Botswana juli

BOTSWANA

Zaterdag,28 juli
Vandaag begint onze 18 daagse groepsreis door Botswana en een klein stukje Zambia

Om 11.15 gaan we de lucht in zoals gepland en we hebben een fijne vlucht met KLM. We landen om 21.15 in Johannesburg waar we op het vliegveld worden opgewacht door een chauffeur van Emerald Guesthouse, waar we zullen overnachten. Hij heeft maar een klein busje en "we kun nie allemaal mee nie" Leuk dat Zuid-Afrikaanse taaltje! Wij wachten op de tweede rit en kletsen alvast wat met de andere mensen van de groep. Het is flink koud: 5 graden!, We drinken nog wat in de bar, maar gaan naar bed van de kou. Ook op onze kamer is het zachtjes gezegd niet echt warm.

Zondag,29 juli
Na een, ook weer koud, ontbijt, met eieren en jam vertrekken we weer richting vliegveld voor onze vlucht van 11.20 naar Livingstone, die ongeveer anderhalf uur gaat duren. We maken kennis met onze gidsen Toff en Kiddy en de landrovers. Het voelt gelijk vertrouwd en goed.
De lodge waar we zouden logeren de komende twee nachten en de laatste nacht ( vijf  km van Vic falls) heeft dubbel geboekt en we kunnen daar dus niet terecht.
Gelukkig achteraf want nu gaan we naar de prachtige en veel duurdere Zambezi Sun lodge, waar de watervallen praktisch in de achtertuin zijn.
Toff heeft een sunset-cruise georganiseerd met rafts op de Zambezi. Zambezi betekent: Great River. Hij is 2660 km lang en is dan ook de 4e grootste rivier in Afrika.
Tegen de avond gaan we aan boord, mét zwemvesten, vijf liter wijn en allerlei koude en warme hapjes zoals kaas, kebabs, gehaktballetjes en kipsticks.
Het is prachtig op de Zambezi, als aan de ene kant de zon ondergaat, komt aan de andere kant de volle maan op. Overal zitten nijlpaarden.
Vanavond eten we in de stad. Onderweg moeten we stoppen voor een overstekend nijlpaard. We eten "bream"( vis) met van alles erbij.
Al met al kunnen we terugkijken op een prachtige dag als we rond 23.00 uur ons bed op zoeken.

Maandag 30 juli
Om half 7 gaat de wekker.
We gaan voor een “rhinowalk” naar het  Mosi oa Tunyapark  Dit is voor Afrikaanse begrippen een klein park, het is slechts 1600 ha groot, met overal prachtige uitzichten over de Zambezi, en ligt vlakbij de Victoria watervallen.
Bij het hek van het park staat een babyolifantje dat zijn moeder kwijt is, we moeten dan ook uit de buurt blijven omdat die overal vandaan kan komen en haar baby zal willen beschermen.
Na een tijdje lopen vinden we de enige witte neushoorn die er nog is, en pas vanaf gisteren weer terug is in het park, na de schietpartij door stropers afgelopen juni, waarbij het vrouwtje is omgekomen. Deze laatste neushoorn wordt daarom 24 uur per dag in de gaten gehouden.
Hij loopt nog mank en is sterk vermagerd. Verder zien we wat impala’s en gnoes en veel vogels, waaronder de brown headed kighfisher.
Rond de middag zijn we weer bij de lodge en na een lekkere lunch gaan we de Victoria watervallen verkennen.
We hadden ons niet kunnen voorstellen dat het zo adembenemend mooi zou zijn, er worden dan ook veel foto’s en film gemaakt. De Afrikaanse naam is Mosi oa Tunya (rook die dondert) en we begrijpen nu waarom. Dit watergordijn is meer dan 1700 m breed, heeft een valhoogte van meer dan 100 m en maakt een oorverdovend lawaai. Als we op de brug lopen worden we behoorlijk nat van de nevel.
Op de terugweg zitten we ineens midden tussen de bavianen. Van dichtbij zijn ze best wel groot en we zijn blij dat ze weer vertrekken.
Rond 20.00 uur gaan we in het donker met zaklampen nog terug naar de watervallen. Omdat het volle maan is, is de "luna rainbow" (regenboog bij maanlicht) te zien.
Dit is echt prachtig, en zeker een flinke bonus, want  slechts op twee plaatsen in de wereld is dit fenomeen te zien, en dan alleen nog maar bij volle maan ( ook bij de Niagara watervallen).
The right place at de right time dus!
Na een overheerlijk buffet in de lodge duiken we ons bed weer in.  s’Nachts horen we de watervallen “donderen”

