Family Costa Rica 25 juli t/m 13 augustus

Reisverslag Costa Rica Junior 25 juli  t/m 13 augustus

Dag 1 woensdag 25 juli
Lekker vroeg ’s ochtends om half 7 op Schiphol. Onze reis gaat nu beginnen. Eerst 8 uur in het vliegtuig naar New York. 6 uur wachten was wel lang. Daarna vertrok ons vliegtuig naar San José, de hoofdstad van Costa Rica. Om 10 uur ’s avonds kwamen we in ons hotel aan. Toen was het in Nederland al 6 uur in de ochtend. We waren echt heel moe! We zijn lekker gaan slapen. Einde van de 1e dag.
Bente

Dag 2  donderdag 26 juli
Onze 1e echte dag in Costa Rica is begonnen! Na een heerlijk ontbijtje gaan we San José verkennen. Een drukke stad met veel verkeer en veel mensen. Van onze reisleidster Sabine (voor 1 dag, daarna is Marloes, onze reisleidster) kregen we een speurtocht door San José. We hebben er een gedeelte van gedaan, wat erg leuk was. ’s Avonds hebben we met de hele groep èn Marloes (in het spaans Luz) lekker gegeten en elkaar beter leren kennen. We zijn met 5 gezinnen en 20 personen.
Peter en Ineke, met de kinderen Nicole, Marc en Thom uit Lisserbroek. Hans en Judith, met Kars en Freek uit Oegstgeest. Marcel en Berna met Joey uit Nieuwerkerk a.d. IJssel. Peter en Gerda met Serena en Alessia uit Almere en wij, Peter en Ellen met Merel en Bente uit Woerden. Er was in het restaurant een kindertafel en een tafel voor de volwassenen. Het was erg gezellig. Maar uiteindelijk zijn we allemaal op tijd naar bed gegaan. Het is nog wel wennen aan het tijdsverschil.
Ellen

Dag 3  vrijdag 27 juli
Vanochtend vroeg op, want om 9 uur vertrokken we naar onze volgende locatie; Dominical, een klein dorpje aan de zee. Na een stevig en lekker ontbijt vertrokken we met de bus naar het volgende hotel. Na ongeveer 2 uurtjes rijden, kwamen bij onze eerste stop om even naar de wc te gaan, koffie te drinken en eventueel wat lekkers te kopen. Het was daar superkoud! Na een half uurtje vertrokken we weer en was het anderhalf uur zitten voor de tweede stop. Deze stop duurde langer, want nu was het tijd om te lunchen. In het plaatsje San Isidro zocht iedereen een plekje op om iets te eten en om half twee zou de bus weer vertrekken. Daarna door naar het hotel. Hartstikke mooi in de natuur en de kamers waren ontzettend gaaf. Rond half 7 zaten de meesten aan tafel en hebben we heerlijk met zijn allen in het restaurant gegeten. Daarna hebben de meeste kinderen hun zwemspullen aangetrokken en hebben in het donker (in de regen) gezwommen.
Het was een TOPdag!   Kusjes Merel (I love CR)

Dag 4  zaterdag 28 juli
Vroeg op met z’n allen want iedereen deed mee met het 1e dagprogramma. Geen ontbijt in het hotel, maar om 7.30 uur in de bus voor een klein stukje naar een plek langs de hoofdweg waar voor 16 van de 20 deelnemers een paard klaar stond. Met z’n 16-en te paard en 4 met de pick-up truck zijn we de bush ingetrokken (gevaarlijk steile paadjes en glibberige weggetjes). Na een tijdje konden we eindelijk van ons welverdiende ontbijtje genieten tussen de papegaaien en toekans. Nog een half uurtje te paard naar de oogverblindende Nauyaca watervallen waar we met z’n allen fantastisch hebben gezwommen en gekeken naar het stuntduiken van onze paardenbegeleiders. Op de terugweg te paard hadden we een heerlijke lunch op dezelfde plek waar we ook ons ontbijt hadden genoten. Heerlijk waren de tortilla’s! (zeker met een enorme honger). De laatste 3 kwartier door de bush was voor de paarden erg zwaar, maar ze hebben ons veilig teruggebracht. Snel met de bus naar het hotel waar we met z’n allen in het zwembad zijn gesprongen. Heerlijk!
SUPERDAG EN ONVERGETELIJK! Peter de B.

