Reisverslag Kenia en Tanzania hotel/chalet reis aug

Reisverslag Kenia en Tanzania hotel/chalet reis aug

Kenia & Tanzania 22 dagen lodge/hotelreis
10 augustus tot 1 september

10 augustus, William
Ondanks de 2 uur vertraging hebben we toch best een goede vlucht gehad. Spannend is het wel. Het grote onbekende Afrika! Wie weet wat ons te wachten staat. Eerst maar eens kijken wie onze reisgenoten zijn. Op Schiphol zagen we natuurlijk al aan een aantal Djoser labels aan de rugzakken van sommige mensen hangen. Toch stap je er niet meteen op af. Na een opvallend vlotte afhandeling bij de douane in Nairobi en de bagage-claim maken we kennis met Saskia en de rest van de groep. De eerste indruk is prima.
Met z’n allen gaan we voor de eerste keer onze safari-truck in. Het lijkt wel een Tour-wagen van Circus Renz!!
Uiteindelijk komen we om ongeveer 23.00 uur aan bij het HERON hotel in Nairobi. Na een korte introductie van Saskia en de do´s en dont´s van Kenia gaat iedereen naar bed. We mogen uitslapen!!! Tot maar liefst 6.30 uur.

11 augustus, William
De wekker ging vroeg………… heel vroeg! Na een korte, onrustige nacht verschijnen we aan het ontbijt. Vandaag gaan we naar Mount Kenia! Omdat Hilly vandaag jarig is zingen we met z’n allen “lang zal ze leven”. De kinderen onderweg proberen vrolijk mee te zingen. Onderweg maken we een stop bij een Afrikaanse souvenirshop. Jessica is meteen verkocht aan 2 wandmaskers van een giraffe en een zebra. Helaas lopen de onderhandelingen op niets uit (de verkoper doet binnen 2 minuten al wel $ 100 van de prijs af!!!). Jan is wel de klos…hem wordt meteen een verjaardagscadeau voor Hilly afgetrommeld..
Met z’n allen gaan we even later op we naar Bantu Lodge. Wat zijn die kids toch leuk om te zien onderweg!!
Na een lekkere lunch bij de lodge gaan we wandelen; sommigen gaan paardrijden. Hopelijk zien we nog wat apen!!
Een paar uur later : Én of we apen gezien hebben! Naast de gids zagen we bavianen, de zwart/witte franje-apen en nog een soort (zoeken we op). We kunnen relatief dichtbij komen en schieten prachtige foto’s. De rest van de tocht leren we een en ander over planten en bomen en zien we hoe het leven vroeger was. Helaas zien we door de dikke bewolking de sneeuw van Mount Kenia niet. Gelukkig belooft onze gids dat we – als we weer terugkomen – de volgende keer de sneeuw wel zien! Straks lekker eten met de groep.

11 augustus, Natalie
Als het eten bijna op is gaan de lichten uit, iedereen grapt dat Saskia onder de douche staat (dan kan de stroom wat minder worden) maar nee, Saskia en het personeel van de lodge komen met muffins en wij zingen wederom voor de jarige Hilly. Na het eten gaan we naar de bar, waar dansers een aantal dansen en een “komische”dieren act laten zien. En dan moet natuurlijk iedereen de dansvloer op. Na een vermoeiende dag gaan we naar bed, want morgen gaat om 05.30 uur de wekker. We vragen nog wel een vuurtje op de kamer, wat briketten in de openhaard, hoe romantisch…….

12 augustus, Natalie
Na een goede nachtrust zitten we om 06.00 uur aan het ontbijt. Vandaag gaan we voor het eerst een game-drive doen. Via Buffalo Springs naar Samburu en Shaba waar we zullen overnachten in een 4**** lodge. Om 11.00 uur komen we aan bij de gate van Buffalo Springs, de spanning stijgt, wat zullen we allemaal zien vandaag? Al snel zien we een spiesbok (ook gemsbok of oryx genoemd), wat Thomson gazelles en een generoek, die alleen hier voor komt. Deze heeft een lange nek. Al snel komen we ook olifanten tegen. Even later zien we de eerste giraffen, die we vandaag veel zijn tegengekomen, mooi langs de waterkant en veel bij elkaar. Olifanten hebben we ook veel gezien en van dichtbij, zelfs met een kleintje. Verder hebben we krokodil, impala’s, zebra’s, apen en veel vogels gespot (hopelijk vergeet ik niets…). We lunchen bij een campsite aan een rivier met een lunchbox die goed gevuld is. Daarna gaan we door Samburu National Park en als we daar uit komen bezoeken we een Samburu dorp, om te bekijken hoe deze mensen levenEerst laten ze een aantal dansen zien, waarbij de vrouwen van de groep halskettingen van de Samburu omkrijgen en we moeten meedansen. Daarna bekijken we een huisje, hoe ze vuur maken en hoe ze bloed aftappen bij een geit om het daarna op te kunnen drinken, alleen lukt dat helaas niet en na meerdere pogingen geeft Saskia aan dat het goed is en ze het niet nog een keer hoeven te proberen. Daarna kunnen we nog wat souvenirs  kopen bij de vrouwen en dat doen de meeste groepsgenoten ook. Het was een indrukwekkende dag, met het eerste wild en een ontmoeting met een stam die nog op traditionele manier leeft. Nu zitten we in onze hotelkamer van een 4**** lodge en dan is het contrast even groot, maar we genieten van de dingen die we gezien hebben en ga zo naar de bar om de dag te bepreken en om 20.00 uur te gaan eten.

13 augustus, Martine
Met de inburgering van de groep in Afrika zit het wel goed! We hebben inmiddels onze eerste eigen traditie gestart! Elke dag bij het diner krijgt iemand het schrift om onze ervaringen vast te leggen, zodat we een gezamenlijk reisverslag krijgen.
De dag begon al goed en niet alleen vanwege een heerlijke nacht op een goede matras, warme douche en een uitgebreid ontbijt. Nog voordat we aan tafel zaten, werden de eerste foto’s van de vele Marabu’s aan de oever van de rivier bij de lodge gemaakt.
Vandaag hadden we een lange reisdag naar de Thomson Waterfalls. Gedurende de 9 uur durende rit zat de sfeer er goed in. In de bus werd veel gelachen en gekletst. Af en toe leek het op een schoolreisje gezien de hoeveelheid zakken snoep die voorbij kwamen. Tijdens de stops is er nog veel onderhandeld over souvenirs, pennen en euromunten. Bij onze laatste stop op de evenaar hebben we de natuurkundige werking van de polen en de evenaar bekeken. Onze speciale dank nog voor de assistente Jessica tijdens de demonstratie, zonder jou was het niet gelukt.
Aangekomen bij de waterval genieten we van dit waterspektakel en vooral de kracht van de waterval. Een wandeling langs de waterval naar beneden kon helaas niet doorgaan vanwege de regen eerder vandaag. Dit was echter al snel vergeten toen we bij de hippo’s aankwamen. Volgens mij wisten de hippo’s dat wij als japanners met een fotocamera klaar stonden voor “de mooiste kiekjes”. Ze toonden regelmatig hun grote mond zodat iedereen een spectaculaire foto heeft gemaakt..