Dinsdag,31 juli
Vandaag wordt het een lange reisdag richting Nxai Pan, dit is een grote zoutvlakte ten zuidoosten van de stad Maun, die deel uit maakt van de Magadigadi Pans. In de regentijd komt deze vlakte grotendeels onder water, en komen er honderdduizenden flamingo’s om te broeden. Nu is het de droge tijd, dus zal er niets van dit alles te zien zijn.
We steken bij Kazangula de rivier over. Dit is een bijzondere plaats, vier landen: Zambia, Namibie, Zimbabwe en Botswana komen hier samen. Na een aantal formaliteiten bij de grens, kunnen we weer verder.
We stoppen voor boodschappen en lunch in Kasane, en komen pas laat aan bij
Elephant Sands waar we zullen overnachten. De tenten staan gelukkig al als we aankomen want het wordt al flink donker.
De campsite is prachtig, met een bar en een restaurantje. Onze kok gaat hier aan de slag en na een laat diner en nog wat verhalen bij het kampvuur zoeken we onze tent op, Weer is het flink koud s'nachts.

Woensdag, 1 aug.
Na het ontbijt en een groot aantal vogelplaatjes verder, zoals de  black headed gonolek, weaverbird, superb starling en blackthroated canary, vertrekken we weer. Het is nog een lange rit naar Nxai Pan. Kort na de middag zijn we bij Baines Baobabs, waar we lunchen. Deze zeven grote oude baobabs danken hun naam aan de schilder Thomas Baines, die hier in 1862 een schilderij van maakte. Ze worden ook wel “Zeven Zusters” of “Slapende Zusters” genoemd.
Inmiddels is het heel warm geworden. Om half vijf zijn we bij de campsite en gaan meteen game driven. We zien olifanten en giraffen en ook onze eerste leeuwen, die op weg zijn naar de waterhole, en twee zadeldek jakhalzen. Het wordt hier snel donker.
We wachten tot de zon bijna onder is en moeten dan snel terug naar de campsite. Na een heerlijk diner van onze kok Danny slapen we lekker.

Donderdag,2 aug.
Eerst een ontbijt met eieren en spek en dan een game drive.
De leeuwen zijn er helaas niet meer. Als we terugkomen is het camp al afgebroken en rijden we richting gate en daarna Maun.
Om 13.00 zijn we er en is het tijd voor onze vlucht, met kleine vliegtuigjes, naar de Okavango Delta. We zien de prachtige delta onder ons voorbij trekken.
Dit is een van de mooiste belevenissen ooit!
De Delta is een van de meest bijzondere natuurgebieden van Zuidelijk Afrika. Een enorm moerasgebied dat wordt gevoed door de Okavango, een 1600 km lange rivier, die ontspringt in het hoogland van Angola en uitmondt in de Kalahari. De binnenland-delta die hierdoor is ontstaan is de grootste ter wereld. ( 15.000 km2)  Het gebied  bestaat uit rivierarmen en stroompjes, papyrus en rietvelden, savannen  en grasvlaktes. De eilandjes zijn allemaal bebost met vooral palmen, mopanen, baobabs en de umbrella torn. Op de neushoorn na zijn vrijwel alle wilde dieren hier te vinden en uiteraard is het ook een vogelparadijs.
Na 20 minuten landen we op de air strip bij Gunn's Camp. Met een motorbootje worden we naar het verder gelegen Gunn's Bushcamp gebracht op een van de vele eilandjes van de delta, waar we zullen slapen. Onze tent staat aan het water en het uitzicht is prachtig. We dineren aan een lange tafel buiten bij het kampvuur.
s’Nachts koelt het weer flink af, rond de tent knort een hippo.

Vrijdag,3 aug.
Na het ontbijt gaan we, compleet met bedrolls ( slaapzakken met een laken, kussen, deken en handdoek ) en rugzakken, de mokoro's in voor een tocht door de Delta en op weg naar ons "wild camp", waar we zullen overnachten. Onze poler heet Sam, de “chief”. We vertrekken op ons verzoek als eersten, zodat het nog lekker rustig is! Onderweg zien we olifanten, giraffen, bavianen, de rode lechwe en natuurlijk ontzettend veel vogels, zoals de visarend en reigers, ibissen en commaranten.
Rond  elf uur gaan we ons kamp opzetten op een van de eilandjes. Er zit gelijk al een giftige spin, de tent moet dus goed dicht blijven! 300 foto's zijn inmiddels gemaakt.
Eerst siësta en dan maken we aan het eind van de middag weer een mokorotocht. Deze keer gaan we speciaal voor de hippo's, maar zien ook veel ander wild, zoals lechwes, olifanten en giraffen.
Er is een geweldige zonsondergang, die zorgt voor dat speciale "Afrikagevoel" en na een lekkere barbecue zoeken we onze tent op.

