Reisverslag Thailand, Laos en Cambodja 31 januari - 22 februari

Donderdag 1 februari
Vandaag starten we met onze rondreis Cambodja-Laos.
De incheck op Schiphol verliep zeer vlotjes.
Om 9.40 u werd en ingestapt en om 10.50 u waren we in de lucht.
Het is een lange vlucht. Slapen in het vliegtuig is moeilijk maar we proberen toch wat te rusten. Het eten op het vliegtuig is goed.
Na meer dan 10 uren vliegen, landden we in Singapore. Hier konden we even de benen strekken en moesten 2 treintjes nemen om aan de juiste gate te komen voor onze volgende vlucht naar Chiang Mai.

Vrijdag 2 februari
Nadat we onze bagage hadden opgehaald gingen we samen met de plaatselijke gids Jojo naar de bus.
Deze bus bracht ons naar het hotel Oasis in Chiang Mai.
Rond 13 uur spraken we af in de lobby om eerst richting station te gaan.
We namen daar met z’n allen één rode auto (taxi) voor 20 bath pp om ons naar de binnenstad te brengen.
Onze reisbegeleider Wim adviseerde ons om eerst de tempel Wat Phra Sing te bezoeken.
Wat Phra Singh is een Boeddhistische tempel in Chiang Mai, Noord Thailand. Koning Ananda Mahidol, de oudere broer van de huidige Koning Bhumibol Adulyadej heeft in 1935 aan deze tempel de rang Koninklijke tempel van de eerste klasse verleend.
We betaalden 20 bath inkom. Overal moet je de schoenen uitdoen om een tempel te bezoeken.
Daarna bezochten we nog verschillende andere tempels.
Om 17.30 u was er briefing in het hotel.
Daarna gingen we in de buurt van het hotel eten.
Het was er lekker en goedkoop.
Terug op onze kamer, namen we een douche en gingen slapen want we waren allen moe. Het is hier 6 uur tijdsverschil met België.

Zaterdag 3 februari
Om 7.30 u vertrek met 2 taxi-busjes naar het tempelcomplex Wat Ogra Diu Setup, op de berg.
Wat Phrathat Doi Suthep is een boeddhistische tempel in de provincie Changwat Chiang Mai in Thailand. De tempel wordt vaak Doi Suthep genoemd, al is dat feitelijk de naam van de berg waar hij op gebouwd is.
Het was er vrij druk want de meeste toeristen willen dit gezien hebben.
De taxi’s zetten ons boven af en daar konden we ofwel met de lift naar boven of met de trappen.Wij namen de 300 treden.
Boven in het tempelcomplex was het weeral pracht en praal.
Het uitzicht werd boven belemmerd door de nevel.
Na dit bezoek reden we terug naar het hotel.
We haalden onze bagage op en om 10.30 u vertrokken we richting Chiang Kong. We reden noordwaarts en de weg was kronkelend en vaak werd er gedommeld.

Om 12 uur ging we lunchen in een restaurant ‘Cabbage and condoms’.
Dit restaurant is een project waar kinderen een opleiding krijgen en ze niet in de prostitutie komen. Het is uit deze streek dat jonge meisje naar de hoofdstad werden gestuurd om in de sector prostitutie te werken en zo de familie in de bergen te helpen . Door zulke projecten hebben deze meisjes toch werk en kunnen ze een opleiding volgen.
Volgende stop was bij een bedrijf waar cashewnoten werden geteeld.
We zagen hier in de buurt ook zilverreigers in de rijstvelden en maakten enkele foto’s.
Even voor Chian Rai gingen we naar ‘De Witte Tempel. Deze is geen echte tempel maar werd recent opgericht door een bewoner van het dorp die rijk is geworden in Engeland. Aan dit complex wordt nog steeds gewerkt.
De stijl is typisch voor het land maar de witte kleur met daartussen vele stukjes glas heeft een speciaal cachet.
Wat Rong Khun, onder buitenlanders beter bekend als de Witte Tempel, is een hedendaagse en onconventionele boeddhistische tempel in Chiang Rai, Thailand. Hij is ontworpen door Chalermchai Kositpipat in 1997.
De bouw van deze tempel is gestart in 1996.
Rond 18 uur bereikten we ons hotel aan de Mekong-rivier.
Vanuit de kamer hadden we een mooi uitzicht over de Mekong die zuidwaarts vloeit.

