Reisverslag Thailand Family Juli

DJOSER THAILAND FAMILY
       
Op zondag 13 Juli vertrek vanaf Schiphol-Frankfurt-Bangkok
Na een vermoeiende reis komen we op maandag 14 juli aan in Bangkok, waar Judith (onze reisbegeleidster)  en Bob (onze gids) ons welkom heten met een flesje koud water.
De warmte slaat meteen op ons. Je weet dat het warm is maar zo warm verwacht je toch niet.

Na ongeveer 5 kwartier in de bus komen we aan in ons hotel Viengtai aan. Onderweg zien we al vele gebouwen en reclameborden en veel uithangborden met de afbeelding van de koning.

Het hotel is prima, ruime kamers met airco en een, vooral voor de kinderen, prachtig zwembad.
‘s Avonds is er een meeting en gaan we lekker uit eten om elkaar wat beter te leren kennen, vervolgens vroeg naar bed want iedereen is moe van de lange reis.

Dinsdag 15 Juli
‘s Ochtends om 8.15 vertrekken we naar het paleis, het weer verrast ons, het is bewolkt en al bloedheet. Met de tuk tuk (op zich al een hele belevenis) komen we aan, kopen kaartjes en worden door de ingang gedreven, allemaal volgens regeltjes.
De kledingvoorschrift is geen slippers en broeken over de knie, ook dan wordt je uit de rij gehaald en willen ze dat je een doek omdoet. Bob onze gids leidt ons rond en vertelt over het “Grand Palace”. Deze wordt alleen nog gebruikt als de koning bezoek krijgt. Ook de smaragden Boeddha wordt van alle kanten bekeken, in deze tempel moeten de schoenen uit en moet je ervoor waken dat je voeten niet naar de Boeddha wijzen. Vanaf het paleis lopen we naar de watertaxi, deze gaat over de Klongs. Aan de  oever zie je de huizen op palen, sommige huisjes zien er redelijk uit maar over het algemeen is het armoedig, als de boot langzamer gaat varen, komen er kleine bootjes om hun spullen te verkopen. Aan de oevers zie je de hoge kantoorgebouwen aan de ene kant en armoede aan de andere kant. Chinese invloeden vindt je terug in tempels en beelden. Op het water drijven waterplanten geschonken door Indonesie.  De kinderen voeren de vissen in de rivier, het zijn er vele. De vis smaakt niet lekker dus blijft leven in de rivier. Met de boot gaan we naar de Wat Arun dit is een hoge toren gemaakt van porselein geschonken door China. Sommige van ons trotseren de warmte en klimmen de trappen op om het mooie uitzicht te bekijken. Vervolgens gaan we naar een restaurant aan het water, waar het koel is en het buffet rijkelijk gevuld  met voor ieder wat wils.
We lopen daarna door  China town en kijken onze ogen uit, wat een volle kraampjes en door zo'n smal steegje rijden dan ook nog brommers, niet voor te stellen. Een deel gaat terug naar het hotel zodat de kinderen lekker kunnen gaan zwemmen en afkoelen, en een deel gaat naar de liggende Boeddha kijken. De dag wordt afgesloten met Diner met dans, in mooie traditionele kleding, we eten zittend op de grond met als verrassing een bak om je benen in te laten bengelen.
We eindigen met een wedstrijd tussen 2 tuk tuk's in de Bangkokse nacht.

Woensdag 16 Juli
Om 9.30 vertrekken we lopend naar Wat Sakket (tempel van gouden berg) deze tempel ligt op een hoge heuvel en geeft een prachtig uitzicht over de hele stad. Er staat bovenop een gouden pyramide waar monniken rond lopen en bidden (mediteren).
Met  een boot gaan we door heel vies water naar het huis van Jim Tompsen, een Amerikaan die het Thaise zijden aan de man heeft gebracht, op 61 jarige leeftijd is hij verdwenen in de jungle.
De rondleiding was leerzaam en leuk.
De boot vaart was een beleving op zich aan de zijkanten van de boot hangen de kaartjes verkopers met handschoenen aan (voor de touwen) en een veiligheidshelm en een regenjas (tegen het op spattende water) terwijl het bloedheet was, tijdens de rit werd duidelijk waarom, het water spat hoog op en de boot vaart snel door het water onder de bruggen door, aan de zijkanten van de boot zitten spatschermen om droog te blijven (of schoon).
Na het huis van Jim gingen we lopend naar de schopping mall hier komen we zeker aan het eind van de vakantie nog terug.
Met de sky train gaan we naar het Lumphini-park heerlijk rustig midden in de drukke stad even bijkomen van de drukte, er zijn twee watertjes en de sproeiers staan aan om het gras en hete touristen af te koelen.
Wat is dat in het water? Nee, ja, een levensechte komodovaraan, gelukkig niet de grootste maar toch zeker met een lengte van een kleine meter. (en nee, ik ben geen visser) . Vervolgens zien we er nog een en nog een in het totaal tellen we ong. 7 varanen, spartellend in het water of op zoek naar eten aan land.
Met de sky train gaan we tot het eindstation en nemen vervolgen de taxi boot terug naar het hotel.