Dag 5  zondag 29 juli
Na een nacht met veel regen (rond middernacht een echte tropische wolkbreuk), ’s ochtends met z’n allen een beetje rond het zwembad gehangen (en ondanks dat het bewolkt was, zijn sommige toch nog verbrand. Oppassen dus!) Iedereen deed waar ie zin in had. Judith en ik zijn nog even naar Dominical gewandeld. Onderweg een toekan en een enorme leguaan gezien. Slechts een klein wandelingetje toch drijfnat van ’t zweet weer terug. Exact 12.00 uur vertrokken richting Quepos. Al na een paar minuten stopte de bus, want er zat een luiaard in de boom die zijn wekelijkse zondagse schijtbeurt deed!. Een enorme hobbelweg die nog slechter dan gebruikelijk was, door de heftige regenval van die nacht ervoor. Onderweg langs palmolieplantages die er uit zien alsof het palmbomenbos massaal getroffen is door de bliksem en de bomen halverwege heeft afgebroken. Na zo’n 3 uur hobbelen 43 km. verder aangekomen in Quepos, waar we in het Best Western Kamuk incheckten. Schoon hotel, kamers met airco, vlak aan zee. Eerste indruk is oké. Om 15.30 uur vertrok de bus naar het strand. Hoewel niet iedereen er vooraf evenveel zin in had (niet weer de bus in hè?!) was het zéér de moeite waard. Een prachtig schoon strand met palmbomen, mooie golven, heerlijk water (± 25 gr.) waar we een paar prima uren hadden. Beetje bodyboarden en spelen met zee en zand. Heerlijk! Zon ging achter de heuvel onder en terug naar het hotel. Om 19.30 uur gegeten in Italiaans restaurant La Lanterna. De airco was stuk aan één kant van de tafel, waar de andere helft geen moeite had even te wachten, bezweken de kinderen bijna. Het duurde even, maar het eten was prima. Met name pizza’s waren een welkome afwisseling. Om 22.00 uur gingen de meeste naar bed. Sommigen namen nog een drankje in de plaatselijke kroeg waar het er Latijns Amerikaans aan toe ging. Voor degenen die er niet bij waren, vraag het hen die er wel waren. Diep in de nacht (vroeg in de Hollandse ochtend) kwamen we om 07.15 uur terug in het hotel (Nederlandse tijd uiteraard). Al met al wederom een top-dag! Hans

Dag 6  maandag 30 juli
Vandaag was een dag met veel water. In de ochtend waren (bijna) alle kinderen bij het zwembad waar we gingen lummelen. In de middag met kajaks het mangrovebos in. Het mangrovebos is bijzonder doordat er planten in het water groeien. In de avond (na de kajaktocht: zwaar) nog lekker zwemmen maar we moesten eruit vanwege onweer en een enorme tropische regenbui volgde. Costa Rica = TOF! Kars

Dag 7  dinsdag 31 juli
Vandaag moesten we om 6 uur op. Toen zijn we naar Manuel Antoniopark gegaan. We zagen veel dieren zoals apen, leguanen, vleermuizen een luiaard en een kaaiman. Na het park gingen we naar de markt. Daar was van alles te koop. Sommige mensen kochten armbandjes (bij een hele aardige jongen). Ik heb zelf een fluit gekocht. Daarna gingen de meeste mensen naar het strand, daar waren veel golven. Daar heb ik samen met Thom, Kars, Marc en Bente een zandkasteel gebouwd. Maar de golven maakten het zandkasteel kapot. Het waren hele grote golven. Daarna met de bus weer naar het hotelletje. Freek

P.S ik vond de kaaiman het bijzonderst, want gister hadden we de kaaiman niet gezien.