Zondag 4 februari
Om 6.30 u gingen we ontbijten want we vertrekken om 7.30 uur met de boot naar Pak Beng. Het ontbijt in het hotel was in orde.
We hebben onze bagage zo gepakt, dat we in Pak Beng maar één valies moeten meenemen.
Meerdere busjes brachten ons naar de grenspost.
Voor de visa moesten we 35$ + 1$ betalen. Die extra dollar was voor zondagsdienst. Enige tijd waren we in Niemandsland.
De overgang naar Laos verliep vlotjes. We konden ook al euros omwisselen tegen kip, dit is de munt in Laos.
Aan de grens in Laos stonden er busjes ons op te wachten om ons naar een longtail-boot te brengen.
Op de boot moesten we onze schoenen uitdoen maar gelukkig mochten we onze pantoffels aandoen.
Vanop de boot zagen we het landschap voorbijglijden.
Er is behoorlijk wat stroming op de rivier en de waterstand is zeer laag.
Dit jaar is heet ‘droge seizoen’ zeer droog maar ook zeer koud, dit kwam ook door de koude wind. De boot was een open boot.
Toch was het genieten op de boot, van het landschap, het leven rond het water, de begroeiing…
Rond de middag stopten we aan een aanlegsteiger om het dorpje ‘Houayphalam’ te bezoeken. Hier woonden een bevolkingsgroep Kmers. (geen rode)
Het leven hier was nog zéér eenvoudig. Ook liepen er vele kinderen rond.
Rond 13 uur waren we terug op onze boot waar we een heerlijke lunch met een flesje water, vers fruit voor amper 300 bath kregen.
Thee en koffie mochten we gans de dag gratis drinken op de boot.
Rond 16.30 uur bereikten we het dorp Pak Beng, een klein dorp aan de Mekong waar de boten aanmeren voor ze verder varen naar Luang Prabang.
De groep werd verdeeld over 2 guesthouses. De meerderheid van de groep slaapt in het eerste logement.
In het restaurant aten we er het typisch gerecht van Laos, maar het was ons niet zo goed bevallen.

Maandag 5 februari
We stonden op en gingen om 6.30 uur ontbijten bij de bakker aan de overkant van de straat.
We vertrokken op tijd met de boot om 8 uur.
In de verte, aan de andere oever, zagen we enkele olifanten.
Het was vandaag zeer koud op de boot en moesten dekens om ons heen slaan om geen kou te hebben.
We bevinden ons nog in Noord-Laos.
De zichten langs de Mekong en de vele dorpen langsheen de rivier konden ons wel bekoren.
De dorpen aan de oever liggen iets hoger om zich tegen de hoge waterstanden te beschermen. Aan de oevers lopen runderen op de zandstranden.
Er is weinig verkeer op de Mekong. Maar ze waren wel 3 nieuwe bruggen aan het bouwen over de rivier.
’s Middags kregen we weer een lekkere lunch op de boot.
Rond 14 uur bezochten we de indrukwekkende Pak Ou grotten, vlakbij Luang Prabang. In deze grotten staan veel boeddha-beelden.
Vooral in de 18de eeuw werden ze neergezet.
De reden: vlakbij zijn er stroomversnellingen, de schepen plaatsten een Boeddha om verzekerd te zijn van een goede reis zo ze stroomopwaarts voeren en om te danken voor de goede afloop van de tocht. (de inkom van de grot 20.000 kip pp)
Om 16 uur kwamen we toe in Luang Prabang. 
Busjes brachten on in een kwartiertje naar ons hotel.
Hier in dit hotel verblijven we 3 nachten.

