Reisverslag China in september

Onze plannen om te gaan backpacken door China lokte verschillende reacties uit; “Backpacken in China? Da’s best te doen” of “De taalbarrière gaat voor vertraging zorgen gedurende de reis en zal dus ten koste gaan van jullie planning”. Voor dit laatste argument bleken wij gevoelig te zijn en wij besloten uiteindelijk om niet te gaan backpacken. We willen tijdens de reis niet het risico lopen dat we veel tijd verliezen aan het regelen van vlieg- of treintickets en hotelovernachtingen. Aan het einde van dit reisverslag zal blijken of dit de juiste keuze is geweest.
We leggen de agenda’s naast elkaar en bepalen in welke periode wij naar China zouden kunnen vertrekken. Het wordt uiteindelijk eind september / half oktober. We speuren Internet af om te kijken welke reisorganisaties reizen aanbieden die bij ons passen. We stellen namelijk vrijheid om zelf dingen te ondernemen tijdens onze reis erg op prijs. Uiteindelijk komen wij bij Djoser uit. De transfers en hotelovernachtingen zijn door hen geregeld en ter plaatse worden facultatieve excursies aangeboden. Het klinkt een beetje als; “niets moet, alles mag”. Het spreekt ons in ieder geval zeer aan en we boeken uiteindelijk de reis bij Djoser in de periode van 28 september tot 21 oktober 2007. We reizen in die periode van Beijing naar Hongkong.
Het leek ons leuk om door middel van een weblog het thuisfront op de hoogte te houden over wat wij zoal mee zouden maken gedurende onze reis. We tellen uiteindelijk zes delen op het weblog, welke de basis vormen van dit reisverslag.

Twee dagen voor vertrek
De tijd vanaf het moment van boeken en het daadwerkelijke vertrek lijkt vooruit te kruipen. Dan is het “ineens” twee dagen voor vertrek en bekruipt ons een steeds beter gevoel; het is bijna zover!
Op vrijdag 28 september rond half zes vliegen wij rechtstreeks van Schiphol naar Beijing. Na ongeveer negen uur vliegen en zes uur vooruit in de tijd zullen wij in Beijing aankomen.

Wij zijn zeer benieuwd. Wat zal ons te wachten staan? Is China vergelijkbaar met andere Aziatische landen? Zal de taalbarrière ons beperken in onze vrijheid dingen zelf te ondernemen? Zullen we wat merken van de voorbereidingen op de Olympische Spelen van 2008? Is het eten vergelijkbaar met het Chinese eten zoals wij dat kennen?
We gaan het allemaal meemaken en laten ons “verrassen”!
 
China reisverslag deel 1 (28 september – 1 oktober)
Als we een begin maken met het eerste deel van ons reisverslag zitten we in Beijing tussen de locals te eten. Erg leuk en we hadden een goede lunch even nodig na een lange reis en een pittige invulling van de ochtend, maar laten we beginnen bij het begin.

Dag 1, vrijdag 28 september
Met de trein vetrekken we van station Mariahoeve naar Schiphol. Voor ons is dit de beste manier om naar Schiphol te reizen, zeker in combinatie met de gratis treinkaartjes die Djoser aanbiedt. Op Schiphol ontmoeten we Tiny en Cilia (zussen van Joop) die op het punt staan te vertrekken naar Egypte. Na afscheid van ze te hebben genomen, doen we nog een bakkie en shoppen wat.
Na wat changeren zitten we uiteindelijk allemaal naast elkaar in de propvolle Boeiing. De reis verloopt prima en na ruim negen uur vliegen staan we precies op tijd aan de gate in Beijing.

Dag 2, zaterdag 29 september
Op de luchthaven verlopen de rituelen vlekkeloos en we staan binnen het halfuur oog in oog met reisleidster Els en gids Tan Kan (TK). Pinnen lukt uiteindelijk ook. We moeten nog even wennen aan deze valuta, maar dat komt allemaal goed. Na de kennismaking met de groep en een korte intro van de gids gaan we vrijwel direct zelf op pad: Beijing verkennen!
Gewapend met de Lonely Planet (LP) en de Trotter (soort Nederlandstalige LP) in onze hand stappen we in een taxi en wijzen we in één van deze boeken de Chinese aanduiding aan van de Lamatempel. Het gaat verrassend goed. De taxichauffeur zet ons voor omgerekend € 2,- bijna voor de deur af. In de tempel worden we bedwelmd door de wierook. Grote wierookstokken worden opgestookt om te offeren. We komen dit verder in de reis nog vaker tegen. De tempel is op zich niet heel bijzonder, maar voor onze eerste kennismaking met een stukje cultuur in Beijing is het prima.
Inmiddels hebben we aardig wat trek gekregen en we gaan op zoek naar een betrouwbaar ogende lunch gelegenheid. Het blijkt niet heel moeilijk. We vinden vlak bij de Lamatempel een eethuisje welke beschikt over een menukaart met plaatjes; aanwijzen dus! We eten er echt heerlijk en laden ons op voor een bezoek aan de Confuciustempel. Deze tempel ligt niet ver van de Lamatempel vandaan dus met de plattegrondjes uit de LP en de Trotter lopen we hier in korte tijd naar toe. De tempel blijkt geheel gerenoveerd te worden. Het ziet er aardig uit. We zien gelijk wat de Chinezen onder renoveren verstaan; grotendeels afbreken en daarna opnieuw opbouwen zonder het behoud van karakteristieke elementen. Een systeemplafond in een tempel is daarvan een mooi voorbeeld. Na het bezoek van deze twee tempels gaan we nog naar de Bell-tower en de Drum-tower. Ze liggen recht tegenover elkaar. Het is een leuk gebied vlakbij de Hutongs. We beklimmen de Drum-tower en genieten bovenop van een mooi uitzicht. We merken aan onze zware voeten dat het voor vandaag wel mooi is geweest en nemen een taxi terug naar het hotel.
We halen wat broodjes voor de avond, want hebben geen puf meer om buiten de deur te gaan eten. Na een lange dag gaan we vroeg slapen. We zijn echt gesloopt.

Dag 3, zondag 30 september
We staan vroeg op om de reis naar de Chinese Muur te beginnen. Het weer is prachtig. We hebben daarmee echt geluk, want mooi helder weer is geen garantie. Bij aankomst in Badaling is het nog niet al te druk en ziet de muur, met de bergen als decor, er indrukwekkend uit. Zover je kan kijken zie je muur. We gaan tot het gaatje en klimmen de muur op tot zover we kunnen. Het is echt prachtig en bijzonder tegelijk. We zien de muur op en neer en heen en weer over de bergen verdwijnen. Ruim 6800 kilometer muur waarvan wij slechts een klein gedeelte hebben beklommen. Echter het was geen overbodige luxe om vroeg weg te gaan vanwege de drukte (het werd steeds drukker met duwende Chineesjes).
Na de lunch hervatten we onze reis naar het zomerpaleis. Dit paleis heeft keizer Qianlong voor zijn moeder laten bouwen. Het is indertijd meerdere malen gedeeltelijk verwoest in oorlogen, maar altijd weer opgebouwd. Het ligt mooi en we hebben hier ruim twee uur de tijd om rond te kijken. Het was mooi en groots, inclusief een leuk tochtje over het meer.
We rijden vervolgens terug naar het hotel maar komen op zondagmiddag in een giga file terecht. File is voor Beijing niet vreemd, er rijden hier ongeveer drie miljoen auto’s rond en dan rekenen we het groot aantal taxi’s nog niet eens mee. Met de Olympische Spelen van 2008 voor de deur neemt China dan ook grootse maatregelen op zowel logistiek als milieutechnisch gebied. Straks meer over de Olympische Spelen! Voor de avond staat een acrobatenshow en de Peking-eend op het programma. De tijd wordt krap. We hebben bij aankomst in het hotel dan ook precies tien minuten om ons op te frissen voor het avondprogramma. Om kwart voor zeven vetrekken we te voet naar een theater voor de acrobatenshow. Dit was zeer de moeite waard, hoog niveau! Na de show is het tijd voor de welbekende Peking-eend. Met de hele groep lopen we naar een prima, niet al te sfeervol, restaurant voor de speciale Peking-eend. Eerst krijgen we allerlei ander lekkers en daarna de eend. Het was allemaal af en we hebben zitten genieten, al hadden we van de Peking-eend wel iets meer verwacht. Na een borrel gaan we om twaalf uur ons mandje in.