Dag 8  woensdag 1 augustus
9.00 uur met de bus vertrokken uit Quepos. Via een mooie weg langs de kust de bergen in. Geluncht bij de Krokodillenbrug. Daar lagen overigens wel een paar hele dikke kroko’s op “hun” lunch te wachten. Een prima locale lunch gehad in een “soort” CR wegrestaurant. Toen we verder reden bleek de airco het weer (voor de 2e keer) niet te doen. Marco stopte in een klein dorpje en was samen met Peter de B oftewel PJ (onze aircodeskundige) echt van plan het ding weer aan de praat te krijgen. In de tussentijd speelden onze kinderen een voetbalwedstrijdje met locale kinderen. Na een half uurtje weer in de bus op weg naar La Fortuna. Rond 16.00 uur werden we door Marco afgezet bij de warmwaterbronnen van El Tabacon. Overal watervalletjes, verschillende baden met verschillende temperaturen, variërend van 27 tot 39 gr. Prachtig gelegen middenin de natuur. Lianen boven je hoofd en varens in alle soorten en maten. Een waar paradijs. Hier, ontspannen van een buffetdiner genoten en daarna bij het hotel afgezet. En daarna zéér ontspannen gaan slapen. Judith

Dag 9  donderdag 2 augustus
Gisteren vroeg naar bed gegaan, doordat we behoorlijk relaxed waren na de warmwaterbaden. De mogelijkheid hadden we om uit te slapen i.v.m. het vrije ochtendprogramma, maar het tegendeel was waar. Om half acht waren de Hermansjes gedoucht en stonden klaar voor een nieuwe dag vol belevenissen. Ons hotel ligt onderaan de voet van de vulkaan Arenal. Eerst even uit het raam gekeken of we de vulkaan al konden zien. Helaas een dikke nevel en mist hielden de vulkaan verborgen. Dus eerst maar even lekker ontbijten en hopen dat de vulkaan tevoorschijn zal komen. Opeens was het erg druk op het balkon van de Trommels, want uit de wolken kwam de vulkaan tevoorschijn. Prachtig om te zien hoe een witte rookpluim uit de vulkaan komt en dan te bedenken wat voor een oerkracht deze vulkaan in zich heeft. De kinderen krijgen het idee om bij elkaar te gaan logeren de komende nacht. Na druk beraad is de slaapzetting voor de komende nacht geworden: Kars met Marc, Freek met Thom en Merel met Nicole en Bente. Ieder vult nu zijn eigen tijd in met zwemmen, puzzeltjes en lezen.
Om een uur of één zijn we met de taxi naar La Fortuna gegaan om te lunchen in een lokaal restaurantje. Terug met de taxi want om 15.00 uur is het vertrek van de vulkaanwandeling. Gids Santos begroet ons en brengt ons met de bus naar de voet van de Arenal. Een indrukwekkende wandeling door de jungle met uitleg over de planten en dieren bracht ons naar de Arenal. Telkens hoorden we oerknallen uit de vulkaan komen en zagen we (vuur)rookballen van de vulkaanhelling naar beneden rollen. Na een prachtig viewpoint over het Arenalmeer zijn wij dezelfde weg teruggelopen naar de bus. ’s Avonds om 19.15 uur afgesproken voor het diner in het steakhouse (snakehouse volgens Thom en Freek) aan de overzijde van het hotel. Buiten met de groep heerlijk gegeten en genoten van het uitzicht op de roodgloeiende krater van de Arenal welke ook nog eens uitgelicht werd door de bliksem van het onweer aan de achterzijde van de vulkaan. Moe maar voldaan zijn wij gaan slapen na deze onvergetelijke dag. Peter H.