Dinsdag 6 februari
Na het ontbijt trokken we de stad in om de vele ‘Wat’s te bezoeken (tempels).
Luang Prabang staat op de werelderfgoedlijst.
Zo bezochten we achtereenvolgens Wat Mahathat , het tempelcomplex werd in 1548 gesticht door koning Setthathirath.
De trap werd geflankeerd door zilveren naga’s.
In 1910 werd deze tempel gerestaureerd. De gevel van de door zes zware ronde zuilen gedragen portiek aan de voorzijde is getooid met kunstzinnige, vergulde reliëfs van houtsnijwerk. We kunnen ook de legende van koning Sisouthone en de kinnari(vogelvrouw) herkennen, die uit liefde voor de koning haar vleugels aflegde om als mens te kunnen leven.
Op een terras boven de Wat Mahathat staat de kleine Wat Ho Siang waarvan de oorsprong in de vroege 18de eeuw is te dateren.
Wat Phone Xay, gesticht in 1791/1792. Deze tempel bevindt zich tegenover de aanlegsteiger voor boten naar de Pak Ougrotten.
Wat May, één van de grootste en mooiste sacrale bouwwerken.
Het Boeddhabeeld Pha Bang wordt in april tijdens een processie geplaatst bij het Koninklijke Paleis.
Het zadeldak bestaat uit 5 lagen en reikt bijna tot de grond. Het is een schoolvoorbeeld van Noord-Laotiaanse sacrale architectuur.
Het Nationaal museum sloot juist voor ons de deuren.
Nadien bezochten we nog Wat Sene. De pagode wordt bewaakt door 2 gouden leeuwen. Het artistiek vergulde houtsnijwerk op de gevels is indrukwekkend. Ook opvallend is de voor Luang Prabang  typerende sjabloondruk, goud op rode of zwarte ondergrond.
Wat Sop dateert uit de 15de eeuw. Tegenwoordig bevindt zich op het terrein van deze tempel een hogeschool voor monniken, waar de leerlingen les krijgen in de boeddhistische leer en de heilige taal Pali leren, mar ook onderwijs krijgen in natuurwetenschapen, wiskunde en engels.
Wat Si Mungkhun  heeft een asymmetrische plattegrond en een zijgalerij van 5 zuilen. Daarna volgde Wat Si Bun Hüang , de Wat Khili en de Wat Pak Khan. Deze laatste tempel is gelegen bij de uitmonding van de Nam Khan in de Mekong. Het is één van de oudste cultusplaatsen van Luang Prabang. Het tempelcomplex dateert van 1737-1738.
De Wat bevindt zich op het einde van het schiereiland en hier in de buurt konden we ook de brug over de rivier Nam Khan bewonderen en zagen er de samenvloeiing met de Mekong.
Daarna bezochten we het tempelcomplex Wat Yieng Thong. De naam betekent ‘Tempel van de Gouden Stad’. Het was prachtig.
Op één van de buitenmuren zagen we een glasmozaïek van de boom des levens.
Buitenmuren waren ook getooid met bladgoud-lakversieringen en wandschilderingen.
Na het bezoek aan deze prachtige tempel, wandelden we naar het voormalig Koninklijk Paleis waar het museum is gevestigd.
We moesten onze rugzakken en handtassen en fototoestel wegbergen in een locker. De toegang voor het museum was 30.000 kip pp. Ons ticket werd tot 3 keer toe gecontroleerd. Ook in dit museum moesten we onze schoenen uitdoen. Het was mooi maar toch wat sober voor een Koninklijk Paleis.
Daarna  dronken we een koffie of thee in een cafeetje en nadien gingen we naar ons hotel terug.
In het hotel aangekomen, lieten we onze rugzakken op de kamer en besloten om eerst te gaan eten bij een Belg uit Antwerpen die hier een restaurant openhield.
De naam van het restaurant ‘The House’, niet zo heel ver van het hotel.
Het eten was heerlijk en de baas van het restaurant stond ons in het Vlaams te woord. Hij woonde al 11 jaren in Luang Prabang, nu nog tot april, dan wordt het huis verkocht door de eigenaar. Hij gaat dan voor enkele maanden naar België terug.

Woensdag 7 februari
Na het ontbijt verlieten we ons hotel via een andere weg.
We bezochten eerst nog 2 tempels Wat Mün Na en Wat Visounarath.
Bij de ene tempel zagen we beelden van  ‘Horen, zien en zwijgen’.
We bereikten de oostkant van de stadsheuvel .
De Phou Si berg bevat een hele tempelsite: hoogte 160 m boven het niveau van de hoofdstraat. Door hem via de oostkant op te klimmen, kom je onderweg meerdere kleine tempeltjes en boedha’s tegen. We zagen ook nog de voetafdruk van Boedha. Bovengekomen hadden we een mooi uitzicht over de stad en de rivieren.
Terug beneden kwamen we uit aan het museum. Daarna bezochten we nog enkele Wats die we nog niet hadden gezien: Wat Chom Khong, Wat Xieng Mouane en Wat Pa Phay.
Rond 12 uur gingen we iets eten om daarna het veerpont te nemen naar de overkant van de Mekong rivier. Hier maakten we nog een wandeling.
We bezochten er nog een Wat: Wat Xieng Maen (inkom 10.000 kip).
Het was zeer warm en spijtig genoeg niets om te drinken.
We besloten terug te keren met het veerpont en aan de overkant iets te gaan drinken. We genoten op een terras aan de rivier van de activiteiten op beide oevers. De veerboot voor auto’s en voetgangers wordt vooral door brommers gebtuikt. De veerponten zaten altijd overvol.
Daarna keerden we naar het hotel terug .
Om 18 uur gingen we eten in een restaurant in de buurt van ‘The House’.
In een ander café dronken we nog een koffie en thee.

