Family Maleisie augustus

Maleisie, reisverslag

3 augustus
Om 9 uur tickets ophalen op Schiphol. 3 uur van te voren maar als we aankomen staat er een geweldige rij voor het inchecken. We herkennen de eerste Djoser-junior-reizigers aan de junior rugzakken. In het voortraject is er alleen wat gemaild met elkaar over de leeftijden van de kinderen, verder is er geen contact geweest. Het boarden van het vliegtuig verloopt precies op tijd en uiteindelijk vliegen we een kwartier later dan gepland in een afgeladen vliegtuig. Van te vooren de kinderen verteld dat het lang vliegen is. En dat is het. Het is overdag dus slapen is er niet bij. Gelukkig wel allemaal eigen schermpjes met videoos en games-on-demand. Maar zijn mijn kinderen de enigen die op een gegeven moment ruzie zoeken met elkaar? Ik kan zelf ook niet slapen en staar eindeloos naar de flight-information. En zo suddert 12 uur voorbij en staan we ’s morgens om 6 uur shacky op KL international airport. De groep begint nu redelijk bij elkaar te komen en handen worden geschud. Buiten staat keurig de lokale gids en GerJan te wachten met een bordje van Djoser. Het eerste geld wordt gewisseld en flessen water gekocht en dan allemaal de bus in op weg naar Melaka. De 10 kinderen duiken meteen met elkaar achterin de bus en lijken vooralsnog geen enkele slaap te hebben. Gerjan vertelt de eerste basics van de reis maar het gaat aan mij wat voorbij. Na 1 uur stoppen we bij een wegrestaurant. We eten in het lokale gedeelte en het valt mij op dat bijna alle vrouwen hoofddoekjes dragen. De eerste ervaringen met lokale prijzen. Het is erg goedkoop en wij betalen in eerste instantie met veel te grof geld maar worden daar keurig op gewezen. Om ca. 10 uur komen we aan in het hotel. De kamers zijn nog niet gereed dus zwemspullen uit de tas en allemaal het zwembad in. De kinderen lijken elkaar al jaren te kennen. Het is meteen al erg warm dus ook de zonnebrand moet meteen gezocht worden. De kamers zijn snel gereed en de een na de ander vertrekt om wat te gaan slapen. Onze kinderen zeggen niet moe te zijn dus lopen wij een blokje om om wat te gaan eten. In het lokale noedeltentje is het warm en valt Lian met de eetstokjes in haar hand in slaap boven haar kommetje. Toch maar even slapen dan. Om half 5 nog even zwemmen en dan komen we allemaal bij elkaar om kennis te maken en de eerste tips te horen. Gerjan waarschuwt voor muggen dus allemaal terug naar de kamer om muggenmelk te halen. Met zijn allen eten in een foodcourt en dan allemaal tijdig naar de hotelkamers. Onze kinderen slapen in de kamer naast ons en ik moet wel even wennen aan het idee. Gelukkig storten we allemaal in en de volgende ochtend moet ik om 9 uur de kinderen wakker schudden.
Iedereen heeft gekozen voor de optionele tour. Op het moment van verzamelen regent het pijpenstelen maar het is ook zo weer voorbij. De kinderen hebben het warm, erg warm en worden er hangerig van, de jetlag speelt ook een rol. We rijden naar een soort bijenmuseum waar we een rondleiding krijgen en vervolgens verschillende soorten honing mogen proeven die werken bij allerlei ziekten. Vervolgens naar een soort kampong met huizen in oorspronkelijke maleise bouw. We krijgen een demonstratie in rubber tappen van een lieftallige hindu-dame. Zij neemt ons ook mee naar een authentieke woning op palen. Het schijnt dat men vroeger op palen bouwde vanwege de ventilatie eronder maar ook om het huis te verplaatsen als je te veel ongeluk overkwam. Was de locatie eenmaal gelukkig dan kon de rest aangebouwd worden. In het huis is voor toeristen een ‘bridal room’ ingericht met op het balkon de troon voor het verse echtpaar om de kadoos in ontvangst te nemen. Gewillig fotograferen we elkaar allemaal op de troon. De dame toont ons ook nog 8 manieren om een sarong te dragen. Ze biedt ze tevens te koop aan maar dringt niet aan. We zien bananenbomen, rambutan, mango en veel planten die bij ons thuis alleen maar in de vensterbank groeien; we zijn echt in de tropen. Terug in de bus op weg naar het oude centrum van Melaka. In Chinatown bezoeken we een tempel en een moskee en lopen langs allerlei gezellige winkeltjes. De gids houdt het tempo er goed in dus geen tijd voor aankopen. We eindigen bij het ‘stadhuys’ en St. Pauls church met oud-hollandse grafstenen. Wat gingen die mensen allemaal jong dood!! We blijven in de schaduw en proberen iedere windvlaag op te vangen, het water druipt van ons af. We lunchen in een restaurant en het valt ons op dat de kinderen alles uitproberen, mooi makkelijk. Om ca. 3 uur terug bij het hotel om wel verdiend 3 uur aan het zwembad te liggen. We kennen nu wel alle namen van de kinderen maar aan de volwassenen moeten we nog werken. De kinderen zijn nu minder moe dus het slapen op de eigen kamer gaat ook wat moeilijker. We moeten verschillende malen ingrijpen.