Zaterdag, 4 aug.
Om zes uur op vanmorgen! Na een snel ontbijt gaan we op gamewalk. Eerst een half uurtje polen met de mokoro. We gaan aan land en worden in twee groepen gesplitst. Wij blijven met zijn zessen bij de chief en nog twee gidsen.
We krijgen uitleg wat we moeten doen als we bv een leeuw of luipaard tegen komen. Wat ons op valt is dat ze niet gewapend zijn, zo spannend zal het dus wel niet worden, denken we nog.
Na een uur lopen en sporen zoeken, ontdekt Sam verse leeuwensporen. "The lions must be close" zegt hij. Nog geen tien tellen hierna klinkt een enorm gebrul. Een leeuwin komt uit de bosjes op ons afgestormd. Gelukkig is dit een schijnaanval, ze draait drie meter voor ons weer om.
Ze heeft hele jonge welpjes die ze wilde verdedigen en gaf ons een flinke waarschuwing. Er is ons vertelt dat we moesten blijven stilstaan, maar toch is de eerste reactie even: Er vandoor! en doen we een paar passen achteruit. De gidsen achter ons houden ons tegen, we lijken wel menselijke schilden!
Als we weer een beetje zijn bijgekomen, willen we eigenlijk wel weg daar, maar Sam vindt dat hij nog wel een paar stappen dichterbij kan gaan. Dit hadden we misschien niet moeten doen.
Deze keer is het menens en komt de leeuwin aangestormd tot op een halve meter afstand van twee van ons. "Make picture, make picture" roept onze gids. Ja, Ja! Doordat iedereen dus doodstil stond is ze uiteindelijk toch op het laatste moment omgedraaid.
Achteraf blijkt dat we toch wel een risico hebben gelopen en onze vaste gids Toff is hier helemaal niet blij mee! Blijkbaar doen deze gidsen dit, in de hoop hiermee een grotere tip te krijgen. Niet aan meedoen dus!
Het duurt wel een tijdje voordat mijn hart weer op het normale ritme is. We blijven het gesprek van de dag, als we na een uur terug zijn in het kamp en aan een lekkere brunch zitten, blijkt dat Fon ook alles nog heeft gefilmd. Hoe is het mogelijk.
Tegen half twee varen we weer richting Gunn's Bushcamp, om verder de hele middag te relaxen op het terras.Vanalles komt er voorbij: olifanten, lechwes, apen, yellow billed en saddle billed storks. Een lekker wijntje erbij. Wat kan een mens nog meer willen!
We dineren weer buiten bij het restaurant en nog steeds is onze leeuw de “held van de dag”

Zondag 5 aug.
Samen met twee anderen van de groep besluiten we te gaan kijken bij het dorpje waar de gidsen en alle mensen wonen, die in de lodges van de Delta werken. In het dorp worden we rondgeleid door gids Eric. We zien ook zijn dochtertje.
We kopen een houtsnijwerkje dat door een oude blinde man is gemaakt. Hij vindt het een leeuw, voor ons lijkt het meer op een zebra, maar we vinden hem prachtig! Om 12 uur moeten we weer naar de air-strip voor onze terugvlucht naar Maun.
Na een snelle lunch met een heerlijke salade kunnen we nog net even bellen en sms'en naar het thuisfront voordat we beginnen aan de lange rit naar het Moremi Game Reserve.
Moremi ligt in het oostelijk deel van de Okavango Delta en is 3000 km2 groot. Het is een van de mooiste en meest gevarieerde wilparken van Afrika, rijk aan wild en vogels.
We komen pas aan als het al donker is.
Snel de tenten opzetten, dineren en op tijd naar bed. Morgen moeten we om 6 uur op voor onze eerste game-drive.