Donderdag 8 februari
Na het ontbijt waren we om 7 uur klaar om te vertrekken.
De bagage werd in tuk-tuks geladen en met ongeveer 7 personen konden we er nog bij. Onze tuk-tuk reeds nog langs het hotel waar de reisbegeleider en Zeno logeerden. Daar haalden we hun bagage op en Zeno kwam bij ons in de tuk-tuk.
Van hier reden we naar een busstation waar er een grote bus voor ons klaar.
We volgden de route 13 in Laos. Deze weg werd aangelegd in de jaren 40 door de Fransen en het is echt een huzarenstukje.
Vanuit Luang Prabang kronkelt de weg voortdurend. Een hele tijd reden we op meer dan 1300 m hoogte. Het gebergte is een echt kluwen. Hier zat vroeger voor een deel ook de Vietcong.
Stillaan kwamen we in het karstgebied van Vang Vieng.
In deze plaats hadden de Amerikanen een air strip, die is nu nog goed herken-baar in de stad. Het weer is hier ook warmer, we zitten ook zuidelijker.
In de voormiddag hielden we een kleine koffiestop om daarna verder te rijden tot ongeveer 13.30 uur. Tijd voor lunch in een wegrestaurant. We aten noedels met groenten en dronken er cola bij.
Vanop het toilet had je een open zicht op de omgeving.
We hebben nu 149 km afgelegd en moeten nog 92 km rijden tot Vang Vieng.
Onderweg passeerde we kleine dorpjes. Sommige huizen staan bijna op de weg en achteraan staan ze op palen.
Ongeveer 30 km voor Vang Vieng stopten we op een plaatselijke markt, waar we enkele foto’s maakten. Rond 17 uur kwamen we toe in Vang Vieng.
Vanuit de kamer hadden we uitzicht op de rivier Nam Song .
We besloten om eerst richting centrum te gaan om iets te eten.
Daarna  wandelden we nog over de avondmarkt.

Vrijdag 9 februari
We stonden vandaag op om 7 uur en gingen om 8 uur ontbijten;
Om 9 uur gingen we te voet met de groep naar de grot Tham Chang, gelegen aan de zuidelijke rand van Vang Vieng.
We passeerden het terrein van hotel Vang Vieng Resort en steken via een zwaaiende hangbrug de Nam Song over. Een steil pad met trappen brengt ons naar de ingang van de grot. De druipstenen in de grot worden door schijnwerpers verlicht. Het was een zeer mooie grot maar opeens ging het licht uit. Gelukkig hadden we onze zaklamp bij.
’s Middags gingen we lunchen in het restaurant op het einde van de straat.
We bestelden spaghetti bolognese en carbonare.
Daarna keerden we terug naar het hotel.
Om 13 uur vertrokken we met de bus naar Vientiane, de hoofdstad van Laos.
We maakten nog een tussenstop aan een vismarkt en daarna hielden we nog een koffie/toilet stop aan een supermarkt.
Daarna vervolgden we onze reis naar Vientiane waar we om 17.45 u toekwamen.
Langs de achterkant van het hotel kwamen we onmiddellijk aan het nieuw aangelegde veelkleurig verlichte plein.
Na wat zoeken vonden we een geschikt restaurant om te eten.
Het was een pizzeria,Via Via gerund door een Fransman uit de omgeving van Bordeaux.
We aten er lekker pizza en dronken er een biertje bij.

Zaterdag 10 februari
Na het ontbijt om 8 uur maakten we ons klaar om Vientiane te verkennen.
Het was warm vandaag. We besloten om te voet naar de grote stoepa ‘Pha That Luang’ te gaan.
We passeerden het presidentieel paleis en wandelden langs de lokale Champs Elysées die eindigt aan de Patuxai, dit is de poort die ons doet denken aan de Arc de triomphe van Parijs.
Achter de poort was een prachtig park waar we doorheen wandelden.
De lokale gouden stoepa was wel mooi.
Na het bezoek aan de stoepa en de omliggende tempels, reden we met een kleine tuk-tuk naar de bekende tempel Wat Si Muang. Deze tempel wordt nog geregeld gebruikt en bij de monikken in de tempel kan je zegening vragen voor een wens.
Na een korte lunch gingen we nog 2 tempels bezoeken Haw Pha Kaew.
Deze tempel had een prachtig onderhouden tuin voor de hoofdingang.
We zagen ook vele mooie bronzen beelden van Boeddha
Daarna bezochten we nog één tempel Wat Si Saket.
In de overdekte klooster- gang van deze tempel stonden meer dan 2000 boeddhabeelden.  Deze tempel zou de oudste Wat zijn in Vientiane.
Daarna gingen we naar ons hotel.
’s Avonds wandelden we naar de Mekong om naar de zonsondergang te kijken.
We dronken op een terras een frisse pint .
We hielden in het oog wanneer de zon zou ondergaan maar er was bewolking en het was niet mooi te zien.
Daarna gingen we terug richting centrum om iets te gaan eten.
We vonden een leuk restaurantje waar niet te veel volk zat en dat niet ver van ons hotel was.
Het eten was lekker en ook nog goedkoop.
Daarna op weg naar ons hotel passeerden we een koffiebar en op het terras dronken we nog een lekkere koffie of thee.