Donderdag 17 juli
We vertrekken bijtijds uit ons hotel in Bangkok, en maken  een stop  bij een tempel (Chedi) boven op een berg, waar we met een flinke trap naar boven moesten klimmen.
Dan komen we op bij de drijvende markt, we varen met smalle snelle bootjes door smalle water weggetjes om vervolgens uit te komen bij de drijvende markt overal verkoop bootjes links rechts alles vaart door elkaar alle kleuren van de regenboog zijn vertegenwoordigd prachtig en alles gaat uiterst gemoedelijk en zonder enige aanvaringen( letterlijk en figuurlijk).
.Onderweg stoppen we nog bij een Chinees en Nederlands Indische begraafplaats waar ruim 3000 militairen die ten tijde van de aanleg van de Birma spoorlijn en verdere constructies daarvan in krijgsgevangenschap zijn gesneuveld tussen 1942 en 1945. We komen aan bij het trein stationnetje waar The Bridge over de Kwai rivier een hoogtepunt is van onze dag, onze trein vertrekt rond 5 uur zodat we nog even de tijd hebben om rond te kijken en ons te realiseren wat zich hier toen der tijd heeft afgespeeld, het regent , en dit geeft het geheel een bijzondere dementie. Met de trein reizen we verder naar het noorden om in het donker aan te komen bij ons laatste vervoer van deze dag, bijzonder snelle lawaaierige ongeveer 8 persoons bootjes, die ons nog eens 1 uur verder stroomopwaarts brengen, alwaar zich ons Jungle raft hotel bevind.

Zondag 20 Juli
Nog even een kort verslag van ons verblijf in het Jungleraft hotel van donderdagavond 17 juli tot zaterdagochtend 19 juli.
We hadden geen stroom zodat we achterlopen met schrijven, dit was wel even wennen, geen stroom, maar de prachtige natuur om ons heen vergoede veel. Na een dagje reizen, kwamen we in het donker aan in ons hotel. Oh ja vergeet ik bijna te vertellen dat tijdens onze treinreis onderweg de minibar van Judith op ging, we konden ons tegoed doen aan rum-cola en chips. In ons “olie lampjes hotel” kregen we meteen een maaltijd voor geschoven, nog een drankje en daarna slapen met de olielamp aan in de badkamer. Heel speciaal ook de douche, waar water met sop meteen door de vloer verdween.

Vrijdag 18 Juli
Na het ontbijt de rivier ingedoken, de stroming was erg sterk vooral bij het touw waar je wel erg makkelijk je bikini kwijt kon raken en blauwe plekken op kon lopen. Het water was lekker warm. Rond het middaguur vertrekken we met de boot naar een verderop gelegen hotel voor de lunch. Door een tropische regenbui is er veel lekkage aan het dak van het restaurant, waardoor we met tafel en al een paar meter opschuiven  om de drup te vermijden, maar binnen een half uurtje zouden we eigenlijk weer moeten gaan schuiven maar dat heeft weinig nut meer. Voor de kinderen was er een prima zwembad, waar ze alleen even uitkomen om het middageten te verorberen. Door de hevige regenval, wordt ook het bezoek ‘s avonds aan het dorpje vlakbij ons hotel niet helemaal wat de bedoeling was.  Vera doet er in ieder geval goede zaken.
Er zou een voetbal wedstrijd plaatsvinden tussen de locals en de Djoser groep Wij hebben gewonnen!!!!!   omdat de locals niet op kwamen dagen, helaas. Er wordt toch nog onder ons een partytje gespeeld, dit bestond vooral uit het ontwijken van de buffel/olifanten poep. Toch wist Jos nog een prachtige doelpunt te scoren, een achterwaartse kopbal in de kruising!!!!

Zaterdag 19 Juli
We gaan ‘s ochtends vroeg met de boot op weg naar de waterval (erg koud). Als we na 1,5 uur varen aankomen, lopen we als eerste naar een uitzichtpunt die  te bereiken is via een loop hangbrug.
Vervolgens gaan we aan boord van een drijvende huiskamer die getrokken wordt door een bootje, die ons naar de waterval brengt waar we aanleggen. Handig zo'n huisje, je hebt alles bij de hand en je krijgt ook nog eens een lekkere lunch voorgeschoteld. De kinderen vermaken zich prima onder de waterval, daarna zijn de moeders aan de beurt voor de fotosessie. Daarna wordt de huiskamer weer afgemeerd aan de vertrek kade, en gaat de groep nog even de benen strekken in het bovengelegen park. Marianne heeft een langdurig gesprek met Luca en Jos krijgt het met Frank voor elkaar de weg kwijt te raken, wij volgen als makke schapen zonder op te letten. We blijken toch redelijk dicht bij de hangbrug te zijn, gelukkig.
De terugtocht is erg nat. We raken in een moesson bui terecht de boot kapitein zet er flink de vaart in zodat wij binnen enkele minuten drijfnat zijn. 15 minuten voor het hotel worden enkele van ons uit de boot gelaten ( heerlijk warm) om verder af te drijven naar het hotel,  super wauw. Blijke, Ellis, Marianne, Vera en Frank laten zich na dit natte avontuur eens lekker verwennen met een heerlijke thaise massage.

Zondag 20 Juli
Vroege wake up call om met de boot en bus op weg te gaan naar het country lake nature lodge hotel
Via een tussenstop bij een schopping mall alwaar de kinderen de patatten van de Kentucky Fried Chicken zich goed laten smaken. ‘s Avonds karaoke waar Ruud graag nog wat over wil schrijven.