Dag 10  vrijdag 3 augustus
Gisteren hebben de kinderen onze grote beddenwissel gehouden. Onwijs gezellig want alle vriendjes en vriendinnetjes sliepen bij elkaar. Om 8 uur ’s ochtends begonnen we aan een lekker ontbijt. Terwijl we aan het ontbijten waren zagen we de rafters al vertrekken. De groep werd namelijk opgesplitst in 3 kleinere groepjes: de rafters (Marcel en Peter), de Cano Negro toerders (Gerda, Berna, Serena, Alessia en Joey) en de canyoningers (de Trommels, de Bruijntjes en wij de Hermansjes). Wij gingen abseilen van 4 watervallen en 1 rotswand, echt mega stoer! We werden met een minibusje naar het begin gereden, waar we gingen lunchen (rijst, bonen en sla). Ondertussen werd uitgelegd wat we er precies van konden verwachten. Na de lunch dan echt op weg naar de watervallen. Met een pick-up truck met een enorm coole man achterop die met onze liedjes meezong en danste. Althans, hij probeerde het. Na een hoop gehobbel en gebobbel waren we er dan eindelijk, we werden in een soort nat stringetje gehesen en kregen een helm en handschoenen. Bovenaan de 1e waterval was ik onwijs bang, maar naarmate je meer watervallen had gehad was het al niet eng meer. We moedigden elkaar allemaal aan en het was echt geweldig om mee te maken. De jongens hielpen echt goed en waren ook heel aardig. Op de terugweg hadden we weer dezelfde coole man achterop en hebben we weer liedjes gezongen. Ze vonden het allemaal helemaal geweldig , van die liedjes van: “Daar boven op die berg…..!” Ook die Amerikanen vonden het helemaal geweldig. Ze hebben zelfs die liedjes opgenomen, ha, ha.
Weer eenmaal in het hotel hebben we de anderen gesproken, zij hadden ook een onwijs leuke dag gehad net als wij. ’s Avonds hebben we nog lekker in het dorpje gegeten. Heel lief van Marco dat hij ons wilde brengen en halen. Na het eten lekker vroeg naar bed, want het was een vermoeiende dag. Maar wel een dag om NOOIT meer te vergeten. Dikke Zoen, Nicole

Dag 11  zaterdag 4 augustus
Gisterenavond hebben we de koffers ingepakt en meegegeven aan Marco. Vandaag vertrokken we vroeg uit La Fortuna. Marco was om 6 uur ’s morgens al vertrokken met de bus en de koffers, dus wij moesten een busje huren. Het waren 10 hobbelige minuten naar het Arenal Meer, want daar gingen we oversteken naar de overkant met de boot. Toen we bij het Arenal Meer aankwamen gingen we in een boot. We zaten 45 minuten op de boot en gelukkig was niemand ziek geworden. Toen we aankwamen bij de overkant stonden daar minibusjes op ons te wachten. Nog 20 minuten rijden over een hobbelige weg op en neer en toen kwamen we aan bij Marco. Toen we verder reden vertelde Marloes nog wat over de Quakers. Onderweg stopten we bij een restaurant waar we nog gevoetbald hebben. We kwamen in ons hotel aan. Onze kamers waren heel groot. Iedereen ging eerst lekker zwemmen. Toen gingen we naar de bus voor een avondwandeling. Door het slechte weer ging die niet door. Marloes kreeg het idee om i.p.v. de avondwandeling naar het kikkercentrum te gaan. Uiteindelijk gingen Judith, Freek, Ineke, Nicole, Thom, Bente, Peter O., Serena, Alessia en Marloes ernaar toe. Ze hebben 25 verschillende kikkersoorten. Marc en Thom     P.S. Costa Rica  is Super!

Dag 12   zondag 5 augustus
Vandaag  een spannende dag. Een dag waar velen van ons naar hebben uitgekeken: “de Canopy tour”! Gaan we echt als Tarzannen en Jane’s door de jungle zweven? Voor het zover is aten we eerst heerlijk ons buikje rond in het restaurant van ons mooie en grote hotel. We vertrokken om 8.15 uur om eerst de Skywalk te doen. Het weer is goed. Je zou niet zeggen dat het gisterenavond zo geregend heeft. Onderweg halen we de in het vorige hotel vergeten PSP van Thom op. Goed geregeld, Marloes! Bedankt.
De skywalk is een wandeling door de toppen van het nevelwoud met een 8-tal hangbruggen. Het woud heeft een sprookjesachtige uitstraling en doet een beetje denken aan de “droomvlucht”uit de Efteling. Thom en Freek zagen dan ook regelmatig geschikte abseilplekken voor kabouters, kabouterglijbaantjes en– zwembaden. De natuur was prachtig. De mooiste bomen vooral groot en meestal begroeid met mos. Verder zagen we allerlei insecten, een paar vogels, de ratelslangboom, nog een keer, 2 uilen, kolibries en zelfs een quetzal…..nest. Voor we de laatste hangbrug konden betreden moesten we eerst een enorme holle boom aan de binnenzijde beklimmen. Dat was een grote klim, zeker voor de wat kleinere onder ons, maar het is ons gelukt. Voordat we aan de canopy tour begonnen, aten we een broodje, jumpten en jongleerden we wat en toen waren we er klaar voor. Eerst werden we ingesnoerd in een soort van harnas. En we kregen handschoenen en een helm. We zagen er allemaal mooi uit en leken net een stelletje Calimero’s. Eerst een instructie hoe je het best van het ene platform naar het ander platform kan glijden. En toen werden we aangetakeld en ging de eerste Tarzan/Jane van start. Eén voor één gleden we door het woud. Na de 2e kabeltocht begon het heel heftig te onweren. Helaas was het niet veilig om door te gaan. We wachtten nog even, maar zelfs het optimistische gezang van de kinderen kon het onweer niet stoppen en de tour werd afgeblazen. We moesten stoppen. Nu het goede nieuws. We hebben morgenochtend tijd genoeg om het nog eens te proberen. We kijken er naar uit!! Ineke