Dag 4, maandag 01 oktober
1 Oktober is in China een nationale feestdag (oprichting Volksrepubliek). Vanwege deze historische gebeurtenis vindt er een parade plaats op Het Plein van de Hemelse Vrede. Er worden hier later op de dag ruim een miljoen mensen verwacht. Wij hebben juist op deze dag gepland om naar de Verboden Stad aan het Plein van de Hemelse Vrede te gaan. Onze gids doet daarom de suggestie om vroeg weg te gaan.
Het wordt weer een pittige dag. Na het ontbijt bij de lokale bakker lopen we met de hele groep naar de metro en gaan naar de zuidelijke ingang van de Verboden Stad. Om half negen komen we aan op het Plein van de Hemelse Vrede en het is er al erg druk. Vanaf hier gaat iedereen in de groep zijn eigen gang. We proberen ons voor te stellen dat hier vanmiddag ruim een miljoen mensen voor de parade staan. Wij bezoeken de Verboden Stad en verblijven er bijna drie uur. Een gehuurde headset geeft ons aanvullende informatie over alles wat wij daar zien. Het is zeker de moeite waard, maar de tijd die wij daar doorgebracht hebben was voor ons voldoende. Onze voeten beginnen we al aardig te voelen, dus tijd voor lekker even zitten en een goede lunch. We zoeken een leuk eettentje op waar we tussen de locals lekker kunnen eten.
Na een voedzame noodle soep nemen we een taxi naar de "Drum-tower". We willen vanaf hier door de Hutongs (woningen van minderbedeelde locals) lopen om de sfeer tussen de locals te proeven. Echter de taxichauffeur probeert ons een kunstje te “flikken” door de meter niet aan te zetten. Karin is bij de pinken en zegt: geen meter, dan stappen we uit! Hij blijkt hier niet gevoelig voor en kraamt er wat Chinees gescheld uit, voor ons reden genoeg om direct uit te stappen. Bij de volgende taxi hadden we meer succes die ons keurig op de plaats van bestemming bracht. We lopen heerlijk door de Hutongs en geven onze ogen de kost. Mensen zijn vriendelijk en gastvrij. Na deze fikse wandeling gunnen we onszelf een lekkere stoel en een "large" cappuccino. Bij toeval komen we Hanny en Rob tegen (twee reisgenoten uit de Djoser-groep). Ze schuiven aan en we delen wat ervaringen over de ochtend die inmiddels achter ons ligt.
We hervatten de dag op de "Silk Market". Een grote markt met nep en merk spul (kleding, horloges, schoenen, elektronica enz.). We vermaken ons prima en drijven menig verkoopster tot wanhoop. Echt lachen! Michiel koopt nog een paar schoenen voor zes euro. Morgen gaan we nog terug, want we zijn daar nog lang niet klaar. Als we door de taxi weer bij het hotel afgezet worden, rusten we wat en bepalen we waar we gaan eten. Het restaurant dat we uitgezocht hebben, blijkt jammer genoeg niet meer te bestaan. Het alternatief was een internationaal georiënteerd restaurant: goed eten en erg gezellig. Moe maar voldaan lopen we terug naar het hotel. We drinken nog wat en nemen de planning voor morgen door. We besluiten eerst wat uit te slapen en dan weer naar de "Silk Market" te gaan. Morgen zullen we om vier uur richting station gaan en verlaten we Beijing. De bestemming is Xi'an.
Op naar de Olympische Spelen
Bijna overal in China word je op dit moment geconfronteerd met de naderende Olympische Spelen, op blikjes cola, aanplakbiljetten, souvenirs enzovoort. Ook kom je op enkele plaatsen in Beijing grote zuilen tegen waarin de tijd naar de start van de Olympische Spelen aftelt.
China is een land van bijgeloof. De datum en het tijdstip waarop de spelen zullen beginnen is ook niet voor niets op de achtste dag van de achtste maand in het achtste jaar van het millennium om acht minuten over acht. Het cijfer acht staat in China voor geluk en voorspoed, evenals de kleur rood waarin het logo van de Olympische Spelen is gehuld.
Vanaf 2005 werken er zo’n 20.000 Chinezen aan het klaarmaken van Beijing voor de spelen. Het Olympische stadion “het vogelnest” en het zwembad “de waterkubus” zullen het eerste klaar zijn. De Chinese regering heeft voor de bouw van dit alles geen enkel buitenlands bedrijf in de arm genomen en beweert dat alles eind 2007 klaar zal zijn. Al dat bouwen en de opwinding in China (vooral Beijing) over de Olympische Spelen kent ook zijn keerzijde. Het betekent het einde voor meer dan 30.000 huizen en Hutongs. Je kunt je voorstellen dat mensen niet vrijwillig hun huizen zijn uitgegaan. Het voorspelde dilemma tussen beschermen en heropbouwen in Beijing is intussen ruimschoots in het voordeel van de bulldozers beslecht. We hopen dan maar dat de spelen uiteindelijk voor iedere Chinees wat goeds opleveren en dat het allemaal niet voor niets is geweest.
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat China met de nodige ambitie van zijn zomerspelen zowel een economisch als ecologisch uithangbord maakt. Ter info: het voorlopige budget van 1,2 miljard euro is nauwelijks meer dan de helft van het budget in Athene. Andere investeringen rondom de spelen, met name op logistiek gebied, zijn ook enorm: 3 miljard euro voor 250 kilometer nieuwe metrolijnen en 5 miljard voor (nieuwe) autowegen.
Beijing is één van de meest vervuilde steden ter wereld. Zorgen om de luchtkwaliteit zijn daarom ook gerechtvaardigd, zeker met een groots sportevenement in het verschiet. Maatregelen die Beijing neemt om de luchtkwaliteit op te krikken zijn: fabrieken verhuizen naar de locaties buiten de stad en auto’s, met uitzondering van taxi’s die trouwens op LPG rijden, mogen tijdens de spelen niet in de stad rijden. Het zal ons benieuwen of de maatregelen uiteindelijk zijn vruchten zullen afwerpen zodat de successen van de Chinese Olympische Spelen niet ten onder zullen gaan in de smog.    

China Reisverslag deel 2 (2 oktober – 5 oktober)
We komen vroeg in Xi’an aan met de nachttrein. Ons vorige verslag eindigden we met de planning van de dag erna: 's morgens shoppen in Beijing en om 16:00 uur naar het station om vervolgens om iets over zeven per nachttrein koers te zetten naar Xi'an. We maken ons weer op voor een aantal actieve dagen.

Dag 5, dinsdag 02 oktober
We pakken de draad weer op als we overdonderd worden door het gigantische station van Beijing. Alles is er goed geregeld en we strijken neer in een mooie wachtruimte met grote lederen fauteuils. We krijgen de tickets van Els en we nemen afscheid van onze gids T.K., een toppertje. Als we ons in de trein geïnstalleerd hebben en de trein is goed en wel vertrokken, barst het "feest" los. We zitten in de coupé met zes anderen uit de groep. De rest van de groep zit in een andere coupé. De whisky, het bier en de Baileys worden uit de tassen gehaald en het wordt zeer gezellig. De flessen gaan er snel doorheen. Als de lichten rond tien uur uitgaan is het snel over met de lol en hebben we geen andere keuze dan te gaan slapen.