Dinsdag 22 Juli
Twee dagen na dato staat me de karaoke avond nog vers in het geheugen. Bob is voor altijd de Freddy Aguilar van Thailand, Marianne en Ellis de wanna be popstars en Astrid ontpopte zich als de Penny de Jager van het reisgezelschap.
Het werd een lange avond.......
Wat dit hotel deed afsteken t.o.v. de andere waren de achtergrond geluiden, echte oerwoud geluiden, de hele nacht lang.
De busrit bracht ons gisteren eerst naar een safari, met heuse aaitijger. In een oorverdovend busje werden we rondgereden langs beren (sliepen), leeuwen (lagen)  en ook giraffen.
Die waren getraind om hun kop door het raam van de bus te steken en met hun lange tong de wortel repen uit de bakjes te lepelen, sommige van ons werkte daar ook wel aan mee (Ellis), anderen werden verrast door de brutaliteit van de giraffen (Blijke) andere voerde ze stukje voor stukje. Het was een leuk foto moment. Uiteindelijk was ik blij weer in de brombus te mogen. Verder naar onze lunch bestemming, aangekomen in lopen we eerst naar de mooiste Boeddha van Thailand. Erg mooi. Daarna naar een groot winkelcentrum (ook mooi) om te lunchen.
Het laatste stuk naar ons hotel in Sukhothai wordt nog onderbroken voor een bezoek aan een boeddha beeld werkplaats (waar ze boeddha's maken dus).  Ik heb niet echt goed opgelet, maar gelukkig heeft iedereen de foto's nog.
Marianne daar in tegen kan nog melden dat het best interessant  was  in de boeddha fabriek, ook kan in vertellen dat het ontzettend (bloedje) heet was, waardoor inderdaad het moeilijk was om je te concentreren bij alle uitleg.
Voor de kinderen bracht het hotel waarop ze heel de rit al zaten te wachten, een super zwembad.
Waar binnen zeer korte tijd een ontzettend fanatieke bal wedstrijd ontstond tussen mannen (jongens) en vrouwen (meisjes). Waar het er om ging om de bal in eigen bezit te houden. De mannen moesten het onderspit delven, helaas....
We leveren onze vuile was in bij de “Loundry'. !!!!!!

Het avondeten was een ware uitdaging voor het bedienend pesoneel, want we bestelde, zittend aan een hele lange tafel met 23 man allemaal door elkaar, a la cart. Het leek de Benny Hill show wel.
De avond werd opgeleukt door Thaise zangeressen en weer een zingende Bob.
Na nog een afzakkertje gingen we naar bed.
Wake up call  at 7.30 am.

Dinsdag 22 Juli
We worden om 7.30  gewekt, en gaan allemaal ontbijten om reserves in te slaan voor een propvol ochtend programma met “ome Joop”? En z'n drie vrienden. We worden opgehaald met 4 bak bromfietsen om vervolgens op weg te gaan.
Eerste stop een lokaal schooltje, we bezoeken eertst de “nulsely”ik denk wat zeg ze nou toch, ah natuurlijk nursery, schattig al die kleine kleutertjes die voor ons gaan zingen en dansen. Ook de grotere groepen hebben een optreden voorbereid, sommige zelfs onder begeleiding van muzikanten. Ook komen we nog bij de schooltuin waar de jongens driftig aan het ploegen zijn en de meisjes leuke hebbedingetjes zitten te knutselen, die ze vervolgens uitdelen aan de toeristen, in de hoop voor een kleine vergoeding, en die komt er natuurlijk, en voor wij zijn vertrokken meld zich reeds  de volgende groep toeristen .Komen die kinderen zo eigenlijk wel aan leren toe????
We vervolgen onze toer door dorpjes, lang een begraafplaats met als volgende stop een riet vlechterij, waar een mevrouw erg vakkundig bezig is met het vlechten van een hangende baby wieg. Die onze Theodoor dankbaar uit probeert, en het zag er erg comfortabel uit. Als we onze weg willen vervolgen komen we tot  de ontdekking dat we een bakfiets missen, deze moest met panne, naar de garage?  Dus vermaken wij ons in de tussentijd met fotograferen en observeren van de overbuurvrouw, die druk in de weer is om met een zeis het gras te maaien en het vuil dat onder het metershoge gras vandaan komt te verplaatsen van hot naar her. Een erg intensieve maar zeker nuttige bezigheid. Daar komt ons 4 de karretje aangereden, dus kunnen we instappen en verder reizen naar de volgende stop, een teakhout fabriek, waar ongeveer een mannetje of dertig bezig is op blote voeten in een erg ongezonde stoffige, en houtsnipper volle  omstandigheden . Deze mensen maken uit een boomstam de mooiste meubelen met beperkte gereedschappen, erg knap. Onze laatste stop zijn de rijstvelden. Schoenen uit en heerlijk door de modder  die tussen je tenen  door sopt, en binnen no time zit iedereen tot over z'n oren in de modder. De rijst bosjes gaan van hand tot hand, tot iedereen een bosje heeft , die vervolgens  met ong. 3 stekjes tegelijk netjes in de modder wordt gepoot. Zo hebben ook wij een steentje bijgedragen aan de rijst teelt. We wassen onze handen en voeten met behulp van ome Joop zodat we onze toer weer enigszins schoon  kunnen voortzetten. Rond 12.30 keren we voldaan van informatie en indrukken terug in ons hotel. Dan volgt een lunch naar ieders wens en blijven sommige van ons in het hotel om zich heerlijk in het zwembad te vermaken, en andere gaan er vanmiddag nog met de fiets opuit.
Aan hun om deze rest van de dag op te schrijven.