6 augustus
Uitslapen – ontbijten en dan een korte wandeling omdat anderen veranen hebben gezien in de rivier. Ons lukt het niet maar Yuan loopt nog even verder met anderen en dat wordt beloond met 4 veranen. We zwemmen nog even en dan op weg naar KL. We komen om ca 3 uur aan bij ons hotel wat echt midden in Chinatown ligt. Dus eerst maar eens kopen: lange broeken voor Taman Negara, je moet zeker 50% afdingen. We bezoeken een chinese tempel en een Hindu tempel. ’s Avonds gaan we uit eten met vrienden uit KL; een soort chique foodcourt met een dansshow. De kinderen hebben weer een kamer naast ons en mijn dochter vindt het maar niks. We kloppen op de muren om te laten horen dat we vlakbij zijn. De volgende dag bijtijds weer op voor een stadstour door KL. Dit keer is niet de hele groep mee. We kijken naar het wisselen van de wacht bij het paleis. Bij de nationale moskee grote hilariteit want alle vrouwen moeten in lange blauwe zodat we een gospellgroep op toernee lijken. Langs het centrale plein waar de lokale gids alweer een groepsfoto wil maken, maar nu haakt iedereen af. We rijden naar de Batu Caves, een indrukwekkende Hindutempel waarbij de aapjes voor de kinderen een grote atractie vormen. Ter plekke een bananaleaf-lunch waarbij we allemaal met onze handen mogen eten. Wij worden aan het eind van de tour gedropped bij de Twin Towers. We laten de kids eerst maar eens zwemmen in het park achter de torens. Met een taxi terug richting hotel naar het ‘ Times Square’ winkelcentrum. Hier blijkt een groot indoor speelparadijs in te zitten zodat mijn shoppen terzijde wordt geschoven en man en kinderen zich kostelijk vermaken. We lopen door een tropische regenbui terug naar het hotel, een taxi heeft geen zijn want het verkeer staat vast. Met vrienden een westers diner onderaan de Twin Towers. Na het eten nog even Chinatown in voor een pet, slippers en zaklantaarns. Dan de tassen herpakken; Gerjan heeft ons verteld dat we erg weinig mee mogen nemen naar Taman Negara terwijl we wel op alles voorbereid moeten zijn: lange broeken, stevige schoenen, regen, kleren die nat mogen worden etc.. We proppen voor z’n vieren een kleine tas en een rugzak vol. De rest van de bagage wordt in het hotel opgeslagen. Het vooruitzicht dat we 3 uur in een boot moeten zonder w.c. maakt dat ik tijdens de busrit naar de boot maar spaarzaam water tot mij neem. Vlak bij de boot een lunch in een klein plaatsje waar zowaar een KFC zit zodat iedereen aan de hamburger met patat zit. Om 2 uur stappen we de boten in. Het is prachtig weer en het lukt makkelijk met de bagage. Een mooie tocht van 3 uur ( wel een houten gat) eindigt in Taman Negara op een warm strandje met drijvende restaurantjes. We verblijven in het Woodland Resort met eigen huisjes. Alles ziet er prima uit en eerst maar weer allemaal het zwembad in. ’s Avonds met een deel van de groep naar de drijvende restaurantjes. Dit is echt vakantie. Een koel windje vanaf de rivier, lekker eten en stiekum bier drinken in het oudste regenwoud ter wereld. Na de drukte van KL een welkome afwisseling. De kinderen vermaken zich uitstekend met elkaar: iedereen aan de burger met patat aan een eigen kindertafel. We rekenen af