14 augustus, Pauline
De stemming komt er steeds beter in bij de groep. Saskia probeerde ons gisteravond wijs te maken dat we vandaag als we geluk hebben wel 12 flamingo’s zouden zien. Maar het is natuurlijk wel eerst zien dan geloven. Om 07.30 uur vertrokken we, onze eerste stop was een prachtig uitkijkpunt bij de  Rift Valley. Hier zijn 2 plateaus over elkaar heen geschoven en dit strekt zich uit over 9600 kilometer van Israël tot aan Mozambique. Hier waren ook een aantal kraampjes en zoals gewoonlijk kochten alle reisgenoten wel wat, dus deze mensen hadden een goede dag. De reis ging verder naar een theeplantage. Een enthousiaste mevrouw gaf ons uitleg hoe thee vanaf zaadje tot de uiteindelijk thee tot stand komt . We kwamen erachter dat het 2 a 3 jaar duurt voordat er uiteindelijk theeblaadjes geplukt kunnen worden van een zaadje. Met de koffieplant gaat het eigenlijk net zo. De reisgenoten kochten bijna allemaal een zakje thee en koffie. En we vervolgden onze weg naar  Nakuru. In deze stad mochten we een uurtje rondlopen; toen we de bus uitkwamen werden de meeste van ons echter bestormd door straatverkopers. Sommigen waren erg vasthoudend en liepen zowat de hele weg mee. Na een uur vervolgden we onze weg naar Lake Nakuru. Wat we hier zagen was werkelijk adembenemend. Woorden schieten tekort, maar ik zal het toch proberen. Vlakbij de ingang van het park zagen we een boom met hierin 2 slapende leeuwen. Verderop stond een groep impala’s niets vermoedend te grazen. In het meer zagen we duizenden flamingo’s en ook pelikanen; we stapten uit voor wat leuke foto’s en daarna weer verder. Er waren ook veel zebra’s, waterbokken, buffels, wrattenzwijnen en als klap op de vuurpijl een aantal witte neushoorns. Ook zagen we nog kraanvogels en een zilverreiger. De lunch was spectaculair, we hadden een schitterend uitzicht over Lake Nakuru en we hadden weer een heerlijk lunchpakket. We moesten het lunchpakket echter goed in de gaten houden, want anders was het zo weggepikt door een brutale baviaan. Op een gegeven moment kwamen de bavianen in groepsverband eten pikken; het pakket van Tim heeft ze ongetwijfeld lekker gesmaakt. Na de lunch nog even door het park gereden en toen op weg naar de lodge bij het Baringomeer. Dit ging niet zonder hindernissen, want op een gegeven moment hield de weg gewoon op en moesten we dwars door de rivier naar de overkant. Uiteindelijk arriveerden we bij een gezellige lodge. Sommigen namen een verfrissende duik in het zwembad, anderen gingen even rusten. Om 20.00 uur was er een heerlijk diner, met zang van het personeel omdat er iemand jarig was.

15 augustus, Gert
Het was vandaag weer vroeg dag, tenminste, voor de meeste van de groep. Met twee gidsen gingen we vroeg op pad voor een stevige ochtendwandeling naar de Rift Valley. Enkele groepsleden gaven de voorkeur aan om wat langer te blijven slapen. (dat is natuurlijk ook nooit weg!) en voor een enkeling was het wegens lichamelijk ongemak erg lastig om een wandeling over een moeilijke ondergrond te maken. Ochtendgymnastiek vereist de nodige energie, dus was het heel plezierig dat er een licht maar voedzaam pré-ontbijtje voor ons was geregeld. De wandeling was zeer de moeite waard. Eén van de doelen was om schorpioenen en, als we geluk zouden hebben, slangen te zien en te ontdekken. “Zien” konden we zelf wel, mar voor het ontdekken was een speciale gids aan de groep toegevoegd, die na een paar honderd meter aan de kant van de weg, op badslippers en met een paar houten stokjes op zijn hurken op ons zat te wachten. Waar de stokjes voor waren zouden we en minuut of tien later al ontdekken. Badslippers steken al schril af tegen de stevige wandelschoenen van de meeste ochtendwandelaars, maar de blote voeten van de talloze keniaanse kinderen die kilometers lang met ons meeliepen deden dat helemaal. Ongelooflijk voor ons als westerlingen hoe deze kids moeiteloos over puntige stenen sprongen en rennen, zonder ook maar een teken van pijn of ander ongemak. Terug nu naar het geheim van de stokjes van onze tweede gids. Na een tijdje gelopen te hebben door de stekelige beproeving liep deze feilloos op een paar wat grote stenen af. Toen hij een van de stenen optilde werd een diertje zichtbaar van een centimeter of vier, met een staart van ongeveer dezelfde lengte: een schorpioen!! Met een van de stokjes zorgde de speciale gids ervoor dat het diertje niet naar onze schoenen en benen liep of zijn toevlucht zocht naar een veilige schuilplaats. Het beschermde element  was ook niet overbodig, want een beet van een schorpioen is dan wel niet dodelijk voor een mens, maar wel flink pittig!!!! Door met een tweede stokje op het uiteinde van de staart te drukken en het eerste stokje achter de kop, kon de gids het beestje bij zijn giftige taartpunten pakken en zelfs een druppeltje gif uit persen. Ook liet hij, bij een aantal van onze groep, voelen hoe de pootjes van de schorpioen op je huid aanvoelen. Na flink wat close-up foto’s te hebben gemaakt werd het beestje keurig in zijn schuilplaats teruggezet. Wat verderop vond onze “speciale gids” een tweede schorpioen. Een andere soort nog wel: de zwarte schorpioen. Deze was wat groter dan de eerste, met 2 schoteltjes op zijn kop, die wel wat op radarschotels leken. Even later bleken dit overigens zijn dichtgevouwen scharen te zijn. Ook deze soort werd aan een nader onderzoek onderworpen en moest uiteraard fungeren als fotomodel op de Keniaanse cat-walk. Daarna ging de tocht verder door de bush-bush. Op allerlei plekken waren huisjes gebouwd, zoals we die inmiddels kenden van de dagen ervoor: zeer eenvoudig, met termietenklei gebouwd of met ruwe planten en golfplaat of strodak. Een apart wc huisje op een afstandje van de rest en altijd weer kindertjes, die overal vandaan schijnen te komen. Onbegrijpelijk voor ons, hoe deze mensen op deze manier kunnen wonen en leven. En wáár leven ze eigenlijk van?! Hoe verdienen ze in hemelsnaam hun brood?! En wat is het lastig om de meerennende kinderen niet hun zin te geven, als ze voor de tiende keer om een “sweety” vragen of om een paar shilling. Onze gids was een rasverteller die mooie verhalen ter beste kon geven over termietenheuvels en bijenboomstammetjes in de acaciaboom, voor het winnen van heerlijke honing (bij terugkeer in de lodge konden we bij het ontbijt proeven hoe heerlijk deze honing smaakte!!). Ook wist hij allerlei bijzonderheden te melden over allerlei soorten vogels en fossiele voetstappen. Het keerpunt van de wandeling was de rotswand van de Rift Valley, op een provisorisch voetbalveldje. Op de terugweg voegde de ´speciale gids` zich weer even bij ons, of liever gezegd, wij voegden ons even weer bij hem, want een eindje van het pad zat hij al op ons te wachten bij een klein, maar bijzonder giftig, zelfs dodelijk, bruin slangetje. De stokjes deden weer nuttige diensten om het kronkelende beestje in de buurt en in toom te houden. We bewonderen zijn moed, toen hij ook dit reptiel beet pakte, meteen achter zijn kopje. Met een van de stokjes deed hij de scharnierende bek open, waardoor twee vlijmscherpe tanden zichtbaar werden. Tijd voor camera geklik!! De verdere voettocht verliep zonder verdere ongemakken. Onderweg kwamen we nog een slachtplaats tegen, waar op dat moment een paar geiten werden geslacht en gevild.
Na de wandeling was het tijd voor het echte ontbijt. De langslapers zaten al keurig in de hal bij de receptie op de wandelaars te wachten. Na dit lekkere intermezzo begonnen we aan de tweede activiteit van de dag: een boottocht over het Baringomeer. We werden over 3 boten verdeeld zodat er goed veel ruimte was voor bewegen en fotograferen. Dat laatste was wel nodig, want de stuurman en de gids in de boot wisten tal van prachtige plekjes te vinden waar allerlei vogels te spotten waren. Ook hebben we meerdere krokodillen gezien, al moet je bij deze dieren wel snel zijn, want als je te dicht in de buurt komt of teveel motorlawaai maakt zijn ze zo onder water verdwenen. Het Lake Baringo is in deze buurt van Kenia het enige meer dat gevoed wordt door verschillende rivieren. De andere krijgen hun voeding uit ondergrondse bronnen. De voeding uit de rivieren is te merken, want deze voeren bruin roodachtige kleideeltjes met zich mee, waardoor het meerwater ook een bruine kleur heeft. De gidsen voerden een paar keer een spectaculaire act uit met een zeearend, die op grote afstand zat te wachten op zijn speciale visontbijt. Met een ongelooflijk scherp gezichtsvermogen was hij in staat om het in het water gegooide visje te zien. Met een zeer snelle duikvlucht, ondanks het zorgvuldige aftellen met “één-twee-drie” vaak te snel voor de fotografen in de 3 bootjes pikte de zeearend feilloos zijn “broodje vis”uit het water op. Op onze verdere prachtige tocht over het 32 kilometer lange meer met een totale oppervlakte van 168 km2 zagen we nog vele soorten vogels en een aantal bewoonde eilanden. Op één eiland woonde alleen een 84 jaar oude man, met 5 vrouwen en vele kinderen en kleinkinderen! In totaal zijn er 6 eilanden in het meer waarvan 3 bewoond. We zagen verder nog een groep van zo’n 14 of 15 nijlpaarden. Prachtig en zeer sensationeel! Ook was er nog een flinke krokodil te zien. Al met al was de 2 uur durende boottocht meer dan de moeite waard. Na een heerlijke lunch konden we de middag naar eigen inzicht en behoefte besteden. Met het prachtige weer van deze dag was het zwembad natuurlijk een uitgelezen plek. Voor een flink aantal van ons met een aangename en/of heilzame onderbreking voor een massage, of rasta behandeling bij de kapper. Greta, Albert, Willy en Gert namen de gelegenheid  te baat om voorafgaand aan de frisse duik eerst een bezoek te brengen aan het plaatselijke ziekenhuis. Een zeer interessante ervaring, maar ook wel heel confronterend: wat een verschil met de situatie in Nederland. We zullen nooit meer klagen. Eigenlijk was het niet zozeer een ziekenhuis, maar meer een soort eerste hulp en moeder- en kind zorg. Zeer gastvrij werden we rondgeleid. We waren heel erg onder de indruk van de toewijding en de trots waarmee de dokter en zijn drie verpleegsters met hun zeer schaarse en primitieve middelen hun beroep uitoefenen. Opvallend was het om te merken, dat de zeer nauwkeurig bijgehouden basisadministratie eigenlijk niet veel afwijkt van die in Nederland !!
s’ Avonds stond er bij het zwembad nog een barbecue en een Masai-dans op het programma.