Sukothai de oude stad.
Om 14.30 regende het nog steeds “cats & dogs”en het enthousiasme om de oude stad t bezoeken was bij ons (de schuurmannetjes) een beetje getemperd. Maar zoals het gaat in het regenseizoen scheen om 15.00 een stralend zonnetje en konden we op weg naar de fietsverhuur. Oom “Numu”(of zoiets) & co bracht ons naar de rand van het park.
Het was prachtig met veel bomen en dus ook schaduw. We konden makkelijk van binnen naar buiten de stadsmuren fietsen.
De oude stad kent ong. 40 tempels met in het midden de Koninklijke stad. Het lijkt er alleen op dat deze heritage aangetast wordt door het milieu. Friso werd geplaagd door zijn fiets en om de kilometer of nog korter viel zijn ketting van zijn fiets, en dat is niet leuk. Jos heeft keer op keer de ketting op de fiets gelegd, maar voordat we naar de Wat Si Chum gingen hebben we de fiets ingeruild voor een tuk tuk. De andere families en Bob, waren niet te stuiten en zijn lekker met de fiets gegaan.
Het oude Sukothai staat op de werelderfgoed lijst, en wij begrijpen waarom.
Het is echt fantastisch.

Bij het hotel aangekomen hebben we lekker buiten op het terras gegeten. De kids waren moe van alle belevenissen en zijn om 21.00 op bed gelegd.

Woensdag 23 Juli
Door alle sores met de was begonnen we ongeveer een uur later aan onze “bus”dag dan gepland.
Doel van de dag was om in Lampang te arriveren, waar we een nachtje blijven . Onderweg stoppen we bij een tempel, een hoge trap naar boven met aan weerskanten mythologische beesten, erg kunstig en mooi. Al snel vervolgen we onze reis want deze dag is er een van reizen. Aangekomen in het hotel krijgen wij de optie voor een ritje in de paarden kar, maar deze beesten zien er zo afgeleefd uit dat iedereen past voor dit idee.  Als we later op pad gaan regent het, de kinderen gaan zwemmen en andere gaan aan de wandel, onder moeders paraplu, we gaan op zoek naar het Centrum, maar vinden dit niet, daarin tegen blijkt achteraf dat we helemaal om het eigenlijke centrum heen zijn gelopen.

Voor de avond staat Bowlingen op het programma, het idee kwam van Ruud en Roy, maar Roy moet ‘s avonds afhaken omdat Luca zich niet goed voelt. We vertrekken dus vervolgen met de Familie Niessen, te Bokkel, van der Reijden, Judith en Bob.
Volle bak dus, we eten een hapje bij Burger King en vervolgens wordt er door jong en oud gestreden om het hoogste aantal punten. Astrid is de ongeëvenaarde kampioen.  Van harte gefeliciteerd Astrid. En nu opschuiven zodat we met z'n allen in  die taxi bus passen.

Donderdag 24 Juli.
De volgende dag gaan we weer vroeg op pad voor onze reis met als eindbestemming Chiang Mai.
Om de reis zo aangenaam mogelijk te laten verlopen, hebben we de nodige stops gehad.
De eerste stop was bij de “enge beesten markt”. Op deze markt kon je naast het kopen van de meest uiteen lopende snuisterijen ook gebakken insecten eten.
Uit de frituur, dood of levend zo uit het vuistje....
Ook jonge konijntjes schijnen een delicatesse te zijn op de vroege morgen!!!
Daarna een bezoek gebracht aan het olifanten hospitaal, waar zorg wordt gedragen voor deze bedreigde diersoort.  Die o.a. door landmijnen, die nog doen herinneren aan de oorlog,  verwond zijn geraakt  en moeten revalideren van hun verwondingen.
De suggestie om iets vroeger te gaan lunchen dan normaal werd adequaat ingevuld. Een meer dan uitstekende lunch viel ons ten deel, waardoor het laatste stuk naar Chiang Mai een peulenschil bleek.
Na aankomst in Chiang Mai in het hotel ingecheckt, lekker gezwommen, gerust en ons klaar gemaakt voor een heerlijk diner in het Riverside restaurant, hier is niet iedereen het mee eens, anderen vonden het minder goed en werden min of meer weggejaagd door de vreselijke harde muziek. We hebben wel Katja Schuurman in levende lijven gezien.
Daarna zijn sommige van ons nog naar de avond markt gegaan, en daarvandaan was een ritje met de tuk tuk een leuke afsluiting van deze dag. Marianne en Blijke zijn nog naar een spa/beautysalon genaamd  “artist” geweest, en hebben zich vreselijk laten verwennen met een volledige gezichts,- haar massage en masker, gevolgd door een voetmassage, pedicuren en manicuren, helemaal top. En een echte aanbeveling waard voor diegene die zich eens graag in de watten laten leggen... Heeeerlijk.!!!!!!!