Zondag 11 februari
Om 6.30 u gingen we ontbijten en om 7.30 u vertrokken we naar onze volgende bestemming Kong Lor.
In de voormiddag hielden we een koffiestop aan een Amazone-café.
Rond 12 uur was het lunchtijd. We gaven onze bestelling (beperkte keuze) door aan de gids en moesten niet lang wachten op het eten. Het eten was ook ok.
Wat later reden we voort tot een uitzichtpunt waar we nog wat foto’s namen van de omgeving.
We reden verder naar het Hinboun NP, dat werelderfgoed is.
Om daar te komen moesten we onze grote bus achterlaten en reden we met tuk-tuks verder. Er is een brug waar alleen tuk-tuks over mogen rijden.
Gelukkig kon de bagage in een aparte tuk-tuk mee
We kwamen meerdere Baileybruggen tegen en het laatste stuk was zeer hobbelig.
Nu kwamen we in het karstgebied van het Hinboun NP.
Aan het guest-house aangekomen, plaatsten we onze bagage in de kamer en al snel vertrokken we met de tuk-tuks naar de ingang van het Nationaal Park.
Daar maakten we een mooie, avontuurlijke tocht met een bootje door de grotten.
Tijdens de Vietnam-oorlog verborg de lokale bevolking zich in deze grotten.
Ook het transport van goederen verloopt via deze rivier.
Na de boottocht, gingen we te voet terug naar ons verblijf.
We bestelden diner tegen 19.30 uur.
De kamer hier in het guesthouse was basic, volgens onze normen. We hadden weinig plaats om ons gerief te plaatsen, zelfs de wekker moesten we in de kast plaatsen bij gebrek aan een nachtkastje.

Maandag 12 februari
Onze wekker liep af om 6.15 uur en het ontbijt namen we om 7 uur.
Om 7.30 u leidde de gids ons door het dorpje. Het was een leuke wandeling. We zagen de huisjes, de natuur, koeien, eenden…en ook groene vruchten aan bomen =kapok.
Na deze wandeling stonden we allen klaar om met de tuk-tuks te rijden naar de plaats waar de grote bus op ons wacht.
Onderweg was het landschap vrij vlak, we passeerden kleine dorpjes en rondom ons zagen we het gebergte.
Om 12.45 u was het tijd om te lunchen in Thakhet.
We aten er spaghetti op een terras aan de Mekong.
Hier in deze stad zagen we kasten van huizen en ook vele oude koloniale Franse huizen.
Aan de andere kant van de Mekong ligt Thailand.
Rond 15.30 terug tankstop en toiletstop. Sommigen aten ook een frisko of cornetto.
Wat later brachten we een bezoek aan That Ing Hang. Deze stoepa is van groot belang voor de lokale bevolking. In de overdekte galerij staan 329 indentieke Boeddhabeelden.
Deze bedevaartsplek is voor de Boeddhisten belangrijk. Hier zou Boeddha onder een boom hebben gezeten en varken met rijst hebben gegeten. Maar het varken beviel hem niet en sindsdien at hij geen varkenvlees meer.
Nadat we ons in het hotel in Savannakhet hadden geïnstalleerd, wandelden we nog naar de Mekong voor de zonsondergang. Die hebben we hier mooi gezien.
Nadien gingen we eten in een mooi restaurant.

Donderdag 13 februari
We vertrokken vandaag al vroeg, om 7.30 u voor een lange reis.
Rond Pakse bevindt zich een groot koffiebedrijf. In deze stad woont ook de Laotiaanse koffiekoning. De koffie uit dit land smaakt heerlijk.
Koffie komt oorspronkelijk uit Ethiopië maar is vroeger ingevoerd.
Rond 10.30 u hielden we een stop aan een marktje langs de straat in Napon.
We waren  rond 11.45 u in Pakse en het was tijd om te lunchen.
Hier in deze stad stonden vele mooie koloniale gebouwen.
Om 12.50 u vertrokken we naar Wat Phu in Champasak (±40 km rijden)
Deze Wat Phu of Bergtempel, ligt in de uitlopers van de berg Lingaparvata, tegenwoordig bekend als Phu Phasak.
De tempel werd in 2001 uitgeroepen door Unesco tot Werelderfgoed.
Het was de moeite waard om te bezoeken.
We moesten wel wat klimwerk verrichten maar loonde de moeite.
Boven bevond zich ook nog een ‘Heilige bron’.
Beneden maakte we mooie foto’s van koereigers en kwak.
Langs de steile trappen groeit ook de champa, de nationale bloem van Laos.
Na het bezoek aan dit mooi complex reden we verder en  bereikten onze volgende bestemming op Kong eiland rond 19 uur.
Hier werd Huguette verrast op een verjaardagstaart en ze kreeg ook een kaart en een klein Boedha beeldje dat haar nu op al haar verdere reizen gaat vergezellen.
Het was een mooi hotel in koloniale stijl.
Moe van de lange reisdag gaan we vroeg slapen.
Morgen maken een boottocht langsheen de eilanden.
Het weer is hier nog altijd warm.