Maandag 6 aug.
Na snelle koffie of thee met cake vertrekken we bij zonsopgang. Het landschap in Moremi varieert inderdaad van savanne tot moerasgebied en dichte bossen. Veel bomen zijn echter verwoest door de talrijke olifanten.
We zijn nog maar net op weg als Toff via de radio van collega Willem te horen krijgt, dat er een luipaard gespot is. En jawel, na een kwartiertje hebben we haar gevonden. Ze zit onder een boom een impala te eten, die ze deze nacht te pakken heeft gekregen
We zijn voor de derde keer in Afrika, en dit is ons eerste luipaard! Geweldig, eindelijk! We kunnen mooie foto's en film maken, totdat ze opstaat en verdwijnt in de struiken. Er is moet ook ergens een welpje zijn, maar dat krijgen we helaas niet te zien.
Bij de rivier staat een kudde olifanten te drinken, ook weer een prachtig schouwspel. Helaas moeten we al weer terug voor het ontbijt. Hierna verlaten we de campsite weer
om de river Kwai over te steken naar de noordelijke kant van het park en een nieuwe plek te zoeken voor de volgende twee nachten. Een honingdas steekt de weg over, dit is heel bijzonder meestal zie je deze dieren alleen s'nachts.
Er wacht ons een teleurstelling, de brug gaat in reparatie en we mogen er niet over. We kunnen dus niet verder het park in en moeten hier ergens een nieuw plekje zien te vinden.
We besluiten eerst te lunchen, Onze kok heeft hot-dogs meegegeven en die laten wij ons goed smaken..
Gelukkig vinden we snel een campsite en hebben nog alle tijd om uitgebreid te gaan game-driven. We gaan nog terug naar de plaats waar het luipaard was, maar we hebben pech, ze is er niet meer. We wachten nog best lang, maar al snel begint het schemerig te worden en moeten we terug.
Na weer een lekker diner van kok Danny en een spannend verhaal van gids Pete, gaan we voldaan naar bed.

Dinsdag 7 aug.
Vandaag een rustig dagje, er hoeft niet gereisd te worden.
We staan wel vroeg op en na koffie en cake gaan we weer een poging doen om wild te spotten. Giraffen, kudu's en olifanten zijn er genoeg, maar ook klein wild waaronder een steenbokje en de zeldzame roan-antilope. Natuurlijk is er ook de lilac-braested roller (de nationale vogel van Botswana ) en verschillende gieren en roofvogels, waaronder de martial eagle.
Na de lunch is het siësta, even tijd om de dagboeken bij te werken, wat te lezen, kaarten, zonnen en niet te vergeten; bush-douchen! We worden er lekker fris van, maar echt schoon?
Om 3 uur gaan we weer op pad. Ons luipaard zit nu in een boom, maar is heel moeilijk te zien. We blijven heel lang kijken. Veel andere bijzondere dieren zijn er niet.
Het is al donker als we terug zijn bij de camp-site.

Woensdag 8 aug.
Vandaag vroeg op, de tenten opruimen en nog snel een korte game-drive.
Hierna gaan we op weg naar Savuti, in de westhoek van Chobe National Park, bekend om de vele roofdieren. De National Geographic films “Eternal Enemies”en “Lions of Darkness”zijn hier opgenomen.
Om 13.00 uur komen we aan. We hebben geluk dat we plaats hebben op de public camp-site Alles wat hier met water te maken heeft, zoals toiletten, douches en alle watertanks zijn hier omgeven door dikke muren.
Het is echt een fort! Dit is nodig om de olifanten bij het water weg te houden. Enkele jaren geleden heeft men een aantal campings moeten sluiten omdat zij alle leidingen uit de grond trokken in de droge tijd en alles verwoestten, inclusief de hele campsites.
Met hulp van de Europese Gemeenschap heeft men nu deze nieuwe voorzieningen kunnen maken, zodat hier toch weer veilig gekampeerd kan worden. Als de droge tijd aanbreekt, worden s’nachts met behulp van pompen ook een aantal waterholes kunstmatig in stand gehouden.

Tijdens het opzetten van de tenten, wordt Toff door een giftige schorpioen in zijn hand gestoken. Even is er een beetje paniek. Maar Toff zou Toff niet zijn, als hij hier niet meteen een oplossing voor zou hebben. Met een koordje bindt hij zijn arm af, zodat het gif niet verder kan, wat paraffine erop en afwachten.
Hij heeft er toch een paar dagen flink last van, zal later blijken.
Tijdens onze avondtocht is zien we behalve de gewone dieren, zoals olifanten, giraffen en klein wild, ook twee cheetah's. Weer absoluut een hoogtepunt op deze reis!
s'Nachts is het heel onrustig op de camp-site, we horen overal leeuwen en olifanten en slapen dan ook heel slecht, niet in de laatste plaats door de sterke verhalen van onze gids!