Dag 13   maandag 6 augustus
Niet zoals in onze reisbeschrijving staat 7.00 uur op, 8 uur ontbijt en 9 uur weg maar om 8 uur een 2e poging de canopy-tour te volbrengen. Voor degenen met hoogtevrees een ware beproeving. De eerste kabels gingen nog wel, maar allengs werd het hoger en langer. Het absolute hoogtepunt was de “Tarzan-jump”, staand op een hoog platform aan een touw gegespt kreeg je een zetje, viel je vele meters omlaag om daarna slingerend tussen de bomen door te gaan. Helemaal top! De laatste 2 kabels waren ook super, tot 600 meter lengte, 100 meter hoog over een dal, wat een uitzicht (voor wie durfde). Na dit spectaculaire begin van de dag weer de bus in en richting Liberia, onze volgende stop, een snelgroeiende provinciestad.
Wat de anderen hebben ondernomen ’s middags is mij ontgaan, want ik heb onder leiding van Marloes x-rays van mijn ribben laten maken die bij de Tarzan-jump wat in het ongerede waren geraakt. ’s Avonds de stad in gewandeld en uiteraard wat gegeten. We hadden meegekregen dat de voor de volgende dag geplande wandeling vroeg zou plaatsvinden dus….. morgen vroeg weer op. Marcel

Dag 14   dinsdag 7 augustus
Ook vandaag waren wij weer om 8.00 uur actief voor een 2,5 uur durende wandeling door het Nationale Park van Rincon de la Vieja. Wat een overweldigend natuurschoon. De tocht begon door een enorm, ongerept stuk bos, klimmen over de wortels van de bomen, proberen zonder natte voeten stroompjes over te steken en af en toe een zijpaadje nemen om een blik te kunnen werpen op een van de vele bronnen en naar zwavel en sulfiet ruikende modderpoelen. Werkelijk een prachtige tocht die zeer de moeite waard was. Terug hiervan, naar de Haciënda, het punt waarvandaan verdere activiteiten konden worden ondernomen. Uiteraard eerst geluncht, daarna splitste de groep zich in tweeën op. Het merendeel ging te paard stroomopwaarts om in “tubes”de rivier weer af te zakken met uiteraard ter verhoging van het adrenalinegehalte een aantal stroomversnellingen. Wij togen met ons groepje naar een Spa, na ons eerst omgekleed te hebben voor een rondje sauna. Vervolgens: het modderritueel. Onder een afdakje waren twee modderpoelen. Daartussenin stonden stenen bakken, gevuld met deze modder en kwasten om jezelf (en de anderen) mee in te smeren. Ligbedden stonden gereed om de modder langzaam op te lagen drogen. Dit duurde een klein half uurtje om het daarna onder een koude douche af te spoelen. Het zat er sneller op dan dat het er af was!
Tot besluit worden wij naar een warm, natuurlijk bad geleid om nog heerlijk een half uurtje te relaxen. Na het inspannende begin van deze dag, ontspanning voor lichaam en geest. Teruggekomen op de Haciënda besluiten wij ook hier het diner te gebruiken. De kids konden nog zwemmen en de volwassenen hun ervaringen van de dag uitwisselen onder het genot van een drankje. Vermoeid (bijna iedereen sliep tijdens de terugrit) arriveerden wij rond 22.00 uur in ons hotel. Berna