16 augustus, Hilly
Vandaag naar de lodge Fish Eagle Inn in Naivasha. Eenmaal in de truck werden we hartelijk uitgezwaaid door al het personeel. Spectaculair was weer de oversteek door de rivier. We hebben gelukkig een goede chauffeur (Simon) en een prima truck. Een pick-up met daarin een aantal geiten had minder geluk, want deze bleef steken in de rivier. Maar gezien het aantal jongens in en om de rivier zullen deze vast zorgen voor een goede afloop. Na tweeënhalf uur rijden in Nakuru even shoppen, internetten, geld halen etc. Al hobbelend en zandhappend kwamen we aan in Naivasha waar ons een heerlijke lunch wachtte. ‘s Middags ging een groepje van 10 per boot naar Elsamere, het “optrekje” aan het Lake Naivasha van Joy en George Adamson. George had in zijn functie als jachtofficier tot taak, de jachtwetten te handhaven en de stroperij te bestrijden en de wilde dieren uit te schakelen die mensen hadden aangevallen. Op een van zijn tochten schoot hij een leeuwin neer, die een man had gedood en daarna vond hij een nest van drie leeuwenwelpen, die slechts enkele dagen oud waren. Hij nam de diertjes mee naar zijn kamp, waar zijn vrouw Joy de verzorging op zich nam. Toen na drie maanden de leeuwen flink waren gegroeid besloten ze twee van de welpen naar een dierentuin te zenden: Blijdorp in Rotterdam. Hoewel de kleine Elsa aanvankelijk om het verlies van haar zusjes treurde en ze overal zocht, hechtte zij zich vervolgens met een grote aanhankelijkheid aan Joy. In het boek “Born Free” (In vrijheid geboren, 1960) beschrijven ze de ervaringen met Elsa; er volgen daarna nog een verfilming plus twee andere boeken: “Living free” en “Forever Free”.
In het huis van Joy en George aan Lake Naivasha krijgen we een documentaire te zien over hun leven met Elsa en de periode daarna. Joy heeft nog jachtluipaarden verzorgd, hield zich bezig met de promotie van wildbehoud en maakte talloze schilderijen.
Joy werd in 1980 vermoord door een medewerker van haar. George werd op zijn 83ste doodgeschoten toen een groep Duitse toeristen in conflict kwam met stropers en hij tussenbeide wilde komen.
Een aantal mensen uit de groep hadden haar boek “Born Free” gelezen en vonden het uiteraard fantastisch om te zien hoe zij hier geleefd heeft. Schilderijen van haar hand hingen aan de muur. Wij konden vrij wandelen in haar huis en tuin. Ik denk dat er veel mensen nieuwsgierig geworden zijn naar de boeken. De lekkernijen bij de high-tea waren veel te lekker.
De andere helft van de groep heeft zich tussen het wild gewaagd onder leiding van een gids en een echte gewapende ranger. Jammer, maar helaas, katachtigen zijn er niet, wel zo prettig voor de wandelaars. Een aparte ervaring was het wel om tussen de zebra’s, giraffen, waterbokken, buffels en impala’s te lopen. De nijlpaarden lieten zich niet zien maar je kunt ook niet alles hebben.

17 augustus, Jan
Hoera, het is zover, op naar de Masai Mara. Wake-up call is op een mooie tijd, 06.15 uur en om 07.45 uur rijden we, naar de eerste stop voor een kopje koffie, curioshopping en een plasje. En verdergaat ie weer door afwisselend, glooiend landschap. Rond 12.00 uur spitsuur in Narok, koeien doorkruisen het toch al hectische verkeer en een geit mekkert nog harder dan de souvenir verkopers. Men is hard aan het werk met de verbetering van de wegen, maar Albert meent dat ze geen gaten moeten maken maar ze juist moeten dichten (technisch inzicht hé). Om 16.00 uur is het de beurt aan de Masai mannen om te springen en te dansen; daarna zingen en dansen de vrouwen, zien we hun behuizing en gaan we massaal souvenirs kopen en wordt er dus weer heel wat afgepingeld. Bij de entree van het Mara park staan de laatste verkoopsters ons nog vriendelijk te vragen iets aan te schaffen. Hilly is de eerste, Jan heeft een Masai doek gezien met grote blokken. Anderen horen wat er betaald is en “misbruiken de moed van Hilly schaamteloos”!
En nu de Mara in!  Natuurlijk duurt het niet lang of het hele circus komt weer langs; zelfs een jakhals. Het blijft één groot feest, de ogen op steeltjes en genieten maar. De Mara Hippo Safari lodge is bereikt, hartelijk welkom, hier is uw drankje en hier is de sleutel. Aanstonds eten en nagenieten van weer een geweldige dag.