Dag 6, woensdag 03 oktober
Om kwart voor zes werd de nachtrust, voor de mensen die sliepen, bruut verstoord door de aangezette tl-verlichting. De dag begint dus vroeg. We maken kennis met onze gids voor de komende dagen in Xi’an, Peter. In het vroege busritje naar het hotel loopt hij volledig leeg voor wat betreft het verhaal over Xi'an. De slaperige meute pakt er weinig van op en na een kwartiertje worden we bij het hotel afgezet. We hebben behoefte aan een lekkere douche en schone kleren. Helaas …… we kunnen pas om tien uur de kamer op. We besluiten dan maar de stad te gaan verkennen. We komen in de voor Xi'an kenmerkende Moslimwijk terecht. We zien iedereen met zijn of haar handel op gang komen zo 's morgens vroeg. Erg leuk! Uiteindelijk wandelen we toch de hele ochtend door de stad en hebben we inmiddels een goede indruk. We besluiten de middag relaxed te starten en rusten wat uit op onze hotelkamers. We gaan in de namiddag met een taxi naar de tempel van de Acht Onsterfelijke en de hierbij opgestelde rommelmarkt. De wandeling terug naar het centrum blijkt vervolgens fiks te zijn en onze maagjes beginnen behoorlijk te knorren. We vinden een leuk restaurantje, op de kop van de Nightmarket, en proberen met handen en voeten duidelijk te maken dat we niet één kippenvleugeltje willen met z'n vieren, maar acht (we kregen er namelijk 1 opgediend). Na twee keer begrijpen ze wat we willen eten en niet veel later zitten we aan de kippenvleugeltjes, garnalen en rijst. Erg lekker en uit de vele locals die daar kwamen eten, blijkt ook dat het een goede eettent is. We genieten van dit soort momenten en het geeft toch een kick als het je uiteindelijk lukt om met gebaren de taalbarrière te overwinnen. Na het eten wandelen we nog door de Moslimwijk en bezoeken de Nightmarket. Het lijkt wel of iedereen 's avonds uitloopt. Een gigantische, gezellige drukte met overal eetstalletjes. Op de hotelkamer laten we de belevenissen nog even de revue passeren en maken ons op voor de excursie van morgen naar het Terracottaleger.

Dag 7, donderdag 04 oktober
We gaan vandaag vroeg op pad. Om acht uur zitten we in de bus op weg naar het achtste wereldwonder; het Terracottaleger. Vanwege de Chinese vakantieweek is het overal druk, dus vooral ook op de route naar deze zeer bijzondere bezienswaardigheid. Gids Peter doet onderweg zijn verhaal. Hij doet echt zijn best, maar z’n verhaal komt niet altijd bij iedereen over. Wij doen hem nog een leuke anekdote aan de hand over het bezoek van Bill en Hillary Clinton aan het Terracottaleger die hij vervolgens aan de rest van de groep vertelt. Voor de mensen die deze anekdote niet kennen of voor de mensen uit de Djosergroep die deze, door de twijfelachtige Engelse uitspraak van gids Peter, niet hebben kunnen volgen zullen we hem nog even uit de doeken doen:
Een Chinese boer ontdekte in 1974 per toeval bij het slaan van een waterput het Terracotta Leger. Deze boer weet uit het hele gebeuren een aardig slaatje te slaan. Hij signeert zijn, in verschillende talen uitgebrachte, boeken en voor foto’s moet je betalen. De beste man is inmiddels in de tachtig, maar is zeker niet gek. De Engelse taal is des te meer een probleem voor hem. Zo bleek uit een bezoek van Hillary en Bill Clinton aan het Terracottaleger. Voor het bezoek was het welkomstcomité van mening dat de boer wel wat Engels moest kunnen spreken. Hem werden daarom wat simpele zinnetjes geleerd. Het eerste zinnetje luidde “How are You?´. Clinton zou zonder twijfel antwoorden met “Fine, thank You how are You?”. De boer werd daarop nog een tweede zinnetje geleerd: “Me too”. Hoe het uiteindelijk is gelopen, heeft niemand waarschijnlijk kunnen voorspellen. Toen de boer en Clinton elkaar uiteindelijk ontmoetten zei hij: “Who are You?”, waarop Clinton antwoordde “I’am Hillary’s husband”. De boer antwoordde zoals hij braaf had geleerd “Me too”.  Mooi verhaal dat een humoristisch tintje gaf aan dit staatsbezoek.
Bij aankomst bij het Terracottaleger blijkt dat half China is uitgelopen en gelukkig zijn we vroeg. Als Peter ons met een vlaggetje als groep wil rondleiden dan is Els het daar duidelijk niet mee eens, het past niet in de Djoservisie en wij zijn het daar eigenlijk ook wel mee eens. Gelukkig valt het allemaal erg mee en worden we al snel losgelaten. We kijken eerst naar een film (360 graden) over het ontstaan en de geschiedenis achter de keizer en het Terracottaleger. Het toeval van de ontdekking in 1974 is uiteraard een verhaal apart. Vervolgens struinen we door de drie overdekte hallen en kijken vol bewondering naar de opgravingen. De Chinezen hebben dit zeer professioneel en commercieel opgepakt, niets mis mee. We hebben ruim twee uur de tijd en verzamelen dan voor vertrek en lunch. Het wordt steeds drukker en er staat inmiddels een file van uren richting parkeerplaats. Het zijn echt tienduizenden mensen! We hebben besloten om na de lunch nog naar de Grote Pagode van de Wilde Gans in het zuiden van de stad te gaan. Ook daar is het erg druk. Toch gaan we over tot de beklimming van de pagode. Hoe hoger, hoe smaller en hoe warmer. Het uitzicht is pet vanwege de smog. We dalen dus weer gauw af en wandelen nog wat rond tussen tempels en door tuinen.
We nemen ons voor om in het hotel “effe te chillen”. In het begin van de avond gaan we te voet richting de Moslimwijk alwaar we net na zonsondergang de grote Synagoge bezoeken en ook getuige zijn van veel etende moslims die nu weer even mogen eten vanwege de Ramadan. Bij de poort zit een man die wat Nederlandse woordjes kent en hij is wel in voor een dolletje. Het complex achter de muren in deze stad is groot, oud en zeer de moeite waard. Het is bijzonder om op zo’n plaats, midden in een drukke stad, serene rust te ervaren.
We hebben echt trek en gaan voor de dumplingmaaltijd bij Defachang, een ware must volgens de kenners. De groep ging gisteren naar een andere plek voor deze “gevulde ravioli”. Het is hier erg druk en krijgen ternauwernood een tafel. We worden geweldig bediend en geholpen en genieten van het vele speciale eten. We lopen via de “south gate” terug naar het hotel en schieten nog een paar leuke plaatjes. Onderweg zien we nog van alles waaronder mensen die spontaan groepsgewijs dansen. Het heeft wel wat weg van joggen op een paar vierkante meter. Ook komen we nog wat groepsgenoten tegen die ons vertellen dat Els deze avond in een theater werd bestolen van haar kostbaarheden, waaronder haar paspoort. We schrikken er wel van en voelen met haar mee. Het drukt je weer even met de neus op de feiten en wijst je op de noodzaak ook in China goed je spullen in de gaten te houden. Voor we gaan slapen spreken we haar nog even en hebben het idee dat ze het goed oppakt en de juiste maatregelen neemt.

Dag 8, vrijdag 05 oktober
Uitslapen? We staan om half acht op en dat heet uitslapen. Na een ontbijtje gaan we richting “south gate” alwaar we de stadsmuur opgaan. We huren vier fietsen en maken een complete rondrit over de muur. Totale lengte 14 km waar we met stops ruim twee uur over doen. Heel leuk en zeer de moeite waard want we zien weer van alles, zowel naast als op de muur. We brengen de fietsen terug en bakkeleien wat over de borg. We hebben er iets te lang over gedaan en moeten bijbetalen, mooi niet dus.
We lopen naar Starbucks en genieten van een grote cappuccino met.....! We nemen het er even van en rusten lekker uit voor we weer in de bus zitten richting het vliegveld. We verlaten vandaag namelijk Xi’an en zullen per vliegtuig naar Chengdu reizen. Als we terugkomen in het hotel, vertelt Els ons, zichtbaar opgelucht, dat haar vermiste spullen in het theater terug zijn gevonden. We kunnen ons iets bij haar vreugde voorstellen.
De bus doet er een uurtje over naar het vliegveld en Peter checkt ons netjes in. Het gaat allemaal soepeltjes. We nemen afscheid van hem en om kwart voor vijf staan we, na een uurtje vliegen, in Chengdu aan de grond. Een stuk zuidelijker met de pittige Sichuan keuken.
We besluiten die avond te gaan hotpotten in een restaurant dat wij getipt hebben gekregen. Eenmaal bij het restaurant aangekomen wordt al snel duidelijk dat ze hier alleen een Chinese menukaart hebben. Hoe gaan we hier duidelijk maken wat we willen eten? Uiteindelijk wordt er een Chinese jongedame uit het restaurant opgetrommeld die goed Engels spreekt. De eigenaar van het restaurant doet er alles aan om ervoor te zorgen dat we bij hem komen eten. We worden omringd door een stuk of zes Chinezen; we zijn een ware attractie. Uiteindelijk lukt het ons met behulp van onze "tolk" om eten te bestellen. We genieten van de pittige fondue (hotpot). Totale schade van die avond bedraagt omgerekend 16 euro met z’n vieren. Na een lekkere avondwandeling gaan we slapen. We kijken wederom terug op een mooie dag.