Woensdag 14 februari
Na het ontbijt maken we ons klaar voor de boottocht over de Mekong naar de Liphifalls watervallen.
Met 13 leden van de groep vaarden we naar de watervallen.
We zaten per 2 op een houten bank en de tocht duurde 1,5 uur.
Toen we aankwamen in Don Det, kregen we elk een gehuurde fiets waarmee we naar de waterval reden.
Het was slechts een 2-3 km rijden met de altijd niet goede fietsen.
De watervallen ‘Li Phi’ waren prachtig. Aan de overkant, aan de bergen lag Cambodja.
Na  het bezoek aan deze wondermooie watervallen, stopten we nog even aan een Wat. Daarna gingen we lunchen in de buurt.
Rond 2 uur vertrokken we terug met de boot (stroomopwaarts)
Onderweg dronken we nog op een terras aan de Mekong een biertje en cola.
We zagen een zwerm trekkende vogels. Eerst dachten we ganzen te zien maar het waren blijkbaar andere vogels.
Om 18.30 uur gingen we eten in het restaurant van het hotel.

Donderdag 15 februari
Na het ontbijt kwamen we samen om 7.45 u aan het terras om afscheid te nemen van onze gids en chauffeur.
Vandaar steken we de grens over naar Cambodja.
Aan de grens wachtte ons een deel administratie. We moesten een formuliertje invullen voor onze gezondheid en onze koorts werd gemeten via een scantoestel.
Daar moesten we 1$ voor betalen. Daarna nog een formulier voor het visum samen met een pasfoto: 35$ en dan nog een formulier met aankomst- en vertrekdatum.
Er werd nog een foto van ons genomen en sommigen moesten een vingerafdruk plaatsen.
Om 10 uur was alles achter de rug en konden we vertrekken.
Onze nieuwe gids Maden, stond ons op te wachten. Om 11.30 uur hielden we een koffiestop en daarna reden we verder tot ±14 uur voor onze lunch.
Een beetje later, bijna in Kratie, scheepten we ons in boten om te trachten de Irrawaddy-dolfijnen te zien. We hadden geluk er toch velen te zien, maar ze zijn zo vlug dat je ze amper kunt fotograferen.
Daarna was het tijd om verder te rijden naar ons hotel.
’s Avonds  vonden we een boot-restaurant aan de oever van de Mekong en we zaten met z’n allen op een rijtje om te eten. Het eten was behoorlijk lekker. Het was ook nog happy-hour en zo konden we voor weinig geld toch heel wat drank krijgen.

Vrijdag 16 februari
Om 7 uur stonden we met onze bagage in de hal en reden met de bus naar een restaurant aan de Mekong voor een ontbijt.
We bestelden baguette met boter en jam, yougourt, fruitsla en thee.
Het was een lekker ontbijt.
Rond 8 uur vertrokken we met de bus naar de hoofdstad van Cambodja. Het is een rit van 245 km.
Bij Kampong Cham bezochten we de Wat Nokor, dit is de oudste Wat in het land.
Oorspronkelijk Hindoustisch en later omgevormd tot Boedhistisch complex.
Aan de rivier Mekong zagen we nog een drijvend vissersdorp.
De bewoners hebben woningen die drijven op het water en stijgen en dalen met het niveau van de Mekong. Onderweg rong 13.30 u lunchten we nog ergens.
We kwamen toe in ons hotel rond 16.00 uur .
We namen eerst nog een verfrissende douche in deze inloopdouche, wat in dit land een hele luxe is.
Om 17.15 u spraken we af om naar de rivier te stappen. We genoten op de promenade van de rivier en de gezellige drukte en kozen een klein restaurant uit om te eten. Rond 21 uur wandelden we terug naar het hotel.
Morgen wordt het weer een drukke dag want we vertrekken reeds om 8 uur met de  bus naar de ‘Killing Fields’van Choeung En en ‘Tuol Sleng Genocide’ museum.