18 augustus, Albert
Gisteravond lekker gegeten in de Afrikaanse versie van Van der Valk. Veel mensen in een ruimte die al bijna volledig is bezet door tafels en stoelen. Eenmaal bij het buffet aangekomen was het nog knap lastig om een keuze te kunnen maken. Natuurlijk is iedereen inmiddels ervaren in het buffet eten en werden de hongerige magen snel gevuld. Wel was het af en toe lastig om terug keren naar de tafel, omdat een Amerikaanse “dame” pontificaal het pad blokkeerde. William, Jesica en Renske gingen al op tijd naar het mandje, want ze moesten op zaterdag al om  5 uur op vanwege een ballonvaart die ze gaan maken boven de Masai Mara. Ook de rest van de groepwas moe, zodat iedereen wel voor tienen onder (tent)zeil was. Morning “klop” om 06.00 uur. Eindelijk een beetje op tijd uit bed. Lekker douchen, als je tenminste door had dat ‘blauw’ heet water gaf en ‘rood’ koud. Ontbijt om 07.30 uur, lekkere toast, pancakes, eieren en spek. Ook werd al een eerste olifant gespot in de vorm van …..inderdaad een Amerikaanse dame. Om 07.00 uur start Simon de truck en gaan we op weg naar het Masai Mara park. Nog voordat we de slagbomen zijn gepasseerd zien we al zebra’s en gnoes. Met z’n allen turen we naar meer wild.. ineens zien we een jakhals die zijn ontbijt om half acht had. De camera’s klikken en piepen volop en de videotapes blijven maar lopen. Rechts in de verte staan veel witte safaribusjes; snel erop af! Helaas: werkoverleg van safari busjes chauffeurs. Maar dan toch olifanten! Grote slagtanden en enorme lijven breken takken van bomen alsof het niks is. Omdat het tijd wordt om de groep weer compleet te maken rijden we naar een super de luxe lodge waar de cappuccino en espresso heerlijk zijn, maar ook schandalig duur, het zijn bijna Nederlandse prijzen. Wat raak je toch snel gewend aan de Keniaanse prijzen. In de souvenirshop wordt weer flink ingekocht. Saskia koopt “de ark van Noach” voor haar kleine menneke (neefje). Alhoewel ik altijd dacht dat er maar één ark van Noach was, blijken ook Eddi en Betty een ark te hebben gekocht. Met de adrenaline nog volledig in het lijf komen Jessica, William en Renske terug van de ballonvaart. Enthousiast vertellen ze hun verhaal (zie bijdrage Jessica) waarbij de champagnelucht duidelijk aanwezig is. Na een wat lange koffiestop gaan we verder met wild spotten. We zien honderden zebra’s die er zo mooi uitzien, dat Martine zegt veel respect te hebben voor deze dieren; iedere morgen moeten ze wel erg vroeg op om hun make-up bij te werken.
 Het wordt steeds duidelijker dat de migratie of wel “de grote trek” is begonnen. We zien echt duizenden gnoes en zebra’s (en nog wat los spul) richting de rivier de Mara trekken. Een geweldig gezicht. Simon zet koers richting de rivier. Onderweg blijven we maar wild zien. Een olifantje die schitterend naar zijn oma trompettert, een tweeling giraffe die parmantig hun nek uitsteken om mama te kunnen volgen; het kan niet op!
Bij de rivier Mara hebben we lunch: een broodje, chips, jus, pinda’s, fruit en salade blijkt weer veel te veel. Gelukkig zijn er genoeg gegadigden die de overblijfselen met smaak opeten. De oever van de rivier liggen tientallen nijlpaarden heerlijk in het zonnetje. Af en toe koelen ze af in de rivier of verjagen ze een krokodil. Met een ranger (plus geweer) wandelen we langs de rivier. Eergisteren heeft er een grote kudde gnoes nog de oversteek gemaakt, maar vandaag lijken ze massaal een ATV dag opgenomen te hebben; geen trek waarschijnlijk! Ze zijn dicht bij, maar het gras aan de overkant van de rivier is helaas nog niet groen genoeg. Als bewijs van de oversteek van eergisteren zien we een dode gnoe in het water liggen. Het hoogtepunt van de dag was de cheetah en haar ongeveer 7 weken jonge welp die samen een impala aan het veroveren waren. Voor velen een emotioneel moment, zeker toen moeder de baby uitgebreid ging wassen. Ik weet niet hoeveel foto’s daar zijn gemaakt , maar het zullen er vast wel een paar honderd zijn!
Toch maar weer verder gereden, want we willen meer! En dat krijgen we! Een leeuwin ligt ons heel rustig aan te kijken en vindt ons niet echt de moeite waard. Helaas moeten we richting de lodge, want het loopt alweer tegen vijven. We zien nog steeds grote kuddes wildebeesten en zebra’s en genieten na van al die prachtige momenten. Gelukkig is er morgen weer een dag, want de grote trek is dan wel begonnen, maar onze honger nog lang niet gestild!!!!!

18 augustus, Jessica
Aan mij de eer om een verslag te doen van de ballonvaart over de Masai Mara. Renske, William en ik hebben deze ballonvaart geboekt omdat we de Masai Mara graag van en “andere’ kant willen bekijken. Om 05.10 uur worden we bij de tent opgehaald om naar de opstaplocatie te gaan. In een jeep waarin nog 2 andere toeristen zitten rijden we erheen. Het is nog helemaal donker maar de chauffeur  weet precies hoe hij moet rijden. Onderweg spotten we nog een hyena, jakhals die recht voor de auto een nachtvlinder vangt en een genetkat. Na ongeveer 45 minuten komen we bij de opstapplaats aan. Er liggen 3 ballonnen klaar. 2 voor 12 personen en 1 voor 16 personen. De eerste 2 zijn al half opgeblazen. Wij gaan met de grootste, 16 personen mee en deze wordt opgeblazen terwijl wij erbij staan dit is al een prachtig gezicht! We maken kennis met Daniël, onze piloot. Omdat 3 mensen autopech hebben kunnen we niet op tijd vertrekken. Wel moeten wij na een briefing over hoe je moet gaan zitten tijdens opstijgen en landen, alvast in de mand gaan zodat we meteen kunnen gaan als de andere mensen er ook zijn. Ondertussen zien we hoe de andere 2 ballonnen opstijgen. Om 06.50 uur gaan we uiteindelijk de lucht in! Wat is dit een geweldige ervaring zeg! Al snel zien we de zon opkomen en kuddes met gnoes lopen en liggen. Onze piloot geeft uitleg over hoe het allemaal werkt met de ballon en geeft ook aan wat we allemaal zien vanuit de ballon. Ineens spot iemand een leeuwin! Dit is echt mooi om te zien! Verder zien we zebra’s, buffels, gazelles, impala’s en topi’s. De ballon gaat dan weer iets hoger en dan ineens vliegen we heel laag, vlak over de boomtoppen. Onze piloot heeft dit vaker gedaan! We vliegen over een gebied waar vaak luipaarden zitten, maar helaas zien we die niet. Ook wordt er een groepsfoto gemaakt vanuit de ballon. Er is een camera gemonteerd zodat we op de foto gezet kunnen worden. Na een uur varen landen we keurig netjes in het gras. De piloot houdt het bakje keurig recht, dus dit een zeer nette landing!
Per jeep (die ons gevolgd is) worden we naar de ontbijtlocatie gebracht; hier krijgen we een champagneontbijt. En ja hoor, bij aankomst kregen we gelijk een glas champagne in onze handen geduwd. Er staan lage lange tafels met krukjes uitgestald met daarop allerlei lekkere broodjes, yoghurtjes en fruit. Dat wordt smullen! Rechts van ons zien we in de verte een kudde gnoes staan en een giraffe loopt voorbij. Wat een beleving! Vervogens vraagt William of ik even meeloop en vraagt mij,op z’n knieën, ten huwelijk. Natuurlijk zeg ik volmondig JA! Ook komt hij nog met een hele mooie ring! We lopen terug naar de ontbijttafel waar we iedereen het leuke nieuws vertellen en de felicitaties in ontvangst nemen. Even later krijgt iedereen uit handen van zijn eigen piloot een balloncertificaat. Erg leuk allemaal en hierna worden we, al game-drivend door het park, teruggebracht naar de rest van de groep. We spotten onderweg nog een aantal beesten die we vanuit de ballon al zagen. Aangekomen bij de groep vertelt William hen ook het leuke nieuws en ook hier volgen lieve felicitaties.