China Reisverslag deel 3 (6 oktober – 9 oktober)
Inmiddels zijn we al weer ruim een week op pad en hebben al veel gezien. We zijn voornamelijk in steden geweest en verlangen zo langzamerhand naar het platteland van China waar kennis kunnen maken met de locals en kun gebruiken. We zijn dan ook benieuwd wat ons de komende dagen te wachten staat.

Dag 9, zaterdag 06 oktober
Na het pittige hotpotten van gisteravond moeten onze maagjes even bijkomen. We starten dus maar rustig! Met de taxi laten we ons afzetten in het centrum van Chengdu. We lopen Tianfu Square over en groeten Mao. Hij is niet te missen; een groot standbeeld van hem waakt over het plein. We hebben behoefte aan een goede bak koffie en we belanden uiteindelijk bij Starbucks. Onder het genot van een reuze cappuccino en een broodje, plannen we de dag. We bezoeken het Renmin Park ofwel Peoples Park. In het park is de sfeer erg relaxed. Mensen zingen, dansen, varen en rusten hier. We genieten in het statige theehuis hier van de rust en een lekkere kop jasmijn thee. Als we het park uitlopen, wandelen we richting de Wuhau tempel. We lopen hier temidden van veel krioelende Chinezen. Het is nog steeds erg druk in verband met de nationale vakantieweek in China die gelukkig teneinde loopt. Na de lunch lopen we eerst over een soort braderieachtige markt rondom het tempelcomplex. Het is ook hier giga druk. We willen nog door een Tibetaanse wijk lopen met allerlei winkeltjes, gedreven door Tibetanen. We plannen onze route terug naar het hotel zodat we er doorheen komen. Als we voor ons gevoel bijna bij het hotel zijn twijfelen we bij een kruising welke richting we op moeten; links of rechts. Door al dat wandelen zijn we inmiddels zo moe dat we niet meer in zijn voor een gokje. We steken onze hand voor een taxi op en niet veel later worden we door de taxi voor het hotel afgezet. De rit blijkt nog geen kilometer te zijn! Eenmaal in het hotel rusten we lekker even uit. We eten 's avonds weer heerlijk en gaan niet te laat naar bed, want morgen is het weer vroeg dag .......als we de Panda's tenminste willen zien.

Dag 10, zondag 07 oktober
We ontbijten op de kamer want het is nog te vroeg voor een bakker en/of het restaurant. We kunnen de dag voor een bezoek aan de Panda’s qua weer niet slechter starten; de regen komt met bakken uit de lucht. Om zeven uur rijden we weg en nog geen uur later lopen we al in het Panda Breadingcentre. Het blijft regenen maar met de uitgeklapte parapluutjes lopen we stug door. Joop ontdekte de keerzijde van de ademende werking van zijn Geox schoenen; door al die gaatjes in zijn zool werd het aardig soppen. Op de plekken waar we de gevoederde Panda's zouden moeten zien is nog geen enkele activiteit waar te nemen. We lopen het halve park rond naar een betere plek maar ook daar is niets te zien. Dan toch maar weer terug naar de eerste plek en ja hoor, drie grote panda's zitten heerlijk een vracht bamboe te verorberen vlak voor ons neus. Het is werkelijk prachtig om te zien hoe ongestoord door al die mensen en flitsen ze de bamboe naar binnen werken. Wat een leuke dieren! Na het schieten van de plaatjes lopen we naar de plek waar de baby's verblijven. Er liggen er een aantal van een paar weken in een box. Prachtig om het spul te zien. We bekijken nog een unieke film over de voortplanting en het ontstaan van het centrum. Het Panda Breadingcentre is een erg mooi en noodzakelijk initiatief. Je vraagt je alleen af of al die bemoeienissen van de mens, ook bij de voortplanting, ooit tot gevolg zal hebben dat deze dieren weer in vrijheid zullen kunnen leven. Inmiddels is het droog geworden, wandelen we nog wat door het park en bezoeken we nog een paar grote jongens. Het was een fantastische excursie waarbij de regen de pret niet heeft kunnen drukken.
Om tien uur rijden we met de bus naar Het Klooster van het Kostbare Licht. Daar aangekomen kunnen we alles rustig bekijken en de monniken geven ons daartoe alle ruimte. We sluiten ons bezoek af met een perfecte vegetarische lunch in het kloosterrestaurant. Deze werd aangeboden door de travelagent van Djoser vanwege het feit dat we de komende nachttrein op hard- in plaats van softsleepers moeten doorbrengen. We waarderen de geste en zijn positief verrast door het heerlijke eten.
Rond het middag uur zijn we terug in het hotel. Gelukkig hebben we vanmorgen met zijn vieren één kamer mogen aanhouden voor de bagage en voor een douche na terugkomst. Goed geregeld door Els! Om half drie vertrekt de bus naar het station en zitten we weldra in de trein naar Panzihua. Na wat changeren met Chinezen komen we met twee andere mensen uit de groep, Otto en Tonny, bij elkaar te zitten/liggen. We hebben het weer erg gezellig met elkaar en om tien uur gaat het licht uit, letterlijk en figuurlijk.

Dag 11, maandag 08 oktober
Rond half zes staan we op het station van Panzihua en voor we het weten staan we bij de bus. Ook hier is het, ondanks het vroege tijdstip, erg druk. Ons staat een lange busrit van zeker tien uur te wachten. Een meevaller; we liggen bijna twee uur voor op het schema doordat we een vroegere trein hadden. De rit is mooi, maar enorm bochtig met veel klimmen en dalen. Er wordt veel geslapen. De lunch onderweg is bijzonder goed en eigenlijk zijn we na 24 uur reizen nog knap fit als we in Lijiang arriveren. Het giet de lucht uit als we de stad binnen rijden. We zitten in het MCA hotel in de oude stad en slapen in een eenvoudige, maar knusse kamers. De oude binnenstad is werkelijk uniek. De stad met al zijn houten panden is compleet gerenoveerd en staat op de UN wereld erfgoed lijst. Ondanks de regen trekken we de stad in, op verkenning! Het wordt al donker en werkelijk alle panden zijn prachtig verlicht. De stad staat bol van winkeltjes en restaurantjes. Het is toeristisch maar het blijft ondanks dat zeer de moeite waard. Na de maaltijd keren we terug naar het hotel, het is inmiddels droog en we hopen dat dat zo blijft voor de komende dagen!

Dag 12, dinsdag 09 oktober
We slapen vandaag lekker uit. De komende dagen trekken we ons eigen plan. We hebben even geen zin in lange bustochten. We lopen voor een goed ontbijt naar Sakura Café, een plek die bekend staat om zijn prima ontbijtjes. De avond ervoor hadden we deze tent al even opgezocht en was het rustige sfeertje niet te vinden. Een grote disco met veel lawaai. Deze ochtend is echter het prima vertoeven met jaren zestig muziek en een werkelijk top ontbijt. Als we klaar zijn huren we in de stad vier fietsen en gaan op pad.
Het weer is erg goed, 22 graden met een zonnetje, heerlijk fietsweer. Eerst zetten we koers richting het meertje (Black dragon pool) om daarna door te fietsen richting het dorpje Baisha. De wegen zijn erg goed en we weten een post waar moet worden betaald (8 euro) te omzeilen. Baisha was ooit de hoofdstad van het Naxi-koninkrijk. We vinden er dus veel terug van de Naxi’s. Als we net het dorp binnenkomen zit er al een orkestje met ouwetjes op zeer oude instrumenten Naxi-muziek te spelen. We mogen zelfs even meedoen. Verderop in het dorp kopen we wat leuke souvenirs.
Het dorpje staat voornamelijk bekend om Dokter Ho. Een befaamde Chinese arts die veel heeft betekend voor de gezondheidszorg in dit gebied, maar vooral voor de armen. Wij bezoeken hem en worden hartelijk ontvangen met een kop van zijn speciale kruidenthee. We mogen foto's maken en krijgen van alles te horen over zijn leven. Veel bekende mensen bezochten hem reeds waaronder Jan-Peter Balkenende maar ook prinses Maxima. We hebben zo onze twijfels over deze bezoekjes, maar we knikken braaf ja. We krijgen wat thee mee, doneren een bedrag en nemen hartelijk afscheid.
Op aanraden van wat groepsleden die we toevallig tegenkomen lunchen wij in het restaurant van de heer Yang en zijn vrouw. Een schattig stel, die ook nog eens lekker kunnen koken, zo hebben we zelf kunnen ervaren. Het was gezellig en lekker. We fietsen in ruim één uur terug en strijken neer in het park in het centrum. We komen in het zonnetje met een drankje heerlijk even bij. We zoeken in de avond een heerlijk restaurantje op, maar helaas zonder Anja. Zij is niet zo lekker en haakt voor het eten af. Ze gaat haar bedje opzoeken.
 