voor zo’n 15 ringit per persoon, eten is echt heel goedkoop. In de lobby van het hotel wordt nog wat nageborreld, geinternet en gepooled. We hebben connected rooms dus mijn dochter is erg blij. Gerjan heeft veel adviezen voor de jungletocht gegeven. De schrik zit er goed in: leeches, teken, killerbees, zware tochten, willen we eigenlijk nog wel?? Allemaal met lange broek en sportschoenen aan het ontbijt. Hempjes worden afgewisseld met T-shirts met lange mouwen, de anti-muggen olie in alle soorten wordt rijkelijk gesmeerd, flessen water ingeslagen. Op naar het bootje wat ons het park inbrengt met een locale gids. Vanwege het mooie weer valt het allemaal dik mee. Het pad is goed beloopbaar en doordat je in de schaduw loopt is de lange broek ook nog wel uit te houden. We zien een specht en een eekhoorn, het lijkt de Veluwe wel. De gids speelt erg leuk in op de kinderen: er wordt aan lianen gezwaaid en geschminkt en er wordt op speciale bomen (voor mannen) gewezen. Uiteindelijk allemaal de ‘canopywalk’; ik ben meer bezig met concentratie op de loopbrug dan dat ik kan genieten van het uitzicht. Het is allemaal erg indrukwekkend. Met het bootje terug naar ‘onze’ kant, lunch aan de rivier, zwembad in het resort en dan in korte broeken op naar het middagprogramma. We zijn gewaarschuwd voor een erg natte tocht en ik kan alleen maar bevestigen dat dat waar is. We zijn allemaal doorweekt maar het maakt niet uit in deze hitte. We bezoeken de Orang Asli en krijgen demonstraties in vuur maken en pijltjes blazen. Op de terugweg zwemmen we in de rivier en slingeren we aan lianen het water in. Ik denk dat het paradijs er zo uitziet!! De middagexcursies zijn optioneel maar de kosten van 40 ringit p.p. maken dat je er niet lang over hoeft na te denken. Eten bij de rivier – zwemmen en een nachtmutsje in het resort. De vrijdag, start van de tweede week zit erop en het is alsof we al weken op reis zijn.
De volgende ochtend weer een tocht waarvoor we veel waarschuwingen hebben gehad: een zware wandeling en dan een tocht door een vleermuizengrot waabij je moet kruipen door de stront. Dus daar staan we allemaal weer in lange broeken en voldoende muggenolie om de hele jungle in coma te krijgen. Ook dit valt alles mee, vooral omdat het droog blijft. Een mooie wandeling en dan gaan de anderen met zaklantaarns de grot in. Na 20 minuten wordt de eerste al weer gesignaleerd, een beetje vies maar beloond met vleermuizen en een slang. Terug naar het resort. Omdat het zwembad echt niet meer dan zwemmen te bieden heeft gaat iedereen toch maar mee met de optionele middagtour. Een prachtige tocht over een kleine zijarm van de rivier. We zwemmen bij de watervallen en zien apen op de terugweg.
De volgende ochtend vroeg op en met alle bagage weer terug de boot in. We zien otters, apen, buffels en kingfishers. Omdat we stroomafwaarts gaan zijn we in 2 uur terug bij de bus. Vanwege een fout bij een andere reisgroep gaan we nu niet terug naar KL maar door naar Selangor waar we om 8 uur ’s avonds in een vriendelijk resort aankomen. We borrelen gezamelijk in de tuin van onze huisjes en de kinderen rennen tot 11 uur met z’n allen rond. Het groepsproces verloopt vlekkeloos.
