld onder de klanken van "Loslappie". Voor Jannie een baie dankie man en Peter begeleidt ons vervolgens naar de incheckbalie om daar afscheid van ons te nemen. Ook voor hem een baie dankie en dan is het toch echt tijdom dit prachtige land te verlaten.
Stipt op tijd vertrekken we richting Frankfurt om daar stipt op tijd de wielen aan de grond te zetten. Heeft er eigenlijk iemand genoten van het ontbijt (om 4.15 uur) ??
De overstaptijd voor onze vlucht naar Amsterdam wordt gebruikt voor een kop koffie en om dit verhaal af te maken. De vlucht naar Amsterdam en de thuisreis mag iedereen individueel beleven.