China Reisverslag deel 4 (10 oktober - 13 oktober)
De afgelopen dagen hebben we doorgebracht in een totaal andere omgeving dan dat we tot nu toe in China hadden gezien. Na de drukke steden werden wij getrakteerd op bergen en terrassen die zo af en toe voor adembenemende uitzichten zorgden. We genieten er volop van en hopen van zo’n omgeving ook de komende dagen nog te kunnen genieten.

Dag 13, woensdag 10 oktober
We hadden het al een beetje aan zien komen de vorige avond, Anja is niet voor niets afgehaakt. Ze heeft koorts en voelt zich niet bepaald fit. Ze blijft vandaag dus in haar bed om aan te sterken. Als we andere groepsleden spreken, blijkt Anja niet de enige te zijn. Vijf andere groepsleden zijn eveneens niet fit of zelfs ziek te noemen. Gelukkig staat er geen reis op het programma en kan iedereen de dag naar eigen behoefte indelen. Een prima dag dus om lekker rustig aan te doen en bij te komen. Iets wat ons ook wel aanspreekt.
Wij besluiten om na het ontbijt, wederom bij Sakura, 's ochtends naar de Pagode te klimmen en 's middags naar het park te gaan bij de Black Dragon Pool. Via het Market Square beginnen we het klimmetje naar boven. Het is heerlijk weer met een helder zicht op de stad. Boven bezoeken we eerst een tempel en zetten onze klim daarna voort richting de Pagode. Het is er rustig en zeer de moeite waard. Om deze en ook andere bezienswaardigheden te bezoeken, moet een toeristentax van acht euro betaald worden. Deze toeristentax vinden wij op zich begrijpelijk, gezien de fantastische staat waarin alles is gebracht, en het was ons door Els in het hotel ook al wel verteld, maar Djoser had dit vooraf moeten aangeven in de reisbeschrijving. Verrassingen worden daarmee voorkomen. Uiteraard betalen we deze tax en beklimmen de toren van binnen. Het uitzicht is prachtig naar alle kanten. Het oude gedeelte van de stad kunnen we duidelijk onderscheiden van het moderne gedeelte door de oude daken en de dichtheid van de binnenstad. Ook het park om de Pagode heen is prachtig, alles is even goed verzorgd. Na een uurtje zakken we weer af terug de stad in, drinken nog wat en gaan even wat licht voedsel bij Anja brengen. Ze voelt nog steeds warm en ziet er door haar rode kleur nog koortsig uit. Ze blijft nog lekker in bed die middag. Wij besluiten verder te gaan richting het Black Dragon Pool Park. Het is goed te lopen en het is er heerlijk om rond te lopen en te relaxen. Er wordt weer van alles gedaan zoals dansen en muziek maken door Naxi-muziekanten. Het was een heerlijke besteding van de middag. Als we weer in het hotel aankomen blijkt Anja duidelijk vooruit te gaan. Wij eten een soepje op de gezellige binnenplaats van het hotel en drinken een borrel. Aan het begin van de avond gaan we opzoek naar een lekkere hap eten. Uiteindelijk wordt het weer handen en voeten werk, maar we eten weer heerlijk.

Dag 14, donderdag 11 oktober
Voor een ontbijtje bij Sakura, net als op de eerdere ochtenden, is acht uur duidelijk nog te vroeg. We lopen terug naar het hotel, waar we ook van een goed ontbijt genoten. Anja wordt langzaamaan weer de oude en is koortsvrij. Na het ontbijt vertrekken we voor een mooie niet te lange tocht per bus naar Dali. Het is aardig weer en de uitzichten zijn fraai. Er wordt hard gewerkt op het land en later horen we dat de oogst dit jaar erg goed is. Om een uurtje of één komen we in Dali aan. We verblijven in een luxe hotel net buiten de oude stad. Ons inziens zou een iets minder luxe hotel binnen de muren van de stad beter bij de Djoserformule passen, maar we waarderen de luxe uiteraard. Aan het Asia Star Hotel mankeert echt niets. Na een halfuurtje “kamerverkennen” gaan we aan de wandel en vermaken ons tot ongeveer tien uur prima in de oude stad.
Na de busrit van die ochtend starten we de stadswandeling met een lunch in Jim's Peace Cafe, een aanrader uit de LP. Een keurige zaak waar het eten goed smaakt. Morgenavond eten we hier, na een excursie, met de hele groep Tibetaans. Na de lunch bekijken we het binnenste van het stadje uitgebreid en vinden zowaar twee Rooms Katholieke kerken? Hoe ziet een kerk er in China uit? Stel jezelf een tempel voor en zet er een kruis op! Van binnen zijn ze niet bijzonder, maar wel leuk om gezien te hebben. Na een behoorlijke wandeling hebben we aardig trek gekregen en komen in een leuk restaurantje terecht. Een echt backpackers hotel, met een leuke menukaart. We eten een heerlijke pizza en springrolls. Ondanks de misschien wat twijfelachtige combinatie van deze gerechten genieten we er erg van en kruipen we voldaan ons bedje in.

Dag 15, vrijdag 12 oktober
Na een uitstekend ontbijt in het Asia Star Hotel vertrekken we met gids Jim en twee busjes voor een dagvullende excursie in de omgeving van Dali. Jim is een Tibetaan die, afgaande op zijn lange haar en uiterlijk, de kenmerken heeft van een Indiaan. Hij heeft een vriendelijke uitstraling en heeft ook wel iets van een vrijbuiter. Een imposante man om te zien dus. Na een fotostop zijn we een kwartier later aangeland bij de wekelijkse grote markt. Naar zijn zeggen zijn wij “lucky people”, want de markt is er alleen op vrijdag en jawel het is vandaag gelukkig vrijdag. Het is een grote bonte verzameling van alle denkbare handel. Mannetjes worden geknipt en geschoren. Vlees en vis worden verhandeld en een vieze keurmeester onderzoekt stukjes vlees met een smerige microscoop. Waar dat toe moet leiden? Verder wordt er veel vee verhandeld, maar ook honden. We kijken hier ruim een half uur onze ogen uit. De bus rijdt verder een dorp in en ook daar is een markt, localer en met hele andere spullen. Als we allemaal uitgestapt zijn vertrekt de bus, we zullen deze pas weer aan het einde van de middag zien. We wandelen het dorp door. Jim geeft tekst en uitleg over Chinese gewoontes en gebruiken maar ook over de geschiedenis en vooral over de culturele revolutie. Het is heel leerzaam. Na een uurtje te hebben rond gewandeld, komen we uit bij een vijftal paard-en-wagens waarop we verder worden vervoerd. Een leuk tochtje dwars door dorpjes en landerijen waarop de mensen hard aan het werk zijn. Na een half uurtje “hobbelen”, staan we ineens aan de rand van het grote meer Erhai Hu. We gaan vrijwel direct aan boord van een ruime motorboot en varen in één uur naar de overkant. Ondanks het goede weer voelt het op de boot fris aan door wat spetters van de golven die we meepakken. Aan boord wordt heel snel en primitief, een prima warme lunch uitgepakt. Er is thee, cola en bier en het uur is snel om. In het dorp aan de overkant aangekomen lopen we eerst een stukje en komen aan bij een kleine trekker met laadbak waarin wij, als vee, staande vervoerd worden. Karin, Michiel en Rogier zitten op het dak van de cabine. Het is een mooie ervaring. Na een kwartier komen we in een klein gehucht aan en bezoeken daar achtereenvolgens een tempel, een school, een boerderij en een kraamhospitaal. We krijgen weer veel uitleg maar genieten vooral van wat wij zien. Tussendoor maken we een wandeling over hele smalle dijkjes dwars door de landerijen. Heel mooi. Anja en Karin kunnen op de school van alles kwijt aan een klas met kinderen, het is een groot feest. Zelf zitten we in de schoolbanken en krijgen even les van meester Jim die weer van alles uitlegt over de taal en de schrijfwijze. Het klapstuk vormde toch wel het bezoek aan het hospitaal. Een man met witte jas, beslist geen dokter, gaat ons tot in detail uitleggen hoe een bevalling hier wordt uitgevoerd. Dit alles inclusief hechten en moederkoek verwijderen. Op het moment suprème wijst hij naar het plafond en tovert hij plots een kleine pop tevoorschijn. Iedereen ligt dubbel van het lachen maar "de dokter" kent zijn rol en blijft bloed serieus. Met de trekker rijden we weer terug naar het dorp. Daar staan de busjes weer klaar die ons in een mooie rit, van 2 uur, om het meer terug bij ons hotel brengen. Het is dan inmiddels een uur of zes en we hebben nog een uurtje voor we worden verwacht in Jim's Peace Cafe voor een Tibetaanse maaltijd. De soep en vele smakelijke schotels volgen elkaar snel op. Na een heerlijk toetje drinken we nog een glas Jim's Special no.1. Deze drank wordt door Jim zelf gebrouwen. Het is een kruidendrank op basis van Whisky. Het smaakt best en daarnaast schijn je er goed op te slapen. Als we terug in het hotel zijn kijken we terug op een zeer geslaagde dag. We maken ons op voor de lange busrit (6 uur) van morgen van Dali naar Kunming.