19 augustus, Eddi
Om 06.25 uur de gebruikelijke wake-up. Na een ontbijt, waarin we Pauline feliciteren met haar verjaardag, gingen we om 07.30 uur op pad richting Isibania. Via de Ololamatiek Gate gingen we de Masai Mara Nationaal Reserve Park in. Onderweg naar Serengeti Gate werden we door onze gidsen, voorin de auto, Marjolijn en Nashira, verrast. We werden getrakteerd op mooie beelden van een grote groep giraffen en impala´s. Bij de Serengeti gate werden we overvallen door een horde Masai vrouwen die allerlei curiosa wilden verkopen. Op naar curioshop ‘Barcelona’, onze volgende stop. Tijdens de rit verrichten we allerlei activiteiten, zoals zingen voor de jarige job, praten, lachen, terughalen van de indrukken aan de binnenkant van de ogen. Om 10.15 uur komen we bij de eerste koffiestop ‘Barcelona’. We konden de benen strekken, curio kopen etc. bij terugkomst in de bus bleek de bus versiert te zijn voor de jarige. Om 10.50 vertrekken we voor een 2,5 uur durende rit richting onze lunch. Tijdens de rit vermaken we ons met spelletjes, ballonvolleybal, zingen en slapen. Marjolijn en William speelden voor juke-box.. we gooiden er iets in en er werd weer een nieuw nummer ten gehore gebracht. Om 13.0 uur kwamen we bij onze lunchdate, bij het Damside hotel een fantastische tuin aan de rivier. Tijdens de lunch gaf Wendy salsa les. Om 14.00 uur gaan we verder richting Isibania. Bij de soapstone winkel Kisia Soapstone art and craft, was een toiletstop. Wij waren hier om 15.30 uur. Het zijn mooie spullen tegen een schappelijke prijs. We vertrekken om 16.10 uur richting Isibania. Om 17.30 uur kwamen we aan in Isibania Border Point hotel. Het was een bumpy-ride, soms waanden we ons in een kermisattractie. We reden vandaag van Hipo lodge via Narok, Bomet, Sotik, Kisii naar beneden naar Isibania.
Wat Saskia ons beloofde ten aanzien van het hotel blijkt precies. Het heeft veel uitdagingen.

20 augustus, Cor en Renske
Wake-up call ditmaal iets later (6.45 uur), 7.15 ontbijt en 8.00 uur start naar de grens Kenia/Tanzania. Temperatuur 18 graden. We rijden nu met een “nieuwe” chauffeur (Ismael) en een andere truck. Visumpapieren hadden we reeds gereed. Saskia nam deze mee naar het grenskantoor en na een redelijk korte tijd van controle konden we om 08.20 uur lopend de grens passeren; de truck volgde wat later. Snel weer verder richting het Victoria meer de eindbestemming van vandaag. De huisjes zien er meer verzorgd uit en zien er uit als de hut in het boek van oom Tom. Het landschap is groen en weids, soms bergachtig met geweldige rotsformaties, een en ander tekent zich af tegen een helder blauwe lucht met fantastische wolkenformaties. De truck heeft moeite met de berg te beklimmen. Een fotostop op een mooi view point. Daarna rijden we de rivier de Mara over, waar we geen foto’s mogen maken.
12.00 uur naderen we de grens van de Serengeti, hier verandert het landschap in een meer vlak gebied. 12.30 uur aangekomen bij de lodge Speke Bay aan het Victoria meer.
Na de goed verzorgde lunch zoekt iedereen een plaatsje op de veranda met uitzicht op het meer. Jammer, jammer de lucht betrekt en we worden getrakteerd op een regenbui.

21 augustus, Renske en Cor
Deze dag kende 3 activiteiten:
‘s Morgens om 7.00 uur een wandeling met gids voor vogelspotten,
om 10.00 uur kanotocht over het meer naar een vissersdorpje en ‘s middags om 14.00 uur mountainbike. Er waren 2 groepen voor vogelspotten. De kwantiteit van de diverse vogels is  groot (30) de kwaliteit is bijzonder. De Afrikaanse zeearend heeft zijn eigen territorium en blijft met zijn vrouwtje hun hele leven bij elkaar in hetzelfde gebied. Kortom en mooie leerzame wandeling. Hierna volgt het ontbijt. Daarna gaan de liefhebbers met de kano naar het vissersdorp. We mogen niet fotograferen. De kinderen geven je tijdens het bezoek aan het dorp je hand en voelen aan je hand of broek en willen graag met je springen en/of opgetild worden en zijn blij. We kijken hoe ze hun huisjes bouwen van sisal waarna ze de tussenruimten opvullen met modder. Wie wat meer geld heeft bakt zelf stenen om een geriefelijk huisje te bouwen. Er wordt ’s avonds gevist met lampen om de boot, omdat sardientjes op het licht afkomen. Ze vissen voor eigen consumptie en voor de verkoop. Van  het geld wordt vaak alcohol gekocht. Als het geld nog niet op was, kunnen ze nog een prostitutie opzoeken alhoewel ze soms zelf 3-4 vrouwen hebben en dus ook veel kinderen.
Moutainbike ging niet door omdat een aantal personen darmklachten hadden en er te weinig deelnemers over waren. Een lekkere lunch stond alweer op ons te wachten. Daarna een vrije middag.

22 augustus, Nashira
Goedemorgen allemaal. Heerlijk hebben Marjolein en ik tot 06.00 uur uitgeslapen. ‘s Nachts hebben we wel 2 muizen in de tent gehad, maar ja, gelukkig was het geen leeuw. Vervolgens hebben wij ons klaar gemaakt voor de reis naar de Serengeti. De truck werd dit keer van tevoren ingedeeld: de ziekenboeg voorin de truck. En dit waren er nogal wat! Op naar de Serengeti. Op weg naar de gate kwamen we langs kleine dorpjes. Uiteraard werd er weer volop gezwaaid door de kinderen. Bij de gate aangekomen, maakten we een toiletstop en werd er naar de papieren van de chauffeur gekeken. De reis door de Serengeti was bedoeld als game-drive en om naar onze lodge te komen. Onderweg hebben we heel wat dieren gezien: nijlpaarden, apen, kroko’s, vogels (secretarisvogel), impala’s, gazellen, giraffen, zebra’s, gnoes, struisvogels, topi’s en hartebeesten. Het landschap vond ik zelf vandaag het indrukwekkendst. Een heldere blauwe lucht met hier en daar wat witte wolkjes. Groene vlaktes met umbrella-trees. Wel worden er aardig wat stukjes kaal, doordat er brand was geweest. Na de tocht door de Serengeti kwamen we bij onze lodge aan. Eerst verzamelen bij het restaurant en daarna naar onze tent. Marjolijn en ik kregen tent 7. Van binnen ziet het er netjes uit, de badkamer lijkt op een rots waarin zich wc, wastafel en douche bevinden. Even rusten we uit en om 20.00 uur gaan we eten en daarna met 10 personen night-game-driven.
De night-drive was super. Een mooie sterrenhemel en een heldere maan. Dit scheen over een grote vlakte met bruingras en hier en daar een boom. Uiteraard hebben we veel dieren gezien: kameleon, bush-baby, giraffen, mangoes, bad eared vox, hyena, jakhals, reebok, dikdik en een slang (deze heeft alleen Marjolein gezien). Kortom het was de moeite waard, alleen waren er teveel mensen in de truck gestapt, het was dus te krap. 