Vrijdag 25 Juli. ( wat gaat het hard)
Op  vrijdag beginnen we het programma wat later. Na een lekker ontbijt (het roerbak ei met fijn gesneden groenten is erg lekker) dient een groot deel van de groep zich aan in de lounge om 9.30. Bob neemt de honneurs waar , aangezien Judith de avond ervoor iets verkeerds heeft gegeten.
Ze heeft de nacht meer in de badkamer dan in bed doorgebracht, dus ze moet echt even herstellen.
We gaan een stadswandeling door Chiang Mai maken, de stad heeft meer “wats”dan Bangkok, terwijl het “slechts” 1 miljoen  inwoners heeft.  Bij de eerste tempel was de begrafenis van een vooraanstaand monnik bezig. De tempel was behangen met grote posters van deze belangrijke man. Binnen zaten monnikken al 2 weken te bidden. Op een verhoging zat een monnik die vertelde over het leven van de overledene. Het bidden zal in het totaal 100 dagen duren, rechts voor zat een oude man, in de meditatie houding op een andere verhoging. Dit bleek  bij nader inzien een wassen beeld te zijn van de overledene,
“ niet van echt te onderscheiden!!!!!” We waren met stomheid geslagen. Daarna hebben we nog een aantal tempels bezocht en zijn we naar de markt gegaan om souvenirs en fruit te kopen. Voor de middag staat de Chiang mai Zoo op het programma.
De groep is flink uitgedund, alleen Roy, Blijke, Luca, Ruud , Marianne, Patrick, Robin , B'Elanna en Bob zijn nog over, waar is iedereen? De zoo is groot, op een berg gelegen, dus dat is flink klimmen en dalen, maar het is de moeite allemaal wel waard. Vooral het bezoek aan de Reuze Panda is een hele belevenis.  Het bezoek  aan  de tempel met uitzicht op Chaing mai  laten we voor wat het is, om wat meer tijd in de zoo door te kunnen brengen. Om je wat sneller van hot naar her te komen rijdt er een zoo- treintje rond waar je naar gelang in en uit kunt stappen, erg handig in deze grote berg zoo.
Als de zoo gaat sluiten gaan wij weer richting ons hotel.

Zaterdag 26 Juli
Nadat we gisteren de stad hebben bekeken, gaan we nu de omgeving van Chiang Mai verkennen.
Wij (de familie te Bokkel) hebben een jungletour geboekt, net zoiets als de rest van de groep.
Onze Thaise gids is een ontzettend aardige man die de hele dag klaar staat om onze baby Theodoor even vast te houden. Thaise mensen zijn werkelijk stapelgek op baby's. Overal waar we komen draaien de hoofden naar Theodoor toe.”how old?” “boy or girl?” Mensen klappen, klikken met hun tong, aaien hem en halen hem zelfs ongevraagd uit de buggy! Altijd lief en zorgzaam. Maar goed, terug naar de jungle tour. We bezoeken een orchideeen kwekerij annex vlinder farm, schitterend Ik vind het leuk dat zelfs de eenvoudigste huisjes vaak planten en bloemen in potten en bakken hebben staan
Jungle tour, zaterdag Chiang Mai.

Vandaag in een spannende dag, we gaan vol verwachting richting de jungle om olifant t rijden. Na ong. 5 kwartier in 2 gele busjes komen we aan. Het was best een zit in de auto, maar bij de aanblik van de olifanten, onder wie een moeder olifant en baby olifantje zijn we de rit meteen vergeten. Maud staat per ongeluk achter het baby olifantje, deze schrikt ervan en schopt met haar poot naar achteren, daardoor valt Maud tegen de andere poot. Het olifantje schopt opnieuw en Maud valt op de grond. Ze krijgt nog een tik van de poot, maar het valt mee, we zijn allemaal flink geschrokken, maar het loopt gelukkig goed af. Zo zie je, niet achter de olifant gaan staan want daar kunnen ze van schrikken.

Even  later mogen we in koppels van 2 a 3 personen op de olifant, en gaan zitten in een speciaal olifanten zadel (hoe verzin je het Vera) , olifanten zadel, geniaal. Een drijver neemt ons mee voor een tochtje door de jungle. Vooraf hebben we een kilootje of twee bananen gekocht en onze olifant weet precies hoe dat zit.  Soms stopt hij gewoon en wil eerst een banaantje voordat hij verder loopt. Erg leuk, erg sympathieke beesten zijn het. Daarna een tocht op een bamboe vlot over de rivier, super leuk. Vooral bij het wat wildere gedeelte, waar Roy soepel met kleding en al in het water kwam.
Ja Roy ik zei nog ga op je knieen zitten maar luisteren ho maar, ja en dan gebeurt dit, een beetje je eigen schuld vind je niet.  Roy is met z'n kontje in het water gevallen, falderalderieren falderalderaren etc...
De bamboe vlotten waren 10 bamboe stammen aan elkaar gemaakt, aangeduwd en bestuurd met een lange  ja hoor  bamboestok. De kinderen vonden het geweldig. Daarna een lekkere lunch en toen een wandeling door de rijstvelden, dit leverde prachtige beelden op. Bij een watervalletje konden we heerlijk zwemmen en opfrissen en vervolgens ging de tocht verder langs minority stam “karen”. Dit is een volk zonder eigen land die ook niet tot de Thai behoren.
Ze mogen pas sinds kort in Thailand werken, maar worden niet echt erkend.
Van deze stam, met eigen taal en cultuur, zijn ong. 300.000 mensen.
Ze leven behoorlijk primitief en dragen blauw/paarse kleding. Zo mooi, we waren echt onder de indruk.

Daarna was het tijd om naar huis te gaan. Onderweg bedachten we hoeveel manieren van vervoer we al hebben gebruikt deze reis:
 auto
 vliegtuig
 sky train (bangkok)
 trein  (river kwai)
 tuk tuk
 fiets
 lopen
 treintaxi (bangkok)
 longtail (jungle rafts)
 bus
 vlot
 olifant
 veerboot
 nachttrein
 en vergeet voor sommige van ons de quad niet.