Dag 16, zaterdag 13 oktober
We gaan weer vroeg op pad, Kunming is de bestemming. Het blijkt een rit van ruim vijf uur over een redelijke snelweg. Kunming is een miljoenenstad (3) en het hotel oogt van buiten niet aantrekkelijk maar de kamers zijn ruim en verder oké. Onderweg regende het behoorlijk maar inmiddels is het droog en lekker weer. Als we de kamer hebben gezien en de bagage hebben weggezet gaan we snel op pad. We hebben immers maar een halve dag. We steken de weg over en staan direct in het Cui Hu Park. Er is hier weer van alles te doen op het gebied van muziek, zang en dans en het is erg druk. Na een uurtje lopen we richting het absolute centrum rond de zogenaamde bloemen- en vogelmarkt waar overigens geen bloemen en vogels te vinden zijn. Wel een pleintje waar tientallen pups van de gangbare rassen te koop worden aangeboden. Wij houden het bij twee hondenriemen voor weinig. We gaan verder en komen in straten die bol staan van de meest mooie en uiteenlopende winkels. We gaan naar binnen bij Carrefour. Zo’n groot exemplaar hebben we zelfs in Frankrijk nog nooit gezien. We doen wat inkopen en vertrekken daarna met een taxi naar het noorden van de stad en gaan eten in het French Café. Een prima keuze; gezellig druk, goed eten en erg goedkoop.
Morgen staat de trip naar het Stenen Woud op het programma, gevolgd door de vlucht naar Guilin vanwaar we met de bus naar Yangshuo zullen rijden. Al met al zal het best wel een pittig dagje worden, maar waarschijnlijk zeker de moeite waard.

China Reisverslag deel 5 (14 oktober – 17 oktober)
Nog een “goeie” week en dan zitten de drie weken er al weer op. We realiseren ons dat het hard gaat. We denken nog niet te veel aan het einde van onze vakantie, want we gaan nog veel zien. We zakken steeds verder af naar het zuiden waar het eten steeds pittiger wordt en de zon zich steeds meer laat zien.

Dag 17, zondag 14 oktober
We verlaten Kunming vroeg en gaan op weg naar het Stenen Woud. De busrit naar het Stenen Woud duurt een kleine twee uur en het weer onderweg is regenachtig maar bij aankomst is het weer droog. Het Stenen Woud is een groot bos van scherp omhoog stekende rotsformaties waar je tussendoor kunt lopen maar ook soms vanaf hoger gelegen punten op neer kunt kijken. Het is één van de meest toeristische plekken in China. We ondervinden dat tijdens ons bezoek aan den lijve.
Met toerisme in China wordt voornamelijk het binnenlandse toerisme bedoeld. Het krioelt in het Stenen Woud van de Chinezen die een dagje weg zijn. Ze volgen met de film- of fotocamera aan hun oog de gids die duidelijk kenbaar is door het gele of rode vlaggetje dat hij of zij omhoog houdt. We lachen er om en laten ons niet voor de voeten lopen. We zoeken de rustige plekjes in het woud op. Ook al is het beslist de moeite waard, een 2e keer zouden we niet meer gaan. Na de stevige wandeling van ruim drie uur genieten we van een goede lunch. Eenmaal in de bus, onderweg naar het vliegveld, meldt Els ons dat we niet om vijf uur, maar naar verwachting om zes uur zullen vliegen. Het maakt ons niet zo heel veel uit. We drinken en lezen wat waardoor de tijd snel gaat. We hebben een prima vlucht naar Guilin en de locale reisagent, Billy, staat al op ons te wachten. In de twee uur durende bustocht naar Yangshuo worden we in slecht verstaanbaar Engels door hem overspoeld met alle mogelijke excursies die we bij hem kunnen boeken. We moeten dan ook al in de bus aangeven wat we de komende dagen willen gaan doen. Uiteindelijk zijn we rond tien uur in het hotel en hebben we er weer een mooie dag op zitten.

Dag 18, maandag 15 oktober
Na een goede nacht lopen we om negen uur door Xiestreet, het absolute centrum. Direct om de hoek in een zijstraat zit een boekingskantoor voor excursies en we gaan eens even aan de babbel. Direct blijkt al dat we alles wat Billy en Els de groep aanboden, heel eenvoudig en tegen gunstigere voorwaarden, zelf kunnen regelen. We genieten hierna van een heerlijk ontbijt in het zonnetje en worden bestookt door fietsgidsen die met ons mee willen. Wij zijn daar nog niet aan toe en gaan te voet het stadje in. We kopen zo links en rechts nog wat en dollen met allerlei verkopers over het afdingen. Het blijft een mooie sport! Bij de rivier is er veel activiteit. Wij hadden uit de boekjes en de gesprekken met deze en gene al opgemaakt dat je voor een mooi tochtje op de rivier niet zo heel ver weg hoeft. Het landschap is overal even mooi. Wij spreken met een alleraardigste vrouw af dat wij om half één met haar vierpersoons boot een tochtje willen maken over de rivier. Ze is helemaal gelukkig en wij genieten ruim een uur van de bijzondere omgeving en vergezichten. Dit deel van China is heel mooi. Tijdens de lunch en een korte break hebben we besloten de volgende dag toch te gaan fietsen met een gids. Wij denken daardoor meer te zien van de omgeving en achten de kans groter op deze manier in contact te komen met locals. Wij gaan op zoek naar één van de dames die ons vanmorgen aansprak en door haar grappige presentatie zeker indruk op ons had gemaakt. Michiel vindt haar en we raken aan de praat. Voor € 6,- per persoon zal ze ons morgen de hele dag op sleeptouw nemen en kookt ze tussen de middag voor ons een lunch. Wij mogen haar daarbij assisteren in de keuken. Het lijkt ons erg leuk en verheugen ons op de fietstocht van morgen.
Aan het begin van de avond brengt een bus ons naar de ingang van het openluchttheater aan de rivier, waar de lightshow zal plaatsvinden. Dit theater biedt plaats aan ongeveer 3500 mensen. Iedereen komt met bussen en het is heel erg druk. Het theater is uitverkocht. Het is een waar spektakel en we worden ruim één uur vermaakt op een magnifieke show die vooral draait om licht en geluid en waaraan zeker 600 mensen meewerken in allerlei thematische onderdelen. De show, die overigens wordt geregisseerd door de man die ook de openingsshow van de Olympische Spelen in Beijing regisseert, is zeer moeite waard. Als we na de show weer terug in de stad zijn is het inmiddels half tien en hebben we nog niet gegeten. We komen bij een leuk restaurantje terecht en doen ons hier tegoed aan een Thaise maaltijd.