De volgende ochtend mogen we dan eindelijk weer eens uitslapen. GerJan is met een familie naar KL vertrokken vanwege verloren paspoorten. Wij ontmoeten om 1 uur de lokale gids met buschauffeur en gaan op weg naar een lokale woning waar we met zijn allen aan het batikken gezet worden en demonstraties krijgen in kokosnoot openen, rijst stampen en cake bakken. Trots stappen we met onze kunstwerken weer de bus in om nog te stoppen bij een mangofarm. Terug naar Selangor waar we de heuvel met de apen bezoeken. De kinderen vermaken zich kostelijk met het voeren van de lieve zwarte apen en uiteindelijk wordt iedereen vereeuwigd met apen op hoofden en schouders. Terug van de heuvel eten we aan de rivier een heerlijk chinees diner en gaan we vervolgens naar het vuurvliegjespark. Muisstil varen we met 4 personen in een bootje langs de struiken met vliegjes. Het is een prachtig gezicht. Niet op fotoos vast te leggen dus we moeten het doen met onze herinneringen.
De volgende ochtend vroeg op om om 11 uur in KL aan te komen, dit keer een hotel met zwembad. We shoppen wat en gaan aan het zwembad liggen. ’s Avonds komt iedereen voor het eten naar KLCC. Slapen en dan op weg naar Cameron Highlands.
We zijn allemaal sterk geadviseerd om pilletjes tegen wagenziekte en te nemen vanwege de bochtige klim naar de highlands. Omdat de tabletjes ook  kalmerend werken zitten we allemaal als zombies in de bus. We stoppen bij een waterval en eten doerian en gebakken banaan. Aangekomen in de highlands gaan we meteen door voor de middagexcursie naar de theeplantage en theefabriek. Het is hier een aangename temparatuur en het landschap is erg mooi. Vanwege de smalle weggetjes moeten we onze toeringcar verlaten en reizen met een oude schoolbus die iedere bocht oorverdovend toetert. Gelukkig zijn het maar korte stukjes. We stoppen nog bij een vlinderfarm waar de kinderen allerlei enge dieren zoals slangen en wandelende takken mogen vasthouden. Je bent zo 40 fotoos verder! We checken in in het hotel wat erg vriendelijk overkomt zonder het lawaai van airco’s om  je heen. We hebben wel erg veel in de bus gezeten en ik besluit voor mezelf om morgen maar eens even niets te doen. De lokale gids slooft zich erg uit en bedenkt steeds nieuwe excursies maar wij passen even .

Woensdag 15 augustus
We worden wakker en het is bewolkt en fris, nederlands zeg maar. Een deel van de groep is zo dapper om een korte tracking te maken maar wij hangen rond en lezen boekjes. Om 1 uur komt de groep weer samen en gaan met de bus naar een lokale markt. De markt stelt niet veel voor maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door een heerlijke steamboat-lunch. Terug in het dorp regent het maar toch stappen we allemaal uit om wat te shoppen. Wij kopen 2 wajangpoppen. We lopen terug de heuvel op naar het hotel, het blijkt goed te doen.. Nog wat rondhangen en vervolgens met zijn allen in het dorp eten. De volgende ochtend helaas weer vroeg op maar ik vind het niet erg om de highlands achter mij te laten, kou hebben we genoeg in Nederland. De kinderen voor de zekerheid een half reistabletje. Niet onterecht want verschillende kinderen geven over, Wij slikken niets en dat gaat goed. De bus jakkert nu hard door naar orang oetaneiland. We worden nogal opgejut omdat de gis niet in de file naar Penang terecht wil komen. Dit wekt een beetje onze irritatie, het is tenslotte vakantie. Dus wij willen gewoon tijd hebben om te lunchen en die file zien we dan wel weer. Met de boot naar het eiland. Je kunt de apen niet aanraken maar het is schattig om te zien. Bij het zien van kleine aapjes met luiertjes om in bedjes vraag je je af of dit echt tot rehabilitatie kan leiden. Om ca. 4 uur zijn we in het hotel op Penang. Het is bewolkt maar dat mag de pret van een zwembad en de zee niet drukken. Van anderen horen we dat het de hele dag geregend heeft. ’s Avonds eten in het hotel, niet al te goed.