23 augustus, Marjolein
De wake-up call was weer om 6.15 uur. Het was donker in de tent, want er was geen electriciteit, dan maar een kaarsje aan. Het wordt buiten al snel licht en het kaarsje kan weer uit. Ik was al klaar en keek even naar buiten en ik zag een kat. Het was een kleine kat en leek gevlekt. Op naar het ontbijt, ik had niet zo’n trek. Na het eten gingen we op safari, net op  weg zagen we al bavianen langs de kant. Na een kwartier kwamen we bij de poort en moesten we wachten voor de kaartjes om de Serengeti in te mogen. Het wachten was ook tevens de eerste wc stop van de dag en nadat iedereen in de truck zat gingen we op weg. We waren net binnen en we zagen de familie baviaan langs de kant van de weg. Na weer een stukje verder rijden zagen we topi’s en zebra’s. Toen wij stopten gingen de zebra’s er op een drafje vandoor, maar gelukkig niet zo ver. Daarna zagen we nog meer bavianen en daarbij ook impala’s, een stukje verder zagen we weer zebra’s en buffels in galop. Bij de hippo-pool stonk het verschrikkelijk, er lagen heel veel nijlpaarden en een krokodil, dat was een heel mooi gezicht. Na een klein stukje rijden zagen we 2 leeuwen onder een boom. Nu hebben we al 4 van the big five gezien!. Daarna zagen we een varaan bij de rivier; dat was een heel leuk gezicht want hij liep heel leuk. We hebben daarna ook nog een giraf gezien een wrattenzwijn, hyena, impala en wat thomson gazellen. Na een stukje te hebben gereden zagen we heel veel witte safaribusjes. Daar lagen 12 leeuwen, met welpen, die net een buffel als prooi hadden gevangen en waar ze nu heerlijk op aan het knabbelen waren. De kop was er al af! Daarna zagen we weer heel veel gazellen en een aantal struisvogels. Nog maar een keer langs de smikkelleeuwen (we hebben er nu 16 gespot), de prooi was al flink open. Hierna gingen we zelf lunchen. Bij de lunchplek waren ook klipdasjes en mangoes. Na de lunch  zagen we nog drie 3 leeuwen, een nijlpaard, giraf, zebra, impala en thomson gazellen. Het kan niet op want weer spotten we 2 leeuwen, dat zijn er in totaal al 21.
Weer een stukje verderop opnieuw een leeuw; deze zag er niet goed uit en was waarschijnlijk ziek, we zitten op 22 stuks. Het kan niet op want Saskia ziet nog twee leeuwen . We zitten op 24 stuks; dit is zelfs een record voor Saskia!
Ik vond het een topdag ,ik hoop dat ik alles heb opgeschreven want we hebben heel veel gezien. ‘s Avonds hoor je ook veel geluiden van de dieren. Wij hadden bezoek van een heel klein kikkertje in de doucheruimte.

24 augustus, Frans
Startende nog op de avond van 23 augustus, de night-game drive, dit was een bijzondere ervaring. Dwars door het bos, bosbrand en grasland. Gelukkig was de bosbrand zelf gecontroleerd aangestoken, dit om het land vruchtbaar te houden, maar ook om middels de rook de tseetsee vlieg te verjagen. Best wel wat dieren gezien: hyena’s 5 stuks waarvan 1 met prooi, reebokken, 2 soorten katten, vosjes, buhs-baby’s, kameleon, mangoe, wenteltrapvogels of zoiets. Zal nog wel wat vergeten zijn. Nu de vrijdag zelf, wat een dag! Wat mij betreft de topdag van elke game-drive. Het eerste stuk weer via de Serengeti, daar moesten we om 10.00 uur uit zijn. Het was dus wel doorrijden, maar er was erg veel te zien. Nog even afscheid genomen van de stink poel met nijlpaarden. Wat erg jammer was dat we niet konden stoppen bij een termietenheuvel ook met mangoes, wat een pracht gezicht. Na flink doorrijden  en het zien van veel dieren, maar geen katten. Zien we ,WAUW, een MALE LION en wat voor één!!! Prachtig, bijzonder echt , één met rood/oranje manen liggend in de schaduw. Iedereen ging uit zijn dak!!!!!!!
Wat een landschap trouwens, savanne,savanne, savanne, hier en daar een boom en de kopjes. Een landschap uitermate geschikt voor cheeta’s, maar natuurlijk niet te bekennen. Dan zien we langs de kant van de weg, althans zo’n 100 meter verder allemaal jeeps. Ismael wil er toch even heen, maar de bocht is erg lastig met een diepe kuil. Even lijkt het erop dat de truck kantelt, maar Ismael blijft ijzig kalm en trekt hem weer recht. Het angstige moment was het zicht daarna waard. Twee leeuwen, mannetje en vrouwtje , weer klikken de camera’s en zoemen de video’s. Als we verder rijden vangen we eindelijk een glimp op van een cheetah, maar hij zit wel erg ver weg en er kunnen dus geen foto’s van worden gemaakt. Uiteindelijk bereiken we op tijd de gate. De weg daarna is lang, stoffig maar wel verschrikkelijk mooi. Wat een landschap, wel veel droger dan tot nu toe, maar wel fascinerend. Zeker ook de vergezichten over de Serengeti. Uiteindelijk bereiken we Ngorogoro krater en gaan we de jeeps in. WAUW wat een gezicht , hoe kan zoiets zijn ontstaan. Ja, 30 miljoen jaar geleden een uitbarsting, maar nu alle landschappen in één. Zoutwatermeer, zoetwatermeer, savanne, bos en op de terugweg een bijna subtropisch oerwoud. En wat een beesten, ongelofelijk. Bijna alles wat we tot nu toe gezien hebben zien we weer met als hoogtepunt de male olifant, onze chauffeur parkeert precies als eerste en we kunnen de olifant bijna aanraken zo dichtbij komt hij langs. Hilly schrikt zich een hoedje, is bang dat de olifant op ons afkomt, mar is tevens diep onder de induk van het prachtige tafereel. Daarna zien we een cheetah met een nog maar pas gevangen buit, helaas ook heel ver weg, maar toch indrukwekkend en goed te fotograferen. Dan is het tijd voor de terugweg, onze prettige en uitstekende chauffeur brengt ons via een prachtige weg, het lijkt wel een subtropisch bos, naar onze lodge. Hier gaan we uitgelaten eerst koffie en thee nuttigen, foto’s bewonderen en dan lekker, althans lekker, de douche is koud, douchen.
Uiteraard moet ik nog wel even vermelden dat de struisvogels bezig waren met een paringsdans, waardoor William zich op een filmset waande........!

25 augustus, Wendy
Na alle belevenissen van de afgelopen dagen komen we vanaf nu in rustiger vaarwater terecht. Dat begon gelijk met de wake-up call die we kregen om 6.45 uur; normale tijd dus. Vandaag reden we weg van de Ngorogoro krater richting Arusha. In de ochtend langs Lake Manyara gereden, uiteraard gestopt om wat foto’s te nemen, daar zijn we nu allemaal zeer bedreven in geworden en te genieten van het prachtige uitzicht. Wat een geweldige natuur is dit land toch rijk. Geweldig! Onderweg al de nodige baobab’s, zeer aparte bomen gezien, maar we stoppen na een paar minuten meteen weer om ook van de baobab een foto te maken. Er staan er twee vlak bij elkaar. Eén is wel 7 meter in doorsnede, en de ander heeft het merendeel van de groep al eens eerder gezien zonder het zelf te weten overigens. Deze staat namelijk in de reisgids van Dominicus over Kenia & Tanzania, leuk detail toch?!
Vóór de lunch stoppen we nog in Mto wa Mbu, voor de plaatselijke vismarkt en de nodige souvenirs. Sommige reisgenoten gaan weer helemaal los. Wacht maar tot ze de overtollige kilo’s op ’t vliegveld moeten bijbetalen. Hahaha..... daarna lunchen en mailen we in Arusha en gaan op weg naar onze lodge. De lodge is een plaatje, de kamer nog een bende van de gast voor ons, maar dat wordt snel opgelost. We gaan lekker zonnen en uitrusten, en vanavond genieten we van het diner. Wat zijn we bevoorrecht dit allemaal te mogen zien en beleven.