Dag 15   woensdag 8 augustus 
Vertrek uit Liberia, over verharde wegen ditmaal, tussenstop gemaakt in Nicoya voor een kopje koffie, eventueel nog te pinnen of te shoppen. Hier zagen wij nog hoe de plaatselijke bevolking iemand te grave draagt. Je ziet verdriet, maar er is muziek bij, iedereen loopt te praten, eten en zelfs te telefoneren. Heel apart.
Na weer een klein uurtje in de bus te hebben doorgebracht arriveerden wij op de laatste bestemming van onze tour, het dorpje Samara. Wij waren er door Marloes al op voorbereid dat het geen “Torremolinos” zou zijn. Een echt tico-dorpje met weinig toeristische bedrijvigheid. Toen wij bij het hotel arriveerden was er toch enige teleurstelling. Na overnacht te hebben in prachtige hotels of op mooie locaties leek dit niet dé stek om een waardig eind te zijn van de rondreis. Ook op het strand was eigenlijk niets te doen, een bedje bemachtigen om even rustig op te kunnen liggen was moeilijk te krijgen. Maar je moet er toch iets van maken!
’s Avonds heerlijk gegeten in een restaurant recht tegenover het hotel terwijl er buiten een heuse tropische onweersbui woedde met een regenval die de buien in Holland deed verbleken. Met tot besluit van deze dag een biertje in de plaatselijke kroeg bereidden wij ons voor op de eerste echte dag nietsdoen. Marcel, Berna en Joey

Dag 16   donderdag 9 augustus 
Na het Tico-ontbijt van het hotel te hebben genuttigd, zijn we op zoek gegaan naar iets van vertier op het strand. Enkelen hadden al snel het optrekje van Shake Joe gevonden voor wat verpozing, terwijl anderen doorliepen op zoek naar meer van datzelfde, maar niet veel later ook concludeerden dat Shake Joe de beste optie was. Het daarnaast gelegen hotel had wat strandbedjes voor haar gasten, maar brutaal werden deze tot ons genomen. Na opmerkingen van de chef van het hotel mochten we ze de rest van de dag huren. Na enkel super-sandwiches bij Shake Joe (met tuna-ham) gingen enkelen richting de plaatselijke surfschool voor een leuke cursus surfen. De kids hadden het snel door, de ouder (moi) was te snel vermoeid om het één keer goed te doen. Toch, ik vond het al leuk, dus de kids moeten zich helemaal vermaakt hebben! Om 16.00 uur wilde La Luz nog wel even naar het schildpaddenstrand wandelen. Met Berna, Joey en mijzelf had zij een lekkere, maar erg natte wandeling te gaan. Ondanks dat we geen schildpadden hadden gezien was de wandeling een ervaring op zich: een uit de boom gevallen (dikke) enge slang, onweer, ondergelopen wegen, enfin “alles wat Costa Rica” in het regenseizoen kan bieden! Na het eten nog de gebruikelijke koffie/cappuccino/espresso shot te hebben genuttigd, de lokale surfkroeg bezocht voor wat biertjes. De conclusie was na 1 dag al weer een stuk positiever: je zou het hier wel een tijdje kunnen uithouden!
Op naar de laatste dag “strand”, de bonte avond en de verjaardag van Kars. Als laatste familie een bijdrage leveren aan dit boekje op de dagen van ontspanning is moeilijk. Het geeft de kans om “na te beschouwen”en algemene conclusies te trekken voor deze vakantie: divers, hartelijk & één grote dierentuin! Peter v. O.

