Zo groen als het Sri Lankaanse gras
Vandaag is het zover. Mijn eigen groep komt aan! Terwijl ik de bus in stap in Pollonaruwa, zwaai ik naar mijn collega-reisbegeleider en de local guide en bedank ik ze nog een keer hartelijk. Want wat heb ik in een paar dagen tijd onwijs veel van ze geleerd... Als aspirant-reisbegeleider was ik namelijk nog een stukje groener dan dat ik nu ben. En ja; ik zeg was, want ik mag mijzelf vanaf vandaag een echte reisbegeleider noemen!
Ik mag mijn backpack naast de buschauffeur leggen, want er is verder geen plek. Letterlijk. Veertig paar nieuwsgierige ogen kijken mij aan, want als blank blond meisje val je natuurlijk wel op tussen de lokale bevolking. Ik voel mij net een Nederlandse haring in een Sri Lankaanse ton. Is weer eens wat anders, nietwaar? Ik begroet de chauffeur met mijn westerse uitspraak van “Ayubowan” en neem plaats op de stalen buis naast hem waar hij overduidelijk wil dat ik ga zitten. Dit gaan vier lange uren worden voor mijn achterwerk…
De afgelopen dagen stonden in het teken van inwerken, om mij de kneepjes van het vak ‘reisbegeleiding’ te leren. Uiteraard waren alle trainingsdagen in Nederland een goede voorbereiding, maar pas op de plaats van bestemming is het ‘voor het echie’. Bijna een week heb ik meegelopen met een reis, om alle ins & outs als reisbegeleider ook daadwerkelijk te zien. Én om mijn opgedane kennis toe te passen uiteraard. Wat een onwijs leuke en leerzame week was dit al. En mijn eigen reis moet nog beginnen!
Terwijl de Indiase muziek hard door de bus galmt en mijn trommelvlies laat scheuren, voer ik de buschauffeur dropjes. Of hij ze echt lekker vindt weet ik niet; Sri Lankanen zeggen namelijk niet snel nee. Maar hij lacht de hele tijd heel lief naar me, dus ik ga er maar van uit dat hij mijn snoep te behappen vindt. Ik merk dat hoe meer ik Negombo nader, hoe enthousiaster ik word om mijn eigen groep te ontmoeten. Of ik na een aantal dagen al zo’n band met mijn nieuwe groep heb als ik dat met de afgelopen groep had, is alleen maar te hopen.
De buschauffeur brengt mij weer naar de aarde als hij vol op zijn rem moet trappen doordat er een koe op de weg blijkt te staan. Mijn tweede trommelvlies scheurt ook terwijl hij heel hard “Yamu!” schreeuwt, wat Singalees is voor ‘Let’s go’. En ik denk bij mijzelf; Inderdaad, let’s go!
Rosa Bos
- Lees meer over de functie van reisbegeleider.
- Bekijk de rondreizen door Sri Lanka.