26 augustus, Jessica
We boffen vandaag, ’t is uitslapen! Om 7.15 uur gaat de wekker, 7.45 uur is het ontbijt en om 8.30 uur vertrekken we richting Nairobi. Het wordt een echte reisdag. Onze truck is inmiddels verruild voor een shuttle bus. Qua ruimte iets minder comfortabel, maar het gaat wel véél sneller! Het is 2 uur en 15 minuten rijden tot de grensplaats Namanga, we vertrekken op tijd, ondanks het feit dat Saskia deze ochtend wat later dan we van haar gewend zijn aan het ontbijt verscheen. Het bed lag wel erg lekker blijkbaar waardoor ze de wekker niet gehoord heeft! Maar zoals het een goede reisbegeleider betaamd is ze gewoon op tijd klaar. Vandaag is het heel erg bewolkt en grauw. Eenmaal in de bus is iedereen flink aan het dollen want we krijgen allemaal het “Neckermann”gevoel! Als de muziek aangaat is het feest compleet.. op de klanken van “Oh happy days”en andere soortgelijke (gospel)songs wordt er aardig wat gezongen. Echter dit bandje verveelt al snel waarna Dolly Parton onze oren vult met haar klanken. Of iedereen daar zo blij mee is weet ik niet want het zingen houdt al snel op. Vrij snel stoppen we bij een tankstation, waar we allemaal de bus uit moeten omdat de bus anders te laag hangt. Echt hilarisch! Na dit tafereel vervolgen we onze weg en komen we langs koffieplantages en door glooiend landschap wat later veranderd in platte vlaktes met veel Masai kralen en natuurlijk het rode zand. Even lijkt het zonnetje door te breken maar dit is van korte duur. Even voor 10 uur stoppen we omdat we door de bewolking heen het topje van de Kilimanjaro kunnen  zien. Na de nodige foto’s vervolgen we onze weg. We spotten nog zebra’s  onderweg. Eenmaal bij de grens gaat alles vrij snel. Dit keer passen Betty en Eddi op de bus terwijl wij lopend de grens oversteken. Net na de grensovergang zit de lodge waar we gaan lunchen. We zitten buiten onder een overkapping en er worden allerlei schalen gebracht. Dit lijkt wel een diner! Om 13.00 uur vervolgen we onze weg. Vanaf hier is het nog 3,5 uur rijden naar Nairobi. We stoppen nog bij een benzinepomp voor de inmiddels gebruikelijke plaspauze. Bij dit pompstation verkopen ze ook meel, suiker, Omo etc. heel grappig om te zien..Uiteindelijk komen we om 16.15 uur aan bij het Heron hotel. Dit is een rendez-vous, want op dag 1 hebben we hier ook al geslapen. We hebben even tijd voor onszelf en om 19.15 uur  worden we opgehaald om met z’n allen in Nairobi te gaan eten. Het is ongeveer 20 minuten rijden voordat we aankomen bij het Safaripark hotel. Wat een enorm groot complex zeg! Al snel krijgen we onze (pumpkin)soep. Deze smaakt prima! Daarna een salade en vervolgens worden er hete platen op ons houten bord gelegd. Nu komen ze langs met spiesen met daaraan het vlees dat ze op je bord voor je afsnijden. We krijgen lam, geit, kip, varken, sparerib, worstjes, krokodil, struisvogel en kameel. Hierna is het tijd voor een dansvoorstelling. Allerlei mooie outfits komen tevoorschijn en ook komen er acrobaten voorbij die zelfs limbodansen onder een stok die brandt. Erg spectaculair allemaal! Ondertussen krijgen we het dessert. Na de voorstelling gooien Saskia, Hilly, Jan, Gert, Willy, Greta, de familie de Jong, Wendy, Martine, William en ik nog even de voetjes van de vloer en dansen gezellig even. Moe maar voldaan gaan we hierna richting hotel. Met Greta. Albert, Pauline, Frans en Marjolijn drinken we nog wat in de bar en kletsen we nog even na. Daarna gaan we lekker slapen; hopelijk is het niet zo koud als de vorige keer!!!!!!

27 augustus, Tim en Natalie
Vandaag hebben we een dag vrij te besteden in Nairobi. De meeste mensen kiezen ervoor om Nairobi in te gaan, maar wij gaan naar Nairobi National Park. We hebben geen idee hoe het werkt , maar we gaan samen  met Nashira  met de taxi naar het park. Als we aankomen blijkt dat er geen jeeps met gidsen zijn, dus de enige optie is om met de taxi het park in te gaan. Entree is $ 40 pp. De taxi moest eerst even tanken en dan gaan we het park in. We rijden door het park, soms over smalle weggetjes waarbij de taxi af en toe stenen met de bodemplaat raakt, maar hij rijdt rustig verder. We zien giraffen en zebra´s en met op achtergrond de skyline van Nairobi, dat is wel erg apart. Na 45 minuten rijdt de taxi naar de uitgang, we vragen wat de bedoeling is en hij zegt dat hij het park uitgaat, want er zitten weinig dieren. Maar dat is niet de afspraak we zouden 4 uur rondrijden. Dus we staan half buiten het park, maar gaan achterwaarts weer naar binnen. We rijden op een heuvel met een goed uitzicht over het park en zien in de verte een zwarte neushoorn, die hebben we nog niet gezien dus we gaan erop af. Maar het gras is hoog dus hij is moeilijk te zien. Verder veel giraffen van heel dichtbij. De chauffeur wil weer het park uit maar de tijd is nog niet om. Hij heeft geen benzine meer, dus we gaan nog een keer tanken, na 4 uur rijden we uiteindelijk het park uit op weg naar een trattoria  op aanraden van Saskia. We eten een pizza. Nashira´s ouders komen daar ook . Tim en ik gaan nog even langs de supermarkt en de citymarket om nog wat souvenirs te halen en dan weer terug naar het hotel want om 16.30 uur vetrekken we richting station om de nachttrein in te stappen. We gaan met een truck naar het station, het is erg druk op de weg en in de straten. Er lopen veel mensen en bij het station staan ze netjes in de rij te wachten. Eenmaal op het station snel de koffers pakken en allemaal bij elkaar op het perron zetten met stoelen eromheen. We krijgen een live uitzending van de mini playbackshow en een Idols versie op het perron met Nashira als Henny, William als Bulletje, Marjolein als Jerney en Jessica als Barry. Kandidaten: Martine, Saskia, Greta, Cor en Renske. De laatste 2 zijn de winnaars. Het ging gepaard met veel kabaal en gezelligheid, de mensen op het perron weten niet wat ze meemaken.
Als er een andere trein aankomt rennen de mensen over het spoor naar de rijdende trein en springen erin, bizar om te zien. Onze trein komt 1 uur te laat. De coupés zijn donker en we krijgen later een lamp, verder zien ze er netjes en ruim uit. Wij slapen met Albert en Greta; zij passen op de spullen zodat wij met de eerste shift eten. Hierna lossen wij ze af  en tegen 23.00 uur gaan we slapen. Af en toe een keer wakker geweest, maar redelijk geslapen. Om 7.00 uur komt de gong langs voor het ontbijt.