Ja dat is niet niks, he.

Zondag 27 Juli Chiang mai
Ah Astrid, vertelt nu verder haar verhaal over de jungle tour.
Mijn verhaal over je jungle tour bleek wat voorbarig; de vorige vertelster was nog niet klaar. Ik ga nu dus door met zondag, de laatste volle dag in Chiang mai. Terwijl het grootste deel van de groep zich gaat vermaken met Quad rijden (schrijf je dat zo? ) gaan Vera, met Fleur en Maud, Patrick, Gelukkig voert de tocht buiten Chiang mai, want in de stad kan de luchtkwaliteit wel wat verbetering gebruiken... De zon schijnt onbarmhartig, maar tijdens het fietsen hebben we daar geen last van. Een Vlaming leidt ons rond. We horen heel veel wetenswaardigheden, juist omdat dit verteld wordt door iemand  die door onze bril naar de Thaise samenleving kijkt. Eigenlijk mag dat niet; toeristen gids is een beroep dat uitsluitend door Thai mag worden uitgeoefend.

Onze gids Etienne heeft al eens in de gevangenis gezeten, maar trekt zich er na 18 jaar niets meer van aan.
Heel leuk is bijvoorbeeld dat in de versiering van de lokale tempel de figuurtjes van  Nemo en Gollum ( lord of the rings) zijn verwerkt. Geen geintje!  En op de crematie plaats kunnen we de botjes van de laatste crematie nog zien liggen. Kortom, een schitterende tocht, alleen jammer dat Theodoor het niet kon waarderen, hij werd in het fiets karretje gelegd, maar dat was gillen!! Uiteindelijk heeft Derk hem de hele tocht op een arm gehouden en toen ook dat huilen werd, heb ik me laten oppikken door een taxi.  De hele middag heeft Theodoor na gesnikt.....

‘s Middags lekker zwemmen in het zwembad van het hotel.  De kinderen vermaken zich uitstekend!!
‘s Avonds voor de tweede keer op rij heerlijk gegeten voor nog geen 800 Bath. Dat is 16 euro voor een diner met 5 personen inclusief allemaal drankjes, geen geld en echt lekker!!!!
Tenslotte natuurlijk nog een keer naar de avond markt. Wat kun je hier veel leuke dingen kopen!!!
En het kost allemaal niets. Zo langzamerhand raken we allemaal gewend aan het afdingen, maar Marian is de meester  (dank je wel Astrid) . Met een stalen gezicht pingelt ze net zolang tot ze de bodemprijs heeft bereikt.
Alleen jammer dat het niet allemaal in de koffer past. Anders zouden we de hele markt leeg kopen, want het zijn vaak echt mooie spullen, tussen de uiteraard de nagemaakte merkkleding en nep horloges zie je schitterende staaltjes vakmanschap..
Graag wil ik (Marianne) nog een stukje toevoegen over onze Quad ervaring.
We vertrekken met een busje vanuit het hotel en na een rit van 3 kwartier komen we bij de Quad
verhuur plaats. Als eerste moeten er formulieren ingevuld en getekend worden (dit is waarschijnlijk om de verhuurders schadeloos te stellen, mocht het met een van ons slecht aflopen).
Daarna volgt de helm, de een lijkt meer op Willempie dan de ander, maar voor onze veiligheid hebben we alles over zelfs een wat minder aantrekkelijk hoofddeksel. Bob is wederom de maagd in ons midden, dit was al zo op de bowling baan en oh ja op de fiets. We vertrekken met de Quad, met vooraan een volleerde quadter en ook degene die de rij sluit is er een van de quad verhuur. Even later begrijpen we waarom, niet alleen om de weg te wijzen,
Maxime pas op houd je stuur recht.. Oh bijna in de sloot, dat loopt gelukkig goed af
We begeven ons nu echt het oerwoud in, jeetje wat zijn die paden ongelijk, en ja hoor, daar vliegt de eerste ketting er al af. Ook nu moeten onze begeleiders in  actie komen, dit gebeurt overigens nog al eens onderweg, ook Bob raakt van de weg, dit komt volgens hem omdat hij apen ziet, jah right. Frank maakt ook nog een keer een rare zwaai, maar ook hij komt gelukkig weer op 4 banden terecht al met al zijn we allemaal vuil maar voldaan, en hadden dit niet willen missen.

Maandag 28 Juli  de Nachttrein
Het plan was om lekker uit te slapen, maar om 7.00 uur  had Heleen zo'n oorpijn dat ik met haar naar het ziekenhuis  ben gegaan, heel eenvoudig en snel geregeld hier.
Daarna de chique winkels/kunst boutiques van Chiang mai bekeken, erg mooi allemaal.
Om 15.00 verzamelen we voor vertrek naar het treinstation, veel te vroeg arriveren we daar; de trein vertrekt pas om 16.30 uur. Het is een ruime luxe trein, elke stoel is breed genoeg voor twee kinder- kontjes, dus er wordt driftig gekaart. De volwassenen zitten te lezen, staren naar buiten of hangen gezellig met een biertje of rum-cola in het gangpad. Heel relaxed.
Wij blijken met Jos de enige familie te zijn die het aan durft om het avondeten te bestellen, blijkt inderdaad maar matige kwaliteit. Daarna komt een stuard vliegensvlug de bedden klaarmaken. Je hoeft maar een seintje te geven of het is al gebeurd. Ieder heeft dus een heel bed tot zijn beschikking, weliswaar te kort voor de lange mannen, maar toch stukken beter dan het vliegtuig. Later horen we van een Nederlandse toerist hoe zij ooit deze rit heeft gemaakt in (dat deel van) de trein dat door de Thai wordt gebruikt; 17 uur op een keihard houten bankje zonder een oog dicht te doen.