Donderdag 9 aug.
Op onze vroege game-drive zien we zes van de beroemde Savuti-leeuwen, ze zijn veel groter dan op andere plaatsen in Afrika. Er liggen op verschillende plaatsen karkassen van olifanten, die hier door deze leeuwen worden aangevallen en opgegeten. Discovery op zijn best!
Een stel olifanten staat bij de waterhole als de zon opkomt. Prachtig!
Tegen de middag zijn we terug, na een lekkere lunch met salade en quiche hebben we even de tijd om wat kleding te wassen, uitgebreid te douchen en voor de rest wat rond te hangen.
s'Avonds maken we nog een game drive. Een heleboel te zien aan wild en vogels, heel mooi maar niet echt spectaculair. Of komt het dat we er al een beetje verwend beginnen te raken?

Vrijdag 10 aug.
We gaan op weg naar Chobe River, die de grens vormt met Namibie.
Om elf uur zijn we er al.
Na het opzetten van de tenten en de lunch, gaan we weer op avontuur. Hier valt op dat het landschap grotendeels vlak is. In de droge tijd, nu dus, komen veel olifanten en buffels drinken bij de rivier.
En ook hier zijn, zoals ook in de andere gedeeltes waar we geweest zijn, veel verwoeste bomen en struiken. Er zijn te veel olifanten die alles kapot maken.
De afgebroken bomen zullen nooit meer teruggroeien, het worden nu slechts struiken, zodat het landschap in de toekomst totaal veranderd zal zijn, en niet ten goede!
Het uitzicht over de rivier en de zonsondergang zijn prachtig, er zijn veel watervogels, zoals pelikanen, die aan de oever van de rivier de nacht komen doorbrengen. Weer worden hele mooie plaatjes geschoten. Na het diner en weer een aantal spannende verhalen zoeken we voldaan onze tent op.
 
Zaterdag 11 aug.
Weer een vroege gamedrive, er zijn veel roofvogels, zoals de martial eagle, de tawny eagle en de African fish eagle.
In de middag maken we een boottocht over de Chobe River. Hier zijn hele kuddes buffels en we kunnen een nieuwe antilope soort aan ons lijstje toevoegen: de puku. Ook zijn er veel watervogels, zoals de waterdikkop en de jacana. De uitzichten zijn overal geweldig en een kudde olifanten steekt net de rivier over. In het midden een heel kleintje, alleen zijn slurfje komt boven het water uit.

Zondag 12 aug.
Vandaag verlaten we de bush helaas al weer en gaan weer op weg naar Livingstone. Onderweg zet Toff ons af bij een mooie lodge in Kasane. Hij gaat even naar huis en wij kunnen terwijl lekker koffiedrinken en wat souvenirs kopen.
Ik koop een kaars,  wandkleedje en een shawl voor mezelf.
Door alle drukte en toestanden bij de pont en de grens zijn we pas om kwart voor drie weer bij de Zambezi Sun Lodge.
Snel even wat opfrissen, want om half vier moeten we al weer weg voor onze helikoptervlucht over de Victoria Watervallen, die niet voor niets wordt genoemd “flight of the angels”!
Dit is weer een ervaring om nooit te vergeten. Wij zitten met zijn tweeën voorin en hebben een geweldig uitzicht over de falls en onze lodge. Omdat het laat in de middag is, is het licht heel mooi om foto’s te maken.
Vanavond een laatste diner met de groep in het guesthouse bij de lodge. Heel gezellig, wat is het weer allemaal veel te vlug gegaan,

Maandag 13 aug.
Om 9 uur ontbijten we samen met Alice en Cees en gaan daarna souvenirs kopen op het marktje achter de lodge. Er is van alles te koop maar de verkopers vragen hoge prijzen. Uiteindelijk betalen we voor alles niet eens de helft.
Dan is het alweer tijd en komen Toff en Kiddy ons ophalen voor onze vlucht naar Johannesburg. Het onvermijdelijke afscheid van onze geweldige gids volgt en dit is helemaal niet leuk. We hopen ze echt nog eens terug te zien ergens op een volgende reis!
Als we ons 16.00 uur landen in Johannesburg, moeten we daar wachten tot 23.30 voor onze vlucht naar Amsterdam.
Samen met de anderen eten we en kijken wat rond, maar het duurt erg lang.

Dinsdag 14 aug.
Na een fijne vlucht landen we rond elf uur op Schiphol.
Als we thuis zijn weten we niet waar we moeten beginnen met ons verhaal, we hebben zo ontzettend veel gezien en meegemaakt.
Weer 18 onvergetelijke dagen voorbij in een spannend en prachtig stukje Zambia en Botswana.
Niet voor niets wordt gezegd: “ Afrika, wie omkijkt gaat terug!”
Dit gaan we zeker ook voor een vierde keer doen!

Marianne van Rossum.