28 augustus, Tim
We stoppen bij verschillende plaatsjes waar overal kinderen langs de trein lopen. Sommige mensen gooien vanuit de trein eten naar de kinderen wat in onze ogen niet verstandig is. Zo blijven de kinderen bij de trein komen voor voedsel en ze gaan met de trein meerennen. Het geen erg gevaarlijk is. Om 13.00 uur komen we eindelijk aan. Snel de spullen eruit, naar de bus en op weg naar zon, zee en strand. We komen aan in het Reef hotel, zoals altijd worden we snel ingecheckt. Op naar de kamers, die eenvoudig zijn. Snel douchen en dan eten, we hebben wel zin na 17 uur treinreizen, in wat eten. Na de uitleg van Saskia neemt Martine het woord. Martine en Wendy hebben het laatste boek van Harry Potter gekocht en daarin hebben we allemaal wat voorin geschreven. We geven het boek met inhoud nu alvast, anders haalt Saskia het waarschijnlijk zelf. Ze is er stil van, ze is overrompeld en had het niet verwacht. Ze geeft zelf nog geen speech, want we zijn nog een paar dagen hier. Bij deze Saskia wensen we je heel veel geluk en gezondheid toe voor de toekomst. “Enjoy” zoals jij altijd zegt. We vonden je een superfijne reisleider/begeleidster! Voor ons allemaal is het nog even genieten aan het strand en dan terug naar Nederland.

29 augustus, Betty
Vandaag is de dag
Dat ik een verslag schrijven mag
Ik wil dit doen in een overzicht
In de vorm van een gedicht

De eerste dag kwamen we na een lange vertraging in Nairobi aan
Waar we onze reisbegeleidster Saskia met een bord van Djoser zagen staan
We kregen bij het hotel de nodige informatie
Hoera het begin van onze vakantie

De volgende dag gaan we naar Mount Kenya
De hoogste (op één na ) en heilige berg van Kenya
‘s Middags ontdekken we de omgeving te paard of te voet
Waarbij we ook berg op en berg af moet
Ook vierde Hilly haar verjaardag
’t was voor haar een fijne dag

Tijdens alle game-drives zien we veel dieren
Onder andere leeuwen, giraffen,olifanten en zelfs mieren
De curioshops doen goede zaken
Terwijl onze portemonnees leeg raken

Pech hadden we bij de Nyahururu watervallen
We konden niet afdalen, omdat er regen was gevallen
We bezoeken ook de Lake Nakuru, Baringo
Met buffels, zebra’s en flamingo’s
Vanaf de baboon cliff kijken we op het meer
Indrukwekkend dat blijkt maar weer
Zeker als er bavianen zijn
Want zij vinden onze lunch lekker en fijn

De tweede jarige is Pauline
Dat konden we wel zien
De truck was versierd met een paar ballonnen
Die door de ballonvolleybal naar buiten konden

Ook bezoeken we verschillende dorpen
Van Masai, Samburu en een vissersdorp
Al deze mensen hebben hun eigen manier van leven
Het was indrukwekkend dat te mogen leren

Helaas hebben we niet alle dieren van de BIG-FIVE gezien
Het luipaard liet zich niet op commando zien
Zelfs terug in Nairobi was het luipaard te klein
En liet zich wederom niet zien

De vrije dagen werden op verschillende manieren doorgebracht
Snorkelen winkelen, slapen, wandelen en vooral zonnen daar hebben we op gewacht

Helaas komt aan alles een eind, ook aan onze reis
De groep waarmee we reisden was hecht
En dat meen ik oprecht

Ik wens jullie ook namens Eddi alle goeds toe voor de toekomst

NB hartelijk dank voor jullie felicitaties die ik vandaag op mijn verjaardag heb ontvangen en jullie geweldige ontvangst bij het ontbijt.

30 augustus, Greta
Okee, ik had vrijstelling voor het schrijven in het dagboek, omdat ik ‘vrijwillig’ had aangeboden de verslagen uit te tikken, maar ja...
Vandaag mijn verjaardag met wel een echt te gek feest in de zwembadbar met taart en drank. Met te gekke feestmutsjes een polonaise in het zwembad heb ik niet eerder meegemaakt. Ik vier mijn verjaardag wel vaker op gekke plekken maar deze staat zeker in de top tien.
Vandaag zijn Tim en Albert nog naar een park geweest waar ze o.a. enorme schildpadden  hebben gezien. Samen zijn ze op de bodo-bodo (fietstaxi) er naar toe gegaan. Het viel niet mee voor de bodo-bodo-bestuurder om 108 kilo Tim te vervoeren...

Albert en ik zijn ook nog naar Bombolulu geweest, een stichting waar mensen met een handicap werken (blind, doof of door polio gehandicapt). Hier konden we het hele proces zien hoe bijvoorbeeld de houten kralenketting van begin tot eindproduct werd gemaakt. Leuke broche’s uit blikjes Cola, Fanta etc. Van de lipjes van de blikjes werden armbanden gemaakt; wat kunnen ze prachtige dingen maken van afval!. Ook worden in Bombolulu rolstoelen gemaakt, er is een enorme wachtlijst welke inzichtelijk werd gemaakt door foto’s aan de muur van alle wachtenden. Zeer indrukwekkend hoe hier de mensen werken en plezier hebben in het geen ze doen.

31 augustus, Greta en Albert
Vandaag is de groep in alle vroegte naar Nederland vertrokken. Gisteren afscheid genomen van een leuke en gezellige groep. Om 3 uur kregen wij ook een wake-up call!  Echter wij hebben nog 4 nachten verlenging geboekt en kunnen ons nog lekker omdraaien en verder slapen. ’s Ochtends bleek dat ook deelnemers uit de andere Djosergroep een wake-up call hebben gehad.. Het was erg stil aan het ontbijt. De rest van de dag een beetje gezwommen en in de zon gelegen. ’s Avonds gezellig met Saskia gegeten en een beetje doorgezakt.
Morgen gaan we naar Mombasa.
 
1 september, Saskia
Hier lig ik dan, Harry Potter op schoot.......is erg spannend  by the way, nog even na te genieten van Mombasa. Albert en Greta komen af en toe nog even voorbij gewaaid. Ik heb het dagboek nog even gelezen en dan besef je weer hoeveel je mee hebt gemaakt met elkaar. Ik heb nog nooit zoveel lol gehad op het station in Nairobi......ik hoop dat ze me de volgende keer nog toelate. De reactie van Tim vergeet ik nooit meer toen ik vertelde dat er ook in Nairobi een Nationaal park zit. Dat meen je niet, maak me niet gek!!!!! Albert was graag nog even met je naar Tsavo gegaan. De woorden van William waren prachtig , dank hiervoor en met het boek hebben jullie me inderdaad overdonderd. Kijk en dat ik nu één keer in mijn hele carrière door de wekker slaap wil nog niet zeggen dat dat in het dagboek moet..........haha.
Géén big-five, maar wel veel pracht, de cheeta met jong   (telt voor 2 luipaarden!) en de buffel die door leeuwen werd uitgeplozen,verorbert. En dan de prachtige lelijke gieren en de hippo’s ruiken jullie allemaal nog.
Het was een energiek clubje. Soms zijn er lange reisdagen en het begin van de reis is prachtig maar best pittig, maar iedereen ging daar fantastisch mee om. We hebben wel één dag de “Immodium-expres” gehad maar dat ging gelukkig snel weer over. De trein was weer een hele belevenis en het was lekker dat Eddi en Betty konden vliegen. Laatste dagen op het strand waren relaxed en gezellig.
In mijn ogen hebben we drie erg gezellige weken gehad en ik hoop dat jullie nog lang en met plezier terugkijken op de reis, ENJOY!!!!!!!

Groetjes en tot ergens....
Kwa heri Saskia