Dag 17   vrijdag 10 augustus
Vandaag was onze laatste vrije dag in Samara. ’s Morgens hebben we allemaal rustig aan gedaan en tegen 12 uur vertrokken we naar het strand. Het weer zat een beetje tegen. Nadat we om 1 uur bij Shake Joe de lunch hadden besteld en pas om 2 uur gingen eten, barstte daarna toch echt de tropische regenbui los, die tot de volgende morgen zal duren. Nadat iedereen zich klaar had gemaakt voor de bonte avond gingen we om 6 uur met de bus naar een strandtent. Daar hebben we eerst de verjaardag van Kars gevierd. Nog een quiz, door de jongens over Costa Rica (erg leuk) met een 1e, 2e en 3e prijs. En een ABC gedaan door de meiden. Op ons groepslied was nog een leuke tekst voor Marloes gemaakt en daarna hebben we heerlijk gegeten. Om 9 uur waren de meeste kinderen moe en gingen we terug naar ons hotel in Samara.  Het was een geweldige reis. Bedankt Marloes en Marco voor jullie bijdrage. Gerda

Dag 18   zaterdag 11 augustus
Vandaag terug naar San José.
Vanochtend na het kleine ontbijtje in de bus gestapt voor onze laatste busreis met Marco. En toen we aangekomen waren toen gingen we shoppen in de stad en we hebben leuke dingen gekocht.
Ik vond het hartstikke leuk en heel erg speciaal deze vakantie! Kusjes Alessia

Dag 19   zondag 12 augustus 
Vertrek vanuit San José naar het vliegveld

Een terugblik over de vakantie naar Costa Rica. Op dag 19 vliegen we terug naar Amsterdam.
We reisden van San José-Dominical-Quepos-La Fortuna-Monteverde-Liberia-Samara-San José.
Onze eerste avontuur was de paardrijdtocht en onze laatste was het modderbad en tubing. Het leukste was de canopy en quadrijden. We reisden met Marco, dat deden we graag en Marloes was de reisleidster. Een fijne vakantie was het! Serena

Dag 20   maandag 13 augustus
Aankomst op Schiphol.
Na een vermoeiende reis geland op Schiphol. De vakantie is nu echt voorbij.
Het was super, fantastisch, geweldig en onvergetelijk!
Tijdens de Bonte Avond hebben we nog een lied gezongen, speciaal gemaakt door Nicole en Merel, voor Marloes, onze reisleidster.

De Marloes-song
 Melodie: Daar boven op die berg!

Hier in Costa Rica!
Ontmoetten wij Marloes
Zij ging ons begeleiden
Door de Tico-bush

Refrein:
En van je hela-hela-hela-ho-lala HE!
Hela-hela-hela-ho-la-la  enz.

Daar binnen in de die bus
Met Marco aan het stuur
Sprak Luz over excursies
En die waren nogal duur

Refrein:

Daar in de Haciënda
Had ze Santos ontmoet
Hij wilde met haar trouwen
Maar dansen was ook goed

Refrein:

Bedankt Lieve Marloes
Het waren leuke weken
We zullen je gaan missen
Maar zeker niet vergeten!

Refrein:

Ook is er door de meiden een ABC gemaakt:

De A is van: Ananas, dat eten ze hier veel
De B is van: Bruin Brood, dat eten ze hier weinig
De C is van: Costa Rica, daar zijn we nu
De D is van: Dag, dat moeten we zondag zeggen
De E is van: Ezelen, dat deden we aan tafel
De F is van: FRIENDEN, dat zijn wij, dat zijn wij allemaal
De G is van: Groen, dat is het hier bijna overal
De H is van: Hotel, daar slapen we 's nachts
De I is van: Insecten, die zijn hier veel
De J is van: Jarig, dat is Kars
De K is van: Kamer 209, die doet het niet
De L is van: Leipe Shit Ouwe!
De M is van: Marloes, dat is onze reisleidster.
De N is van: Nicoya, daar zijn we geweest
De O is van: Onderweg, dat waren we vaak
De P is van: Pik, de afstandsbediening van de Trommels en natuurlijk van Pura Vida
De Q is van: Quepos, daar zijn we lekker aan het strand gaan liggen.
De R is van: Restaurant, daar aten we elke avond
De S is van: Samara, daar zijn we nu
De T is van: Tanden die heeft Santos bijna niet
De U is van: Uit eten, dat waren we bijna elke avond
De V is van: Vens (vent) die wil Merel graag
De W is van: WC, daar mag je geen WC-papier in gooien
De X is van: Nix
De Y is van: Ysbeer, die hebben ze hier niet
en de Z is van: Zonnebril die heb je hier vaak op.

Bente, Alessia, Merel en Nicole