Ervaringen van Djoserreizigers: Wandelen op Madeira
De reis van...
Reisbegeleider Anneke Hoogvorst ondervraagt Djoserreizigers Ria Seeleman en haar dochter Brenda Knoef over hun wandelreis in Madeira.
Waarom deze reis? Brenda: “Ik heb mijn moeder uitgenodigd omdat ik iets terug wilde doen. Zij heeft mij altijd aangemoedigd om wat van de wereld te zien en ook vaak reizen voor mij betaald. De achtdaagse wandelreis naar Madeira leek me geschikt voor ons tweeën. Ik ben zelf een enthousiaste loper met wandelervaring in onder meer Costa Rica en Andalusië. Maar ook de Vierdaagse van Nijmegen en het Hollandse Kustpad zijn bekend terrein.” Moeder Ria is meer een fietser. Soms fietst ze wel 140 kilometer op een dag. “Ik vind deze reis een spannende uitdaging en ben zeer benieuwd hoe ik het op de zwaardere routes ga doen”, zegt Ria terwijl ze bedenkelijk naar haar nog nieuw uitziende wandelschoenen kijkt.
Hoe was jullie vlucht?
“Goed. Al hadden we eigenlijk niet verwacht dat we in Lissabon moesten overstappen.”
Heb je vooraf via ‘mijn Djoser’ contact gelegd met reisgenoten?
“Deze keer niet”. Brenda lacht: “Ik heb dat een andere keer wel eens gedaan. Er was toen vooraf veel e-mailverkeer. Uiteindelijk ging de reis niet door, maar er was inmiddels zo’n hechte band ontstaan dat we nieuwsgierig naar elkaar geworden waren en besloten ergens af te spreken. Daar is toen zelfs een stelletje uit ontstaan.”
Nog iets bijzonders meegemaakt?
“De laatste dag in zonovergoten Funchal zijn we eerst met de kabelbaan omhoog gegaan naar de tropische tuin van Monte. Voor de afdaling heb ik mijn moeder overgehaald tot een spannende tocht over de weg in een tobogan, een rieten mand op houten glijders. Het is in Portugal tenslotte al moederdag en dat moet je op gepaste wijze vieren!”
Brenda: “De levadawandeling op de tweede dag was het afwisselendst. Dat irrigatiesysteem is zo indrukwekkend en ik vond het leuk dat we forellen in de levada zagen zwemmen. Ook het zicht op de kleine dorpjes in de verte en de eindeloze zee vond ik prachtig.” Ria: “De laatste wandeltocht. De spanning van de zwaarte en dan merken dat je het toch aankunt is fantastisch. De tocht langs al die toppen en door de bloemen was echt prachtig. Volgend jaar ga ik wandelen op de Azoren!”