Zaterdag 17 februari
Om 8 uur vertrokken we met de bus om de ‘Killing fields van Choeung Ek’ te bezoeken. Het was indrukwekkend en tegelijkertijd huiveringwekkend om te weten hoeveel mensen door de Rode Khmers op een gruwelijke wijze werden vermoord. We kregen een audio koptelefoon mee die ons wegwijs maakte op deze plaats in het Nederlands. Nog steeds komen er menselijke resten naar boven die door de bewakers van deze plaats zorgvuldig worden opgeborgen.
We zagen ondertussen ook nog een hop rondhuppelen op dit domein.
We verbleven ongeveer 2 uren op deze plaats.
Nadien reden we verder naar ‘Tuol Sleng Genocide Museum’. Dit was de voormalige gevangenis waar ook vele foltertechnieken werden toegepast. We konden dit zien op de vele foto’s die er in het museum ophingen.
Eén van de gevangenen in die tijd moest de gebeurtenissen op doek vastleggen.
De schilderijen lieten ons veel ellende van toen zien. We zagen ook de kleine cellen waarin de gevangenen moesten verblijven.
Van hieruit werden meer dan 17.000 mannen, vrouwen en kinderen gedwongen tot een martelgang naar de Killing Fields van Coeung Ek. De meesten zouden niet zover komen. Toen het Vietnamese leger Phnom Penh in 1975 bevrijdde, waren er nog maar zeven mensen in S-21(deze gevangenis) , die alleen nog in leven waren omdat ze als schilder of fotograaf de gruwelen in beeld moesten brengen.
Na deze 2 bezoeken reden we met de bus terug naar ons hotel waar we rond 13 uur toekwamen.
Om 14 uur spraken we beneden af om naar het Koninklijk Paleis met de Zilverpagode te gaan.
Het was drukkend warm en het was een tijdje aanschuiven eer we onze tickets konden bemachtigen. Het was een mooi paleis en mooie tuinen, maar we mochten op verschillende plaatsen niet binnen. Rond 16 uur hadden we ons bezoek aan het Paleis afgerond.
We spraken met de groep af  tegen 19 uur om samen te gaan eten in ‘Friends’.
Dit was een restaurant dat ook gerund wordt door jongeren die hier een opleiding krijgen en niet in prostitutie of op straat belandden.  We steunen hier dus ook een goed doel mee.
Jos en ik aten makreelfilet gevuld met groenten, HEERLIJK!.

Zondag 18 februari
Na het ontbijt vertrokken we om 8 uur naar Siem Reap.
Dit is de laatste grote verplaatsing met de bus tijdens deze reis.
We hielden af en toe een koffiestop.
In mijn Capitool reisgids werd melding gemaakt van een Vogelreservaat, te bereiken vanuit Siem Reap. Ella was ook geïnteresseerd om dit te bezoeken.
We spraken af met Wim (reisbegeleider) en Maden(gids) en die zouden uitzoeken hoeveel dit alles zou kosten .  De prijs voor inkom reservaat, tuk-tuk, boot: alles tesamen 70 $ pp.
We zouden dit doen op dinsdag 20 februari.
Rond 13 u  reden we ook naar de ‘Naga-bridge’, een brug uit de 12de eeuw.
In Thailand zijn er 5 zulke bruggen, in Laos 2 bruggen en in Cambodje 4 bruggen met dezelfde constructie.
Om 14 uur kwamen we toe in het restaurant waar we konden lunchen, met zicht op de rivier.
Uiteindelijk bereiken we ons hotel rond 16.30 uur.
We hadden ook al het ticket voor Angkor Wat gekocht 37$ voor 1 dag en 62$ voor 2 dagen.
Buiten het hotel gingen we eerst naar links, eerste straat terug links en daarna naar rechts.
We kwamen vrij vlug aan een restaurant dat ons wel beviel.
Wij aten met z’n vieren tagliatelli carbonare en het smaakte voortreffelijk.
Morgen is er ontbijt om 7 uur en om 8 uur vertrek naar de hoogtepunten van Angkor Wat. In dit hotel verblijven we 3 nachten.

Maandag 19 februari
Vandaag bezoeken we de hoogtepunten van Angkor Wat.
Als je Cambodja bezoekt, moet je dit zeker gezien hebben.
Met 10 medereizigers lieten we ons rondleiden in het uitgebreide tempelcomplex.
We startten ons bezoek bij de zuiderpoort die toegang geeft tot Angkor Thom.
We zagen rotsen waarin gezichten zijn uitgehouwen. In het hart van Angkor Thom ligt de Bayon, een van de meest opmerkelijke bouwwerken van de stad. Hier wandelden we door de Oostelijke poort en eindigden aan de Westelijke poort. Binnen was het mooi, maar draaien en keren door de smalle gangetjes en het was er vrij druk van de toeristen.
Vervolgens gingen we richting voormalig Koninklijk Paleis ‘Phimeanekas’.
We zagen er het prachtig olifantenterras en het terras van de leprakoning.
Nadien reden we naar Ta Prohm. Dit spreekt zeer tot de verbeelding.
De wortels van de enorme banyanbomen groeien door de tempelcomplexen heen.
Daarna was het tijd om te lunchen. We aten in een restaurant in de buurt (op voorhand gereserveerd door onze gids) spaghetti en dronken er cola bij.
Nadien volgde het hoogtepunt van Cambodja ‘Angkor Wat’.
Ook hier is de stad omringd door water, de normale verbindingsbrug wordt hersteld en via een vlottende brug komen we in het eigenlijke tempelcomplex. Het was zeer indrukwekkend en de moeite van een bezoek waard.
We klommen ook tot het hoogste terras en wandelden door de gangen van waar je een prachtig uitzicht had op de omgeving. We kregen hier 2 uur tijd om te bezoeken.
Daarna reden we terug naar ons hotel, moe maar voldaan.