Dinsdag 29 Juli  Koh samed.
Om half 6 gaan de lichten aan in de trein. Opstaan, tanden poetsen en ogen wrijven. Menno komt verontwaardigd vertellen dat de wc een gat in de vloer is waardoorheen je de rails onder je door ziet gaan.
Vervolgens staan we een half uur lang zenuwachtig paraat om uit te stappen, bang dat we het station missen, en er wordt gemeld, dat de trein niet zo  heel lang stopt, op ons uitstap punt. Natuurlijk gaat dat goed.
Dan 3 uur lang met onze dunne hemdjes in een ijskoude bus en gelukkig zijn we op tijd, voor de boot van 10.30 uur naar Koh Samed. In de verte ligt ons tropische eilandje. Op de veerboot voelen we al de kracht van de zon, Smeren!!!!!!
De laatste meters moeten we door het water waden. Wat is de zee warm!!!! Het strandje blinkt ons tegemoet. Helaas heten ook de muggen ons van harte welkom. Velen van ons worden meteen al gestoken. De komende 4 nachten verblijven we in schattige 2-persoons huisjes met een tropisch badkamertje, koelkast, airco en sofa, wat wil je nog meer??
Nou, het bed zou wel iets zachter mogen zijn, wat een hard matras !! Alsof je op de grond slaapt.
Maar zo erg is dat niet. De komende dagen hoeven we immers helemaal niets, we kunnen de hele dag in een strandstoel hangen, en dat doen we dan ook. Het strand is klein, maar schoon. En wat heel fijn is, er staan bomen !!! en waar bomen zijn is schaduw !!!!! We kunnen dus de hele dag op het strand in de schaduw zitten. De kinderen doen dat uiteraard niet en zijn na de eerste middag dus allemaal roodverbrand. Geeft niks, volgende dag t-shirt en korte broek aanhouden.
De kinderen huren met z'n allen in het totaal 3 of 4 schildpadden, dit zijn grote groene opblaas beesten met een kop en 4 poten ( want zo ziet een schildpad er uit) waar wel 4 tot 6 kinderen oppassen, dat is dus lachen gieren brullen, want als de een erop klimt glijd een ander er vervolgens aan de andere kant weer vanaf.
Een erg leuk water speel ding dus. ‘s Avonds gezellig met de hele groep buiten aan het strand gegeten. Wat een rust, na toch wel 2 drukke vermoeiende weken.

Woensdag 30 Juli en Donderdag 31 Juli
Als we ‘s morgens voor ons ontbijt bij het restaurant aankomen, komen we tot de ontdekking dat het strand zeker 25 meter breder geworden is, er is hier dus sprake van eb en ‘s avonds van vloed, en dat er allemaal krabbe gaatjes in het zand zitten, daarnaast liggen er allemaal kleine bolletjes, waarvan we van discovery weten dat dit de gezeefde zand uitwerpselen zijn van de kreeftjes. Wat de iets grotere hoopjes zand spaghetti precies zijn kan ik jullie niet vertellen.
Verder weinig te melden, zon, zee en strand.
Nooit gedacht dat het zo heerlijk zou zijn, om drie hele dagen niets de doen.
Sarong kopen, massage, koffie drinken, lezen, een beetje zwemmen, soms een partijtje beach volleybal spelen, tegen de avond aan de cocktail, dat is het wel zo'n beetje.
De spannendste dingen zijn dat B'Elanna in zee gebeten wordt door iets onbekends, dat de drie van Breda (Correctie Rotterdam, haha) een kinderfeestje geven, dat Heleen op een decimeter wordt gemist door een kokosnoot, (die vervolgens klein wordt gemaakt voor consumptie), en dat het van vloed weer eb wordt, en van eb weer vloed.
Vrijdagavond afscheidsbarbecue.!!