Dag 19, dinsdag 16 oktober
Volgens afspraak, welke we de dag ervoor gemaakt hadden met de gids van vandaag, ontbijten we tegenover de fietsenverhuur en zien we haar al staan zwaaien. Ze is zichtbaar opgelucht dat haar klanten zijn komen opdagen. Na het ontbijt zoeken we een goede fiets uit. De mountainbikes waarvoor we kiezen zien er solide uit, daar zal het vandaag zeker niet aan liggen. Deze mountainbikes blijken echt perfect en achteraf een gouden greep. De gids heeft alle inkopen gedaan voor de lunch en we beginnen aan een prachtige rit. We rijden door de buitenwijken van Yangshuo en komen na dertig minuten in de prachtige countryside met constant die karakteristieke spitse bergtoppen als decor. Onderweg krijgen we continu uitleg over alles wat er groeit en bloeit. Tegen de middag komen we aan bij Moon Hill. Eerst een bakkie en dan de ruim 800 treden omhoog, een pittige klim naar de top waar een groot gat in de berg zit in de vorm van de maan. Het uitzicht is er fantastisch ook al is het heiig. De afdaling gaat vlotter en onderweg kopen we nog een simpele souvenir van een heel oude vrouw. Beneden staat de gids ons al op te wachten. Zij heeft ondertussen in het huis van haar zus, op twee minuten afstand, de lunch voorbereid. Alles is gewassen en gesneden: boontjes, wortelen, bamboescheuten, champignons en varkensvlees. We fietsen naar de woning waar de keuken apart van het huis staat. De vlam onder de wok gaat aan en het koken kan beginnen. We hebben er uiteraard veel belangstelling voor en helpen daar waar mogelijk. De recepten zijn bij ons op te vragen. We hebben de pot eer aangedaan. Wij hebben hier heerlijk en veel gegeten. Als alles is afgeruimd vervolgen wij de trip en komen eigenlijk in het mooiste gedeelte van de route. De paadjes worden smaller en alles wordt nog groener. We komen langs het ouderlijk huis van de gids en stoppen even om naar haar privé-verhaal te luisteren. Ze blijkt weduwe te zijn met twee jonge opgroeiende kinderen en heeft het lang niet altijd makkelijk. We rijden verder en bezoeken nog een mushroomkwekerij. Bijzonder om te zien hoe dat hier in zijn werk gaat. Het gaat al aardig richting einde van de middag en we naderen de stad weer. Als we de fietsen om een uur of vier weer inleveren hebben we 40 km in de benen zitten. Het was de moeite waard en hebben zeer genoten van de tocht. We concluderen dat het inschakelen van een gids een goede keuze was en raden iedereen, die in Yangshuo wil gaan fietsen, aan gebruik te maken van een gids. We eten die avond weer bij hetzelfde restaurantje als de dag ervoor, wederom weer heerlijk. Voldaan gaan we naar ons mandje.

Dag 20, woensdag 17 oktober
Pas (!) om half tien verlaten we het hotel. We doen vandaag lekker rustig aan. Na het ontbijt zoeken we een stadsbus naar Yangdi. Hier is vandaag een locale markt en het lijkt ons leuk hier een bezoekje aan te wagen. We vinden de stadsbus en ongeveer anderhalf uur later worden we afgezet nabij het marktje. De tocht was mooi, maar de markt viel tegen. Het is klein en heeft weinig speciaals te bieden. We denken na over hoe we terug naar Yangshuo kunnen. Per ongeluk hebben we zowel de LP als de Trotter niet bij ons. We moeten het dus zelf zien te redden. We spreken een Nederlands sprekend stel aan en we horen van hen dat we met een pontje de rivier over kunnen en vanaf daar na een kilometer lopen over kunnen stappen op een boot die ons naar Xingping zou brengen. Die boot bleek een bamboe vlot te zijn. Met handen en voeten onderhandelen we over de prijs en niet veel later zitten we, verdeeld over twee primitieve vlotten, op de rivier richting Xingping. De twee uur durende tocht is erg mooi. Bij aankomst aan wal zoeken we een taxi en maken we duidelijk dat we naar het busstation willen en dat ons einddoel Yangshuo is. We onderhandelen weer over de prijs en de taxichauffeur laat blijken dat hij begrepen heeft wat we bedoelen; hij zet ons keurig voor het busstation af. Niet veel later zitten we weer in de locale bus naar Yangshuo. Vanavond vertrekken we met de nachttrein naar Guangzhou. We maken dan ook dapper gebruik van de mogelijkheid om in één van de aangehouden kamers een snelle douche te nemen. Na het avondeten doen we nog wat boodschappen en lopen we terug naar het hotel. We vieren daar, voor het vertrek naar het station, de verjaardag van Marianne. Els heeft voor een grote taart en een aardigheidje gezorgd. Het was erg leuk. In de bus naar het treinstation trakteert Marianne op bier, wijn en wat knabbels. Eenmaal op het treinstation hoeven we niet lang te wachten voordat we de trein in kunnen. Het is een mooie trein en als we ons geïnstalleerd hebben, drinken we wat en gaan uiteindelijk slapen.

China Reisverslag deel 6 (18 oktober – 21 oktober)
We maken ons op voor de laatste dagen in China, die wij hoofdzakelijk zullen doorbrengen in Hongkong. We zijn zeer benieuwd naar dit deel van China, dat pas vanaf 1997 onder Chinees bewind valt. Het bezoek aan Hongkong lijkt ons een mooie afsluiting van de vakantie.

Dag 21, donderdag 18 oktober
Na de nachtelijke treinrit staan we vroeg in de morgen op het station van Guangzhou. Gids Robin staat ons buiten met zijn vlaggetje en Djoserbordje op te wachten. In een klein uur staan we met de bus voor ons hotel en hebben onderweg wel een goed beeld gekregen van deze miljoenenstad (ruim 7mln inwoners). Fraai is het allemaal niet. In het hotel aangekomen moeten we nog een klein uur wachten alvorens we de kamers op kunnen, verspilde tijd vinden wij. Als het dan zo ver is en we ons hebben opgefrist, is het bijna middag en nemen we een taxi naar de Qingpingmarket. Het is erg druk in de stad en er staan fikse files. De Qingpingmarket slenteren we af en er worden hier veel gedroogde kruiden en onderdelen van dieren verkocht die op de één of andere manier een heilzame werking hebben op de gezondheid. Deze markt wordt ook wel de grootste "apotheek" van China genoemd. We wandelen door een groot winkelgebied richting rivier en Shamian eiland. Op dit eiland heerst een totaal andere sfeer. Het heeft een mooi park en er staan statige panden. Aan de rivier in het park vinden wij een mooi terrasje waar we een paar uurtjes rusten en genieten van de zon en van Chinees kattengejank, er wordt een complete opera ten gehore gebracht door een aantal "amateurs" die nog heel veel moeten oefenen. Als we zijn uitgerust nemen we een taxi naar het hotel. Aan het begin van de avond, opzoek naar een restaurant, lopen we door een zeer bedrijvige wijk tegenover het hotel en komen weer uit op de hoofdweg waar we toevallig oplopen tegen een bomvol gezellig restaurant. We wachten buiten even op een “plekkie”, want er is een Engelse kaart die er goed uitziet. We eten hier vervolgens uitgebreid voor een redelijke prijs, een echte aanrader. De naam: Cheerfuel.
Terugkijkend op het bezoek aan Guangzhou zijn wij van mening dat een bezoek aan deze stad beter uit het reisprogramma gehaald kan worden. Een extra dag Hongkong zou beter in de smaak vallen.