Dinsdag 20 februari
Vandaag deden Jos en ik, Ella niet mee met de groepsactiviteit.
Maden, onze gids gaat ons vergezellen.
Wij gingen het vogelreservaat in de buurt opzoeken.
Om 8.15 u vertrokken we met 2 tuk-tuks naar de aanlegkade van de boot. We reden ongeveer een halfuurtje.
Maden kocht de boottickets en we konden vertrekken.
De eerste boottocht duurde 1,5 uur over het Tonlé Sapmeer.
We kwamen toe in een groot drijvend dorp en moesten hier overstappen in een kleinere boot die ons naar het reservaat Prek Toal Bird Sanctuary bracht.
We zagen massa’s watervogels: grote en kleine zilverreigers, blauwe reiger, purperreiger, ralreiger, aalscholvers, pelikanen, nimmerzatten, sternen, woudaapje(?), ijsvogel, bijeneter, roofvogel…
We kregen er niet genoeg van.
Al bij al bleven we, altijd varend en soms stilliggend, ongeveer 3 uren in het prachtige reservaat. Het was voor ons puur genieten.
We hadden zelfs geen tijd om te eten want we zagen steeds opnieuw mooie vogels die opvlogen of poseerden.
We kwamen via een klein waterweggetje terug in het drijvend dorp na 14uur.
Hier kochten we nog een frisse cola en gingen nog naar het toilet.
We gaven deze man die ons in het reservaat begeleidde nog een fooi.
Daarna stapten we terug in de grotere boot en we vaarden terug 1,5 uur tot de aanlegkade waar we vertrokken.
Onderweg zagen we nog steeds aalscholvers, sternen…(maar niet zoveel meer)
De tuk-tuks stonden ons al op te wachten om ons naar het hotel te rijden waar we rond 16.15 uur toekwamen. Voor ons was dit een mooie afsluiter van de reis in Cambodja.
Om 19 uur verzamelden we met de groep in de lobby om samen te gaan eten.
Wim had in een naburig restaurant voor de groep gereserveerd.
Zeno nam het woord en gaf de omslag met daarin de andere omslagen af aan Wim.
Wim,  op zijn beurt, bedankte de groep en somde een paar dingen op die hij tijdens de reis had meegemaakt.

Woensdag 21 februari
We gingen om 8 uur ontbijten en na het ontbijt betaalden we de rekening van onze kamer in het hotel.
We mogen onze kamer nog houden tot 15.30 u mits opleg van 10$.
Sommigen van onze groep gingen nog enkele nabije tempels op de Angkor Wat bezoeken. Wij besloten om het rustig aan te doen. Ook de immense hitte weerhield ons hiervan.
Rond 9 uur trokken we nog even de stad in op zoek naar een boek over Angkor met prachtige foto’s. Deze boeken werden aan de tempels verkocht en Zeno liet zijn exemplaar zien.
In de 2 boekhandels die we binnengingen was het boek niet beschikbaar.
We stapten ook een souvenierswinkeltje binnen en daar was het wel (8$)
Wij dongen af en kochten uiteindelijk 2 exemplaren voor 10$.
Met onze laatste riels (lokale munt Cambodja) kochten we kauwgom.
Om 10 uur waren we terug in het hotel. Nu nog de valiezen schikken.
Rond de middag gingen we naar Café Indochine om nog iets te eten.
Toen was het tijd om de bagage naar beneden te brengen.
Om 15.30 u vertrokken we met de bus naar de luchthaven.
Daar checkten we in en doorliepen alle veiligheidsprocedures.
Nu is het wachten tot ons vertrek om 18.25 u. De boarding start om 17.55 u.
We zaten in het vliegtuig als groep meest bij elkaar.
De eerste vlucht van Siem Reap naar Singapore duurde 2.30 uur.
We nemen in het volgende vliegtuig een pilletje om te kunnen inslapen, anders zal het heel zwaar worden.
De volgende vlucht van Singapore naar Schiphol Amsterdam duurde 13.06 uren
We kwamen toe in Amsterdam om 6.30 u plaatselijk tijd.
Nu nog wachten op onze bagage en dan met de shuttle naar het Ibishotel.
We hopen allen dat de wagen zal starten want die heeft wel lang stil gestaan in de koude.
Gelukkig deed de auto het en konden we rond 8.15 uur vertrekken.
De drukte op de autosnelweg viel gelukkig wel mee.

Algemene indruk van deze reis: mooi, afwisselend, vriendelijke mensen, kortom fantastisch om dit meegemaakt te hebben.

Rondreis Laos en Cambodja