Vrijdag 01 augustus
We zitten nog steeds op ons tropische eiland, en genieten nog steeds van zon, zee en strand.
Vanmiddag gaan Roy, Marianne, Robin, B'Elanna en Youri op de banaan. De banaan wil zeggen een geel plastic opblaas ding, in de vorm van een banaan, met 5 handgrepen erbovenop, en goddank aan weerszijde een soort van rand waar je je knie op kunt zetten om je vervolgens uit het diepe water te hijsen,  Met daarvoor een speedboot.
Je snapt het al remmen los en varen maar tot we de eerste oneffenheid tegenkomen, en waar ik al bang voor was, ja hoor, we vliegen met 5 man sterk met onze benen in de lucht en belande of net naast of net op elkaar, maar goed dat we zwemvesten dragen dus. Maar dan komt de ultieme uitdaging. Je moet jezelf weer op de gele onding zien te hijsen. In de eerste instantie hebben we dit allemaal niet zo goed door, en hijsen met z'n allen aan de zelfde kant, resultaat, de banaan kiept om, deze tactiek is dus niet de goeie. O.k, Roy naar de ene kant ik aan de andere kant, En zoals het bij een reddingsmissie heet, eerst de kinderen, vervolgens de vrouwen (in dit geval alleen ik) en als laatste de mannen ( in dit geval Roy).
Het is buiten de kom, erg ruw weer op zee, en dat helpt niet echt mee, om goed te blijven zitten. De tactiek werkt goed, ten minste de eerste twee, drie keer, maar het wordt steeds zwaarder om weer op die banaan te komen, dus ben ik blij dat ons strandje weer in zicht komt. Het was een hele belevenis, en erg snelle en spannende ervaring, dus thuisblijvers, als er nog een volgende keer komt, kan ik je aanraden, neem de Banaan !!!!!
Als we weer op het strand zijn, bekijken we de filmbeelden die Ruud ( die mee gevaren is in de speedboot) heeft gemaakt, en kunnen erg lachen om ons eigen gestuntel. Vervolgens vinden we dat het tijd wordt voor een overheerlijke cocktail en na verloop van tijd, wordt ons kringetje op het strand steeds groter, erg gezellig.
De dames van het restaurant berijden zich voor op onze strand barbecue, en zijn in volle gang om alle tafels vanuit het restaurant over te brengen naar het strand, Maar dan begint het ineens te regen, He, dit weer hadden we niet besteld.
Binnen korte tijd geloven de dames van het restaurant er niet meer in, en halen de tafels weer net zo snel weg, als dat ze ze neergezet hadden, misschien nog wel sneller.
Dat wordt  dus gewoon in het restaurant eten, ook gezellig,  van de barbecue is er niets te krijgen, want de barbecue kok is niet op komen dagen. Na het eten, is er voor de kinderen weer een kinderfeestje bij de van der Reijdens, en gaan de ouders nog een afzakkertje halen in de Baywatch bar, een lekker cocktailtje of zo.

Zaterdag 02 augustus
Het is weer tijd om onze tassen te pakken en om 12.00 zeggen wij Koh Samed gedag, en met welgemeende vriendelijkheid, worden de we uitgezwaaid door de serveersters van ons hotel.
Na de boottocht van ongeveer 1 uur, komen we aan vaste land, waar nog even een groepsfoto wordt gemaakt als aandenken, en dan vervolgen wij onze weg met een bus richting Bangkok, waar Bob zich zal herenigen met zijn vrouw en dochtertje, en wij voor onze laatste nacht, nog een keer onze intrek nemen in het Viengthai hotel.
Na aankomst spreken we om 19.00 uur weer af om Bangkok by night te gaan bekijken vanaf grote hoogte. We begeven ons of in tuk tuk of in taxi naar het Baiyoke sky hotel, Thailands hoogste toren.
We gaan naar boven met een open lift met uitzicht op Bangkok, zo zien we de grond in hoge snelheid  steeds verder verdwijnen. Boven op de 79 ste verdieping, bevind zich een restaurant met schitterend uitzicht over de stad. Het restaurant bevind zich in een ronding, in buffet vorm, en er is van alles te eten, je kunt het zo gek niet noemen, alles is aanwezig. We genieten dan ook in volle teugen van de variatie en hoeveelheid dat het restaurant te bieden heeft.
Na het eten klimmen we nog wat verdiepingen tot de top, en daar kun je via een soort buitengalerij, rondlopen om nog eens een goede blik op Bangkok by night te werpen.
Terug in het hotel zoeken we onze kamers op, om  nog eens rustig na te denken over alles wat we tijdens deze vakantie, gedaan, gezien, en beleefd hebben, daar blijk je langer voor nodig te hebben dan een nacht.

Zondag 03 augustus
NEE HE, het zit er bijna op, we hebben vanochtend nog te tijd om wat dingen voor onszelf te doen, souvenir jacht, of naar de kapper gaan.  Dit doe ik dan ook, en dit levert veel positieve reacties op bij mijn mede reizigers, erg leuk, bedankt daarvoor. ‘s Middags begeven wij ons om 15.00 uur richting vliegveld, Bob komt ons ook nog even uitzwaaien, de schat.
Als we dan op het vliegveld komen waar iedereen zorgt voor zijn en haar instap kaarten, blijkt dit bij sommige mensen, wat probleempjes te zorgen, bij Ruud bijvoorbeeld, en ik dacht bij Derk, maar binnen een half uur is dan voor iedereen de papieren in orde bevonden, en is het moment van de waarheid aangebroken.
Dit levert de nodige traantjes op, we moeten onze Judith immers achterlaten, in dit grote vreemde land, zal je uitkijken meisie en je weet waar je ons kunt vinden, xxxxx dag Judith.
We hebben een voorspoedige vlucht, dat wil zeggen, we staan met het vliegtuig in een kuil ( ja, dit geloof je niet), waar het vliegtuig op eigen gelegenheid niet uit kan komen, dus zeg ik nog tegen Frank, Frank geef jij het vliegtuig effe een kontje, daarna kunnen we vertrekken en komen we na een vlucht van 11 uur veilig aan in Frankfurt,  hier sjokken we weer heel het vliegveld over om in onze vertrekhal aan te komen, alwaar ook dit vliegtuig weer op tijd vertrekt, we komen uiteindelijk op maandag 4 augustus om 9.00 uur aan op Schiphol.
Ook hier volgt een verdrietig afscheid, want het is niet leuk om afscheid te moeten nemen, zeker nier als je net zo'n ontzettend gezellige vakantie met elkaar hebt beleefd, maaaaaar aan alles komt een einde dus ook aan dit afscheid. Iedereen bedankt voor een super toffe vakantie.