Dag 22, vrijdag 19 oktober
Vandaag reizen we per "turbocat" boot van Guangzhou naar Hongkong. Het inchecken en het passeren van de douane gaat soepel en efficiënt, zoals we dat inmiddels van de Chinezen gewend zijn. Om half elf vertrekt de boot. Als we aankomen in Hongkong wordt, door het linksrijdende verkeer, meteen duidelijk dat Hongkong een tijd lang onder bewind van het Verenigd Koninkrijk viel. Als we, na het inchecken in een in het centrum gelegen knus hotel, door de stad wandelen, worden de verschillen met het vaste land van China steeds meer zichtbaar: mooie winkels, perfect openbaarvervoer (bus, taxi's en metro) en alles is opgeruimd. Hongkong is geen mooie stad maar wel een heel bijzondere en heeft absoluut wat te bieden, zeker voor echte "shoptijgers".
Terug naar het moment van aankomst in ons hotel. We besteden niet te lang aan het opfrissen van onszelf, we willen weer zo snel mogelijk op pad. De middag en het begin van de avond staan in het teken van Hongkong Eiland. We lopen eerst een stuk over Nathan Road (ader door de stad) en nemen dan de pond voor de oversteek naar het eiland. We worden verrast door de prachtige skyline. We weten dan nog niet dat het later op de dag alleen maar mooier wordt. Eenmaal op het eiland lopen we richting Peaktram die ons naar Victoria Peak brengt. Op dit punt kijk je vanaf ruim 500 meter hoogte over de stad heen. Als we op het hoogste punt zijn worden we allemaal even stil van het adembenemende uitzicht over Hongkong. Het ene gebouw is nog hoger dan het andere. We hebben ons bezoek aan de "Peak" zo gepland dat we de stad donker zien worden. Goed voor een paar mooie foto's. We besluiten weer de tram naar beneden te nemen. Ons volgende doel is een lasershow aan de rand van de rivier. De show is te zien vanaf Stars Avenue. Het zicht op de verlichte stad is heel bijzonder. Zeker niet zo bijzonder was de lasershow. Vanaf verschillende hoge kantoren/hotels werd op muziek de lucht boven ons met laserlicht verlicht. Het was aardig om te zien. Inmiddels is het een uur of acht en we hebben best wat trek gekregen. Tegenover het hotel zit een Indian food restaurant. We hebben er super gegeten en we sluiten daar de dag met een voldaan gevoel af.

Dag 23, zaterdag 20 oktober
Vandaag slapen we uit. We gaan na een stevig ontbijt per metro op pad naar de Stanley Market, eveneens gelegen op Hongkong Eiland. Eenmaal op het eiland stappen we over op een dubbeldekkerbus die ons nog trakteert op een mooie rit langs de kustlijn. De markt valt wat tegen, zeer toeristisch, hoge prijzen en onderhandelen is er nauwelijks bij. Voor de middag plannen we de Ladiesmarket. Deze markt dankt zijn naam aan het feit dat hier voorheen alleen maar damesartikelen verkocht werden. Inmiddels vindt je hier alles wat je maar kunt bedenken van tassen tot iPods. We slenteren wat en om vier uur zijn we weer terug in het hotel. We hebben nog mooi twee uur de tijd om te relaxen voor we het afsluitende "diner" met de groep hebben. Het diner is gezellig, maar het eten is zeker niet super. De administratie van de fooienpot wordt door Els gepresenteerd en Hanny zamelt voor haar geld in als dank voor de begeleiding tijdens de reis. Na het eten bezoeken we de tegenover het hotel gelegen Nightmarket. Deze markt begint om een uur of vier 's middags en duurt tot middernacht. Er hangt een echt Aziatisch sfeertje, leuk ter afsluiting van onze laatste bestemming. Na ons, inmiddels vertrouwde, "slaapmutsje" gaan we slapen. De reis zit er bijna op …….

Dag 24, zondag 21 oktober
Om kwart over zeven vertrekt de bus naar het vliegveld, nadat we afscheid hebben genomen van Marianne en Rene. Deze reisgenoten blijven nog drie dagen langer en waren vroeg opgestaan om ons uit te zwaaien. Erg leuk! De tocht naar het vliegveld gaat zeer voorspoedig, maar duurt toch zo'n half uur. De bekende incheckhandelingen worden verricht en we krijgen het voor elkaar om naast elkaar te zitten. De anderhalf uur, die we nog moeten doorbrengen voor vertrek, vliegt voorbij. Om half elf gaat “de kist” de lucht in en zeggen we China vaarwel.

Tenslotte
Onze indruk van China
Het zit er weer op. Ruim 3 weken zijn omgevlogen en China heeft zeker indruk op ons gemaakt. In eerste instantie was het echte Azië-gevoel er nog niet door een aantal enorme steden op een rij. Echter in Dali en zeker ook in Yangshuo hebben we dat gevoel dubbel en dwars teruggekregen.
China is een land dat zo sterk in ontwikkeling is dat het wel een explosie lijkt. Er wordt enorm hard gewerkt en ook al zijn er vele zorgelijke zaken (milieu en mensenrechten) er gaat ook heel veel erg goed. China zou wel eens DE wereldmacht van de 21e eeuw kunnen worden en de naderende Olympische Spelen van 2008 dragen daar zeker aan bij.  De innovaties en ontwikkelingen gaan in stroomversnelling. Het is mooi om meegemaakt te hebben.

Was georganiseerd reizen de juiste keuze?
In de inleiding gaven wij al aan dat we lang nagedacht hebben over hoe we door China zouden reizen; georganiseerd of backpacken. Uiteindelijk kozen wij voor een georganiseerde reis, maar is dat achteraf ook de juiste keuze geweest? We hebben geen spijt van onze keuze om met Djoser door China te reizen. Desondanks zijn we van mening dat China met de juiste voorbereidingen zelf best te bereizen is. De taalbarrière kan inderdaad zorgen voor wat wederzijds onbegrip, maar wie creatief is komt er altijd uit. De mensen die China op eigen gelegenheid willen gaan ontdekken, raden wij aan in hun basisuitrusting op te nemen:
1. Een goede reisgids met hierin de Chinese benamingen van bezienswaardigheden. Wij hebben ervaren dat dit zeer makkelijk kan zijn om bijvoorbeeld in een taxi aan te wijzen waar je naar toe wilt.
2. Point it; Dit is een klein boekje in pocketformaat waarin allerlei praktische afbeeldingen staan. Indien je niet met woorden kunt overbrengen wat je bedoelt, wijs het dan in de Point it aan. Zeer makkelijk en gewoon in de boekhandel te krijgen.

Wat ons verder nog opviel
Tijdens onze reis door China vielen ons wat dingen op die het vermelden waard zijn. Waar we eigenlijk overal in China wel mee geconfronteerd werden, waren smerige openbare toiletten. Zelfs al staan er mensen die lijken op schoonmakers, dan nog zijn de toiletten zo smerig dat je ze van ver af al ruikt. Enerzijds heeft dit te maken met het grote aantal Chinezen. Veel mensen kunnen met elkaar ook veel vuiligheid veroorzaken. Anderzijds heeft het te maken met een primitief rioolnetwerk. Het is smal waardoor toiletpapier niet doorgespoeld mag worden en dus na gebruik in een plastic mandje, naast het toilet, gegooid moet worden. Je kunt je voorstellen dat dit na een paar dagen echt gaat stinken. Opvallend is dat Chinezen dit ook erg vies lijken te vinden. Ze komen soms met dichtgeknepen neus naar buiten lopen. Het is een van de tegenstrijdigheden die we in China waarnemen. Zo vies als het op een openbaar toilet kan zijn, zo schoon is het op straat. Voortdurend zie je mensen de straat aanvegen of met “chopsticks” de sigaretten uit de bloembakken vissen. We snappen dit niet en tijdens de reis blijft dit ons verbazen. Het is duidelijk iets wat bij China hoort, dus wees daarop voorbereid als je naar China afreist.
Wat we ook in China tegenkomen is de “lach”. Chinezen verbergen veel met een lach. Ze mijden confrontaties en als er iets fout gaat, gaan ze er zenuwachtig bij staan lachen. Het is grappig om te ervaren, zeker omdat we dit in Nederland niet gewend zijn. Als daar iemand je muffin tijdens het opdienen zou laten vallen, wordt alles in het werk gesteld om de zaak te herstellen en de bijbehorende excuses aangeboden.

China in het kort
Tenslotte hebben vele mensen ons na terugkomst gevraagd China kort te omschrijven. Waarschijnlijk komt deze vraag voort uit de nieuwsgierigheid naar de verschillen tussen de Chinezen die wij in Nederland kennen en die in China leven. Het is een vraag die best moeilijk te beantwoorden is, ook al hadden we hier in China zelf ook al over nagedacht. Het beste antwoord dat past bij de vraag is; China is een land van tegenstellingen, volgzame mensen en vriendelijkheid. Ze maken alles vakkundig na en werken zeer hard. Een groeiend land dat zich moeilijk laat vergelijken met andere landen.