Vrijdag lekker uitslapen en op ons gemak ontbijten. Een deel gaat de tempels bezoeken maar wij blijven hangen op het strand. Het is bewolkt maar warm dus heerlijk. ’s Middags willen we naar Georgetown. De kinderen willen niet mee maar worden in de groep opgenomen zodat we zowaar met z’n tweeen op pad gaan. Met een taxi naar een indrukwekkend clanhouse en vandaar te voet naar little India, de Padang en China town. We besluiten ons een half uur te laten rondfietsen in een rikshaw en worden naar de Chew-jetty gebracht. Een clan die in huizen op het water woont, erg de moeite waard. Eten op een lokale foodcourt langs de Guersny drive. Het is hier zo druk dat we in eerste instantie niet zien hoe we aan ons eten moeten komen. Om 8 uur terug naar het hotel waar de rest net naar een andere foodcourt vertrokken is. De volgende dag brengen we in luie ledigheid door aan het strand, zwemmen en lezen. En van de kinderen wordt gebeten door een kwal, het bordje stond er dus toch niet voor niets. In het ziekenhuis krijgt ze zalf en pijnstillers en het leed lijkt dan snel geleden. ’s Avonds barbecuen met een klein groepje in het hotel, wat prima is. Onze zoon verkiest om met een andere groep mee naar de foodcourt te gaan en dat kan allemaal. We vinden veel mooie schelpen op het strand.
Dan is het zondag en moeten we akelig vroeg op om net de veerboot van Penang naar Lankawi te gaan. De boot is koud met veel lawaai van de film. De zee is ruig en onze kinderen voelen zich niet lekker, hier was een reistabletje op zijn plaats geweest. Ik breng een deel van de reis door met een slapende zoon op het achterdak maar dan begint het hard te regenen en moeten we toch naar binnen. Om ca. 12 uur zijn we in ons hotel: strand, zwembad, beachbar: prima voor de laatste dagen. Alleen het weer doet niet mee: na een uur begint het te regenen, varierend tussen hard en kalm. Van anderen horen we dat ze drie dagen regen hebben gehad. ’s Avonds eten we met z’n allen in de cactusbar. We vallen in slaap bij een tropische plensbui.
De volgende ochtend kijken we allemaal angstvallig naar de lucht. De ochtend kunnen we genoegelijk op het strand doorbrengen maar dan wordt het toch wel erg donker. We trekken ons terug in de beachbar en dan volgt er weer zo’n tropische plensbui. Omdat het de hele tijd warm blijft zwemmen de kinderen gewoon door. ’s Middags wat shoppen: sarongs en T-shirts en dan klaart het weer op zodat we allemaal van het happy hour op het strand genieten. Na het eten borrelen we ’s avonds met ene klein groepje nog wat na. Gerjan vraagt of de reis zou moeten worden aangepast maar we concluderen dat bij iedere plek iemand wel weer vindt dat die plaats niet gemist mag worden.
De volgende dag bewolkt maar droog. Met een aantal gaan we shoppen in de hoofdstad van het eiland. Teruggekomen blijkt het weer uistekend strandweer te zijn, er wordt gejetskied en aan parashuttes achter boten gehangen. Omdat het de laatste avond is hebben de kinderen samen een feest georganiseerd. We eten met z’n tweeen in een zeer luxe restaurant wat echter helemaal niet duur blijkt te zijn. We zwemmen nog met de kinderen in het donker in het zwembad. De laatse dag, we hebben tegen een redelijk bedrag de kamers door kunnen huren tot 18.00uur. Dat blijkt goed uit te komen want smorgens vroeg blijkt mijn dochter samen met een ander meisje zieker te zijn : overgeven en diarree. Ook de reisleider is geveld. Mijn dochter ligt de hele dag te slapen en is wonder boven wonder weer opgeknapt als we in de bus naar het vliegveld stappen. Wel worden onderweg nog twee andere kinderen ziek. De terugtocht vertrekt om 24.00uur vanaf KL. Het is weer een lange weg terug want slapen lukt mij nog steeds niet in het vliegtuig. We nemen op Schiphol allemaal afscheid van elkaar. Het was een fantastische reis en mijn kinderen willen voorlopig alleen nog maar met Djoser junior op reis!